ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ «ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΙΕΡΑΤΙΚΩΝ ΚΛΗΣΕΩΝ»

 

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 2991

Πρωτ. 5784/Ἀριθμ. Διεκπ. 388

Πρός

Τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Μέ τήν χάρη τοῦ Κυρίου μας ἐφθάσαμε ἤδη εἰς τό μέσον τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς συνεχίζοντες τόν πνευματικόν ἀγῶνα, τοῦ ὁποίου στόχος καί τέλος εἶναι νά φθάσουμε νά προσκυνήσουμε «τήν τοῦ Χριστοῦ Ἁγίαν Ἀνάστασιν».

Πρίν ἀπό λίγο λιτανεύσαμε τόν Τίμιο Σταυρό τοῦ Κυρίου μας, ὁ ὁποῖος μᾶς φανερώνει «τό πάθος τό ἄχραντον τοῦ ἐν αὐτῷ ὑψωθέντος». Δέν εἶναι σήμερον κάποια ἰδιαίτερη ἑορτή τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. 

Ἀλλά λιτανεύοντες εἰς τό μέσον τοῦ πνευματικοῦ μας ἀγῶνα τόν Σταυρόν τοῦ Κυρίου, ἀντλοῦμε δύναμη καί ἔμπνευση γιά νά συνεχίσουμε τόν προκείμενον ἡμῖν ἀγῶνα «ἀφορῶντες εἰς τόν τῆς πίστεως ἀρχηγόν καί τελειωτήν Ἰησοῦν».

Ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου μας εἶναι τό μέτρον τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ γιά ἐμᾶς. Θέλουμε νά δοῦμε πόσο μᾶς ἀγαπάει ὁ Θεός; Ἄς ἀντικρίσουμε τόν Τίμιο Σταυρό εἰς τόν ὁποῖον ὁ Χριστός ἐσταυρώθη γιά νά δοῦμε τό μέτρον αὐτῆς τῆς ἀγάπης. 

Ὁ Κύριος δέν ἀπέθανεν μόνο γιά ἐμᾶς, ἀλλά ἀτιμάστηκε γιά χάρη μας. Κάθε μέλος τῆς ἁγίας του σαρκός «ἀτιμίαν δι’ ἡμᾶς ὑπέμεινε» καί μέ ὅλα τά παθήματα Του φανέρωσε τήν μεγάλη ἀγάπη Του γιά τόν καθένα μας.

Καθώς ἀγωνιζόμεθα τόν καλόν τῆς νηστείας ἀγῶνα καί καταβάλλουμε προσπάθεια γιά νά κόψουμε τό θέλημά μας παίρνουμε χάρη, ἀντλοῦμε πίστη καί δύναμη ἀπό τόν σταυρωθέντα Κύριο καί ἔχουμε τήν βεβαιότητα ὅτι δέν εἶναι ἄξια τά παθήματα αὐτοῦ τοῦ καιροῦ μπροστά στήν δόξα πού πρόκειται νά ἀποκαλυφθεῖ σ' ἐμᾶς. 

Καί ὅπως τότε ὁ Μωυσῆς κάρφωσε σέ ἕνα ξύλο ἕνα χάλκινο φίδι καί τό ὕψωσε εἰς τύπον τοῦ Τιμίου Σταυροῦ μέσα στό στρατόπεδο τῶν Ἰουδαίων, ὥστε ὅποιος δαγκωμένος ἀπό τά φίδια καί στρεφόμενος πρός αὐτό θεραπευόταν, ἔτσι καί μέσα στήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή, τσιμπημένοι ἀπό τά φίδια τῶν παθῶν μας νά ἀτενίζουμε τόν Σταυρόν τοῦ Κυρίου καί νά θεραπευόμεθα. 

Ἡ Ἐκκλησία μᾶς διαβεβαιώνει ὅτι διά τοῦ Σταυροῦ ἡ χαρά ἦλθε σέ ὅλο τόν κόσμο. Αὐτή τήν ἡμέρα τῆς Κυριακῆς τῆς Σταυροπροσκυνήσεως διάλεξε ἡ Ἐκκλησία μας καί τήν ἀφιερώνει κάθε χρόνο στίς Ἱερατικές κλίσεις. Τί σημαίνει ἱερατική κλίση, μέ «ι»; 

Σημαίνει τήν ἐπιθυμία καί τήν λαχτάρα πού ἔχει ἕνας νέος ἄνθρωπος γιά νά γίνει ἱερέας τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου. Ἡ ἱερατική κλήση μέ «η» φανερώνει τήν πρόσκληση πού ὁ Χριστός ἀπευθύνει σέ ἀνθρώπους καί τούς καλεῖ νά Τόν ἀκολουθήσουν καί νά διακονήσουν τήν Ἐκκλησία Του.

