ΘΕΡΜΗ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΤΡΑΜΠ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΝΤΟΓΑΝ

Η ανεξήγητα θερμή σχέση του Τραμπ με τον Ερντογάν.O Carl Bernstein είναι ένας θρύλος στην Ουάσιγκτον. Όταν ήταν πολύ νεότερος, συμμετείχε σε μία από τις θεαματικότερες επιτυχίες της ερευνητικής δημοσιογραφίας.

Ήταν αυτός ο οποίος μαζί με τον Βob Woodward αποκάλυψε το σκάνδαλο Watergate, που ανάγκασε τον παντοδύναμο Ρίτσαρντ Νίξον να παραιτηθεί. Μετά από πολλά χρόνια, ο Bernstein ξαναχτυπά με στόχο το κακέκτυπο του Νίξον, τον Ντόναλντ Τραμπ.

Αποκαλύπτει με πηγές τις οποίες προστατεύει -και άρα δεν είμαστε απόλυτα σίγουροι αν πρόκειται για Αμερικανούς ή Τούρκους συνομιλητές του- τις πραγματικά «αμαρτωλές» σχέσεις του Αμερικανού προέδρου με τον Ταγίπ Ερντογάν».

Κατά τον Bernstein, ο Ταγίπ Ερντογάν τηλεφωνούσε τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα στον Τραμπ. Το χειρότερο είναι πως ο πρόεδρος της Τουρκίας κέρδιζε ό,τι ζητούσε από τον συνομιλητή του. «Μα τέτοια αδυναμία πια;» διερωτώνται προφανώς οι αναλυτές στην αμερικανική πρωτεύουσα.

Επισημαίνουμε απλώς πως τα οικονομικά συμφέροντα του Ομίλου Τραμπ εξυπηρετούνται στην Τουρκία πριν ακόμη ο σημερινός πρόεδρος της χώρας συναντήσει τον Αμερικανό ομόλογό του.

Τι αποκαλύπτει το ρεπορτάζ του CNN και του Carl Bernstein

Ρεπορτάζ του Carl Bernstein στο CNN, το οποίο βασίζεται σε προστατευόμενες «ανώνυμες» πηγές, αναφέρει ότι ο πρόεδρος Τραμπ είναι πολύ συχνά απροετοίμαστος και εκτός κλίματος σε τηλεφωνικές συνδιαλέξεις με ηγέτες άλλων μεγάλων δυνάμεων ανά τον κόσμο, κατά τις οποίες συχνά χρησιμοποιεί εκφοβιστικές τακτικές κατά συμμάχων των ΗΠΑ ή γίνεται «υποχείριο» εχθρικών προς τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ ηγετών.

Με πρόσωπα με γνώση των συνδιαλέξεων να τις περιγράφουν ως «απειλή για την εθνική ασφάλεια», που θα οδηγούσε ακόμα και ανώτερα στελέχη του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος να χάσουν την εμπιστοσύνη τους στον πρόεδρο.

Ανώτεροι αξιωματούχοι των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων του πρώην υπουργού Εξωτερικών Rex Tillerson, του πρώην υπουργού Άμυνας Jim Mattis, του πρώην επιτελάρχη του Λευκού Οίκου John Kelly και του πρώην συμβούλου εθνικής ασφάλειας HR McMaster.

Όπου φέρονται να πιστεύουν ότι ο Τραμπ «έθεσε σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών» κατά τις τηλεφωνικές επαφές του με ξένους ηγέτες και καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ήταν συχνά «παραληρηματικός».

 «Οι πηγές ανέφεραν ότι υπήρχαν λίγα στοιχεία τα οποία να υποδηλώνουν ότι ο πρόεδρος έγινε σταδιακά περισσότερο επιδέξιος ή ικανός στις τηλεφωνικές του συνομιλίες με τους περισσότερους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων με την πάροδο του χρόνου» σημειώνει ο Bernstein.

«Αντίθετα συνέχισε να πιστεύει ότι θα μπορούσε είτε να γοητεύσει, είτε να σπάσει ή να εκφοβίσει σχεδόν οποιονδήποτε ξένο ηγέτη προκειμένου ο τελευταίος να συνθηκολογήσει προς τη θέλησή του και συχνά επιδίωκε στόχους πιο προσαρμοσμένους στην προσωπική του ατζέντα έναντι εκείνων που πολλοί από τους ανώτερους συμβούλους του θεωρούσαν ως εθνικό συμφέρον των ΗΠΑ».

Έως και δύο φορές την εβδομάδα τηλεφωνούσε στον Ντόναλντ Τραμπ ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, όπως αποκαλύπτει σε ρεπορτάζ του CNN ο βετεράνος δημοσιογράφος και θρύλος για την αποκάλυψη του σκανδάλου Watergate Carl Bernstein.

Ο Bernstein αναφέρεται στις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις του Αμερικανού προέδρου με ξένους ηγέτες σημειώνοντας πως στη διάρκεια των συνομιλιών με τον Ερντογάν ο Τραμπ φέρεται να ήταν αρκετές φορές απροετοίμαστος, με αποτέλεσμα να επιτρέπει στον Τούρκο πρόεδρο να επωφεληθεί ποικιλοτρόπως της κατάστασης.

Ορισμένοι κορυφαίοι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Τραμπ δεν έκρυβαν την ανησυχία τους για το πόσο συχνά τηλεφωνούσε ο Ερντογάν και για την ευκολία να παρακάμπτει τα πρωτόκολλα και τις διαδικασίες του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας.

