12 Αυγούστου, 2018

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

 

Όλα τα αιτήματα που απευθύνουμε στην Παναγία έχουν έναν και μοναδικό σκοπό. Την σωτηρία της ψυχής μας.Με το αίτημα αυτό αρχίζει και τελειώνει η Μικρή Παράκληση προς την Θεοτόκο:

«Την ημών σωτηρίαν ως ηθέλησας, Σώτερ, οικονομήσασθαι, εν μήτρα της Παρθένου κατώκησας τω κόσμω, Hν προστάτιν ανέδειξας». Το τροπάριο απευθύνεται στον Χριστό που είναι ο Σωτήρας του κόσμου. Η παράκληση είναι προς την Παναγία, όμως, η σωτηρία είναι ο Χριστός.

Η Παναγία δεν είναι Θεός, αλλά φυσιολογικός άνθρωπος και δημιούργημα του Θεού. Έφερε, όμως, το Θεό στη γη ως άνθρωπο και του έδωσε αίμα και σάρκα. Την σάρκα ο Χριστός την θέωσε και έδωσε την δυνατότητα στον καθένα μας να ακολουθήσει την πορεία αυτή.

Για να σωθεί όμως πρέπει να ενωθεί με τον Χριστό. Όπως λοιπόν η Παναγία ένωσε τον Θεό με τον άνθρωπο στο σώμα του Υιού της, έτσι και τώρα πρεσβεύει στον Χριστό για να ενωθεί ο κάθε χριστιανός μαζί Του και να μπολιαστεί στην αιωνιότητα «Θησαυρόν σωτηρίας… την Σε κυήσασαν».

Από την Παναγία επιζητούμε την μητρική της μεσιτεία, ώστε ο Χριστός να μας σώσει με την χάρη και το έλεος του.«Ίνα μεσιτεύσης, προς τον εκ σου τεχθέντα, Ω Δέσποινα του κόσμου, γενού μεσίτρια».

Αφού λοιπόν ολοκληρώσαμε την Παράκληση με τις αιτήσεις μας προς την Παναγία και την παρακαλέσαμε να μας οδηγήσει στον Σωτήρα Χριστό. Η ακολουθία ολοκληρώνεται με την ευχαριστία προς την Αειπάρθενο Μαρία.

«Απολαύοντες Πάναγνε των σων δωρημάτων, ευχαριστήριον αναμέλπομεν εφύμνιον οι γινώσκοντες Σε Θεομήτορα». Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε να ευχαριστούμε την Παναγία για όσα κάνει για εμάς.

Έχουμε παρατηρήσει στη ζωή μας πως όταν είναι να ζητήσουμε κάτι από τον Χριστό, προσευχόμαστε πολλές φορές και με ένταση για την λύση του αιτήματος μας.

Όμως, όταν το αίτημα μας πραγματοποιηθεί και θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον Θεό, τότε σύντομα εξαντλείται ο ζήλος μας.

Οι χριστιανοί, όμως, ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε τα λόγια του Αποστόλου Παύλου:«Μετά ευχαριστίας τα αιτήματα υμών γνωριζέσθω προς τον Θεόν» (Φιλίπ 4, 6).

Πάντα στη ζωή μας πρέπει να ευχαριστούμε τον Θεό και να αναγνωρίζουμε την ευεργετική του παρουσία στην ζωή μας. Αυτό αναφέρει και η ευχή της βαπτίσεως.

«Ομολογούμεν την χάριν, κηρύττομεν τον έλεον, ού κρύπτομεν την ευεργεσίαν». Γι’ αυτό, λοιπόν, οι χριστιανοί ψάλουμε προς την Παναγία.«Ου σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε, τας δυναστείας Σου λαλείν οι ανάξιοι».

Ευχαριστία προς την Θεοτόκο είναι να βιώσουμε στη ζωή μας το Ευαγγέλιο του Χριστού. Όχι με λόγια, αλλά με πράξεις. Δηλαδή η ευχαριστία θέλει προσευχή, νηστεία, Θεία Κοινωνία, αλλά και ταπείνωση, μετάνοια, αγάπη. Με αυτά ευχαριστούμε την Παναγία.

Την ευχαριστούμε όταν προσευχόμαστε για όλους τους ανθρώπους και κυρίως για εκείνους που είναι μακριά από τον Χριστό, ώστε να μεταστραφούν στον Θεό.

Την ευχαριστούμε όταν προσευχόμαστε για εμάς, νοιώθοντας χαρά και ευτυχία. Όταν καθημερινά επικοινωνούμε με ανθρώπους που έχουν ανάγκη την παρουσία μας.

Που νοιώθουν μοναξιά και αδυναμία. Που είναι διαφορετικοί από εμάς στο χρώμα, στην θρησκεία, στην εθνικότητα, στον τρόπο ζωής τους. Την ευχαριστούμε πάνω απ’ όλα όταν αγωνιζόμαστε και προοδεύουμε στην πνευματική μας ζωή. ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Δεν υπάρχουν σχόλια: