ΕΚΟΙΜΗΘΗ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΡ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΘΙΜΟΣ

Εκοιμήθη σήμερα, Πέμπτη 13 Μαρτίου 2025 ο Μητροπολίτης πρ. Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος σε ηλικία 91 ετών. Να αναφερθεί ότι ο Μητροπολίτης Άνθιμος είχε υποβάλει την παραίτησή του το 2023 λόγω προβλημάτων υγείας. Σύμφωνα με πληροφορίες η Εξόδιος Ακολουθία θα τελεσθεί το Σάββατο 15 Μαρτίου και ώρα 12:00 το πρωί στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης.

Λίγα λόγια για τον μακαριστό Μητροπολίτη Άνθιμο

Ὁ Πα­να­γι­ώ­τα­τος Μη­τρο­πο­λί­της Θεσ­σα­λο­νί­κης κ. Ἄν­θι­μος (κα­τά κό­σμον Δι­ο­νύ­σι­ος) Ρούσ­σας τοῦ Δη­μη­τρί­ου, ἐ­γεν­νή­θη τό ἔ­τος 1934 στήν Σαλ­μώ­νη Πύρ­γου Ἠ­λεί­ας. Ἐ­πε­ρά­τω­σε τίς ἐ­γκύ­κλι­ες σπου­δές του τό 1952 ὁ­πό­τε καί ἐ­πέ­τυ­χε χω­ρι­στά στίς εἰ­σι­τή­ρι­ες ἐ­ξε­τά­σεις τῆς Φι­λο­σο­φι­κῆς καί τῆς Νο­μι­κῆς Σχο­λῆς τοῦ Πα­νε­πι­στη­μί­ου Ἀ­θη­νῶν.

Ἐ­πέ­λε­ξε τήν Φι­λο­σο­φι­κή Σχο­λή τῆς ὁ­ποί­ας ἔ­λα­βε τό πτυ­χί­ο τό 1957, ὑ­πη­ρέ­τη­σε δέ ὡς ἄ­μι­σθος βο­η­θός τῆς ἕ­δρας τῆς Βυ­ζα­ντι­νῆς Φι­λο­λο­γί­ας. Ἐ­ξε­πλή­ρω­σε τίς στρα­τι­ω­τι­κές του ὑ­πο­χρε­ώ­σεις, ὑ­πη­ρε­τή­σας ὡς ἔ­φε­δρος ἀ­ξι­ω­μα­τι­κός στήν Ἑλ­λη­νι­κή Ἀ­ε­ρο­πο­ρί­α.

Ταυ­τό­χρο­να ἐ­νε­γρά­φη στήν Θε­ο­λο­γι­κή Σχο­λή τοῦ Πα­νε­πι­στη­μί­ου Ἀ­θη­νῶν τῆς ὁ­ποί­ας ἔ­λα­βε τό πτυ­χί­ον τό 1963. Ἤ­δη ἀ­πό τό 1959 ὑ­πη­ρε­τοῦ­σε ὡς Φι­λό­λο­γος κα­θη­γη­τής στόν Ἐκ­παι­δευ­τι­κό Ὀρ­γα­νι­σμό τῆς «Ἑλ­λη­νι­κῆς Παι­δεί­ας» ὅ­που χρη­μά­τι­σε καί Δι­ευ­θυ­ντής τοῦ Γυ­μνα­σί­ου της. Χει­ρο­το­νή­θη­κε δι­ά­κο­νος τό 1964 ἀ­πό τόν Σεβ. Μη­τρο­πο­λί­τη Θή­ρας Γα­βρι­ήλ καί πρε­σβύ­τε­ρος ὑ­πό τοῦ ἰ­δί­ου ἀρ­χι­ε­ρέ­ως τό 1965 ὁ­πό­τε καί ἔ­λα­βε τό ὀ­φίκ­κι­ον τοῦ Ἀρ­χι­μαν­δρί­του.

Δι­ο­ρί­στη­κε Προ­ϊ­στά­με­νος στόν Ἱ­ε­ρό Να­ό Ἁ­γί­ου Βα­σι­λεί­ου τῆς ὁ­δοῦ Με­τσό­βου Ἀ­θη­νῶν, ὅ­που πα­ρέ­μει­νε μέ­χρι τό 1974.

Ἡ Ἱ­ε­ρά Σύ­νο­δος τοῦ ἀ­νέ­θε­σε ἀ­μέ­σως τήν σύ­ντα­ξη τοῦ ἐ­ποι­κο­δο­μη­τι­κοῦ φυλ­λα­δί­ου « Φω­νή Κυ­ρί­ου» τό ὁ­ποῖ­ο δι­ηύ­θυ­νε γι­ά ἕ­ξι χρό­νι­α.

Τό 1966 πα­ραι­τεῖ­ται ἀ­πό τῆς θέ­σε­ώς του ὡς κα­θη­γη­τοῦ καί το­πο­θε­τεῖ­ται Δι­ευ­θυ­ντής Κη­ρύ­γμα­τος στήν Ἀ­πο­στο­λι­κή Δι­α­κο­νί­α.

