ΠΡΟΣ
ΤΟΝ
ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ
κ.
ΑΛΕΞΙΟΝ ΤΣΙΠΡΑΝ
primeminister@primeminister.gr
Αθήνα
3/11/2016
Κύριε Πρωθυπουργέ.
Επανέρχεται και πάλι από κάποιους συνεργάτες σας το σοβαρό
Κοινωνικό/Θρησκευτικό θέμα, του χωρισμού της Εκκλησίας από το Κράτος.Δεν είναι ακόμη ακριβώς
γνωστοί οι λόγοι εκείνοι που οδηγούν την Πολιτεία σ' αυτή την εντελώς λαθεμένη
σκέψη, γιατί από μιά γενικότερη Ιστορικό/Κοινωνικό/Θρησκευτική θεώρηση του όλου
θέματος θα αποδειχθεί περίτρανα, ότι πράγματι είναι εντελώς λαθεμένη.
Διότι οι οργανωμένες και
πολιτισμένες Κοινωνίες - Κράτη έκπαλαι άρχονται, και καθοδηγούνται από δύο
μεγάλους Θεσμούς, τον επίγειο Κρατικό, και τον Ουράνιο Θρησκευτικό.
Προς τούτο
ο ιστορικός Πλούταρχος δηλώνει με κατηγορηματικότητα. «Εύροις δ' αν επιών πόλεις ατειχίστους, αγραμμάτους, άνευ
νόμων.....ανίερου δε πόλεως και αθέου ουδείς έστιν, ουδ' έσται γεγονώς θεατής»,
(Πλούταρχος προς Κολώτην).
Το Κράτος και το Θρησκευτικό του πιστεύω, κ. Πρωθυπουργέ, αυτοί οι
δύο «Σιαμαίοι Αδελφοί», διοικούν και κατευθύνουν τις
ανθρώπινες κοινωνίες, και επειδή οι βλέψεις, καί του Κράτους και
της Θρησκείας συναντώνται στο ίδιο άτομο, στον πιστό πολίτη της Πόλης,
αυτοί οι δύο, Κράτος και Εκκλησία, οφείλουν να έχουν αγαστή και αδιάσπαστη
συνεργασία μεταξύ τους, και τούτο για το καλό του πολίτη και της Πόλης.
Ο Παντοδύναμος
Δημιουργός του σύμπαντος κόσμου, έπλασε τον άνθρωπο, και θέλησε να ζή
Κοινωνικά (Γεν. 1,26-28), γεγονός που σημαίνει, ότι απαιτείται αυτή τη
στενή συνεργασία, Κράτους και Εκκλησίας, στα πλαίσια βέβαια των αρμοδιοτήτων
τους «έκαστος εφ' ώ ετάχθη»,
και να αλληλοβοηθούνται στο έργο τους μέσα σε μιά αγαστή συνεργασία, γιατί
είναι αμφότεροι «Θεού διάκονοι εις το
αγαθόν», (Ρωμ. 13,1-7).
Ο
Πανεπιστημιακός Καθηγητής κ. Μέγας Λ. Φαράντος. κ.
Πρωθυπουργέ, αναφερόμενος στην ορθοπόδηση του σημερινού Έλληνα και της ένδοξης
Χώρας μας αναφέρει τα εξής:«Μόνον
στον θετικό συγκερασμόν Ελληνισμού και Ορθοδοξίας θα μπορούσε, να ορθοποδήσει ο
σημερινός Ελληνισμός».(ΕΝΑΤΕΝΙΣΕΙΣ
ΤΟΜΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, σελ. 9,13).
Το Θρησκευτικό συναίσθημα, κ. Πρωθυπουργέ,
διαποτίζει και συγκλονίζει τα μύχια της ψυχής του ανθρώπου, και τον τρέφει
πνευματικά στις Κρατικές και Θρησκευτικές του ενασχολήσεις, ιδίως στον Έλληνα
πολίτη ο οποίος θρησκεύει εκ φύσεως.
Σε αυτό το Κρατικό
γίγνεσθαι Συμβάλλει πολλαπλώς η Μητέρα Εκκλησία με το Ιερατείον της. Συνεπώς,
η Ορθόδοξη Εκκλησία Συμβάλλει και προσφέρει, με το πολύπλευρο έργο της, στο
Κράτος και στην Κοινωνία γενικώτερα με το Ιερατείον της, πέραν των καθαρώς Ιερατικών του
καθηκόντων...
Είναι λοιπόν εργαζόμενη και όχι περιεργαζόμενη (=ασχολούμενη
με ξένες υποθέσεις), η
Ορθόδοξη Εκκλησία, και επόμενο είναι, να απαιτεί από την Πολιτεία την Κρατική εκείνη περίθαλψη του Ιερατείου
της, όπως και ο κάθε εργαζόμενος πολίτης γιατί «τω εργαζομένω ο μισθός ου λογίζεται κατά χάριν, αλλά κατά οφείλημα»,
(Ρωμ.
4,4). Συνεπώς το εργαζόμενο, και μάλιστα πολύπλευρα, Ιερατείον «εσθιέτω».
Η στενή συνύπαρξη Κράτους - Εκκλησίας, πέραν των πολλών άλλων,
φαίνεται περίτρανα στις Εθνικές μας Εορτές. Στην Δημοτική μας Ποίηση και τα
Τραγούδια της. Στην ένωση των Ελλήνων της Διασποράς. Στον πόλεμο του 1940. Πολύ
δε περισσότερον φαίνεται στις Θρησκευτικές μας μεγάλες Εορτές των Χριστουγέννων
και του Πάσχα, και σε πολλές άλλες Κοινωνικές εκδηλώσεις.
