27 Οκτωβρίου, 2008

28η Οκτωβρίου 2008 μ.Χ. ΤΟΤΕ ΠΟΥ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΠΕ «ΟΧΙ»

Ελληνική Σημαια

 

Το Έθνος μας κάθε φορά που βρέθηκε ενωμένο, μεγαλούργησε και δοξάστηκε. Όταν βρέθηκε διχασμένο, που πάλι οι ξένοι μας δίχασαν, δοκίμασε περιπέτειες και εθνικές συμφορές.

Μέσα στο μαύρο χάος της αταξίας, της καταπτώσεως των αξιών και της απελπισίας που δημιούργησε στην Ευρώπη ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, προστέθηκε και η ανίερη και ανέντιμη επίθεση της Ιταλίας-Αλβανίας εναντίον της πατρίδος μας. Η αντίσταση της Ελλάδος ήταν μια φωτεινή ελπίδα στην όλη απελπισία των ευρωπαϊκών λαών. Αναφερόμεθα δι΄ ολίγων στο ιστορικό της κηρύξεως του πολέμου, για να θυμίσουμε στους νέους μας τα μεγάλα αυτά γεγονότα της νεότερης ιστορίας μας.

Ώρα 3 μεταμεσονύκτια (Κυριακή προς Δευτέρα) ο Ιταλός πρεσβευτής στην Αθήνα Γκράτσι μετέβη στην Κηφισιά και επεσκέφθη τον τότε Πρόεδρο της Κυβερνήσεως Μεταξά. Του επέδωσε κατ΄ εντολή της φασιστικής ιταλικής Κυβερνήσεως διακοίνωση συντεταγμένη σε ύφος τελεσιγραφικό, την όποια ανέπτυξε και προφορικώς προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό. Προφασίσθηκε αβασίμως ότι η Ελλάς είχε στη διάθεση της Αγγλίας βάσεις πολεμικές και ζήτησε την παραχώρηση όλων των επίκαιρων σημείων και βάσεων της Ελλάδος, για να χρησιμοποιηθούν στον πόλεμο που διεξήγε η Ιταλία κατά της Αγγλίας.

Η απάντηση του τότε Πρωθυπουργού ήταν, ότι οι ισχυρισμοί της Ιταλίας είναι αβάσιμοι και ετόνισε την ειλικρινή στάση ουδετερότητος της Ελλάδος από την αρχή του πολέμου. Δήλωσε δε ο Έλληνας Πρωθυπουργός ότι με την επιδιδομένη διακοίνωση η Ελλάς δεν είναι διατεθειμένη να δεχθεί τις αξιώσεις της Ιταλίας. Ο Ιταλός πρεσβευτής απάντησε, ότι κατόπιν της μη αποδοχής της διακοινώσεώς του, από την 6η πρωϊνή θα γίνει η έναρξη των πολεμικών επιχειρήσεων εκ μέρους της χώρας του εναντίον της Ελλάδος. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός μετά την αποχώρηση του Ιταλού πρεσβευτού δέχθηκε την επίσκεψη του πρεσβευτού της Αγγλίας, προς τον οποίο ανακοίνωσε τα της επιδόσεως της διακοινώσεως και τα διαμειμφθέντα με τον πρεσβευτή Γκράτσι, καθώς και την υπερήφανη απόρριψη των ιταλικών αξιώσεων. Επακολούθησε βραχεία συνομιλία, στην οποία ο Άγγλος πρεσβευτής Πάλαιρετ διαβεβαίωσε τον Έλληνα Πρωθυπουργό, ότι η παρασχεθείσα εγγύηση της Αγγλίας περί προστασίας της ακεραιότητας της χώρας μας τελεί εν ισχύϊ. Στη συνέχεια ο πρεσβευτής κατήλθε στην Αθήνα και απέστειλε τηλεγράφημα προς το Φόρεϊν Όφις, στο οποίο εξέθετε την εν Ελλάδι κατάσταση.

Μετά την συνομιλία με τον Άγγλο πρεσβευτή ο Έλληνας πρωθυπουργός κατήλθε στην Αθήνα και ενημέρωσε τον Βασιλέα. Στη συνέχεια μετέβη στο υπουργείο των εξωτερικών, όπου δέχθηκε τον πρεσβευτή της Τουρκίας, προς τον οποίο ο Μεταξάς εξέθεσε τα γεγονότα. Κατά τη συνομιλία ο Τούρκος πρεσβευτής δήλωσε, «ότι η τύχη της χώρας του και της Ελλάδος είναι κοινή». Η πορεία των πραγμάτων κατέδειξε το αντίθετο, λόγω της κακής διπλωματίας της Τουρκίας. Στις 5 το πρωΐ συνήλθε το Υπουργικό Συμβούλιο στο Υπουργείο των Εξωτερικών. Ο Πρωθυπουργός έδωσε τις δέουσες οδηγίες σε κάθε Υπουργό για τη λήψη των ενδεδειγμένων μέτρων. Το Συμβούλιο ενέκρινε τα διατάγματα περί κηρύξεως γενικής επιστρατεύσεως, πολιτικής επιστρατεύσεως και στρατιωτικού νόμου, τα οποία δημοσιεύτηκαν στην «Εφημερίδα της Κυβερνήσεως» και τοιχοκολλήθηκαν στα κεντρικότερα σημεία της πρωτεύουσας. Έτσι άρχισε ο πόλεμος του 1940, 28 Οκτωβρίου, ημέρα Δευτέρα.