Τό 1968 ὁ τό­τε ἀρ­χι­μαν­δρί­της Ἄν­θι­μος Ρούσ­σας δι­ο­ρί­ζε­ται ἀ­πό τήν ἱ­ε­ρά Σύ­νο­δο Δι­ευ­θυ­ντής τοῦ Φοι­τη­τι­κοῦ Θε­ο­λο­γι­κοῦ Οἰ­κο­τρο­φεί­ου, προ­ε­τοι­μά­ζο­ντας ἀ­πό ἐ­κεῖ πολ­λές γε­νε­ές θε­ο­λό­γων καί κλη­ρι­κῶν τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας.

Τήν θέ­ση αὐ­τή κρά­τη­σε μέ­χρι τήν εἰς ἐ­πί­σκο­πον προ­α­γω­γήν του τό 1974.

Ἐ­πί πλέ­ον ἀ­πό τό 1968 ἀ­να­λαμ­βά­νει τήν εὐ­θύ­νη τῶν ἐκ­δό­σε­ων καί τοῦ Τυ­πο­γρα­φεί­ου τῆς Ἀ­πο­στο­λι­κῆς Δι­α­κο­νί­ας ἐ­πι­τυγ­χά­νο­ντας σο­βα­ρές καί πο­λυ­τε­λεῖς ἐκ­δό­σεις.

Τό 1971 ἡ Ἱ­ε­ρά Σύ­νο­δος τοῦ ἀ­να­θέ­τει τήν με­τα­τρο­πή καί προ­ε­τοι­μα­σί­α τοῦ κτι­ρί­ου τῶν Ὑ­πη­ρε­σι­ῶν της κα­θώς καί τοῦ Συ­νο­δι­κοῦ Με­γά­ρου, ὅ­που μέ­χρι σή­με­ρα στε­γά­ζε­ται.

Τό ἴ­δι­ο ἔ­τος 1971 , ἐ­ορ­τά­σθη­κε ἡ Ἐ­θνι­κή 150ετηρίδα καί ἡ Ἱ­ε­ρά Σύ­νο­δος ἀ­να­θέ­τει πά­λι στόν ἀρ­χιμ. Ἄν­θι­μο Ρούσ­σα τήν εὐ­θύ­νη γι­ά τήν ἐκ­κλη­σι­α­στι­κή συμ­με­το­χή στόν ἐ­ορ­τα­σμό κα­θώς καί τήν ἐ­κτέ­λε­ση προ­γράμ­μα­τος φι­λο­ξε­νί­ας ξενα­γή­σε­ως τῶν ἀ­φι­χθέ­ντων ἐκ­προ­σώ­πων των ἀ­νά τόν κό­σμο Ὀρ­θο­δό­ξων Ἐκ­κλη­σι­ῶν.

Τόν Μά­ι­ο τοῦ 1972 ἐκ­προ­σω­πεῖ τήν Ἐκ­κλη­σί­α τῆς Ἑλ­λά­δος στήν ἐ­κλο­γή καί ἐν­θρό­νι­ση τοῦ Πα­τρι­άρ­χου Βουλ­γα­ρί­ας Μα­ξί­μου.

Τό 1974 στίς 13 Ἰ­ου­λί­ου, ἐ­κλέ­γε­ται ἀ­πό τήν Ἱ­ε­ρά Σύ­νο­δό της Ἱ­ε­ραρ­χί­ας Μη­τρο­πο­λί­της Ἀ­λε­ξαν­δρου­πό­λε­ως Τρα­ϊ­α­νου­πό­λε­ως καί Σα­μο­θρά­κης.

Ἡ χει­ρο­το­νί­α του ἔ­γι­νε στίς 14 Ἰ­ου­λί­ου 1974 στόν Ἱ­ε­ρό Να­ό τοῦ Ἁ­γί­ου Βα­σι­λεί­ου τῆς ὁ­δοῦ Με­τσό­βου, ἀ­πό τόν Σεβ. Μη­τρο­πο­λί­τη Θή­ρας Γα­βρι­ήλ. Συλ­λει­τούρ­γη­σαν καί πα­ρευ­ρέ­θη­σαν οἱ ἀρ­χι­ε­ρεῖς: Γυ­θεί­ου, Δρά­μας, Με­σο­γαί­ας, Κο­ζά­νης, Μα­ντι­νεί­ας, Ρό­δου, Καρ­πά­θου, Και­σα­ρι­α­νῆς καί ὁ τό­τε Ἐ­πί­σκο­πος Ἀν­δρού­σης Ἀ­να­στά­σι­ος, Μακαριστός Ἀρ­χι­ε­πί­σκο­πος Ἀλ­βα­νί­ας.