Κάποτε περπατώντας δίπλα στήν θάλασσα εἶδε δύο ἀδελφούς πού ἦταν ψαράδες καί ἔφτιαχναν τά δίχτυα τους. Σταματώντας μπροστά τους τούς εἶπε: 

«Ἀκολουθῆστε με καί θά σᾶς κάνω ψαράδες ἀνθρώπων», καί ἐκεῖνοι ἄφησαν τά δίχτυα καί τόν πατέρα τους καί Τόν ἀκολούθησαν. Ἦταν ὁ Ἰάκωβος καί ὁ Ἰωάννης. Ἡ κλήση ἦταν ξεκάθαρη. Ἡ ἀπάντηση εὐθεία καί ἄμεση. Ἔγιναν κατόπιν οἱ μεγάλοι ἀπόστολοι Ἰάκωβος καί Ἰωάννης.

Σέ κάποιον ἄλλο πού καθ’ ὑπερβολήν ἐδίωκε τήν Ἐκκλησία, τόν Σαούλ, φανερώνεται μέ ὅλη τή δόξα Του μέρα μεσημέρι καί τόν ρωτᾶ: «Σαούλ γιατί μέ διώκεις»; Ἐκεῖνος τυφλώνεται ἀπό τήν μεγάλη δόξα καί ἀπορημένος ρωτάει: 

«Ποιός εἶσαι Κύριε σύ τόν Ὁποῖον ἐγώ διώκω»; Γιά νά πάρει τήν ἀπάντηση: «Ἐγώ εἶμαι ὁ Ἰησοῦς, τόν ὁποῖον σύ διώκεις». Καί ἀπό τότε ὁ Σαούλ γίνεται ὁ μέγας Ἀπόστολος Παῦλος. Μιά ἄλλου εἴδους πρόσκληση.

Μέσα στό διάβα τῶν αἰώνων ὁ Χριστός καλεῖ τούς ἀνθρώπους νά διακονήσουν τό θυσιαστήριο καί τούς ἀδελφούς τους. Πολλές φορές νέα παιδιά, πού διαφορετικά ξεκίνησαν, πού ἄλλες ἐπιστῆμες ἐσπούδασαν, ξαφνικά ἔνιωσαν δυνατή μέσα τους τήν ἔμπνευση τῆς Ἱερωσύνης καί τότε τά πάντα ἄλλαξαν μέσα τους. 

Τά ἐγκατέλειψαν ὅλα, παρά τίς διαμαρτυρίες τῶν ἴδιων τῶν γονέων τους γιά νά γίνουν ἱερεῖς. Ἕνα τέτοιο παράδειγμα εἶναι ὁ Ἅγιος Λουκᾶς ὁ ἰατρός ὁ Ἐπίσκοπος Συμφερουπόλεως. Ἰατρός ξεκίνησε καί Ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ κατέληξε καί τελείωσε.

Χωρίς τήν ἁγία Ἱερωσύνη δέν ὑπάρχει Ἐκκλησία. Ὁ ἱερέας, ἐνδεδυμένος τήν χάρη τῆς Ἱερωσύνης κάνει τήν Ἐκκλησία. Ὅλοι μας καταλαβαίνουμε τήν ἀνάγκη τῆς ὕπαρξης εὐλαβῶν Ἱερέων καί χαιρόμεθα ὅταν τούς ἔχουμε. 

Ἀπό ποῦ ὅμως θά προέλθουν οἱ Ἱερεῖς; Ἀπό τίς χριστιανικές οἰκογένειες. Ἀπό τίς οἰκογένειες πού εὐλα βοῦνται τόν Θεό καί πού νιώθουν ἰδιαίτερη εὐλογία νά προσφέρουν ἕνα παιδί τους στό Θεό. 

