ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Με χαρά παρουσιάζουμε σήμερα το νέο Πόνημα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου, όπου αποτελεί Ευλογία και τροφή πνευματική σε κάθε αναγνώστη.

Ο αναγνώστης απολαμβάνει ένα λόγο λιτό και απέριττο που όμως σε κάποιες άξαφνες αποστροφές του γεννά εικόνες ιδιαίτερης Αρχαιολογικής επιδεξιότητας. Μοιάζει να αναδίδεται από μέσα τους το άρωμα και η σοφία που συνήθως αναδίδουν όλα τα κείμενα του Μακαριωτάτου.

Είναι περιττό να ειπωθεί πως με βιβλία σαν και αυτά αποκτά ανάσα και ζωή ο κάθε μελετητής, αλλά και κάθε απλός άνθρωπος που αναζητά κρυστάλλινο νερό όπου κυλά από καθαρό κανάλι. Αναμένομε και άλλα νέα Πονήματα του Μακαριωτάτου προς ωφέλεια ψυχής. (Ακολουθεί ο Πρόλογος του ως άνω Πονήματος).

Π.ΒΟΙΩΤΟΣ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Αντίκρυ στά ογκώδη βουνά καί τά παράλια τής Πελοποννήσου, στη νότια πλευρά του Έλικώνα, βρίσκεται ή περιοχή τής αρχαίας Βούλιδος. 

Ό επισκέπτης θά πρέπει νά περπατήσει, νά ερευνήσει μέ επιμονή τόν τόπο, νά περιεργαστεί τά ερείπια, νά μελετήσει τήν ιστορία, νά γυρίσει αιώνες πίσω γιά νά τόν άγαπήσει καί νά τόν εντάξει στά ενδιαφέροντα καί τίς προσωπικές του αναζητήσεις.

Από τούς άρχαιοτάτους χρόνους ή περιοχή αύτή, λόγω του δύσβατου καί άπροσπέλαστου ορεινού όγκου άπό τή Βοιωτική πλευρά, ήταν μέχρι πρότινος μέρος τής Φωκίδας. 

Οι λιγοστοί κάτοικοι, κυρίως ψαράδες καί άγροτοκτηνοτρόφοι, επικοινωνούσαν ευκολότερα μέ τήν απέναντι Πελοπόννησο παρά μέ τήν συνεχόμενη Βοιωτία.

Κατά τήν περίοδο τής Τουρκοκρατίας, λόγω άκριβώς τού δύσβατου τοπίου άλλά καί εκ τού ότι είχε προηγηθεί ό όσιος Λουκάς ό Στειριώτης, πολλοί μοναχοί βρήκαν τό κατάλληλο καί ασφαλές περιβάλλον γιά νά άποσυρθοϋν καί νά ιδρύσουν ήσυχαστήρια καί μικρά μοναστήρια, ατενίζοντας ένα τοπίο άνέγγιχτο άπό τήν πολυπράγμονα ανθρώπινη δραστηριότητα.

Διακατεχόμενος άπό τήν ίδια εσωτερική άνάγκη επιχείρησα νά περπατήσω τά κακοτράχαλα μονοπάτια τής ευρύτερης περιοχής, πού περιλαμβάνει τά ερείπια τής αρχαίας Βούλιδος, τό εύρισκόμενο στήν ίδια θέση Μετόχι τού όσιου Σεραφείμ καί τά άσκητήρια τού όσιου Λουκά στήν Παναγία τήν Καλαμιώτισσα καί τή νησίδα Άμπελο.

Αναζητώντας τή σκιά τού θεόπνευστου προφήτη καί υποδειγματικού φιλανθρώπου Όσιου, πού μέ αυτοθυσία προστάτευσε καί περιέθαλψε τούς αιτούντες. 

Προσήγγισα μέ μεγάλη προσπάθεια τό άσκητήριο άετοφωλιά τού Αγίου Νικήτα, γιά νά καταλήξω στό άσκητήριο των Αγίων Θεοδώρων, όπου σήμερα έχει δημιουργηθεί ένα κέντρο αρχαιολογικών, ιστορικών καί θεολογικών ερευνών.

Μελέτησα εξ αρχής τίς μαρτυρίες καί τίς πηγές καί προσπάθησα νά συντονίσω τά βήματά μου με τήν πορεία καί τά βήματα όσων προηγήθηκαν, περιηγητών, ερευνητών καί πιστών προσκυνητών του τόπου, πού άποπνέει, κάτω άπό τήν τραχειά έπιφάνειά του, πνεύμα πίστεως, ψυχικής άνατάσεως καί χριστιανικής προσφοράς. 

Σήμερα ή περιοχή συνεχίζει νά προσφέρει ήρεμία καί γαλήνη ψυχής στους προσκυνητές καί επισκέπτες της, καθώς δέν άκολουθεί τόν συνήθη ρυθμό ανάπτυξης τών παραθαλάσσιων οικισμών.

Εις ένδειξη ευγνωμοσύνης καί ευχαριστίας γιά όσα συναισθήματα προσέφερε καί εις εμέ προσωπικά, χάραξα τίς λίγες αυτές γραμμές, ώς ώφειλα, άνταποκρινόμενος στήν ψυχική άντοχή καί τήν πνευματική ήρεμία, πού τόσο απλόχερα μου παρέσχε.

Άγιοι Θεόδωροι, 30 Ιουνίου 2018

† Ό Αθηνών Ιερώνυμος Β