Στίς 30 Ἰ­ου­λί­ου 1974 ἐν­θρο­νί­ζε­ται στήν Ἀ­λε­ξαν­δρού­πο­λη. Στόν ἐν­θρο­νι­στή­ρι­ο Λό­γο τοῦ ἀ­να­φέ­ρει χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά:

«­.­.. ἐν φό­βῳ καὶ συ­ναι­σθή­σει βα­ρεί­ας εὐ­θύ­νης, ᾖλ­θον σή­με­ρον πρὸς ὑ­μᾶς. Ὅ­μως ἀ­δελ­φοί μου, "οὐκ ᾖλ­θον δι­α­κο­νη­θή­ναι, ἀλ­λὰ δι­α­κο­νῆ­σαι". Με­γα­λύ­νω τὸ Ὄ­νο­μα τοῦ Θε­οῦ, ὅ­τι τῇ Ἐ­κεί­νου χά­ρι­τι καὶ δυ­νά­μει εἰ­σέρ­χο­μαι σή­με­ρον εἰς τὴν πό­λιν ταύ­την, τὸν κα­θα­ρὸν καὶ ἀ­μι­γῆ τῆς Θρᾴ­κης Πα­ρά­δει­σον. Πε­ρὶ τῆς Ἀ­λε­ξαν­δρου­πό­λε­ως καὶ τῆς πε­ρι­βαλ­λού­σης ταύ­την ἐ­παρ­χί­ας πολ­λὰ ἤ­κου­σα πα­ρὰ πολ­λῶν ἐν τῇ πρω­τευ­ού­σῃ ἀ­δελ­φῶν, ἀ­φο­ρῶ­ντα εἰς τὰς φυ­σι­κὰς τοῦ ἱ­ε­ροῦ τού­του τό­που καλ­λο­νάς, μά­λι­στα δὲ εἰς τὴν εὐ­γέ­νει­αν, τὸ ἦ­θος καὶ τὴν πνευ­μα­τι­κὴν καλ­λι­έρ­γει­αν τῶν κα­τοί­κων, ὅ­περ καὶ σπου­δαι­ό­τε­ρον πά­ντων θε­ω­ρῶ.­.­.­».

Κα­τά τά τρι­ά­ντα ἔ­τη τῆς ἀρ­χι­ε­ρα­τεί­ας του στήν Ἱ­ε­ρά Μη­τρό­πο­λη Ἀ­λε­ξαν­δρου­πό­λε­ως, δι­ωρ­γά­νω­σε ὑ­πο­δει­γμα­τι­κὰ τὸ λα­τρευ­τι­κό, τὸ κη­ρυ­κτι­κὸ καὶ τὸ φι­λαν­θρω­πι­κὸ ἔρ­γο τῆς Μη­τρο­πό­λε­ως. Ἐ­με­ρί­μνη­σε ὥ­στε νὰ ἔ­χουν ὅ­λα τὰ χω­ρι­ὰ καὶ οἱ οἰ­κι­σμοὶ ἐ­φη­με­ρί­ους ἀ­ξί­ους τῆς ἀ­πο­στο­λῆς των.

Ἔ­κτι­σε ἐκ θε­με­λί­ων μὲ προ­σω­πι­κή του φρο­ντί­δα 35 νέ­ες Ἐκ­κλη­σί­ες ποὺ εὑ­ρί­σκο­νται ὅ­λες σὲ λει­τουρ­γί­α.

Ἐ­πὶ μί­α 30ετία 4 - 5 ἀρ­χι­μαν­δρῖ­τες ἱ­ε­ρο­κή­ρυ­κες καὶ πλεῖ­στοι ἐ­φη­μέ­ρι­οι θε­ο­λό­γοι, κη­ρύσ­σουν καὶ ἐ­ξο­μο­λο­γοῦν στὰ χω­ρι­ὰ καὶ στὶς πό­λεις.

Ἕ­να ξε­χω­ρι­στὸ ἔρ­γο τοῦ Μη­τρο­πο­λί­του Ἀν­θί­μου εἶ­ναι ἡ θε­με­λί­ω­ση καὶ ἡ ἀ­νέ­γερ­ση δύ­ο νέ­ων ἱ­ε­ρῶν Μο­νῶν στὸν Ἕ­βρο.

Ἡ Ἱ­ε­ρὰ Μο­νὴ Κοι­μή­σε­ως τῆς Θε­ο­τό­κου, γνω­στὴ ὡς «Πα­να­γί­α τοῦ Ἕ­βρου» μὲ 45 μο­να­χὲς σή­με­ρα καὶ ὑ­πο­δει­γμα­τι­κὴ μο­να­στι­κὴ ζω­ή, στὴν πε­ρι­ο­χὴ τῆς Μά­κρης.

Ἡ Ἱ­ε­ρὰ Μο­νὴ τοῦ ἁ­γί­ου Ἰ­ω­άν­νου τοῦ Θε­ο­λό­γου στὸ Ἀ­ε­το­χώ­ρι Ἕ­βρου μὲ 15 ἐγ­γε­γραμ­μέ­νους ἱ­ε­ρο­μο­νά­χους. Δι­α­θέ­τει ξε­νῶ­να 50 ἐ­πι­σκε­πτῶν καὶ συ­νε­δρι­α­κὸ κέ­ντρο ποὺ ἤ­δη χρη­σι­μο­ποι­εῖ­ται.

