Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ

 

«​​Δεν θα καλώ κάθε λίγο την αστυνομία στο πανεπιστήμιο, μιας και η δημοκρατία παρέχει πολλούς τρόπους να επιλύει τις διαφορές». Σύντομο παράθεμα από τη σωφρονιστική επιστολή του υπουργού Παιδείας προς τον πρύτανη του Πανεπιστημίου Μακεδονίας κ. Ζαπράνη. 

Πέρα από το ύφος της επιστολής, του είδους «αγοράκι, όχι πολλά πολλά γιατί σε ξέρουμε», συγκρατώ αυτήν την υπέροχη λέξη που τα λέει όλα: «διαφορές». 

Στο μυαλό μου η χρήση της λέξης αφορά τσαλακωμένες λαμαρίνες στη διασταύρωση, «διαφορά» που λύνεται με ένα απλό τηλεφώνημα στην ασφαλιστική, αν υπάρχει, χρήση της πιλοτής ή της ταράτσας για το άπλωμα της μπουγάδας. 

Eστω κάτι τετραγωνικά στο χωράφι, τα οποία με την αντιπαροχή έγιναν οριζόντιος ιδιοκτησία, με αποτέλεσμα να τα ακολουθήσουν και οι «διαφορές» από όροφο σε όροφο. 

Πάντως, όταν καμιά δεκαπενταριά παλικάρια μπαίνουν στην πολυκατοικία για να τα κάνουν λαμπόγυαλο, αυτό δεν θεωρείται «διαφορά» μεταξύ των εισβολέων και των ιδιοκτητών ή ενοίκων των διαμερισμάτων. 

Λέγεται απειλή, τραμπουκισμός, άσκηση βίας, μια λέξη τέλος πάντων που κινείται σ’ αυτό το σημασιολογικό πεδίο. Ναι, κ. Γαβρόγλου, η ελληνική γλώσσα είναι πλούσια, όπως σημειώνετε στην επιστολή σας. Καιρός να το αντιληφθείτε κι εσείς. Υπουργός της Παιδείας είστε.

Των επιστολών προηγούνται οι εξής «διαφορές» ανάμεσα στην πανεπιστημιακή κοινότητα του ΠΑΜΑΚ και «συλλογικότητες» των οποίων οι ιδέες διώκονται. 

Διημερίς με θέμα το προσφυγικό διεκόπη από μέλη της οργάνωσης «Φάμπρικα ΥΦΑΝΕΤ» – παλαιόν υφαντουργείον που μετέτρεψαν οι καταληψίες του σε ΤΕΙ πυροτεχνουργών. Οι «συλλογικότητες» της «Φάμπρικας» ευλόγως απείλησαν ότι θα επανέλθουν. 

Eνας καλός εργαζόμενος δεν αφήνει δουλειά στη μέση. Κι οι ίδιοι, απόγονοι του Γαλιλαίου, δεν προδίδουν τις ιδέες τους. Η πρυτανεία, αντί να λύσει μέσω της ασφαλιστικής της τις διαφορές μαζί τους, καλεί την αστυνομία. 

Μήπως δεν έχουν την κατάλληλη αίτηση που τσεκάρεις την περιγραφή του συμβάντος; Τέλος πάντων. Πάει η αστυνομία, κατά λάθος, καταπιέζει τις ιδέες της «Φάμπρικας», η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει τον αυταρχισμό του πρύτανη και ο υπουργός τον βάζει στη θέση του. Οι ιδέες υπό διωγμόν.

Τον κ. Ζαπράνη δεν τον ξέρω. Τον κ. Γαβρόγλου δυστυχώς τον ξέρω. Η μοίρα του Ελληνα είναι να γνωρίζει όχι μόνον τα ονόματα υπουργών της εκάστοτε κυβέρνησης, αλλά και τα Απαντά τους. 

Αν δεν ήταν υπουργός, θα ήταν ένας συνταξιούχος δημόσιος υπάλληλος που θα τον θυμούνταν οι φίλοι του και οι συγγενείς του. Το έργο του ως πανεπιστημιακού αναζητείται στα απολεσθέντα. Ο κ. Τσίπρας του έδωσε την ευκαιρία να εκδικηθεί έναν θεσμό που ο ίδιος περιφρονεί, αφού σιτίζει αυτόν και τους ομοίους του.