Πάνω στα ηπειρώτικα βουνά, στις ακρινές επάλξεις της Δ. Μακεδονίας, συντελέσθηκε το θαύμα της ελληνικής ανδραγαθίας. Ο ελληνικός επέδειξε ανδραγαθίες. Ο ελληνικός λαός επέδειξε το μεγαλείο του με κατάνυξη και με ανάταση ψυχής. Άντλησε από την πίστη του δύναμη και θάρρος εγκαρτερήσεως. Την ώρα που η βάρβαρη μηχανοποιημένη βία ωθεί στο ακρότατο την έπαρσή της και προσβάλλει τα ιερώτατα, τα τιμιώτατα, όσα οικοδόμησαν και ανύψωσαν οι φωτεινότερες ανθρώπινες συνειδήσεις, το νόμο, την τάξη, το σέβας, το έλεος, τη δικαιοσύνη, τα πρωτεία του πνεύματος, οι ελληνικές καρδιές πήραν το μήνυμα. Και το θαύμα συντελέστηκε και προκάλεσε το θαυμασμό στην παγκόσμια συνείδηση. Και εγένετο «ο εις έδιωξε χιλίους και οι δυο μετακίνησαν μυριάδας».

Ο πόλεμος συνεχίστηκε και κατόπιν της επιθέσεως της χιτλερικής Γερμανίας από τα βουλγαρικά σύνορα. Συνεχίστηκε και κατά την περίοδο της σκληρής τριπλής κατοχής με την εθνική αντίσταση. Στοργική μητέρα η Εκκλησία, που πρόσφερε την αγάπη της από τον απλοϊκό παπά μέχρι τον Αρχιεπίσκοπο. Στη σύγκρουση των μηχανικών μέσων και της τεχνικής αντιμετρήθηκε το ανθρώπινο θάρρος, η ορμή και δεξιότητα, η αντιμέτρηση δηλ. εκείνων των αρετών που απαρτίζουν την ανθρώπινη ανδρεία. Ο ελληνικός λαός με τη γενναιότητά του κατέρριψε την πλάνη και διέλυσε το φόβο που πήγαινε να ασχημίσει τον κόσμο. Από τότε μέχρι σήμερα συνέβησαν πολλά γεγονότα στην πορεία της ιστορίας, ευχάριστα ή θλιβερά.

Το Έθνος μας αντιμετώπισε πολλούς άλλους κινδύνους, τον τουρκικό επεκτατισμό, την επέλαση του Αττίλα στην Κύπρο, την αγνωμοσύνη των μεγάλων συμμάχων μας. Το Έθνος μας κάθε φορά που βρέθηκε ενωμένο, μεγαλούργησε και δοξάστηκε. Όταν μας δίχασαν, δοκίμασε περιπέτειες και εθνικές συμφορές. Η 28η Οκτωβρίου 1940 είναι ένα φωτεινό ορόσημο. Οι ψυχές των ηρωϊκών νεκρών μας επιτάσσουν: ποτέ πλέον τα λάθη του διχασμού και ο ελληνικός λαός αφοσιωμένος στα υψηλά ιδανικά του πολιτισμού του, στα ιδανικά της Ορθοδοξίας του, να αγωνίζεται τίμια για την περιφρούρηση των πνευματικών και υλικών του αγαθών. Οι αγώνες στρέφονται όχι μόνο στα πολεμικά μέτωπα, αλλά και στον κοινωνικό στίβο με το πνεύμα της αγάπης, της ειρήνης, της δικαιοσύνης, που είναι οι καρποί του Πνεύματος. Πάνω από τις πολεμικές μηχανές υπάρχει η ψυχή, που πιστή στις παρακαταθήκες των πατέρων της, αδούλωτη, προχωρεί προς την κοινωνική πρόοδο με ελπίδα και πίστη στο Θεό. Συμπερασματικά λοιπόν, όσο περνάει ο χρόνος, τόσο η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου λαμπρύνεται και καθίσταται πηγή εμπνεύσεως του νεώτερου ελληνισμού.