Δι­ωρ­γά­νω­σε καὶ ἐ­λει­τούρ­γη­σε τὸ Ἐκ­κλη­σι­α­στι­κὸ Μου­σεῖ­ο Ἀ­λε­ξαν­δρου­πό­λε­ως ποὺ με­τὰ ἀ­πὸ 15 χρό­νι­α λει­τουρ­γί­ας ἀ­να­συ­γκρο­τή­θη­κε ἐ­πὶ ἐ­πι­στη­μο­νι­κῆς μου­σει­ο­λο­γι­κῆς βά­σε­ως, πά­ντο­τε στὸ κτί­ρι­ο τῆς Λε­ο­ντα­ρι­δεί­ου Σχο­λῆς μὲ εὐ­ρω­πα­ϊ­κὸ πρό­γραμ­μα.

Ἀπὸ τὸ 1974 ἀνελλειπῶς ἐκδίδει τὸ γνωστὸ διμηνιαῖο ἐκκλησιαστικὸ περιοδικὸ «ΓΝΩΡΙΜΙΑ», τοῦ ὁποίου καὶ ἐπιμελεῖται προσωπικῶς.

Στὸν το­μέ­α τῆς Φι­λαν­θρω­πί­ας ἀ­νή­γει­ρε ἐκ θε­με­λί­ων καὶ λει­τούρ­γη­σε ὑ­πὸ τὴν ἀ­κά­μα­τη μέ­ρι­μνά του τὰ ἑ­ξῆς Ἱ­δρύ­μα­τα:

Τό Σταυ­ρί­δει­ο Ἐκ­κλη­σι­α­στι­κὸ Μα­θη­τι­κὸ Οἰ­κο­τρο­φεῖ­ο Ἀρ­ρέ­νων «Ὁ ἅ­γι­ος Στέ­φα­νος» δυ­νά­με­ως 70 κλι­νῶν.

Τό Σταυ­ρί­δει­ο ἵ­δρυ­μα χρο­νί­ως πα­σχό­ντων «ὁ ἅ­γι­ος Κυ­πρι­α­νός», δυ­νά­με­ως 115 κλι­νῶν. Πρό­κει­ται γι­ὰ ἕ­να πρό­τυ­πο νο­ση­λευ­τή­ρι­ο ἀ­νι­ά­των μὲ τε­ρά­στι­α προ­σφο­ρὰ στὴν ευ­ρύ­τε­ρη πε­ρι­ο­χὴ τῆς Θρά­κης.

Τὸ Ἐ­νο­ρι­α­κὸ Κέ­ντρο τοῦ ἁ­γί­ου Ἐ­λευ­θε­ρί­ου Ἀ­λε­ξαν­δρου­πό­λε­ως μὲ συσ­σί­τι­ο γι­ὰ ἀ­πό­ρους κα­τοί­κους τῆς πε­ρι­ο­χῆς.

Ἤ­δη δὲ ἀ­πο­πε­ρα­τώ­νε­ται τὸ νὲ­ο Νι­άρ­χει­ο ἵ­δρυ­μα πε­ρι­θάλ­ψε­ως ἐ­γκα­τα­λε­λει­μέ­νων παι­δι­ῶν καὶ ἀ­γά­μων μη­τέ­ρων «Ὁ ἅ­γι­ος Στυ­λι­α­νός», μὲ δω­ρε­ὰ τοῦ Ἱ­δρύ­μα­τος «Σταῦ­ρος Νι­άρ­χος».

Ἐ­πί­σης κα­τὰ τὴν τρι­α­ντα­κο­ντα­ε­τῆ Ἀρ­χι­ε­ρα­τεί­α του φρό­ντι­σε γι­ὰ τὴν συ­ντή­ρη­ση καὶ ἀ­να­βά­θμι­ση τῶν ἑ­ξῆς προ­ϋ­ο­παρ­χό­ντων φι­λαν­θρω­πι­κῶν δο­μῶν:

Ἰ­ω­α­κεί­μει­ο Γη­ρο­κο­μεῖ­ο δυ­νά­με­ως 68 κλι­νῶν.Δε­δο­μέ­νης τῆς πα­λαι­ό­τη­τος τῶν ἐ­γκα­τα­στά­σε­ών του, τῶν αὐ­ξα­νο­μέ­νων ἀ­να­γκῶν καὶ μὲ τὴν προ­ο­πτι­κὴ τῆς ἀ­να­βα­θμί­σε­ως τῶν ὐ­πη­ρε­σι­ῶν του, ὁ Πα­να­γι­ώ­τα­τος ἔ­χει ἀ­πὸ και­ροῦ ἐ­ξα­σφα­λί­σει τὸ οἰ­κό­πε­δο, ἀρ­χι­τε­κτο­νι­κὴ με­λέ­τη καὶ ἔ­θε­σε τὴν βά­ση γι­ὰ τὴν ἐ­ξα­σφά­λι­ση χρη­μα­το­δο­τή­σε­ως γι­ὰ τὴν ἀ­νέ­γερ­ση νέ­ου Ἰ­ω­α­κει­μεί­ου Γη­ρο­κο­μεί­ου.

