Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΡΕΥΝΑ ΕΘΝΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ (ΕΥΠ): 2013-2016 ΦΑΚΕΛΟΣ ΕΥΠ-ΚΥΚΛΟΣ ΠΡΩΤΟΣ: 2013–2016 (Α6ΜΗΝΟ 2017)

 

Ούτε σπεύδει να εκδώσει γι’ αυτές βαρύγδουπες ανακοινώσεις, όπως έκανε ο κ. Μ. Χρυσοχοΐδης με την τότε συνδικαλιστική ηγεσία της υπηρεσίας.

Οι περιπτώσεις αδικίας και κακοδικίας, ούτε μια, ούτε δυο. Απλά η περίπτωση Αγγελάκη στιγματίζει τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες και θα φέρει την βαριά γκρίζα σκιά της και τις πληγές της να αιμοραγούν εσωτερικά  για πολλά ακόμα χρόνια.

Σέρνοντας τα προβλήματα το ένα πίσω από το άλλο. Με δίκες. Εφέσεις. Αναιρέσεις. Καταδίκες. Προσφυγές στα ευρωπαϊκά δικαστήρια και η χώρα θα αυτοεξευτελίζεται. Γιατί; Γιατί ουδείς τολμά να βάλει τέρμα σε αυτό τον ολισθηρό  κατήφορο.

Ουδείς έχει σθένος να προτάξει το εθνικό συμφέρον, και στην προκειμένη περίπτωση, να μαζέψει τα κομμάτια της 1000πληγωμένης Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, και να βάλει ένα τέρμα σε όλο αυτό το ζήτημα που αν μη τι άλλο  εκθέτει την χώρα. Ανεπανόρθωτα. 

Κάποιος να φέρει την εσωτερική γαλήνη σε αυτή την πολύπαθη κρατική υπηρεσία και να κλείσει χαίνουσες πληγές. Πληγές που θα στιγματίζουν και θα καθιστούν, αν όχι απλά αναξιόπιστη την υπηρεσία. Αλλά και ανίκανη να φέρει εις πέρας την υψηλή αποστολή της που δεν είναι άλλη από την ασφάλεια εντός και πέριξ των συνόρων. 

Όλα τα παραπάνω πρωτοφανή φαινόμενα έχουν δημιουργήσει μεγάλη αναστάτωση στην ΕΥΠ.  Καθημερινές  εσωτερικές διαμάχες. Ίντριγκες. Διαμάχες. Μαύρο αδήλωτο χρήμα. Συνωμοσίες.

Πάθη και μίση συπληρώνουν το πάζλ. Αλλά και προδοσίες. Ναι προδοσίες! Και μάλιστα στο ανώτερο δυνατο επίπεδο! Σε επίπεδο υπουργού! (βλ δηλώσεις Χρυσοχοϊδη περί w/leaks)  και  συνεχή πόλεμο ανακοινώσεων ανάμεσα στις συνδικαλιστικές της ομάδες.

Ανακοινώσεις ανάμεσα στους Συλλόγους των εργαζομένων και ανάμεσα στα ίδια τα στελέχη, φθάνοντας στο σημείο να δημοσιεύονται μέχρι και απαξιωτικά για την υπηρεσία δημοσιεύματα στον Τύπο και στο Διαδίκτυο.

Με αποτέλεσμα να έχει χαθεί η απαραίτητη ηρεμία, ομοψυχία και προσήλωση στο εθνικό έργο της υπηρεσίας από τα στελέχη της με αποκλειστική ευθύνη της πολιτικής και φυσικής ηγεσίας της υπηρεσίας.

Και να ήταν μόνο αυτό; Δυστυχώς μέσω ανακοινώσεων – αρκετές φορές - έχουν δοθεί στη δημοσιότητα και σημαντικά στοιχεία πληροφορίες χρήσιμα προς ξένες (και όχι απαραίτητα προς φίλιες χώρες) και δεν έχει ανοίξει μύτη! 

