ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΣΕ ΕΠΙΖΩΝΤΕΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΣΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ

 

Την καταβολή εφάπαξ αποζημίωσης ύψους 2.500 ευρώ στους επιζώντες του προγράμματος «Kindertransport», το οποίο φρόντιζε για την ασφαλή μεταφορά παιδιών Εβραίων.

Όπου διώκονταν από την ναζιστική Γερμανία στην Βρετανία κατά το διάστημα 1938-1940 ανακοίνωσε σήμερα το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του εκπροσώπου του υπουργείου Εξωτερικών Μάρτιν Τσαουντχούρι, από την 1.1.2019 θα λειτουργεί Ταμείο, το οποίο θα διεκπεραιώνει τις υποθέσεις των δικαιούχων. 

«Αυτή η εφάπαξ καταβολή αποτελεί φόρο τιμής στην ιδιαίτερη μοίρα αυτών των παιδιών.Αναγκάστηκαν να αφήσουν τις οικογένειές τους σε καιρό ειρήνης και, σε πολλές περιπτώσεις, να μην τις ξαναδούν ποτέ», δήλωσε ο κ. Τσαουντχούρι και τόνισε ότι:

Η γερμανική κυβέρνηση «γνωρίζει καλά ότι τα χρήματα δεν μπορούν να αναπληρώσουν την απροσμέτρητη οδύνη των θυμάτων των ναζιστικών εγκλημάτων», προσθέτοντας ωστόσο ότι η Γερμανία έχει καταβάλει ως τώρα 75 δισεκατομμύρια σε ανάλογες αποζημιώσεις.

Από την πλευρά της Διάσκεψης των Διεκδικήσεων, η οποία στις διαπραγματεύσεις εκπροσωπεί θύματα Εβραίους χαιρέτισε την απόφαση ως «ιστορική». 

«Έπειτα από μια ζωή χωρίς τους γονείς και τις οικογένειές τους, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι μπορεί και πάλι να αναπληρώσει την απώλειά τους. Λαμβάνουν μόνο μια μικρή έκφραση δικαιοσύνης», δήλωσε ο εκπρόσωπος της Διάσκεψης Στούαρτ 'Αιτζενστατ.

Το πρόγραμμα «Kindertransport» οργανώθηκε μετά την «Νύχτα των Κρυστάλλων», τον Νοέμβριο του 1938 και το πογκρόμ που εξαπέλυσαν οι Ναζί εναντίον Εβραίων σε όλη την Γερμανία.

Η Οργάνωση Refugee Children φυγάδευσε περίπου 10.000 παιδιά κυρίως εβραϊκών οικογενειών, ηλικίας 3-17 ετών, με τα πρώτα 196 παιδιά που έφθασαν στο Χάργουιτς τον Δεκέμβριο του 1938 να έχουν διαφύγει από εβραϊκό ορφανοτροφείο του Βερολίνου. 

Το κίνημα οργανώθηκε γρήγορα και δραστηριοποιήθηκε εκτός από την Γερμανία, στην Αυστρία, στην Πολωνία και στην Τσεχοσλοβακία. Τα νεότερα παιδιά ανατέθηκαν σε βρετανικές οικογένειες, ενώ όσα ήταν άνω των 16 ετών εντάχθηκαν σε προγράμματα εκπαίδευσης και απασχόλησης.

Η φροντίδα και η εκπαίδευση των παιδιών υποστηρίχθηκε αποκλειστικά από ιδιώτες και οργανισμούς και όλοι πίστευαν ότι επρόκειτο για προσωρινό μέτρο και ότι τουλάχιστον όσα παιδιά δεν ήταν ορφανά, θα επέστρεφαν σύντομα στις οικογένειές τους.

Η τελευταία άφιξη παιδιών μέσω του «Kindertransport» έγινε από την Ολλανδία στις 14 Μαΐου 1940, μία ημέρα πριν από την ολλανδική συνθηκολόγηση.

Μεταξύ των παιδιών που σώθηκαν κατ' αυτόν τον τρόπο από το Ολοκαύτωμα η πλειοψηφία των οποίων δεν ξαναείδαν ποτέ τους γονείς τους - ήταν οι μετέπειτα Νομπελίστες της Φυσικής 'Αρνο Πενζίας και της Χημείας Γουόλτερ Κον και πολλοί ακόμη επιστήμονες, καλλιτέχνες και πολιτικοί.