Τὸ «Τα­μεῖ­ο Εὐ­ποι­ΐ­ας» γι­ὰ βο­η­θή­μα­τα σὲ ἀ­πό­ρους καὶ ἀ­σθε­νεῖς καθ΄ ὅ­λη τὴ δι­άρ­κει­α τοῦ χρό­νου.

Μα­θη­τι­κὲς Ἐκ­κλη­σι­α­στι­κὲς Κα­τα­σκη­νώ­σεις μὲ 450 - 500 παι­δι­ὰ κά­θε κα­λο­καῖ­ρι στὶς μό­νι­μες ἐ­γκα­τα­στά­σεις τῆς Μά­κρης.

Μὲ στό­χο τὸν ἐκ­συγ­χρο­νι­σμὸ τῶν ἐ­γκα­τα­στά­σε­ων καὶ τὴν δι­εύ­ρυν­ση τῶν ἱ­ε­ρα­πο­στο­λι­κῶν δυ­να­το­τή­των, πρὸ ἔ­τους ἀ­νή­γει­ρε δι­ώ­ρο­φο κτί­σμα μὲ ὑ­πό­γει­ο, ὡς Κέ­ντρο Συ­να­ντή­σε­ως Νέ­ων καὶ Κα­τα­σκη­νω­τῶν, μὲ πλήρως ἐξοπλισμένη κουζίνα καὶ τραπεζαρία στὸ ἰσόγειο, αἴθουσα συνεδρίων καὶ διαλέξεων στὸν ὄροφο καὶ χώρους ἀναψυχῆς στὸ ὑπόγειο.

Ὅ­λα τὰ ἀ­νω­τέ­ρω ἔρ­γα ἔ­χουν σχε­δι­α­σθεῖ μὲ τὸ προ­σω­πι­κὸ ἐν­δι­α­φέ­ρον τοῦ Πα­να­γι­ω­τά­του καὶ ἔ­χουν ἐ­κτε­λε­σθεῖ μὲ αὐ­τε­πι­στα­σί­α.

Τὰ τε­λευ­ταῖ­α ὑ­πὸ ἀ­πο­πε­ρά­τω­ση ἔρ­γα τοῦ Πα­να­γι­ω­τά­του στὴν Ἀ­λε­ξαν­δρού­πο­λη εἶ­ναι τὰ ἑ­ξῆς:

Ὁ με­γά­λος δι­ώ­ρο­φος ἐ­νο­ρι­α­κὸς Να­ὸς Ὑ­ψώ­σε­ως Τι­μί­ου Σταυ­ροῦ - Νέ­α Κο­σμο­σώ­τη­ρα Φε­ρῶν Ἕ­βρου, εἰς ἀ­ντι­κα­τά­στα­ση τοῦ μέ­χρι σή­με­ρα χρη­σι­μο­ποι­ου­μέ­νου Βυ­ζα­ντι­νοῦ μνη­μεί­ου τῆς Πα­να­γί­ας Κο­σμο­σω­τή­ρας τοῦ 12ου αι.

Ὁ Ἱ­ε­ρὸς Να­ὸς Πά­ντων τῶν Θρα­κῶν Ἁ­γί­ων στὸν πε­ρί­βο­λο τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Μο­νῆς Ἀ­ε­το­χω­ρί­ου.

Τὸ «ΑΝ­ΘΙ­ΜΕΙ­Ο» Πο­λι­τι­στι­κὸ Κέ­ντρο. Ἕ­να ση­μα­ντι­κὸ ἔρ­γο ποὺ κτί­ζε­ται σὲ ἰ­δι­ό­κτη­το οἰ­κό­πε­δο τῆς Μη­τρο­πό­λε­ως μὲ πρό­γραμ­μα τοῦ Γ΄ Κ.Π.Σ. καὶ προ­ϋ­πο­λο­γι­σμὸ πε­ρί­που 2,2 ἐ­κα­τομ­μύ­ρι­α Εὐ­ρώ.