Από την πλευρά μας, για να είμαστε χρήσιμοι κ παραγωγικοί αλλά και να προσφέρουμε επί της ουσίας, βασισμένοι σε περιπτώσεις γεγονότα, πρόσωπα και καταστάσεις, θα θέσουμε κάποια εύλογα  ερωτήματα προς τους αρμοδίους για τρέχουσες υποθέσεις και ιστορίες.

Απευθύνονται προς κάθε αρμόδιο.

Πρόσωπα, Υπουργούς  και  κρατικούς  φορείς:

1).Αληθεύει ότι χαμηλόβαθμος υπάλληλος, φίλα προσκείμενος στο ΣΥΡΙΖΑ, και συνδικαλιστής της Ε.Υ.Π., στον οποίο έχει απαγορευθεί η έξοδος από τη χώρα.

Για τη κατηγορία της κακουργηματικής παραβίασης Μυστικών της Πολιτείας και ο οποίος διώκεται και για πλήθος άλλων παρανόμων πράξεων, δεν έχει τεθεί σε δυνητική αργία;

2).Αληθεύει ότι την ίδια στιγμή ο Κωνσταντίνος Αγγελάκης, που έχει αθωωθεί για τις πλημμεληματικού χαρακτήρα κατηγορίες από το Εφετείο Αθηνών, παραμένει σε δυνητική αργία.

Ενώ του έχει επιβληθεί με αμφιλεγόμενες διαδικασίες και η ποινή της οριστικής παύσης με την δικαιολογία ότι η υπόθεση πρέπει να τελεσιδικήσει στον Άρειο Πάγο;

Πώς είναι δυνατόν κάποιος, ο οποίος έχει αθωωθεί για πλημμεληματικού – μάλιστα - χαρακτήρα κατηγορία, να τίθεται σε καθεστώς δυνητικής αργίας.

Ενώ κάποιος που διώκεται για κακουργηματική παραβίαση Μυστικών της Πολιτείας ή και για δουλεμπόριο να είναι στο απυρόβλητο; Γιατί ισχύουν δύο μέτρα και δύο σταθμά;

3).Αληθεύει ότι το ίδιο συμβαίνει και με την περίπτωση του Αθανασίου Χαϊκάλη για τον οποίο υπάρχει απαλλακτική πρόταση από τη διεξάγουσα τη σχετική ΕΔΕ ανακρίτρια.

Αλλά παρά ταύτα παραμένει σε κατάσταση δυνητικής αργίας, ενώ του επεβλήθη και η βαρύτατη ποινή του υποβιβασμού βαθμού; Γιατί και σ’ αυτή την περίπτωση ισχύουν δύο μέτρα και δύο σταθμά;  

4).Αληθεύει ότι η Ε.Υ.Π. επί Γ. Α. Παπανδρέου, κατηγόρησε τον Κ. Αγγελάκη, τον Αθ. Χαικάλη και άλλα δώδεκα στελέχη της Ε.Υ.Π. και επτά του Υπουργείου Οικονομίας για κακουργηματική απάτη εις βάρος του Δημοσίου.

Και εις βάρος των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για τη γνωστή υπόθεση του «Γεωγραφικού Συστήματος Διασυνοριακής Ασφάλειας κατά τη Μετακίνηση Ανθρώπων και Αγαθών» και η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο έπειτα από Απόφαση του Συμβουλίου Εφετών;

Ισχύει επίσης ότι η διοίκηση της Ε.Υ.Π. επί Γ. Α. Παπανδρέου κατηγόρησε τον Κ. Αγγελάκη δεύτερη φορά για κακουργηματική απάτη, για πλαστογραφία και για παράβαση καθήκοντος και αυτός έχει αθωωθεί για όλες τις κατηγορίες που του αποδόθηκαν με σύμφωνη μάλιστα γνώμη Εισαγγελέα και Έδρας των Δικαστηρίων;

Γιατί το συγκεκριμένο «σύστημα» που έχει τις ρίζες του στις καλές εποχές του Άκη και των «συντρόφων» του στην  Ε.Υ.Π. εμμένει να διώκει το συγκεκριμένο υπάλληλο. Τι φοβούνται;

