Η ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΤΟΙΧΙΣΕΙ ΖΩΕΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ

 

Η αντίθεση δύσκολα θα μπορούσε να είναι πιο έντονη. Ο κυβερνήτης της Νέας Υόρκης Αντριου Κουόμο δήλωσε ότι εάν όλα τα σαρωτικά και ακριβά μέτρα για τον περιορισμό του κορωνοϊού έσωζαν μια ζωή, τότε αξίζει τον κόπο. Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχει μια άλλη άποψη: Το κόστος διακοπής της Οικονομίας αντισταθμίζει τα οφέλη, λέγοντας συχνά στους Αμερικανούς ότι 35.000 άνθρωποι πεθαίνουν ετησίως από την κοινή γρίπη.

Αν και μπορεί να φανεί αναίσχυντο, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση στην πραγματικότητα έχει κάνει από πολύ καιρό έναν υπολογισμό όταν επιβάλλει κανονισμούς, που ονομάζεται «η αξία μιας στατιστικής ζωής», που τιμολογεί μια ανθρώπινη ζωή. Εχει χρησιμοποιηθεί για να εξετάσει εάν θα απαιτηθούν ζώνες ασφαλείας, αερόσακοι ή περιβαλλοντικοί κανονισμοί, αλλά ποτέ δεν εφαρμόστηκε σε ένα ευρύ πλαίσιο δημόσιας Υγείας.

Το ερώτημα είναι πλέον επείγον, δεδομένου ότι ο Τραμπ τις τελευταίες ημέρες έχει εμπλακεί στην αντίληψη ότι η θεραπεία για την πανδημία δεν πρέπει να είναι χειρότερη από την ασθένεια και ισχυρίστηκε ότι «περισσότεροι άνθρωποι θα πεθάνουν εάν επιτρέψουμε να συνεχιστεί», εφόσον η Οικονομία παραμείνει κλειστή. Εχει στοχεύσει σε μια επιστροφή στην ομαλότητα της Οικονομίας από την Κυριακή του Πάσχα στις 12 Απριλίου.

Οι επικριτές λένε ότι παρουσιάζει στο Εθνος μια ψευδή επιλογή, σε μια στιγμή που οι θάνατοι και οι λοιμώξεις από τον ιό αυξάνονται.«Δεν πρόκειται να αποδεχθούμε την λογική ότι η ανθρώπινη ζωή είναι αναλώσιμη>, δήλωσε ο Κουόμο, του οποίου η πολιτεία έχει δει περισσότερες μολύνσεις και θανάτους από το Covid-19 από οποιοδήποτε άλλη πολιτεία. «Και δεν πρόκειται να βάλουμε μια φιγούρα δολαρίου πάνω από την ανθρώπινη ζωή».

Για δεκαετίες, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει κάνει υπολογισμούς για το πώς οι πολιτικές που αποσκοπούν στη διαφύλαξη της αμερικανικής υγείας θα μπορούσαν να επηρεάσουν την Οικονομία. Από τη διοίκηση του Ρίγκαν, οι ομοσπονδιακές υπηρεσίες υποχρεώθηκαν να προβούν σε ανάλυση οποιωνδήποτε προτεινόμενων κανονισμών που αναμένεται να έχουν επιπτώσεις 100 εκατομμυρίων δολαρίων ή περισσότερο στην Οικονομία.

Ο Οργανισμός Προστασίας του Περιβάλλοντος, για παράδειγμα, διεξάγει ανάλυση κόστους-οφέλους για να υπολογίσει σε δολάριο το πόσα άτομα είναι πρόθυμα να πληρώσουν για τη μείωση του κινδύνου θανάτου τους από δυσμενείς συνθήκες υγείας που προκαλούνται από τη ρύπανση. Το Τμήμα Μεταφορών εκτιμά το επιπλέον κόστος που οι καταναλωτές θα ήταν πρόθυμοι να αντέξουν για βελτιώσεις ασφαλείας στα 9,6 εκατομμύρια δολάρια.

Το πότε θα επανεκκινηθεί η Οικονομία κατά τη διάρκεια της κρίσης του κορωνοϊού, επικεντρώνεται σε μια παρόμοια θλιβερή ερώτηση: Ποιος είναι ο οικονομικά αποδεκτός φόρος θανάτου; Η τοποθέτηση αριθμών δολαρίων στην αξία της ζωής και της υγείας είναι εγγενώς δυσάρεστη, ανέφερε ένας εμπειρογνώμονας.

«Οι άνθρωποι μισούν αυτό το ερώτημα», δήλωσε ο Betsey Stevenson, καθηγητής της Οικονομίας και της δημόσιας πολιτικής στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν που υπηρέτησε στο Συμβούλιο Οικονομικών Συμβούλων του Λευκού Οίκου κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης του Ομπάμα. «Προβάλλοντας τα μαθηματικά με τόσο ακατέργαστο τρόπο, οι άνθρωποι ανατριχιάζουν όταν το βλέπουν».