Στὸν το­μέ­α τῆς ἐκ­κλη­σι­α­στι­κῆς τέ­χνης καὶ πο­λι­τι­στι­κῆς κλη­ρο­νο­μι­ᾶς λει­τουρ­γοῦν στὴν Ἱ­ε­ρὰ Μο­νὴ Πα­να­γί­ας τοῦ Ἕ­βρου ἐρ­γα­στή­ρι­α Κη­ρο­πλα­στι­κῆς, Ἱ­ε­ρορ­ρα­πτι­κῆς καὶ Ἁ­γι­ο­γρα­φί­ας, ἐ­νῶ ἀ­πὸ τὸ 2002 ὁ Πα­να­γι­ώ­τα­τος ἵ­δρυ­σε τὸ Ἐκ­κλη­σι­α­στι­κὸ Ἵ­δρυ­μα κοι­νω­νι­κῆς καὶ πο­λι­τι­στι­κῆς Προ­σφο­ρᾶς «ὁ ἅ­γι­ος Ἰ­ω­σήφ», στὸ ὁ­ποῖ­ο λει­τουρ­γεῖ μὲ με­γά­λη ἐ­πι­τυ­χί­α Ξυ­λο­γλυ­πτι­κὸ ἐρ­γα­στή­ρι­ο.

Ὁ Πα­να­γι­ώ­τα­τος Μη­τρο­πο­λί­της Θεσ­σα­λο­νί­κης κ. Ἄν­θι­μος, δι­ε­τέ­λε­σε Το­πο­τη­ρη­τής τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Μη­τρο­πό­λε­ως Δι­δυ­μο­τεί­χου, Ὀ­ρε­στι­ά­δος καί Σου­φλί­ου ἀ­πό τό 1986 μέ­χρι τό 1989. Ἐ­ξε­προ­σώ­πη­σε τήν Ἐκ­κλη­σί­α της Ἑλ­λά­δος στίς ἑ­ορ­τές Κυ­ρίλ­λου καί Με­θο­δί­ου στό Βα­τι­κα­νό το 1985, καί στήν ἐν­θρό­νι­ση τοῦ Ἀρ­χι­ε­πι­σκό­που τῆς Κα­ντερ­βου­ρί­ας τῆς Ἀγ­γλι­κα­νι­κῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τό 1991.

Συμ­με­τέ­σχε σέ ἐ­πί­ση­μες ἀ­πο­στο­λές στό ἐ­ξω­τε­ρι­κό, ὅ­πως αὐ­τὴ στὴν Μό­σχα τὸ 2001 καί σέ ἱ­ε­ραρ­χι­κές Συ­νά­ξεις στό Οἰ­κου­με­νι­κό Πα­τρι­αρ­χεῖ­ο. Δι­ο­ρί­στη­κε ἐκ­πρό­σω­πος τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας στό Ἐ­θνι­κό συμ­βού­λι­ο Ρά­δι­ο­τη­λε­ο­ρα­σε­ως μέ­χρι τή δι­ά­λυ­σή του τόν Ὀ­κτώ­βρι­ον τοῦ 1993.

Κα­τά γε­νι­κή ὁ­μο­λο­γί­α, ἡ ἐ­πί­λυ­ση τοῦ ἐκ­κλη­σι­α­στι­κοῦ ζη­τή­μα­τος πού προ­έ­κυ­ψε ἀ­πό τήν δι­α­μά­χη Ἐκ­κλη­σί­ας καί Πο­λι­τεί­ας τόν χει­μώ­να τοῦ 1987 μέ ἀ­φορ­μή τήν ἐκ­κλη­σι­α­στι­κή Πε­ρι­ου­σί­α, ὀ­φεί­λε­ται στούς χει­ρι­σμούς τοῦ τό­τε Μη­τρο­πο­λί­του Ἀ­λε­ξαν­δρου­πό­λε­ως Ἀν­θί­μου Ρούσ­σα.

Τὸ ἔ­τος 2000 ὡ­ρί­σθη­κε ὑ­πεύ­θυ­νος τῆς δι­ορ­γα­νώ­σε­ως τῆς με­γά­λης λα­ο­συ­νά­ξε­ως τῆς Θεσ­σα­λο­νί­κης γι­ὰ τὸ ζή­τη­μα τῶν ταυ­το­τή­των, ἀ­πο­στο­λὴ ποὺ ἔ­φε­ρε εἰς πέ­ρας μὲ με­γά­λη ἐ­πι­τυ­χί­α.

Ὁ Πα­να­γι­ώ­τα­τος ὡς Μη­τρο­πο­λί­της Ἀλεξανδρουπόλεως ἐ­ταύ­τι­σε τὴν ζω­ὴ του μὲ τὴν ζω­ὴ τῶν κα­τοί­κων τοῦ Ἕ­βρου καὶ ἀ­νε­δεί­χθη ὁ γνη­σι­ώ­τε­ρος, ὁ κα­ταλ­λη­λό­τε­ρος καὶ ὁ μο­νι­μώ­τε­ρος κή­ρυ­κας τῶν ἀ­να­γκῶν καὶ τῶν προ­βλη­μά­των ὅ­λου τοῦ λα­οῦ τῆς Θρά­κης.

Μὲ ὁ­μι­λί­ες, πα­ρα­στά­σεις, συ­νε­ντεύ­ξεις, δι­α­μαρ­τυ­ρί­ες καὶ ἔ­ντυ­πες ἐκ­δό­σεις κα­τέ­στη­σε γνω­στὰ τὰ αἰ­τή­μα­τα τῶν συ­μπα­τρι­ω­τῶν μας στὸ Κρά­τος, στὸν πο­λι­τι­κὸ κό­σμο καὶ σ΄ ὅ­λη τὴν κοι­νὴ ἑλ­λη­νι­κὴ γνώ­μη.