5).Είναι αλήθεια ότι τα αρμόδια όργανα κάλεσαν τον Κ. Αγγελάκη σε απολογία για διάφορες υποθέσεις και αρνήθηκαν να του χορηγήσουν αντίγραφα σημαντικών εγγράφων των δικογραφιών που σχηματίσθηκαν;

Είναι αλήθεια ότι έχει αιτηθεί πολλαπλώς ακόμη και εξωδίκως την χορήγηση εγγράφων για την υπεράσπισή του και του έχει δοθεί απάντηση ότι αν τα ξανααιτηθεί, το αίτημά του θα χαρακτηρισθεί ως καταχρηστικό και ότι η υπηρεσία θα απαξιώσει να του απαντήσει επί τούτου;

6).Άλλαξε και, αν ναι, γιατί η σύνθεση του Πειθαρχικού Συμβουλίου που εξέταζε την υπόθεση του Κ. Αγγελάκη, εν μέσω συζήτησης της υπόθεσης;

Μήπως δεν έβγαιναν τα κουκιά σε κάποιους, όπως συνέβη το καλοκαίρι του 2015 στην υπόθεση του άλλου στελέχους, του Αθ. Χαικάλη, που κατηγορείται και αυτός άδικα για κατασκοπία;

7).Συμμετείχε, μετά την αλλαγή της σύνθεσης στο Συμβούλιο, άτομο που είχε ελέγξει διοικητικά ο ελεγχόμενος Κ. Αγγελάκης και αργότερα το άτομο αυτό είχε κατηγορήσει τον ελεγχόμενο σε συνδικαλιστικό πειθαρχικό έλεγχο;

Επιτρεπόταν η συμμετοχή του για λόγους μεροληψίας, αν ισχύουν αυτά; Το ίδιο άτομο είναι αλήθεια ότι είναι υπόδικο αυτή τη στιγμή για το αδίκημα της δουλεμπορίας και δεν έχει τεθεί, ούτε αυτό, όπως προαναφέραμε σε κατάσταση δυνητικής αργίας, όπως έχουν τεθεί αδίκως οι Κ. Αγγελάκης και Αθ. Χαϊκάλης; 

8).Είχαν ζητήσει οι ελεγχόμενοι την εξαίρεση του προέδρου του υπηρεσιακού πειθαρχικού συμβουλίου και Β΄ υποδιοικητή της υπηρεσίας για σοβαρούς λόγους που έγκαιρα είχαν αναπτύξει;

9).Αληθεύει ότι στο τρίτο μέλος που ψήφισε θετικά για την εξόντωση και απόλυση ενός ανθρώπου με οικογένεια, τάξανε διευθυντική θέση για τη θετική εναντίον του ψήφο;

10).Ερευνήθηκαν στο στάδιο του ελέγχου της υπόθεσης οι καταγγελίες της αειμνήστου υπαλλήλου της Ε.Υ.Π., Ευγενίας Λεβογιάννη, του ελεγχόμενου αλλά και άλλων υπαλλήλων για το καθεστώς τρομοκρατίας.

Όπου επέβαλε το τότε σύστημα διοίκησης επί κυβερνήσεως Γ. Α. Παπανδρέου για να στήσει αυτήν την σκευωρία στον Κ. Αγγελάκη, στον Αθ. Χαικάλη.

Αλλά και σε μια πλειάδα άλλων στελεχών της Υπηρεσίας που όλα αθωώθηκαν από την Ελληνική Δικαιοσύνη;

11).Βρέθηκε ποτέ εκτός Ε.Υ.Π. κάποιο από τα έγγραφα που «βρεθήκαν» στο γραφείο του Κ. Αγγελάκη και που δήθεν παρανόμως κατείχε;

Έχει γίνει ποτέ κάποια αναφορά - καταγγελία από κάποιον υπάλληλο ότι έχει χάσει κάποιο έγγραφό του και αυτό βρέθηκε στο γραφείο του ελεγχόμενου;

Αν όχι, προς τι τέτοιο μένος εναντίον του, όταν όλοι γνωρίζουμε, απ΄ ότι έχει δημοσιοποιηθεί στα ΜΜΕ και στο Διαδίκτυο αλλά και από ό,τι ακούσαμε στις δικαστικές αίθουσες, ότι έχουν «πιαστεί» συνάδελφοί του να κατέχουν στοιχεία εκτός υπηρεσίας,.

