ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ Η ΕΞΟΔΟΣ ΤΩΝ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΩΝ

 

Την Τρίτη 12 Σεπτεμβρίου 2017 ο αρχηγός Χεζμπολαχ Λιβάνου Χασάν Ναζραλαχ δήλωσε πως ο πόλεμος της Συρίας έληξε και πως εναπομένει ένα ξεκαθάρισμα θυλάκων όπου θα δοθούν σποραδικές μάχες που δεν είναι όμως μεγάλης σημασίας. 

Η δήλωση αυτή, που μεταδόθηκε όπως την αναφέραμε από τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης αλλά και τις εξειδικευμένες ιστοσελίδες που παραδοσιακά βρίσκονται κοντά στο κύκλωμα ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών, αιφνιδίασε δεδομένου ότι όλοι γνωρίζουν ότι τουλάχιστον η μάχη για την ανακατάληψη της πρωτεύουσας του ISIS Ράκα βρίσκεται σε εξέλιξη.

Φαίνεται όμως ότι επί του εδάφους η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική. Τόσο διαφορετική που όλες οι ισχυρές υπηρεσίες πληροφοριών που εμπλέκονται στο πολεμικό θέατρο της Συρίας έχουν κηρύξει συναγερμό.

Τόσο η Βρετανική MI6 όσο και η CIA αλλά και η γαλλική DGSE έχουν εδώ και πολλά 24ωρα, αν όχι εβδομάδες, εξαπολύσει ομάδες συλλογής πληροφοριών με έναν και μοναδικό στόχο. 

Την καταγραφή με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες των μαχητών του Ισλαμικού Κράτους που εγκαταλείπουν ανά εκατοντάδες κάθε μέρα τις θέσεις μάχης και προσπαθούν να φθάσουν με οποιοδήποτε μέσο στο συνοριακό διάδρομο μεταξύ Συρίας και Τουρκίας ο οποίος εξακολουθεί ακόμη και τώρα να βρίσκεται υπό τον έλεγχο της Αραβικής οργάνωσής Αλ Νούσρα. 

Η οποία στο παρελθόν ήταν και γνωστή ως βασικό παρακλάδι της Αλ Κάιντα. Ο συνοριακός αυτός διάδρομος βρίσκεται βόρεια του Χαλεπίου, στην πόλη Ιντλίμπ, μερικές δεκάδες χιλιόμετρα από τα τουρκικά σύνορα. 

Εκεί συνωστίζονται εδώ και τουλάχιστον δύο εβδομάδες μερικές χιλιάδες μαχητών του Ισλαμικού Κράτους οι οποίοι προέρχονται ή διαθέτουν διαβατήρια από κράτη ή περιοχές του Καυκάσου (βλέπε Τσετσενία), Ευρωπαϊκά κράτη, την Αίγυπτο και το Μαρόκο. 

​Σκοπός αυτών των πρώην μαχητών του ISIS ή απλά λιποτακτών, ή ακόμη πιο απλά ορφανεμένων Τζιχαντιστών, είναι να περάσουν στην Τουρκία και από εκεί να επιστρέψουν στις χώρες τουςΣκοπός αυτών των πρώην μαχητών του ISIS ή απλά λιποτακτών, ή ακόμη πιο απλά ορφανεμένων Τζιχαντιστών, είναι να περάσουν στην Τουρκία και από εκεί να επιστρέψουν στις χώρες τους. 

Για να περάσουν από τον διάδρομο πρέπει ήδη να διασφαλίσουν την προστασία της Αλ Νούσρα και στη συνέχεια να λαδώσουν τις τουρκικές συνοριακές αρχές. 

Σύμφωνα με τις μαρτυρίες που έχουν συγκεντρωθεί και οι οποίες αναφέρονται τόσο σε δημοσίευμα του βρετανικού Guardian αλλά και της τουρκικής Hurriyet, το αντίτιμο που πρέπει να καταβάλουν στους Τούρκους συνοριακούς φρουρούς είναι της τάξης των δύο χιλιάδων ευρώ (περί τις 7.000 τουρκικές λίρες).