Ἡ Ἀ­λε­ξαν­δρού­πο­λη καὶ ὁ Ἕ­βρος ὀ­φεί­λουν τὴν ἵ­δρυ­ση καὶ τὴν λει­τουρ­γί­α τῆς Ἰ­α­τρι­κῆς Σχο­λῆς τοῦ Δη­μο­κρι­τεί­ου Πα­νε­πι­στη­μί­ου στὸ Μη­τρο­πο­λί­τη κ. Ἄν­θι­μο.

Ἀ­πὸ τὸ 1975 καὶ ἐ­πὶ δώ­δε­κα χρό­νι­α καὶ πλέ­ον ἐ­κρά­τη­σαν οἱ ἀ­γῶ­νες αὐ­τοί. Ἡ ἱ­στο­ρι­κή πο­ρεί­α τοῦ λα­οῦ τοῦ Ἔ­βρου, οἱ ἀ­περ­γεῖ­ες, τά δη­μο­σι­εύ­μα­τα, ἡ ἀ­νοι­κτή ἐ­πι­στο­λή στόν κ. Κα­ρα­μαν­λή πού δη­μο­σι­εύ­θη­κε στό "ΒΗ­ΜΑ" καί στήν «ΚΑ­ΘΗ­ΜΕ­ΡΙ­ΝΗ», τά ψη­φί­σμα­τα, τά συν­θή­μα­τα, τά φέ­ιγ-βο­λάν, οἱ ἀ­πο­φά­σεις, οἱ κα­ταγ­γελ­λί­ες εἶ­ναι ὅ­λα βγαλ­μέ­να ἀ­πό τήν γρα­φί­δα του καί τήν καρ­δι­ά του.

Ἀ­γω­νί­στη­κε πει­σμα­τι­κά γι­ά τήν ἔ­λευ­ση τῶν Φοι­τη­τῶν Ἰ­α­τρι­κῆς ἀ­πό τήν Θεσ­σα­λο­νί­κη στήν Ἀ­λε­ξαν­δρού­πο­λη καί ἐ­δι­και­ώ­θη­κε.

Πα­ρε­νέ­βη καί συ­νε­τέ­λε­σε στήν θε­με­λί­ω­ση καί ἀ­νέ­γερ­ση τοῦ κτι­ρί­ου τῶν πρα­κλι­νι­κῶν ὄ­πι­σθεν τοῦ Νο­σο­κο­μεί­ου.

Δι­έ­θε­σε ὄ­χι μό­νο εἰ­δι­κό κτί­ρι­ο, ἀλ­λά καί τόν ὑ­πό­γει­ο Να­ό τοῦ ἁ­γί­ου Νε­κτα­ρί­ου γι­ά τήν δι­ευ­κό­λυν­ση τῶν φοι­τη­τῶν τῆς Ἴ­α­τρι­κῆς. Τὸ ἴ­δι­ο ἀ­γω­νί­στη­κε γι­ὰ τὴν ἀ­νέ­γερ­ση τοῦ με­γά­λου Πα­νε­πι­στη­μι­α­κοῦ Νο­σο­κο­μεί­ου ποὺ ἤ­δη λει­τουρ­γεῖ.

Ὁ Μη­τρο­πο­λί­της Ἄν­θι­μος κα­τώρ­θω­σε νὰ συ­νε­γεί­ρη ὅ­λους τοὺς ἄρ­χο­ντες τοῦ τό­που καὶ τὸ λα­ὸ στὴ δι­εκ­δί­κη­ση τῶν αἰ­τη­μά­των τους. Ἀ­νέ­βη­κε πολ­λὲς φο­ρὲς στὰ μπαλ­κό­νι­α γι­ὰ νὰ φω­νά­ξη «Ξύ­πνα λα­έ τοῦ Ἕ­βρου γι­ὰ νὰ δι­εκ­δι­κή­σεις τὰ δί­και­ά σου». Γι­ὰ τοὺς ἐ­μπό­ρους καὶ τοὺς ἐ­πι­χει­ρη­μα­τί­ες, γι­ὰ τοὺς ἀ­γρό­τες καὶ τοὺς ἐρ­γά­τες, γι­ὰ τοὺς ἀ­νέρ­γους καὶ μι­κρο­ε­παγ­γελ­μα­τί­ες ἔ­πρα­ξε  ὅ,τι εἶ­ναι δυ­να­τό.