Ή να διεισδύουν παρανόμως στους ηλεκτρονικούς λογαριασμούς άλλων διευθύνσεων και τμημάτων από τα δικά τους, ή να επικοινωνούν με ξένες υπηρεσίες εν αγνοία της διοίκησης της υπηρεσίας.

Και αυτοί να «πέφτουν» στα πολύ «μαλακά» ή να μην τιμωρούνται καθόλου, αλλά το αντίθετο, να προάγονται και να καταλαμβάνουν καίριες θέσεις ακόμη και προϊσταμενικές; 

12).Αλήθεια τι έγινε με αυτές τις υποθέσεις; και τι γίνεται με τους υπάλληλους της Ε.Υ.Π., πρώην και νυν, που καταθέτουν ανοικτά και ανερυθρίαστα στα ακροατήρια των Δικαστηρίων υπέρ δημοσιογράφων που έχουν αποκαλύψει άκρως απόρρητα στοιχεία υπάλληλων.

Αλλά και της υπηρεσίας; Δεν αποκαλύπτεται κατ αυτόν τον τρόπο ποιος ήταν η πηγή του δημοσιογράφου γι αυτά τα δημοσιεύματα; Και δεν αποκαλύπτεται και η «σχέση» του δημοσιογράφου με την τότε διοίκησή της;

13).Είναι αλήθεια ότι το Πειθαρχικό Συμβούλιο της Ε.Υ.Π. απάλλαξε, προσφάτως, υπάλληλο φίλα προσκείμενο στον ΣΥΡΙΖΑ που δικάστηκε και καταδικάστηκε δις από την Ελληνική Δικαιοσύνη, γιατί ξυλοφόρτωσε γυναίκα υπάλληλο, υφισταμένη του;

14).Θα αναλάβει επιτέλους κάποιες πρωτοβουλίες και ποιες συγκεκριμένες ο διοικητής της, ώστε να επανέλθει το απαραίτητο για την επίτευξη των στόχων της, κλίμα ηρεμίας και συνεργασίας στη Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών;

Σε αυτό το σημείο, και παρά την κριτική  που στο παρελθόν του ασκήσαμε, οφείλουμε να επισημάνουμε τον τρόπο παρέμβασης του τέως διοικητού της υπηρεσίας κ. Θ. Δραβίλλα όταν «έσκασε» στα χέρια του υπόθεση υπαλλήλου για σχέσεις με ξένη υπηρεσία.

Ο υπάλληλος κατηγορήθηκε να διέρρευσε ευαίσθητες εθνικά πληροφορίες σε υπηρεσία ξένης χώρας…! Το γεγονός διέρρευσε στον Τύπο…

Δεν εντυπωσιάζει μόνο το γεγονός της διαρροής και δημοσίευσης του «περιστατικού». Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί και το πώς η διοίκηση Δραβίλλα διαχειρίστηκε αυτή την υπόθεση, την διερεύνησε σε μία ορθολογιστικότατη προσέγγιση.

Δηλαδή της μη γνωστοποίησης του «περιστατικού» (επιλογή που λειτουργεί με βάση το δόγμα πως «μέσα από την αποτυχία, με τις κατάλληλες επιλογές και χειρισμούς μπορεί να αποκτηθεί ανέλπιστο όφελος».

Αφού υπήρξαν δυνατότητες πιθανής εκμετάλλευσής του από το τμήμα Αντικατασκοπείας, οι οποίες κατέρρευσαν μετά την διαρροή του «γεγονότος»).

