ΕΤΣΙ ΠΩΣ ΓΙΝΑΜΕ;

 

Μέρες γιορτών έρχονται και η έλευση του νέου έτους πάντα συνδυάζεται με ευχές για νέα ξεκινήματα. Αν ευχόμουν κάτι πραγματικά είναι: «Καλά μυαλά!»

Μπαίνει στο νοσοκομείο ο Θάνος Πλεύρης, χαροπαλεύει για μεγάλο χρονικό διάστημα και κάποιοι εύχονται «να πεθάνει» γιατί διαφωνούν πολιτικά μαζί του.  

Πεθαίνει αιφνιδίως  ο δημοσιογράφος Βασίλης Μπεσκένης και διάφορα άρρωστα χέρια (επώνυμα ή ανώνυμα) χαίρονται δια του πληκτρολογίου γιατί δεν τους άρεσε η δημοσιογραφική του ανάλυση.

Σκοτώνεται με τον πιο σοκαριστικό τρόπο ο Μιχάλης Ζαφειρόπουλος και άλλοι άρρωστοι εγκέφαλοι του πληκτρολογίου επινοούν και δημοσιοποιούν όλη την ανώμαλη φαντασία τους δικαιολογώντας έμμεσα τη βία επειδή είναι πετυχημένος επαγγελματίας.

Τρία πρόσφατα και ενδεικτικά περιστατικά (όχι τα μόνα) που αναδεικνύουν τι κρύβεται μέσα σε κάποιους συμπολίτες μας... Όχι μόνον δεν ακούς πλέον επιβράβευση για κανέναν και για τίποτα, αλλά βλέπεις ευχές για θανάτους (σ.σ. «Ψόφα») και πανηγυρισμούς που ένας άνθρωπος χάνεται και αφήνει πίσω του μικρά παιδιά ορφανά.

Πως έγινε έτσι ο Έλληνας; Πόσο αρρώστησε το μυαλό του το μίσος που κάποιοι τεχνηέντως και συστηματικά του έσπειραν; Κάποτε λέγαμε χαριτολογώντας ότι «καλά λόγια ακούγονται για κάποιον μόνον όταν πεθάνει», αλλά δυστυχώς μέχρι και αυτή η στάση φαντάζει, πλέον, πολυτέλεια. 

Σε αυτήν την αρρώστια πρέπει να βάλουμε οριστικά ένα ΤΕΛΟΣ. Οι ευθύνες του πολιτικού συστήματος και των ΜΜΕ, κατά την άποψή μου, τεράστιες. Δυστυχώς ο «ψόφος», τον οποίο κάποιοι εύχονταν, για κάθε είδους διαφωνία δεν στηλιτεύτηκε αλλά εμμέσως αναδείχθηκε γιατί πουλούσε. 

Όταν, όμως, «συνηθίζεις το τέρας, αρχίζεις και του μοιάζεις» όπως έλεγε και ο Μάνος Χατζιδάκις. Αυτό το «τέρας» που μεγάλωσε στην κρίση και που διογκώθηκε από την ανωνυμία που επιτρέπουν τα social media θα το βρούμε ΟΛΟΙ μπροστά μας.

Ο πολιτικός οφείλει να λειτουργεί παιδαγωγικά προς τον λαό, να βλέπει σε αυτόν το παιδί του και όχι έναν εκλογικό πελάτη. Ο δημοσιογράφος οφείλει να ενημερώνει το κοινό  και όχι να στοχεύει σε βραχύβια οφέλη. 

Δια του «χαιδέματος» μιας πράγματι πονεμένης κοινωνίας. Το «τέρας» θα πεθάνει όταν ΟΛΟΙ μαζί το πολεμήσουμε. Ελαφρυντικά στην φρίκη, στη δικαιολόγηση της βίας, του θανάτου δεν υπάρχουν.

Καλό 2018, λοιπόν! Με στόχο την επικράτηση του ορθολογισμού, του διαλόγου, του σεβασμού στην αντίθετη άποψη, την εμπέδωση της διαφωνίας ως στοιχείο δημοκρατίας και όχι ως εξατομικευμένο πόλεμο με αίτημα την προσωπική εξόντωση.

Αλλιώς, καμία οικονομική βελτίωση και καμία πολιτική επικράτηση δεν θα έχει νόημα σε μια κοινωνία που αρρώστησε και οφείλει να θεραπευτεί.