Αντιλαμβάνεται και ο πλέον αφελής το ενδιαφέρον των υπηρεσιών ασφαλείας των δυτικών χωρών που εμπλέκονται στο πολιτικό παιχνίδι της Συρίας, ότι αυτοί οι άνθρωποι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα καταλήξουν κάποια στιγμή είτε στον Καύκασο και τη Ρωσία, είτε στη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία, είτε στην Αίγυπτο και το Μαρόκο. 

Πολλοί από αυτούς θα το έχουν πραγματικά μετανιώσει που μπλέχτηκαν στην ιστορία του Ισλαμικού Κράτους. Ορισμένοι από αυτούς θα συνεργαστούν με τις υπηρεσίες ασφαλείας προσφέροντας «υπηρεσίες» έναντι της προσωπικής τους ασφάλειας. 

Ορισμένοι όμως από αυτούς θα αποτελέσουν τους πυρήνες ή τους μοναχικούς λύκους οι οποίοι κάποια στιγμή θα ενεργοποιηθούν σε κάποια ευρωπαϊκή πόλη. 

Η υπόθεση της ταξιαρχίας Αμνιγιάτ Αλ Καρζί

Όταν ακούν αυτό το όνομα όλες οι σοβαρές αντιτρομοκρατικές υπηρεσίες στον κόσμο κουνούν με νόημα το κεφάλι τους. Ιδιαίτερα μετά το πρόσφατο χτύπημα στην Βαρκελώνη.

Αυτές οι αντιτρομοκρατικές υπηρεσίες κατάλαβαν ότι εδώ δεν έχουν να παίξουν με απλές αυτόνομες μικροοργανώσεις ή πυρήνες. Αλλά με μία σφιχτά δομημένη και άκρως αποτελεσματική πολεμική μηχανή. 

Τα στοιχεία που διαθέτουν οι υπηρεσίες ασφαλείας δείχνουν ότι τα μέλη αυτής της ταξιαρχίας που ανήκει στη δομή του Ισλαμικού Κράτους υπέστησαν μία εξαιρετικά δύσκολη και σκληρή εκπαίδευση. 

Προετοιμάστηκαν ψυχολογικά για να επιβιώσουν μετά την πρώτη φάση μιας επίθεσης.  Η επιβίωσή τους αυτή θα έπρεπε να διαρκέσει τόσο ώστε να είναι σε θέση να προκαλέσουν (μιλάμε για δευτερόλεπτα ή το πολύ μερικά λεπτά της ώρας) όσο το δυνατόν περισσότερα θύματα. 

​Από τις 5.000 ευρωπαϊκής καταγωγής τζιχαντιστές που πολέμησαν στη Συρία και το Ιράκ μέχρι του πρώτους μήνες του 2017, το ένα τρίτο, περίπου 1.600 άτομα, έχουν επιστρέψει στις χώρες καταγωγής τους στην Ευρώπη. 

Ταυτόχρονα, τα μέλη της ταξιαρχίας είναι απόλυτα προετοιμασμένα για να αποδεχτούν και τον ίδιο τους τον θάνατο από τη στιγμή που ολοκλήρωσαν την ενέργεια. 

Πολλοί λίγο από τις εκατοντάδες ξένους μαχητές που ενσωματώθηκαν για εκπαίδευση σε αυτή την ταξιαρχία κατάφεραν να ολοκληρώσουν τους κύκλους μύησης τους στις τεχνικές τρομοκρατίας. 

Ορισμένοι από αυτούς που απέτυχαν εστάλησαν πίσω στις χώρες καταγωγής τους με την εντολή να αναμένουν την διαταγή ενεργοποίησής τους.

Ορισμένοι παρέμειναν στη Συρία ώστε να διαδραματίσουν τον ρόλο του συνδέσμου μεταξύ του κεντρικού επιτελείου του Ισλαμικού Κράτους και των πυρήνων σε καθεστώς παρανομίας που έχουν δημιουργηθεί σε πολλές χώρες. 

