Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

Είναι εξαιρετικά δύσκολο να γράψεις για ένα θέμα για το οποίο έχουν γραφτεί εκατοντάδες χιλιάδες κείμενα. Το περίεργο όμως είναι ότι ποτέ δεν εξαντλείται και πάντα υπάρχει και κάποια προσωπική νότα να προσθέσει κανείς. Θα προσπαθήσω μέσα από αυτό το χαρτί να εκθέσω την προσωπική μου άποψη για τη γιορτή του πιο σημαντικού για κάθε έναν από μας ανθρώπου.

Η αγάπη της έγινε μουσική, έγινε χορός, έγινε έργο τέχνης, άγαλμα, πίνακας, έγινε στίχος, έγινε τραγούδι. Παρ’ όλα αυτά ποτέ κανείς δεν κατάφερε να αποδώσει το φόρο τιμής που θα έπρεπε σ’ αυτό το πρόσωπο που η αγάπη και η προσφορά του είναι εξαιρετικά πολύτιμη. Την τεράστια αξία και προσφορά της δυστυχώς την ξέρουν καλύτερα και εκτιμούν την έλλειψή της όσοι είχαν την ατυχία ή να μην την γνωρίσουν ποτέ ή να την χάσουν πρόωρα. 

Όποτε όμως και αν φύγει η μητέρα από δίπλα μας, ο πόνος από τον ομφάλιο λώρο που δεν κόβεται ποτέ είναι βαθύς και οξύς. Η ανάγκη να τιμήσουμε κατά κάποιον τρόπο τη μητέρα οδήγησε στη δημιουργία μιας γιορτής που είχε παγκόσμια ανταπόκριση. Οι ρίζες της γιορτής της μητέρας χάνονται στην Αρχαία Ελλάδα, όταν μια μέρα της άνοιξης ήταν αφιερωμένη στη Ρέα, τη μητέρα των Θεών. 

Το 17ο αιώνα στη Μεγάλη Βρετανία η τέταρτη Κυριακή της Σαρακοστής γνωστή ως “Mothering Sunday” ήταν αφιερωμένη στην Παναγία και στις άλλες μητέρες. Στις Η.Π.Α. γιορτάστηκε για πρώτη φορά στη Δυτική Βιρτζίνια το 1908, όταν η Ana Javis που είχε χάσει τη μητέρα της θέλησε να ορίσει μια μέρα που να είναι αφιερωμένη στις μητέρες. 

Ο Woodrow Wilson καθιέρωσε τη δεύτερη Κυριακή του Μάη σαν επίσημη ημέρα γιορτής της μητέρας και έτσι καθιερώθηκε και ισχύει σε όλο τον κόσμο.  Στη χώρα μας γιορτάστηκε για πρώτη φορά, η γιορτή της μητέρας στις 2 Φεβρουαρίου του 1929. Τοποθετήθηκε την ήμερα αυτή θέλοντας να συνδυάσει τη γιορτή της μητέρας με την χριστιανική γιορτή της Υπαπαντής. 

Τελικά, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’60 η γιορτή μεταφέρθηκε από τις 2 Φεβρουαρίου τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου. Έτσι, κάθε χρόνο, κάθε δεύτερη Κυριακή του Μαΐου γιορτάζουμε, τιμούμε τη μητέρα. Ελπίζω μόνο μέχρι να έρθει η επόμενη μέρα της γιορτής της να θυμόμαστε, να τιμούμε και να εκδηλώνουμε την αγάπη μας καθημερινά σ’ αυτόν τον άνθρωπο που μας έφερε στη ζωή, αλλά και που χάρισε τη ζωή σ’ όποιον αγαπάμε.

ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΠΟΤΕ ΚΑΘΙΕΡΩΘΗΚΕ Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

Τα πρώτα βήματα για να καθιερωθεί η Γιορτή της Μητέρας έγιναν από την Άννα Τζάρβις. Μετά τον θάνατο της μητέρας της το 1905, η ακτιβίστρια ήθελε να τιμήσει τη μνήμη της γυναίκας που την έφερε στη ζωή, η οποία βοηθούσε τη δεκαετία του 1850 τις μητέρες να φροντίζουν σωστά τα παιδιά τους, για να μειωθεί το ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας, σύμφωνα με το National Geographic.

Την επόμενη χρονιά, η Τζάρβις κάλεσε φίλους στην εκκλησία της στο Γκράφτον, την πρώτη Κυριακή του Μαΐου, για να τιμήσουν τη μνήμη της μητέρας της. Έδωσε ένα λευκό γαρύφαλλο σε κάθε μητέρα στην εκκλησία, το οποίο σύμφωνα με εκείνη «συμβόλιζε την αλήθεια, την αγνότητα και τη φιλευσπλαχνία της μητρικής αγάπης».

 Η Άννα Τζάρβις εργάστηκε σκληρά για να καθιερωθεί μια ημέρα για τον εορτασμό της μητέρας. Εκείνη την εποχή εργαζόταν σε διαφημιστικό τμήμα ασφαλιστικής εταιρείας στη Φιλαδέλφεια. Έγραψε επιστολές σε εκκλησίες και πολιτικούς, ενώ ζήτησε τη βοήθεια του Τζον Γουαναμέικερ, πρωτοπόρου του μάρκετινγκ και του επιχειρηματία Χένρι Χάινζ.

Έπειτα από τις προσπάθειές με ψήφισμα του Κογκρέσου καθιερώθηκε η δεύτερη Κυριακή του Μαΐου ως ημέρα της μητέρας. Στις 9 Μαΐου 1914 ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Γούντροου Γουίλσον κήρυξε την Ημέρα της Μητέρας ετήσια εθνική γιορτή. 

Στη χώρα μας ο εορτασμός της Γιορτής της Μητέρας ξεκίνησε το 1929. Στην αρχαία Ελλάδα την άνοιξη τιμούσαν την Γαία, που συμβόλιζε την μητέρα όλων, θεών και ανθρώπων και στη συνέχεια την Ρέα, σύζυγο του Κρόνου, μητέρα του Δία και θεά της γονιμότητας. 

Π. ΒΟΙΩΤΟΣ