ΟΙ FT ΕΙΡΩΝΕΥΟΝΤΑΙ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ

Για τα μαθήματα που μπορεί να αντλήσει η Βρετανία από την Ελλάδα, ως προς το ότι ένα «ανύποτακτο» κράτος μπορεί να ανακάμψει από την αταξία (Greece shows Britain a maverick state can recover from disorder), γράφει σε άρθρο γνώμης του ο έμπειρος δημοσιογράφος της Financial Times, Tony Barber. 

Η επώδυνη μάχη της Αθήνας με την ΕΕ ενέχει μαθήματα για την αντιπαράθεση για το Brexit, ανέφερε ο κ. Barber, που μεταξύ άλλων σημειώνει:

Ο Σύριζα έχοντας υποχωρήσει από το ριζοσπαστικό του πείραμα στην εξουσία το πρώτο μισό του 2015, δεν είναι πλέον το αντισυστημικό κόμμα, αλλά απλά μία φυσική αντικατάσταση για το ΠΑΣΟΚ.

Ο Στάθης Καλύβας, καθηγητής στο All Souls College Oxford, αναφέρει πως η Ελλάδα σήμερα είναι σε μία φάση «μετα-λαϊκιστικής πολιτικής».

Υπό αυτή την έννοια είναι εμπρός από τον ευρωπαϊκό κύκλο. Ενώ άλλες χώρες αντιμετωπίζουν διάφορα είδη λαϊκισμού, η Ελλάδα έχει ήδη περάσει σε ένα κλασικό σύστημα δύο κομμάτων, με την εξουσία να εναλλάσσεται από την μετριοπαθή αριστερά στην δεξιά.

Οι κοινοβουλευτικές εκλογές τον επόμενο χρόνο, με την κεντροδεξιά ΝΔ να παραμένει φαβορί για τη νίκη, μπορεί να καταδείξουν αυτό το σημείο.

Σκεφτείτε επίσης την καριέρα του Αλέξη Τσίπρα, πρωθυπουργού και ηγέτη του Σύριζα. Κάποτε τον φοβόντουσαν στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες σαν ένα είδους Λένιν του Αιγαίου.

Τώρα είναι αγαπημένος (darling) του ευρωπαϊκού κατεστημένου, όχι μόνο επειδή κατάπιε το φάρμακο της διάσωσης και διατήρησε να μείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη.

Κερδίζει το χειροκρότημα στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και στην Ουάσιγκτον, για τις μεγάλες πολιτικές πρωτοβουλίες να προσπαθήσει να επιλύσει την διαμάχη για την ονομασία της ΠΓΔΜ.Πρόκειται για μία απί τις πιο δύσκολες, πιθανώς επικίνδυνες διαφωνίες στα Βαλκάνια. Ο κ. Τσίπρας δεν προσπαθεί μόνο να την προχωρήσει.

Αλλά έχει δείξει ότι είναι έτοιμος να αντισταθεί στην Ρωσία, που είναι παραδοσιακά κοντά στην Ελλάδα και ακόμη να απελάσει Ρώσους διπλωμάτες ώστε να διατηρήσει τη συμφωνία των Πρεσπών ζωντανή.

Εν συντομία, η Ελλάδα βρίσκει τον δρόμο της πίσω προς την εγχώρια σταθερότητα και ένα ασφαλές μέλος στην ευρωπαϊκή τάξη. Το βρετανικό πλοίο, αντίθετα, πλέει μακριά από την ΕΕ, αν και ούτε το πλήρωμα που αμφισβητεί, ούτε οι σταστισμένοι επιβάτες γνωρίζουν που πηγαίνει.

Αν το δει κανείς από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, το Ηνωμένο Βασίλειο μοιάζει με ένα έντονα πολωμένο, χαοτικά κυβερνούμενο κράτος, που έχει ξεφύγει από την πορεία του, χάνοντας παγκόσμια επιρροή κατά την διαδικασία.

Αλλά το μάθημα από την Ελλάδα, είναι ότι τέτοια αταξία δεν χρειάζεται να διαρκέσει για πάντα. Η ισχυρή παράδοση του Ηνωμένου Βασιλείου για πολιτική μετριοπάθεια, πραγματισμό και σημαντικό διπλωματικό ρόλο, πρέπει τελικά να επανεπιβεβαιώσουν εαυτούς.

Σαφώς, το Η.Β. πρέπει να απελευθερωθεί από τον ατελειώτο κόσμο για τη σημασία του Brexit. Μπορώ να προτείνω αυτή η απελευθέρωση να έρθει μία στιγμή νωρίτερα;

Γράφει ακόμη ο κ. Barber:

Η ΕΕ είναι «νταής» (bully), «άκαμπτη» (inflexible) και «άδικη» (unjust). Το περήφανο έθνος μας δεν θα υπόκειται πλέον στις διαταγές από τις Βρυξέλλες και τους συνεργάτες της. 

Αυτά τα παράπονα από τους οπαδούς του Brexit στο Ηνωμένο Βασίλειο μοιάζουν με την αγανάκτηση που ορισμένοι Έλληνες είχαν για την μεταχείριση της χώρας τους κατά τις κρίσεις στην ευρωζώνη.Η κυβέρνηση της Βρετανίας και ο λαός, μπορούν να μάθουν από την μακρά και επώδυνη μάχη της Ελλάδας.

Ορισμένα μαθήματα προσφέρουν πεδίο ελπίδας. Φαίνεται πως το δημοκρατικό πολιτικό σύστημα και η κοινωνία μπορούν να αναδειχθούν, χτυπημένα, αλλά θεμελιωδώς ανεπηρέαστα από τις πιο σοβαρές προκλήσεις σε περίοδο ειρήνης.

Αλλά μαθήματα, δείχνουν πως ένα εκκεντρικό έθνος στην άκρη της Ευρώπης μπορεί να ανακαλύψει εκ νέου ένα δημιουργικό ρόλο για τον εαυτό του, μπορεί να είναι λιγότερο ευχάριστα στα αυτιά των οπαδών του Brexit.

Στη συνέχεια ο κ. Barber κάνει αναφορά στο χρονικό της κρίσης στην Ελλάδα από το 2009 και έπειτα, στην άνοδο του Σύριζα και την αύξηση των ποσοστών της Χρυσής Αυγής.

Αν και παραμένουν πολύ μεγάλες οικονομικές προκλήσεις στην Ελλάδα, την ποιότητα της δημόσιας διοίκησης και τη Δικαιοσύνη, προσθέτει, η χώρα έχει περάσει σε μία μετά μνημονιακή περίοδο σε πολύ καλύτερη κατάσταση από ό,τι σκεπτικιστές προέβλεπαν.

Οι εξτρεμιστές δεν επικράτησαν στην Ελλάδα, παρότι βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της προσφυγικής και μεταναστευτικής κρίσης. Δεν υπήρξε μεγάλο αντιμεταναστευτικό κόμμα ή αντιμουσουλμανικό, όπως σε ορισμένα άλλα κράτη της ΕΕ και η Χρυσή Αυγή δεν «προχώρησε».

Ο Σύριζα έχοντας υποχωρήσει από το ριζοσπαστικό του πείραμα στην εξουσία το πρώτο μισό του 2015, δεν είναι πλέον το αντισυστημικό κόμμα, αλλά απλά μία φυσική αντικατάσταση για το ΠΑΣΟΚ…