Σύμφωνα με αναφορές των δυτικών υπηρεσιών ασφαλείας, περίπου 50 τζιχαντιστές από τη Μεγάλη Βρετανία, την Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία και το Βέλγιο έχουν καταφέρει να ολοκληρώσουν την εκπαίδευση τους στην ταξιαρχία Αμνιγιάτ Αλ Καρζί. Και άρα είναι απόλυτα πλέον ικανοί να επιφέρουν μαζικά χτυπήματα. 

Οι ίδιες υπηρεσίες υπολογίζουν πως από τις 5.000 ευρωπαϊκής καταγωγής τζιχαντιστές που πολέμησαν στη Συρία και το Ιράκ μέχρι του πρώτους μήνες του 2017, το ένα τρίτο, περίπου 1.600 άτομα, έχουν επιστρέψει στις χώρες καταγωγής τους στην Ευρώπη. 

Για να φανταστούμε το κενό πληροφόρησης, οι δυτικές υπηρεσίες δεν γνωρίζουν πόσοι από αυτούς τους 1.600 εξακολουθούν να παραμένουν πιστοί στο μονοπάτι του πολέμου της Τζιχάντ. Οι 3.400 Ευρωπαίοι τζιχαντιστές που παραμένουν στη Συρία χρησιμοποιούνται για μία σειρά από καθήκοντα και ενέργειες.  

Προετοιμάζουν εκρηκτικούς μηχανισμούς, εξυπηρετούν αλυσίδες παραγωγής συγκεκριμένων αντικειμένων που χρησιμοποιούνται στον εξοπλισμό οργανώσεων για τη μεθόδευση επιθέσεων. 

Μέχρι τώρα οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ και των δυτικών χωρών δεν αποδέχονταν εύκολα την πραγματικότητα που συνίσταται στο ότι το Ισλαμικό Κράτος είχε τη δυνατότητα κεντρικού ελέγχου και οργάνωσης όλων αυτών των παραφυάδων, πυρήνων, ομάδων, δομών τόσο στο Ιράκ και τη Συρία όσο και στις ευρωπαϊκές χώρες και αλλού. 

Πέρασε πολύς καιρός για να το καταλάβουν. Αν κανείς διαβάσει τις αναφορές και τα δημοσιεύματα που αφορούν στην κατάρρευση του πολεμικού μετώπου στα προπύργια του ISIS και την αναγκαστική έξοδο των τζιχαντιστών.

Όπου προσπαθούν αφενός να επιβιώσουν και αφετέρου να επιστρέψουν στις χώρες καταγωγής τους, θα κατανοήσει γιατί αυτή τη στιγμή έχουν κηρυχθεί σε κατάσταση συναγερμού οι υπηρεσίες ασφαλείας γύρω από τον διάδρομο γύρω του Χαλεπίου, το Ιντλίμπ. 

Αυτές οι μερικές χιλιάδες τζιχαντιστές που για διάφορους λόγους επιχειρούν ή έχουν καταφέρει να περάσουν την Τουρκία και από κει με διάφορα μέσα να φτάσουν στην Ευρώπη, τον Καύκασο και τη Ρωσία, την Αίγυπτο ή το Μαρόκο, αναγκαστικά θα περάσουν από τρεις δρόμους.

Ο πρώτος οδηγεί από την Τουρκία στη Γεωργία, και από την Γεωργία στον Καύκασο. 

Ο δεύτερος οδηγεί στη Βουλγαρία όπου ελάχιστοι μπορούν να περάσουν όπως έχουν δείξει ο ροές των τελευταίων μηνών. 

Ο κύριος όγκος από αυτούς είναι υποχρεωμένος να ακολουθήσει τα μονοπάτια που έχουν χαράξει οι διακινητές εδώ και δύο χρόνια και που δυστυχώς καταλήγουν όλα στην Ελλάδα. 

Η υπόθεση του Στέφανου Αριστείδου 

Ο νεαρός Στέφανος Αριστείδου από το Ένφιλντ του Βορείου Λονδίνου (εκεί που κατασκευάζονταν κατά παράδοση τα πολεμικά τουφέκια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου) και η Βρετανίδα σύζυγος του Κάρι Κλίμαν αιφνιδίως εμφανίστηκαν και παραδόθηκαν στις τουρκικές αρχές στα σύνορα μεταξύ Ιντλίμπ και Τουρκίας. 