Η «αντίδραση» της τότε διοίκησης Δραβίλλα συγκριτικά με το πρόσφατο παρελθόν   έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την πάγια τακτική άλλων διοικήσεων (π.χ. του κ. Μπίκα Φ Παπαγεωργιου). Διοικήσεις.

Οι οποίες επέλεγαν χωρίς να προηγηθεί κάποια σοβαρή αποκλειστικά εσωτερική διερεύνηση, να επιβάλουν εξοντωτικές ποινές (για κομματικούς λόγους εκδίωξης «πολιτικών, κομματικών και συνδικαλιστικών αντιφρονούντων»).

Ή να αποστέλλουν στην Δικαιοσύνη υποθέσεις που προκαλούσαν τον γέλωτα (όσων τις παρακολουθούσαν), αλλά και πολλά πικρά ερωτηματικά όχι μόνο για την ποιότητα της διοίκησης της ΕΥΠ.

Αλλά για την άμεση εμπλοκή της σε μαφιόζικες απόπειρες «ξεκαθαρίσματος» ή «διαπόμπευσης» προσώπων που δεν υπάκουαν σε κομματικές ή μη σύννομες (και παράνομες) «υπηρεσιακές» εντολές…

Τούτο καταδεικνύει η έρευνα ίσαμε σήμερα του ανακριτή Δ. Φούκα… Έτσι, λοιπόν, εύλογα το περιστατικό απομάκρυνσης (επί κυβερνήσεως Γ. Α. Παπανδρέου και διοικήσεως Κ. Μπίκα) του υπαλλήλου της ΕΥΠ, Κώστα Αγγελάκη που προαναφέραμε.

Ο οποίος κατηγορήθηκε ότι δήθεν διέρρευσε εκτός υπηρεσίας, κατάλογο υποψηφίων (όχι επιτυχόντων) ενός διαγωνισμού πρόσληψης στην ΕΥΠ.

Ο συγκεκριμένος υπάλληλος τέθηκε σε αργία, στην οποία αναιτιολόγητα βρίσκεται μέχρι σήμερα, χωρίς έστω το προηγηθέν αποτέλεσμα κάποιας ΕΔΕ ή άλλης εσωτερικής έρευνας για να καταλήξει η υπόθεση της δήθεν «διαρροής» αδιαβάθμητων μάλιστα πληροφοριών).

Κι ενώ πολύ καλά έπραξε ο κ. Δραβίλλας και διενήργησε εσωτερική έρευνα σχετικά με την «διαρροή ευαίσθητων πληροφοριών», αποφεύγοντας την παραπομπή της υπόθεσης σε άλλον θεσμικό φορέα (Δικαιοσύνη), αναρωτιόμαστε.

Γιατί δεν επιβάλλεται αυτή η πρακτική και για παλαιότερες υποθέσεις (όπως λόγου χάριν αυτές που θυμηθήκαμε), προκειμένου να μην κατηγορηθεί κανείς πως λειτουργεί την ΕΥΠ με δυο μέτρα και δύο σταθμά.

Στέλνοντας έτσι σαφές μήνυμα δικαίου (και χρηστής διοίκησης) προς τους υπαλλήλους της και «επιβάλλοντας» με αυτόν τον τρόπο «ηρεμία» στο μέχρι σήμερα επιτηδευμένα «ασταθές» περιβάλλον της συγκεκριμένης υπηρεσίας.

Σκοπός δικός μας δεν είναι να κρίνουμε το οτιδήποτε συμβαίνει στο ούτως ή άλλως πολυπαθές (λόγω πολιτικών παρεμβάσεων, ανόητων.

Ή και επικίνδυνων πολιτικών προσώπων που φέρονται να εκμεταλλεύθηκαν την θεσμική λειτουργία της υπηρεσίας) και πολυτάραχο (λόγω της φύσης του αντικειμένου λειτουργίας της συγκεκριμένης κρατικής υπηρεσίας) εσωτερικό της ΕΥΠ.

