ΟΙ ΔΥΟ ΒΑΣΙΚΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΚΑΙ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΑΣΗ

 

Το ντέρμπι του ελληνικού προγράμματος, οι δύο βασικοί παίκτες και η επιστροφή τους για την επόμενη φάση. Μεταξύ Βερολίνου και Ουάσιγκτον θα κριθεί για ακόμα μια φορά η τύχη του ελληνικού προγράμματος.

Οι δύο βασικοί παίχτες, μετά από μια μακρά διάρκεια αποχής από τις εξελίξεις στο ελληνικό ζήτημα (για διαφορετικούς λόγους ο καθένας) , επέστρεψαν ενεργά και διεκδικούν για ακόμα μια φορά να ορίσουν το παιχνίδι. 

Οι δύο πλευρές εμφανίζονται σε αυτή τη φάση να έχουν έντονες αμφιβολίες για την πορεία των εξελίξεων οι οποίες αφορούν την ολοκλήρωση του ελληνικού προγράμματος. 

Η γερμανική κυβέρνηση εμφανίζεται να διεκδικεί περισσότερες «εγγυήσεις» αναφορικά με την μετα-Μνημονιακή πορεία της ελληνικής οικονομίας.

Αμφισβητώντας ανοιχτά τη δυνατότητα του ελληνικού πολιτικού συστήματος ότι θα «οικειοποιηθεί» το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων και θα ακολουθήσει πιστά ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα, στο Βερολίνο αναζητούν ένα πλαίσιο δεσμεύσεων. 

Με αυτό η νέα γερμανική κυβέρνηση θα επιχειρήσει να δημιουργήσει τους όρους που θα κινηθεί η ελληνική οικονομία μετά την ολοκλήρωση του τρίτου Μνημονίου.

Στο ίδιο πλαίσιο στη Γερμανία εξετάζουν ενδελεχώς και τον τρόπο λειτουργίας του γαλλικού μηχανισμού για το χρέος, ο οποίος θα συνδέει την αποπληρωμή του με το ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. 

Σύμφωνα με πληροφορίες, στο Βερολίνο θέλουν να εξασφαλίσουν ότι την επόμενη ημέρα από την ολοκλήρωση του δεν θα υπάρχει κίνδυνος απόκλισης από τους συμφωνηθέντες στόχους.

Ο ρόλος του ΔΝΤ

Παράγοντας πιθανής αστάθειας παραμένει και το ΔΝΤ. Η καθυστέρηση από την πλευρά του Ταμείου να λάβει αποφάσεις αναφορικά με τη στάση που θα κρατήσει, προκαλεί ερωτήματα αλλά και ανησυχία και στην Αθήνα, αλλά και την πλευρά των ευρωπαϊκών θεσμών.

 Η επιμονή του Ταμείου να αμφισβητεί τη δυνατότητα της ελληνικής οικονομίας να επιτύχει υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, την ώρα μάλιστα που «ψαλιδίζει» τις προβλέψεις για τους ρυθμούς ανάπτυξης, αφήνει ανοιχτό κάθε πιθανό σενάριο για τη στάση του Ταμείου.

Αυτό, όμως, που προκαλεί το μεγαλύτερο πονοκέφαλο στο κυβερνητικό επιτελείο είναι το ενδεχόμενο το Ταμείο να ζητήσει την επίσπευση της περικοπής του αφορολόγητου, προκειμένου αυτή να γίνει μαζί με την περικοπή των συντάξεων το 2019. 

Στο αυτό πλαίσιο παραμένει ανοιχτό και το ενδεχόμενο το ΔΝΤ να ζητήσει μαζί με την επίσπευση των μέτρων και το πάγωμα των αντίμετρων.

Ο παράγοντας Κομισιόν

Σε εντελώς άλλο μήκος κύματος και από το Βερολίνο και από το ΔΝΤ παραμένει η Κομισιόν. 

Αξιωματούχοι των Βρυξελλών παραμένουν αισιόδοξοι για την ομαλή ολοκλήρωση του ελληνικού προγράμματος και μάλιστα χωρίς καθυστερήσεις προκειμένου η οικονομία από τον Αύγουστο να στηριχθεί στις δικές της δυνάμεις. 

Σε αυτό το πλαίσιο ο Ευρωπαίος Επίτροπος Οικονομικών Πιέρ Μοσκοβισί και την Τρίτη επανέλαβε την πίστη του για ομαλή ολοκλήρωση του τρίτου προγράμματος το καλοκαίρι, τονίζοντας ότι το επόμενο διάστημα έως την κρίσιμη συνεδρίαση του Eurogroup στις 21 Ιουνίου θα πρέπει:

1.Να ολοκληρωθούν τα 88 προαπαιτούμενα έως τον Μάιο και να υπάρξει Staff Level Agreement

2.Να διαμορφωθεί ένα αξιόπιστο μεταμνημονιακό πλαίσιο. «Δεν μπορεί να υπάρξει τέταρτο πρόγραμμα ούτε κάτι που να μοιάζει με πρόγραμμα»

3.Να καταρτιστεί ένα ισχυρό πλαίσιο ανάπτυξης ελληνικής έμπνευσης και ιδιοκτησίας

4.Να τηρήσουν τα κράτη μέλη τις υποσχέσεις τους για το χρέος.