Και ως εκ τούτου
ερωτάται, είναι ποτέ δυνατόν, να διαταραχθεί αυτός ο ενδόμυχος πανάρχαιος
εναγκαλισμός και συνύπαρξη, Κράτους και Εκκλησίας, και να γίνεται λόγος για
τον χωρισμό τους, ο οποίος θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα και στο Κράτος και
στην Εκκλησία; Ας σοβαρευτούμε λοιπόν, κ. Πρωθυπουργέ, γιατί από εμάς εξαρτάται αν θα οικοδομήσουμε, ή θα γκρεμίσουμε, και θα γκρεμιστούμε...
Αυτόν τον άρρηκτο δεσμό Κράτους και Εκκλησίας οφείλουμε να τον διατηρήσουμε,
και να τον προστατέψουμε «ως κόρην
οφθαλμού», κ. Πρωθυπουργέ, όπως ακριβώς μας έχει παραδοθεί από τους
σοφούς μας προγόνους, αρκεί να μην
προκαλείται το Κράτος από την Εκκλησία, και η Εκκλησία από το Κράτος, δυστυχώς
όμως το Κράτος συχνά - πυκνά προκαλεί την Εκκλησία.
Οι δραστηριότητες των
Ιερωμένων, περιορίζονται στο του Κυρίου «τα
του καίσαρος τω καίσαρι, και τα του Θεού, τω Θεώ», και προσέτι στην
ρητή τήρηση του «έκαστος εφ' ώ ετάχθη,
εν τούτο μενέτω» στα πλαίσια δηλαδή της παραδεδεγμένης «Συναλληλίας». (Σύνταγμα).
κ. Πρωθυπουργέ πρέπει να
γνωρίζετε ότι, ο Ιερός Κλήρος περιορίζεται
στα καθαρώς Θρησκευτικά του καθήκοντα, διότι γνωρίζει πολύ καλά τον λόγο του
ζώντος Θεού που είναι λίαν σαφής και κατηγορηματικός: «ουδείς στρατευόμενος εμπλέκεται ταις του βίου ποαγματείαις ίνα τω
στρατολογίσαντι αρέση». (Β' Τιμθ. 2,4).
Από τα όσα αναφέρθηκαν ανωτέρω, κ. Πρωθυπουργέ, και
πολλά άλλα, συνάγεται αβίαστα το συμπέρασμα, ότι είναι αδιανόητον, ακόμη και
στον πλέον ευφάνταστον, να γίνει πραγματικότητα ο χωρισμός της Εκκλησίας από το
Κράτος.
Να αποτολμηθεί δηλαδή η
διάσπαση αυτού του δυνατού εναγκαλισμού Κράτους και Εκκλησίας, εκτός και αν από τις απρόσεκτες και
απερίσκεπτες συμπεριφορές κάποιων απρόσεκτων Υπουργών της Κυβέρνησης σας,
ροκανίζουν το δένδρο του χωρισμού.
Σε μιά τέτοια κατάληξη όμως, χωρισμού Εκκλησίας Κράτους, ενημερώνεται η Κυβέρνηση για τα περαιτέρω,
ότι οι Ηγήτορες της Εκκλησίας του
Ιησού Χριστού είναι «οι Επίσκοποι
και οι Πρεσβύτεροι, κατά τους Ιερούς Κανόνες». Η
Ιεραρχία μαζί με τον Ιερό Κλήρο κ. Πρωθυπουργέ πρέπει να γνωρίζετε προσφέρουν πολύπλευρο
έργο στην Εκκλησία και στην Κοινωνία γενικότερα.
Δια τούτο αφήστε κάθε λίγο και λιγάκι τα περί χωρισμού Εκκλησίας Κράτους
και τα περί μισθοδοσίας του Ιερού Κλήρου, όταν θέλετε να αποπροσανατολίσετε τον
λαό από τα τόσα πολλά προβλήματα που τον έχετε επιφορτίσει!!!
Η Ηγεσία της Εκκλησίας κ. Πρωθυπουργέ έχει λόγο για το μάθημα των
Θρησκευτικών στα σχολεία διότι: Η
Εκκλησία εντασσόμενη σε ένα συγκεκριμένο οργανωμένο Κράτος,παίρνει μιά συγκεκριμένη
υπηκοότητα, εντάσσεται σε μιά συγκεκριμένη Κοινότητα και δεν ζητεί να
καινοτομήσει σε τίποτα εξωτερικά, παρά μόνον ζητεί να αλλάξει ουσιαστικά και
απόλυτα το περιεχόμενο των κοινωνικών μορφών. (πρβλ. Σύν/γμα άρθρα, 3. παρ, 1,
13 παρ. 3 και 16 παρ. 2 και 3. Κατ/τικός
Χάρτης της Εκκλησίας 590/77 άρθρ. 9
στίχ. ε' και στ').
Ενόψει δε του ανασχηματισμού κ. Πρωθυπουργέ καλό θα ήτο στην θέση του κ.
Φίλη να τοποθετήσετε κάποιον πιο λιγότερο υβριστή της Εκκλησίας και βλάσφημο
των Ιερών λειψάνων.
Εν κατακλείδι κ. Πρωθυπουργέ καλόν είναι τώρα που έχετε ίσως την μοναδική
ευκαιρία στην ζωή σας να ακούσετε με προσοχή αυτά που κατά καιρούς σας λέγει ο φωτισμένος
και ταπεινός Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας κ.κ. Ιερώνυμος.
Με εκτίμηση
Π.ΒΟΙΩΤΟΣ
Voiotosp@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου