ΚΥΠΡΙΩΤΙΚΟ ΠΑΡΤΥ ΣΤΗ ΓΕΝΕΥΗ

 

Άλλος πέταξε το διαβατήριο κι άλλος έκλεψε την παράσταση τελικά. Γιατί ήταν πράγματι μια θεαματική πράξη αυτή του Γιώργου Περδίκη να σηκωθεί και έξαλλος να προκαλέσει τον Πρόεδρο να τον πακετάρει, αν τολμά, στην επόμενη πτήση.

Όμως στο τέλος η Ελένη Θεοχάρους ήταν αυτή που σκόραρε πρώτη αναγκάζοντας τα αγόρια αμήχανα να προβούν σε μια β' κίνηση, σε σχέση με τη δική της, ανακοινώνοντας άκυρη τη συμμετοχή τους.

Την ώρα λοιπόν που οι αφελείς αποσύρθηκαν στον ύπνο του δικαίου, αυτή έβαλε σε εφαρμογή το σχέδιο. Πακέταρε βαλίτσες, άρπαξε διαβατήρια και ετοίμασε την ηρωική της έξοδο. 

Αφού εννοείται προηγουμένως  ειδοποίησε σταθμούς, κανάλια και τηλεοράσεις. Οτιδήποτε ακολούθησε μετά, ήρθε πραγματικά δεύτερο.

Στο Παλάτι των Εθνών, η τύχη μας   

Αυτές τις κρίσιμες ιστορικές στιγμές που ζούμε, είτε το θελήσαμε είτε όχι, αυτό που θα ανέμενε ο κάθε πολίτης είναι τουλάχιστον σοβαρότητα. Πολιτικούς και άτομα που να μπορούν να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων. Δεν υπήρχε πολυτέλεια για προσωπικές ατζέντες, παίζω ξηπαίζω, για τα καμώματα και τα αππώματα κανενός.

 Και εδώ χειρότερα

Την ίδια ώρα που στη Γενεύη παιζόταν η τύχη μας, στα ντόπια κανάλια οι διάφοροι κομματοπαράγοντες συνέχιζαν να τσακώνονται με τα ίδια επιχειρήματα, στο ίδιο στυλ, όπως μια βδομάδα προηγουμένως, για τις δημοτικές ας πούμε εκλογές. Παραμένοντας χαμένοι στον μικρόκοσμό μας.

 Το δικό μας λεπτό στην ιστορία 

Έχουμε φτάσει λοιπόν στο δικό μας λεπτό της ιστορίας, κακό ή καλό θα δείξει, με τους πιο σημαντικούς παίκτες της παγκόσμιας σκακιέρας να ασχολούνται με το κυπριακό, με μας που είμαστε δεν είμαστε μια γειτονιά του Παρισιού ή της Αθήνας.

Δεν θα ασχολούνται για πολύ όμως. Τώρα είναι λοιπόν η δική μας στιγμή, που είτε θα εκμεταλλευτούμε είτε θα ροκανίσουμε. Σε πρώτο βήμα ας  σοβαρευτούμε, ή έστω ας καμωθούμε τους σοβαρούς.    

Καθόλου ειδυλλιακή κατάσταση 

Μπορεί το τοπίο στις φωτογραφίες που απολαύσαμε να δείχνει ειδυλλιακό, η πραγματικότητα όμως κάθε άλλο παρά ήταν. Γιατί η ζωή των ανθρώπων στις χιονισμένες περιοχές της Ελλάδας έγινε ξαφνικά δυσκολότερη. Λες και δεν ήταν ήδη.

Τα προβλήματα που αντιμετώπισε η χώρα ήταν τεράστια και όπως χαρακτηριστικά έγραψε δημοσιογράφος στο blog της, «χάσαμε πράγματα που θεωρούσαμε αυτονόητα και όμως δεν ήταν. Το νερό, τη θέρμανση, τον ηλεκτρισμό». Πιο τραγικοί απ όλους, βεβαίως, ήταν οι πρόσφυγες.

Κάποιοι από αυτούς περιφέρονταν στο χιόνι, στις υπό το μηδέν θερμοκρασίες, με διαλυμένες παντόφλες. Πολλά σχολεία της χώρας παρέμειναν κλειστά, οι αγορές το ίδιο, αλλά και οι δρόμοι. Δεν τους έφτανε η άθλια οικονομική κατάσταση της χώρας, η βαρυχειμωνιά ήρθε να τους αποτελειώσει. 

Στραβή αρχή 

Την ώρα που ο Ομπάμα έδινε την τελευταία του ομιλία ως Πρόεδρος των ΗΠΑ προκαλώντας δάκρυα συγκίνησης σε αυτούς που τον είχαν παρακολουθήσει και τον άκουσαν να τους καλεί να προστατεύσουν πάνω απ' όλα τη δημοκρατία, ο νέος Πρόεδρος έδινε και αυτός τη δική του παράσταση.

Πρώτον με τις δηλώσεις του και δεύτερον με την επίθεση του στο πιο γνωστό αμερικάνικο κανάλι το CNN. Είπε λοιπόν ότι η Ρωσία δεν τον κρατάει στο χέρι με κανένα μαγνητοσκοπημένο… όργιο και είπε επίσης ότι τελικά οι Ρώσοι μπορεί και να τους είχαν χακάρει στην προεκλογική περίοδο.

Τέλος, το τερμάτισε αρνούμενος να απαντήσει στις ερωτήσεις του δημοσιογράφου του CNN, γιατί αυτό, όπως είπε, βγάζει ψεύτικες ειδήσεις. Κι ήταν μόνο η αρχή.