Ο νεαρός Στέφανος Αριστείδου, προφανώς Κυπριακής καταγωγής, που ενδεχομένως να έχει ασπαστεί τον μουσουλμανισμό, μαζί με τη σύζυγό του παρέμειναν για δύο χρόνια στις περιοχές που ελέγχονταν από το Ισλαμικό Κράτος. 

Όπως επιβεβαιώνουν οι βρετανικές υπηρεσίες ασφαλείας στον Guardian, ο Αριστείδου είναι μόλις 20 ετών και παραδόθηκε στους Τούρκους συνοριακούς φρουρούς στο Κιλίς μαζί με τη σύζυγό του η οποία δήλωσε αμέσως ότι είναι βρετανίδα αλλά με καταγωγή από το Μπαγκλαντές. 

Όλως περιέργως ο 20χρονος Αριστείδου έιναι παντρεμένος με την κυρία Κλίμαν η οποία όμως είναι 46 ετών. 

Οι τουρκικές αρχές δήλωσαν πως ο Στέφανος και η Κλίμαν μαζί με δύο Αιγύπτιες και μία γυναίκα από τη Συρία έφτασαν μαζί στα σύνορα της Τουρκίας και δήλωσαν πως οι τρεις γυναίκες απώλεσαν τους συζύγους τους στα πολεμικά μέτωπα στη Συρία και στο Ιράκ. 

Ο Αριστείδου, για να κατανοήσουμε το τι συμβαίνει, επί δύο χρόνια ήταν εγκατεστειμένος στη Ράκα και στο Αλ μπάμπ, δηλαδή δύο ισχυρά προπύργια του ISIS. 

Είχε δηλωθεί ως εξαφανισθής από τον Απρίλιο του 2015 αφού ταξίδεψε από τη Βρετανία στη Λάρνακα της Κύπρου. Γείτονες του στο Ένφιλντ ανέφεραν στις βρετανικές αρχές πως λίγο εξαφανισθεί είχε αρχίσει να ντύνεται με ισλαμικές φορεσιές.

Αναφέρουμε την υπόθεση του Στέφανου Αριστείδου ως μία από τις πολλές ιστορίες που καταδεικνύουν το πως μπορεί να εξελιχθεί μία σε πρώτη φάση νεανική αντίδραση που καταλήγει σε περιπέτεια και που στη συνέχεια εμπλέκεται σε μηχανισμούς διεθνούς τρομοκρατίας απ' όπου είναι σχεδόν αδύνατο να ξεφύγει κανείς.  

Τα μονοπάτια στα Βαλκάνια παραμένουν ανοιχτά

Ο αναπληρωτής διευθυντής εξειδικευμένου ινστιτούτου του Πανεπιστημίου King's College που παρατηρεί την εξέλιξη των ριζοσπαστικών οργανώσεων του Ισλάμ Σιράς Μάχερ σημειώνει «η απειλή από αυτές τις μετακινήσει που παρατηρούνται τον τελευταίο καιρό θα εξελιχθεί σε πολύ σοβαρή μέσα στους επόμενους μήνες. Όσο δηλαδή σφίγγει η μέγγενη γύρω από το Ισλαμικό Κράτος. 

Ο Μασρουρ Μαζανί, επικεφαλής της υπηρεσίας ασφαλείας του Κουρδιστάν στο Βόρειο Ιράκ, συμπληρώνει «η ίδια η φύση του πολέμου εναντίον του Ισλαμικού Κράτους πολύ γρήγορα θα μεταλλαχθεί σε έναν πόλεμο που θα αφορά τις υπηρεσίες πληροφοριών και την αντικατασκοπεία».  

Για του λόγου το αληθές οι ειδικοί αναφέρουν την παρακάτω ιστορία: Πριν από έναν χρόνο συνελήφθη στα σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία ο Νέϊμ Πράκας ο οποίος ήταν γνωστός στις μυστικές υπηρεσίες της Αυστραλίας ως ανώτερο στέλεχος του ISIS. 