Σὲ κά­θε ἐ­πί­σκε­ψη Πρω­θυ­πουρ­γοῦ, Ὑ­πουρ­γοῦ ἢ ἄλ­λου κυ­βερ­νη­τι­κοῦ πα­ρά­γο­ντα έθετε τὰ προ­βλή­μα­τα τοῦ τό­που ἄ­με­σα καὶ πρα­κτι­κά. Ἕ­να ση­μα­ντι­κώ­τα­το ση­μεῖ­ο τῆς προ­σφο­ρᾶς τοῦ Μη­τρο­πο­λί­του Ἀν­θί­μου εἶ­ναι τὸ πνεῦ­μα τῆς ἑ­νό­τη­τος ποὺ καλ­λι­έρ­γη­σε σὲ ὅ­λα τὰ ἐ­πί­πε­δα τῆς το­πι­κῆς κοι­νω­νί­ας τοῦ Ἕ­βρου.

Ἐ­πὶ τρι­ά­ντα χρό­νι­α ἡ συ­νερ­γα­σί­α τοῦ Μη­τρο­πο­λί­του μὲ τοὺς Βου­λευ­τὲς τοὺς Νο­μάρ­χες, τοὺς Στρα­τη­γοὺς, τοὺς Δη­μάρ­χους, τοὺς Κοι­νο­τάρ­χες, καὶ ὅ­λους τοὺς πα­ρά­γο­ντες τοῦ τό­που ὑ­πῆρ­ξε ὑ­πο­δει­γμα­τι­κή.

Ἡ πα­ρου­σί­α του στὸ Στρα­τὸ ἐ­νι­σχύ­ει πά­ντο­τε τὸ ἐ­θνι­κὸ καὶ πα­τρι­ω­τι­κὸ φρό­νη­μα. Εἰ­δι­κὰ γι­ὰ τὴ Σα­μο­θρά­κη τὸ ἐν­δι­α­φέ­ρον ὑ­πῆρ­ξε ἀ­μέ­ρι­στο. Ἀ­νή­γη­ρε Ἐ­πι­σκο­πεῖ­ο τὸ ὁ­ποῖ­ο φι­λο­ξε­νεῖ ὅ­λους ὅ­σοι γι­ὰ ποι­μα­ντι­κοὺς λό­γους με­τα­βαί­νουν στὸ νη­σί, ἀ­πο­πε­ρά­τω­σε Να­ούς, ἀ­νε­καί­νι­σε καί ἐ­πε­ξέ­τει­νε ἄλ­λους, πα­ρέ­λα­βε καὶ ἐ­νοι­κο­κύ­ρευ­σε τὸ Με­τό­χι τοῦ ἁ­γί­ου Ἀ­θα­να­σί­ου Ἁ­λω­νί­ων.

Ση­μα­ντι­κώ­τα­το ζή­τη­μα γι­ὰ τὴν Ἱ­ε­ρὰ Μη­τρό­πο­λη Ἀ­λε­ξαν­δρου­πό­λε­ως καὶ εἰ­δι­κώ­τε­ρα γι­ὰ τὴν Σα­μο­θρά­κη ἦ­ταν ἡ ἐ­πί­ση­μη ἀ­να­κή­ρυ­ξη τῶν Πέ­ντε Νε­ο­μαρ­τύ­ρων ἐκ Σα­μο­θρά­κης ὡς ἁ­γί­ων τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Ἐκ­κλη­σί­ας. Οἱ ἀ­γῶ­νες του καί οἱ ἀ­γω­νί­ες του γι­ά τήν Θρά­κη εἶ­ναι πα­νελ­λη­νί­ως γνω­στοί.

Ὁ Πα­να­γι­ώ­τα­τος Μη­τρο­πο­λί­της Θεσ­σα­λο­νί­κης κ. Ἄν­θι­μος εἶ­ναι ἕ­νας ἀ­πὸ τοῦς πο­λυ­γρα­φο­τέ­ρους συγ­χρό­νους Ἱ­ε­ράρ­χες, κα­θὼς συ­νέ­γρα­ψε καί ἐ­ξέ­δω­σε δε­κα­τρί­α (13) πο­λυ­σέ­λι­δα βι­βλί­α καί δέ­κα ὀ­κτώ (18) με­λέ­τες, ἀ­κο­λου­θί­ες καί ἄρ­θρα ἐκ­κλη­σι­α­στι­κῶν, θε­ο­λο­γι­κῶν καί ἐ­θνι­κῶν θε­μά­των.

Τή Δευ­τέ­ρα 26 Ἀ­πρι­λί­ου 2004 ἡ σε­πτή Ἱ­ε­ραρ­χί­α τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος τόν ἐ­ξέ­λε­ξε Μη­τρο­πο­λί­τη Θεσ­σα­λο­νί­κης ὡς δι­ά­δο­χο τοῦ Μα­κα­ρι­στοῦ Μη­τρο­πο­λί­του Θεσ­σα­λο­νί­κης Πα­ντε­λε­ή­μο­νος Β’. Ἡ ἐν­θρό­νι­ση του πραγματοποιήθηκε τήν Παρασκευή στίς 18 Ἰουνίου 2004.

Τομέας Ενημέρωσης: Voiotosp.blogspot.gr