ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

 

Η Αγία Παρθένος, βέβαια, δε γέννησε άνθρωπο γυμνό, αλλά Θεό αληθινό, όχι γυμνό αλλά σαρκωμένο, χωρίς αυτός να κατεβάσει το σώμα από τον ουρανό και να το περάσει δια μέσου Αυτής.

Σαν να ήταν Αυτή κάποιος αγωγός, αλλά παίρνοντας απ’ Αυτήν σάρκα ομοούσια με τη δική μας και οικοδομώντας την για τον εαυτό του.

Γιατί αν έχει φέρει το σώμα από τον ουρανό και δεν το πήρε από τη δική μας φύση, τότε ποια η ανάγκη της ενανθρωπήσεως; Η ενανθρώπηση του Θεού Λόγου έγινε για τον λόγο, η ίδια φύση, που αμάρτησε και έπεσε και φθάρηκε.

Να νικήσει τον τύραννο, που την απάτησε, και έτσι να ελευθερωθεί από τη φθορά, καθώς λέγει ο θείος απόστολος: «Επειδή δι’ ανθρώπου ο θάνατος, και δι’ ανθρώπου ανάστασις νεκρών» αν αληθεύει το πρώτο, αληθεύει και το δεύτερο.

Και πάλι λέγει ο απόστολος «Εξαπέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού τον μονογενή γενόμενον εκ γυναικός». Δεν είπε «δια γυναικός», αλλά «εκ γυναικός».

Έτσι, λοιπόν, φανέρωσε ο θείος απόστολος ότι αυτός είναι ο μονογενής Υιός του Θεού και Θεός, που έγινε από την Παρθένο άνθρωπος και ο ίδιος είναι, που γεννήθηκε από την Παρθένο, ο Υιός του Θεού και Θεός.

Αφού γεννήθηκε σωματικά, κατά το ότι έγινε άνθρωπος, χωρίς να εγκατασταθεί σε άνθρωπο, που πλάστηκε από πριν, σαν σε προφήτη, αλλά ο ίδιος αφού έγινε ουσιαστικά και αληθινά άνθρωπος.

Με άλλα λόγια αφού στην υπόστασή του οικοδόμησε εμψυχωμένη σάρκα με ψυχή λογική και νοερή και έγινε ο ίδιος σ’ αυτήν υπόσταση, αυτό σημαίνει το «γενόμενον εκ γυναικός».

Γιατί πως ο ίδιος ο Λόγος το Θεού έγινε υπό νόμο, αν δεν έγινε άνθρωπος ομοούσιος με μας; Γι’ αυτό δίκαια και αληθινά ονομάζουμε την αγία Μαρία Θεοτόκο, γιατί αυτό το όνομα συνθέτει ολόκληρο το μυστήριο της οικονομίας.

Αν, λοιπόν, αυτή που γέννησε είναι Θεοτόκος, οπωσδήποτε είναι Θεός και αυτός που γεννήθηκε απ’ Αυτήν, οπωσδήποτε και άνθρωπος.

Γιατί πως θα μπορούσε να γεννηθεί από γυναίκα Θεός, που έχει την ύπαρξη πριν από τους αιώνες, αν δεν έγινε άνθρωπος; Γιατί ο Υιός του ανθρώπου είναι φυσικά άνθρωπος.

Αν πάλι αυτός, που γεννήθηκε από γυναίκα, είναι Θεός, ένας είναι βέβαια και αυτός που γεννήθηκε από τον Θεό Πατέρα κατά τη θεία και άναρχη ουσία και τελευταία από την Παρθένο κατά την ουσία.

Όπου έχει αρχή, και είναι υπό χρόνο, δηλαδή την ανθρώπινη. Αυτό, λοιπόν, σημαίνει μια υπόσταση και δύο φύσεις και δύο γεννήσεις του Κυρίου μας Ιησού Χριστού». ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