Μάλιστα, όπως αποκαλύπτει ο Bernstein, ο Ερντογάν τηλεφωνούσε στον Τραμπ ακόμα και ενώ έπαιζε γκολφ, με τον τελευταίο να διακόπτει το παιχνίδι και να συνομιλεί ατελείωτες ώρες μαζί του. Σύμφωνα με το CNN, ο Ερντογάν δεν δίσταζε να ζητήσει υποχωρήσεις και χάρες.

Το γεγονός μάλιστα ότι ο Τραμπ, σύμφωνα πάντα με τις αποκαλύψεις, γνώριζε πολύ λίγα για την κρίση στη Συρία και την ιστορία της περιοχής ήταν προς όφελος του Τούρκου προέδρου, ο οποίος το εκμεταλλευόταν.

Η αίσθηση ήταν ότι κάθε φορά που μιλούσε με τον πρόεδρο της Τουρκίας, «ο Ερντογάν τού έπαιρνε και τα σώβρακα» («Erdogan took him to the cleaners), αναφέρει μια πηγή του Bernstein. Η επιρροή του Ερντογάν ήταν τόσο μεγάλη.

Όπου, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, τα τηλεφωνήματα μεταξύ των δύο ανδρών έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην απόφαση του Τραμπ να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από τη Συρία, γεγονός που με τη σειρά του επέτρεψε στην Άγκυρα να επιτεθεί στους Κούρδους.

Στο μακροσκελές δημοσίευμα ο Bernstein αναφέρεται και στη συμπεριφορά του Τραμπ απέναντι στην καγκελάριο της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ, την οποία αποκάλεσε «ηλίθια», την πρώην Βρετανίδα πρωθυπουργό Τερέζα Μέι, την οποία είχε χαρακτηρίσει «ανεγκέφαλη», τον Βλαντιμίρ Πούτιν, με τον οποίο είχε ιδιαίτερη σχέση, και την απαξιωτική συμπεριφορά για τους ηγέτες του Καναδά, της Αυστραλίας και άλλων χωρών.

Συγκεκριμένα, σε ό,τι αφορά τις συζητήσεις του Τραμπ με τον Πούτιν, σημειώνεται ότι ο Αμερικανός πρόεδρος μιλούσε κυρίως για τον εαυτό του κάνοντας αναφορά στην ικανότητά του να οικοδομήσει την αμερικανική οικονομία, ενώ δεν δίσταζε να χλευάζει και τους προκατόχους του, ιδιαίτερα τον Μπαράκ Ομπάμα.

Εμφανής ήταν επίσης και η προσπάθειά του να εξασφαλίσει τον θαυμασμό και την έγκριση του Ρώσου προέδρου. Όπως δήλωσε υψηλόβαθμος αξιωματούχος, ο Πούτιν κατάφερνε να «κερδίζει το παιχνίδι», παρομοιάζοντας τον Ρώσο ηγέτη με έναν «γκραν μάστερ» στο σκάκι και τον Τραμπ με έναν περιστασιακό παίκτη.

 «Ενώ ο Πούτιν αποσταθεροποιεί τη Δύση, ο πρόεδρος των ΗΠΑ κάθεται και νομίζει ότι μπορεί να εξελιχθεί σε έναν πιο ισχυρό επιχειρηματία και "σκληρό άνδρα" τον οποίο ο Πούτιν θα σεβαστεί» σημείωσε χαρακτηριστικά πηγή με γνώση του θέματος. Το ρεπορτάζ εφάπτεται με τους ισχυρισμούς τους οποίους διατύπωσε πρόσφατα ο πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Τραμπ, Τζον Μπόλτον, στο νέο βιβλίο του, The Room Where It Happened. 

Ο Μπόλτον ισχυρίζεται ότι ο Τραμπ χρησιμοποιούσε συνήθως το χαρτοφυλάκιο εξωτερικής πολιτικής του Λευκού Οίκου για να επιδιώκει εξυπηρέτηση προσωπικών και ευρύτερων πολιτικών του συμφερόντων, ενίοτε εις βάρος της εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ. 

Ο Μπόλτον περιγράφει επίσης περιπτώσεις κατά τις οποίες ο Τραμπ ήταν πρόθυμος να παρέμβει σε αστυνομικοδικαστικές έρευνες στις ΗΠΑ για λογαριασμό του Ερντογάν. Ο  οποίος, σύμφωνα με τον Bernstein, «έχει την ικανότητα να περνάει το δικό του στις επαφές του με τον Τραμπ μέσω τηλεφώνου».

Ο Λευκός Οίκος αντεπιτέθηκε σκληρά στο κεντρικό στοιχείο του ρεπορτάζ, σχετικά με το εάν ο Τραμπ είναι πενιχρά προετοιμασμένος για τις επαφές με ξένους ηγέτες. Η υφυπουργός Τύπου Sarah Matthews δήλωσε στο Forbes ότι «ο Τραμπ είναι διαπραγματευτής παγκόσμιας κλάσης» και «έχει προωθήσει με συνέπεια τα συμφέροντα της Αμερικής στη διεθνή σκηνή».

Πρόσθεσε δε ότι «από τη διαπραγμάτευση της συμφωνίας Πρώτης Φάσης με την Κίνα και της USMCA έως την υποχρέωση των συμμάχων μας στο ΝΑΤΟ να συμβάλουν περισσότερο και τη νίκη απέναντι στο ISIS, ο πρόεδρος Τραμπ έχει δείξει την ικανότητά του να προωθεί τα στρατηγικά συμφέροντα της Αμερικής».