Ωστόσο, εύλογα προκαλεί απορία, αν όχι υποψίες, η διαφορετική μεταχείριση και προκαλούμε για την θεσμικά σύννομη, λογική και αυτονόητα απαιτητή λειτουργία μίας μυστικής υπηρεσίας.

Όπου απαιτείται να παραμένει μυστική, μακριά από αδιάκριτα πρόσωπα και «κουβέντες ειδικών» που δυσχεραίνουν την λειτουργία της και που δημιουργούν επιπρόσθετα προβλήματα.

Τελικά, ίσως η σημερινή διοίκηση να μην έχει κατορθώσει να ασχοληθεί επαρκώς και να αφαιρέσει τον πυρήνα του προβλήματος της συγκεκριμένης υπηρεσίας, ο οποίος φαίνεται πως εστιάζεται στην συνεχιζόμενη δράση ανθρώπων.

Που θα έπρεπε προ πολλού καιρού να απολογούνται στη Δικαιοσύνη και όχι να συνεχίζουν να εργάζονται σε έναν χώρο που, όχι μόνο δεν τίμησαν και δεν σεβάστηκαν, αλλά επιπλέον, τον πρόδωσαν για να ικανοποιήσουν, είτε την ματαιοδοξία τους, είτε τους πολιτικούς τους «μέντορες».

Άλλωστε, τα περίφημα "WikiLeaks" μας αποκάλυψαν πολλά... τα οποία επιβάλλουν στην ΕΥΠ να λειτουργήσει -επιτέλους- στο πλαίσιο του αυτονόητου προκειμένου να πάψει οριστικά και αμετάκλητα να χλευάζεται από ανόητους και γελοίους…

Η έρευνα βοηθά να στηρίξει και από τα λάθη τις τυχόν παραλείψεις, να οφεληθεί η υπηρεσία κατ επέκταση η ίδια η χώρα. Η Πατρίδα μας. Η Ελλάδα. 

Με αυτό και μόνο ως κίνητρο προχωρήσαμε  ένα βήμα πιο πέρα και με την βοήθεια έγκριτων και διακεκριμένων  νομικών παραθέτουμε τα παρακάτω προς επίρρωση των όσων προείπαμε και έχουμε κατ επανάληψη επισημάνει με 10αδες άρθρα και επ ευκαιρία πολλών ρεπορτάζ μας. 

Προκειμένου λοιπόν να «συνδράμουμε» το νομικό τμήμα της ελληνικής κρατικής «μυστικής» υπηρεσίας, ερευνήσαμε λίγο περισσότερο  σε βάθος το ζήτημα της Αρχής της Αμεροληψίας στη Δημόσια Διοίκηση

Και το τι πρέπει να ισχύει, σύμφωνα με το Σύνταγμα, αλλά και τη διεθνή πρακτική σε ό,τι αφορά στη χρηστή διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού ενός οργανισμού, όπως η ΕΥΠ. Ιδού το αποτέλεσμα:

Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΜΕΡΟΛΗΨΙΑΣ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ

Το άρθρο 7 παρ.1 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (Ν.2690/99, όπως ισχύει) ορίζει ότι «τα διοικητικά όργανα, μονομελή ή συλλογικά, πρέπει να παρέχουν εγγυήσεις αμερόληπτης κρίσης κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους» 

Πρέπει δηλαδή να κρίνουν τις υποθέσεις των διοικούμενων αντικειμενικά και αμερόληπτα, χωρίς να επηρεάζονται από υποκειμενικούς παράγοντες (συμπάθειες, αντιπάθειες, φιλίες, έχθρες κλπ).

Ώστε να δημιουργείται στο διοικούμενο η πεποίθηση ότι οι πράξεις που εκδίδονται από τα όργανα αυτά είναι αδιάβλητες (ΣΕ 4978/83 - 1856,2805/81 – 312/80 – 2593/78 – 2064/71 – 2876/68).

Κατά την έννοια της παραπάνω διάταξης τα μονομελή διοικητικά όργανα, καθώς και τα μέλη των συλλογικών οργάνων της διοίκησης, δεν παρέχουν εγγυήσεις αμερόληπτης κρίσης.

