ΤΟ «ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥ ΙΣΧΥΡΟΥ» ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ

 

Ο Ερντογάν μόνο τρελός δεν είναι. Είναι ένας άντρας που ηγείται της χώρας του και κινείται με γνώμονα το συμφέρον του.

Εν προκειμένω φαίνεται πως ο Ερντογάν, στο Αιγαίο, ακολουθεί την πολιτική της Κίνας. Την πολιτική που εφαρμόζει στη Νότια Σινική Θάλασσα.

Περίπου το ένα τρίτο της παγκόσμιας ναυσιπλοΐας διασχίζει τα νερά της, τα οποία εκτός από πλούσια πανίδα έχουν και υπερπλούσιο υπέδαφος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Διάσπαρτα δε στη θάλασσα είναι πολύ μικρά κομμάτια εδάφους, συχνά μικροσκοπικά. Αυτά ανήκουν σε δύο κύριες ομάδες, τα Νησιά Paracel στο βόρειο τμήμα της θάλασσας και τα Spratly Islands στο νότιο τμήμα.

Η Κίνα, η Ταιβάν, οι Φιλιππίνες, το Βιετνάμ, το Μπρουνέι και η Μαλαισία διεκδικούν την κυριαρχία σε ορισμένα από αυτά τα μικροσκοπικά εδάφη και στα ύδατα και η σύγκρουση, μερικές φορές, παίρνει μεγάλες διαστάσεις.

Η Κίνα, ως υπερδύναμη που είναι, δήλωσε την κυριαρχία της στο σύνολο των νησιών αυτών αλλά και στα δικαιώματα επί των παρακείμενων υδάτων.

Προσπάθησε να επιβάλει το «δίκαιο του ισχυρού». Φυσικά, οι υπόλοιπες χώρες εξέφρασαν τη δυσφορία τους και προέβαλαν τους δικούς τους ισχυρισμούς.

Ιδιαίτερα οι Φιλιππίνες που «έσυραν» την Κίνα (η Κίνα δεν συμμετείχε στις διαδικασίες, καθώς δήλωσε πως δεν αναγνωρίζει αρμοδιότητα σε τρίτους) στο Μόνιμο Διαιτητικό Δικαστήριο της Χάγης.

Το δικαστήριο στις 12 Ιουλίου 2016 εξέδωσε απόφαση 501 σελίδων, στην οποία δικαίωνε πλήρως τις Φιλιππίνες. Η απόφαση ήταν ομόφωνη υπέρ των Φιλιππίνων και κατέδειξε τις κινεζικές παραβιάσεις του Δίκαιου της Θάλασσας στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.

«Το δικαστήριο συμπέρανε ότι το γεγονός ότι η Κίνα έχει ιστορικά δικαιώματα στις πλουτοπαραγωγικές πηγές των υδάτων της Θάλασσας της Νότιας Κίνας.

Τέτοια δικαιώματα εξαφανίστηκαν, μια και ήταν ασυμβίβαστο με την έννοια της ΑΟΖ, όπως αυτή προβλέπεται από την Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας».

Αυτή την παράγραφο πρέπει να την θυμόμαστε, γιατί κάτι παρόμοιο προσπαθεί να προβάλει και η Τουρκία στο Αιγαίο.

Τι έχει γίνει στο de facto όμως; Μέχρι στιγμής, ο πρόεδρος Ντουτέρτε απειλεί να αμφισβητήσει το Πεκίνο εάν αρχίσει να εξάγει αέριο εντός της ΑΟΖ των Φιλιππίνων στη Σινική Θάλασσα.

Η Κίνα επιδεικνύει παγερή αδιαφορία για την απόφαση και κινείται με γνώμονα το συμφέρον της, θεωρώντας όλο τον ωκεανό δικό της.

Κοινώς, είναι υπερδύναμη και συμπεριφέρεται σαν υπερδύναμη επιβάλλοντας το «δίκαιο του ισχυρού». Οι χώρες που είναι ή συμπεριφέρονται ως αδύναμες επικαλούνται το Διεθνές Δίκαιο. Οι ισχυρές χώρες επιβάλλουν το συμφέρον τους.

Η Ελλάδα δεν είναι ανίσχυρη, αλλά συμπεριφέρεται ως ανίσχυρη. Η Τουρκία δεν είναι παντοδύναμη, αλλά συμπεριφέρεται ως παντοδύναμη. Μήπως είναι καιρός η Ελλάδα να σηκώσει ανάστημα και να αντισταθεί στις προκλήσεις; Τέλος στον κατευνασμό, ώρα για αποτροπή.