Ὁ Χριστός ρωτᾶ τόν Πέτρο: «Μέ ἀγαπᾶς πιό πολύ ἀπό τούς ἄλλους»; Ὁ Πέτρος τοῦ ἀπαντᾶ: «Ναί Κύριε σύ ξέρεις ὅτι σέ ἀγαπῶ». Καί ὁ Χριστός τοῦ λέγει: «Βόσκε τά ἀρνία μου! Ποίμαινε τά πρόβατά μου». Καί ὁ ἱερός Χρυσόστομος σχολιάζει: 

«Εἶδες; Δέν τοῦ ζήτησε νά νηστεύει, δέν τοῦ ζήτησε νά κάνει ἄλλα πράγματα, ἀλλά νά βόσκει τά ἀρνία Του, θεωρώντας σάν τήν πιό μεγάλη ἔνδειξη τῆς ἀγάπης πρός τόν Θεό, τήν φροντίδα διά τούς ἀνθρώπους ὑπέρ τῶν ὁποίων Ἐκεῖνος ἀπέθανε».

Ἡ στάση τοῦ χριστιανοῦ ἀπέναντι στήν Ἱερωσύνη εἶναι ἡ λυδία λίθος πού κρίνει πόσο ἀληθινή ἤ ψεύτικη εἶναι ἡ πρός τόν Θεόν ἀγάπη μας. Ἡ ἱερωσύνη εἶναι ὁ Χριστός ὁ ἴδιος. Ὅταν ἀπεχθάνομαι τήν Ἱερωσύνη ἀπεχθάνομαι τόν ἴδιο τόν Χριστό. 

Γι’ αὐτό ὁ Χριστός μᾶς εἶπε ὅτι αὐτός πού ἀγαπᾶ τόν πατέρα ἤ τήν μητέρα του πάνω ἀπό τόν Χριστό δέν εἶναι ἄξιος τοῦ Χριστοῦ καί αὐτός πού ἀγαπᾶ τόν τό γιό ἤ τήν κόρη του καί ἀρνεῖται νά τούς προσφέρει στόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία Του δέν εἶναι ἄξιος τοῦ Χριστοῦ.

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Σᾶς προτρέπουμε καί Σᾶς παρακαλοῦμε κατ’ ἀρχήν νά προσεύχεσθε γιά νά ἀναδεικνύει ὁ Χριστός μέσα στήν Ἐκκλησία του καλούς ἱερεῖς μέ πίστη, μέ καθαρότητα καί μέ ἀγάπη στόν Ἴδιο καί τήν Ἐκκλησία του.

Νά προσεύχεσθε καί νά καλλιεργεῖτε τήν σπίθα τῆς Ἱερωσύνης ἐάν τήν συναντήσετε στίς καρδιές τῶν παιδιῶν σας καί νά μήν ἐπιχειρήσετε νά τήν σβήσετε. 

Ἡ μέριμνα γιά νά ἔχει ἡ Ἐκκλησία καλούς ἱερεῖς ἀφορᾶ σέ ὅλους μας, σέ ὅλο τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας. Νά χαίρεσθε καί νά καμαρώνετε καί νά δοξάζετε τόν Θεό ἐάν κάποιο παιδί σας ἀκολουθήσει τόν δρόμο τῆς Ἁγίας Ἱερωσύνης.

Ὁ Ἱερέας εἶναι τό σημεῖο τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ Του, ἕνας ὁδοδείκτης γιά τόν οὐρανό.

Σᾶς εὐχόμεθα νά διέλθετε καί τό ὑπόλοιπον τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς μέ εἰρήνη, μέ μετάνοια καί μέ ἀγάπη, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε ὅλοι μας νά γίνουμε μέτοχοι τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας.

† Ὁ Ἀθηνῶν Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ, Πρόεδρος

† Ὁ Σύρου, Τήνου, Ἄνδρου, Κέας καί Μήλου Δωρόθεος

† Ὁ Χαλκίδος Χρυσόστομος

† Ὁ Νέας Σμύρνης Συμεών

† Ὁ Κερκύρας, Παξῶν καί Διαποντίων Νήσων Νεκτάριος

† Ὁ Γλυφάδας, Ἑλληνικοῦ, Βούλας, Βουλιαγμένης καί Βάρης Παῦλος

† Ὁ Θήρας, Ἀμοργοῦ καί Νήσων Ἐπιφάνιος

† Ὁ Δράμας Παῦλος

† Ὁ Σισανίου καί Σιατίστης Παῦλος

† Ὁ Πολυανῆς καί Κιλκισίου Ἐμμανουήλ

† Ὁ Λαγκαδᾶ, Λητῆς καί Ρεντίνης Ἰωάννης

† Ὁ Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν Μᾶρκος

† Ὁ Νικοπόλεως καί Πρεβέζης Χρυσόστομος

   Ὁ Ἀρχιγραμματεύς

† Ὁ Μεθώνης Κλήμης