Όχι μόνον όταν έχουν, είτε προσωπικό συμφέρον από την έκβαση της συγκεκριμένης υπόθεσης. Είτε ιδιαίτερο δεσμό ή ιδιάζουσα σχέση ή εχθρότητα με τους ενδιαφερομένους.

Αλλά και όταν γενικότερα είναι δυνατόν να  δημιουργηθεί εύλογα η υπόνοια ότι έχουν ήδη σχηματισμένη και συνεπώς προειλημμένη γνώμη για την υπόθεση που πρόκειται να κρίνουν: (ΣΕ 3370/200 –664/2006–2175(Ολομ.),2909/2004–3846/2003–2522/2001(7μελ.) 3846/2000–687,5159/87–270,2593/78).

Κατά συνέπεια η ενέργεια του διοικητικού οργάνου που έγινε παρά τη συνδρομή τέτοιων λόγων είναι ελαττωματική και συνεπάγεται την ακυρότητα της σχετικής διοικητικής πράξης.

Όπου εκδόθηκε από το όργανο αυτό, λόγω του τεκμηρίου του επηρεασμού που δημιουργείται, έστω και αν δεν αποδεικνύεται ότι η πράξη αυτή υπήρξε πράγματι μεροληπτική (ΣΕ 3522/2001 (7μελ.) – 664/2006 – 676/2005).

Στην παρ.2 καθορίζονται οι λόγοι για τους οποίους τα μονομελή διοικητικά όργανα καθώς και τα μέλη των πολυμελών διοικητικών οργάνων οφείλουν να απέχουν από κάθε ενέργεια ή διαδικασία που συνιστά συμμετοχή σε λήψη απόφασης ή διατύπωση γνώμης ή πρότασης.

Σύμφωνα με τη διάταξη αυτή, αλλά και την πάγια νομολογία του ΣτΕ, όταν υπάρχει ιδιαίτερος δεσμός ή ιδιάζουσα σχέση ή εχθρότητα του μέλους του συλλογικού οργάνου προς το πρόσωπο που αφορά η κρινόμενη υπόθεση.

Το μέλος αυτό πρέπει να απέχει από τη σύμπραξή του στην έκδοση της σχετικής διοικητικής πράξης:(ΣΕ3390/99–1980/83–298/80–1249/61), διότι διαφορετικά δημιουργείται τεκμήριο επηρεασμού του που κλονίζει την πεποίθηση του διοικούμενου στο αδιάβλητο της κρίσης του οργάνου (ΣΕ 4911/84–2721/70).

Αν όμως κατά παράβαση κανόνα, που ισχύει πέρα από τα ειδικότερα κωλύματα που προβλέπονται από το νόμο η τους λόγους εξαίρεσης των μονομελών οργάνων ή των μελών συλλογικών οργάνων, εκδοθεί διοικητική πράξη, επέρχεται ακυρότητα αυτής,

Χωρίς να είναι ανάγκη να αποδειχθεί ότι η απόφαση που έχει ληφθεί, υπήρξε πράγματι μεροληπτική (ΣΕ 3390/99– 4642/87 – 3210/86–2721,3350/70, 3185/67,2876/66)

Στην παρ.3 προβλέπεται η διαδικασία της αυτοεξαίρεσης,

Στην παρ.4 προβλέπεται η εξαίρεση ύστερα από αίτημα του ενδιαφερομένου, η οποία μπορεί να υποβληθεί σε κάθε στάδιο της διαδικασίας.

Στην παρ.5 προβλέπεται ότι η εξαίρεση μπορεί να διατάσσεται και αυτεπαγγέλτως, στην μεν περίπτωση των μονομελών οργάνων με πράξη της προϊσταμένης αρχής, στη δε περίπτωση μελών συλλογικών οργάνων με απόφαση του οργάνου. (ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

Τομέας Ενημέρωσης: Voiotosp.blogspot.gr