Οι Τούρκοι τον συνέλαβαν όταν προσπάθησε να συνεργαστεί για να περάσει τα σύνορα με έναν Τούρκο λαθρέμπορο ο οποίος προφανώς τον κατέδωσε. 

Κατά την απολογία του στον εισαγγελέα, ο Πράκας παραδέχθηκε ότι πολεμούσε με τις δυνάμεις του Ισλμικού Κράτους στο Κομπάνι όπου και τραυματίστηκε και επικαλέστηκε το ανώτερο επιτελείο του ISIS στη Ράκα που λόγω του τραυματισμού του του έδωσε την άδεια να εγκαταλείψει τις τάξεις των μαχητών και να ταξιδέψει στο Ιντλίμπ. 

Ποια είναι η αλήθεια. Η κυβέρνηση της Αυστραλίας είναι πεπεισμένη πως ο Πράκας είναι ίσως ο πιο επικίνδυνος τζιχαντιστής στη χώρα αυτή και πως ανέπτυξε για το Ισλαμικό Κράτος ένα πολύ σημαντικό πρόγραμμα με drones και πως στην ουσία επιχείρησε να διασχίσει την Τουρκία για να φτάσει στην Ευρώπη και να συνεχίσει τη δραστηριότητά του. 

ΣυμπέρασμαΑυτό που ανησυχούσε τους δύο τελευταίους μήνες τις ελληνικές αρχές, ιδιαίτερα μετά το χτύπημα στην Βαρκελώνη, είναι το ενδεχόμενο να συγκρατηθούν εντός ελληνικού εδάφους πυρήνες τζιχαντιστών που εγκαταλείπουν τα θέατρα του πολέμου στη Συρία και που άλλοι πανικόβλητοι, και άλλοι οργανωμένα, επιχειρούν να περάσουν στην Ελλάδα και κατόπιν στην Ευρώπη. 

Οι ελληνικές αρχές ανησυχούν επίσης από το ενδεχόμενο να δημιουργηθούν σε αστικά κέντρα σταθεροί πυρήνες τζιχαντιστών με οργανωτικές δυνατότητες που θα βρίσκονται σε άμεση επικοινωνία με αντίστοιχους πυρήνες της Ευρώπης.  Με ότι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο συντονισμού για την οργάνωση συγκεκριμένων επιθετικών ενεργειών.

Το παράδειγμα του πυρήνα της Βαρκελώνης που αιματοκύλησε την πόλη και παρολίγον και όλη την Καταλονία καταδεικνύει τις δυνατότητες που μπορεί να έχει μια ομάδα καλά εκπαιδευμένη για να προκαλέσει μαζικά χτυπήματα χαμηλής τεχνολογίας. 

Ένας Μουλάς σε ένα μικρό χωριό των Πυρηναίων καταφέρνει να στήσει μια ομάδα νεαρών αραβικής καταγωγής και τρίτης γενιάς μεταναστών που μέσα σε λίγους μήνες αυτά τα νεαρά άτομα έινια ικανά να σχεδιάσουν όχι μόνο το χτύπημα στο κέντρο της Βαρκελώνης με ένα φορτηγάκι αλλά και την ανατίναξη μεγάλων αστικών στόχων με κάποιους πυροκροτητές και αρκετές μπουκάλες βουτανίου. 

Ευτυχώς απέτυχαν ως προς το δεύτερο σκέλος διότι, προφανώς, έγινε κάποιο λαθος. Θα μπορούσε όμως και να μην γίνει.

Αυτή η ιστορία της Βαρκελώνης στοιχειώνει όλες τις υπηρεσίες ασφαλείας που αυτή τη στιγμή αντιμετωπιζουν τη μαζική επαναφορά σε ευρωπαϊκό έδαφος εκατοντάδων, αν όχι χιλιάδων ευρωπαϊκής καταγωγής, τζιχαντιστών που έχουν αποκτήσει πλεόν πείρα στα θέατρα πολέμου της Συρίας και του Ιράκ. Ούτε ψύλλος στον κόρφο τους.