ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ

 

Είναι καλό πράγμα η ειρήνη, αν δεν κουκουλώνει, αν και…

Δεν πρέπει να φοβάται η Εκκλησία μια σύγκρουση αξιοπρεπή!

-Δεν μπορεί να βαδίζει αυθαίρετα ο ένας από τον άλλον, χωρίς να εκφράζει τον σεβασμό του.

-Πονηρός ο όρος «ουδετερόθρησκος.

-Προς Φίλη: Δεν είναι κακό να κάνεις λάθη, είναι κακό να εμμένεις από εγωισμό!

Διατηρεί επιφυλάξεις ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος για το αν πράγματι οι παρεξηγήσεις θα αρθούν στην πράξη, μετά τη συνάντηση του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα στο Μαξίμου, στην οποία παραβρέθηκε και ο ίδιος.

Αυτό προκύπτει από τη συνέντευξη που μας παραχώρησε και η οποία μεταδόθηκε στην εκπομπή «Επί του Πιεστηρίου» στο Kontra. Απαντώντας στην ερώτηση πώς βλέπει την επόμενη μέρα στις σχέσεις Εκκλησίας – κυβέρνησης, είπε:

–Θα σας πω κάτι που δεν είναι καλό εκκλησιαστικό, «εάν μη ίδω, ου μη πιστεύσω». Ως προσωπική μου εκτίμηση θα πω ότι πρέπει να περιμένουμε να δούμε πώς θα ανταποκριθεί η κυβέρνηση. Η Εκκλησία ζήτησε σεβασμό και νομίζω ότι το μεγάλο λάθος της κυβέρνησης ήταν πως δεν σεβάστηκε την Εκκλησία. Και αυτό φαίνεται από τις δηλώσεις του υπουργού Παιδείας. Η Εκκλησία δεν διεκδικεί δικαιώματα, τη λογική διεκδικεί.

Δεν είμαι τόσο σίγουρος για τις διαθέσεις της κυβέρνησης, γιατί ακολουθεί και κάποια πολιτική, και δυστυχώς και κάποια ιδεολογία η οποία είναι αντίθετη με την Εκκλησία. Πάντως, οι δεσμεύσεις του πρωθυπουργού ήταν ρητές, μπροστά και στον κ. Καμμένο και στους δύο άλλους υπουργούς, τον Παιδείας και την κυρία Χρυσοβελώνη.

Το είπε ρητά και κατ’ επανάληψη ότι έκαναν λάθος πολιτικό και πρέπει να το διορθώσουν οι ίδιοι. Και θα το διορθώσουν με μία κίνηση καλής θέλησης. Αυτή, όμως, δεν την έχω δει ως τώρα και δεν είμαι τόσο σίγουρος ότι θα προκύψει εύκολα.

Μετρημένες ήταν οι απαντήσεις του Μητροπολίτη Μεσογαίας στις ερωτήσεις μας, προδίδοντας σοφία και κάθε άλλο παρά πολεμική διάθεση.

Γιατί όχι ανεξίθρησκη χώρα;

//Σχετικά με την αναθεώρηση του Συντάγματος και τα περί ουδετερόθρησκου κράτους, ποια είναι η θέση σας;

Νομίζω πως έχουν δεσμευτεί ότι θα κρατήσουν το άρθρο 3 του Συντάγματος, αλλά ο όρος «ουδετερόθρησκοι» είναι πονηρός. Τους πείραζε, δηλαδή, το «ανεξίθρησκοι»; 

Ζούμε σε μια ανεξίθρησκη χώρα, που κρατάει την ιστορία της, το παρελθόν της, τις παραδόσεις της, τον λαό της, τη λαογραφία της, τον πολιτισμό της, το κάθε τι. Επίσης είναι αναγκαίος ο σεβασμός στις άλλες θρησκείες, τις παραδόσεις, τους ανθρώπους, τις νοοτροπίες. 

Αυτό είναι πάρα πολύ καλό. Θα μπορούσαμε λοιπόν να γαντζωθούμε από τον όρο «ανεξίθρησκοι» και να του δώσουμε περιεχόμενο. Ωστόσο, ο όρος «ουτεδερόθρησκοι» είναι λίγο πονηρός, γιατί στην ουσία υπάρχει μια αντιεκκλησιαστική διάθεση και μια αθεϊστική αντίληψη, η οποία περιβάλλεται από μια πολιτική ισχύ, και εδώ είναι το πρόβλημα. Μπορεί να μη λέγεται άμεσα, αλλά φαίνεται, και αυτή είναι η πηγή του προβλήματος.

//Επομένως, μια τέτοια διατύπωση, κατά τη γνώμη σας, ενέχει κινδύνους;

Εγώ δεν καταλαβαίνω τον λόγο. Όταν μπαίνει μια λέξη καινούρια, που δεν λέει κάτι πολύ δυνατό, και βγαίνει μια άλλη πολύ σημαντική, όπως είναι η «ανεξιθρησκία», νομίζω ότι κάτι δεν πάει καλά… Αν εννοούν το ίδιο πράγμα με αυτόν τον όρο θα φανεί από τις επιλογές που θα κάνουν.

//Όσον αφορά τις σχέσεις κράτους – Εκκλησίας, από εδώ και στο εξής οδηγός θα είναι το «Ειρήνη ημίν»;

Είναι καλό πράγμα η ειρήνη, αν δεν κουκουλώνει. Είναι καλό πράγμα η σύγκρουση, αν φανερώνει την αλήθεια. Υπάρχει καλή σύγκρουση και υπάρχει κακή ειρήνη. Νομίζω ότι η Εκκλησία δεν πρέπει να φοβάται μια αξιοπρεπή σύγκρουση. Και εκεί θα κριθεί, αν ξέρει να κάνει σύγκρουση άλλου επιπέδου, για την αλήθεια. 

Και αυτή είναι η ευθύνη μας. Δεν τη θέλουμε τη σύγκρουση, μακάρι να υπήρχε ειρήνη, όχι κουκούλωμα. Ο ρόλος των πολιτικών είναι να σκεπάζουν τα πράγματα, ενώ ο ρόλος της Εκκλησίας είναι να αποκαλύπτει την αλήθεια, με τη ζωή της και όχι με τον λόγο της.

Κι αυτή είναι η πρόκληση, να κάνουν οι πολιτικοί αυτό που νομίζουν, αλλά να υπάρχει σεβασμός προς την Εκκλησία και η Εκκλησία από την πλευρά της να δείξει κατανόηση στις πολιτικές επιλογές.

Είναι κυβέρνηση, έχουν μια ευθύνη, μια εξουσία, βγήκαν από τον λαό, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, αλλά δεν μπορεί να βαδίζει αυθαίρετα ο ένας από τον άλλον, χωρίς να εκφράζει τον σεβασμό του.

//Τελικά, η Ιεραρχία έχει ενιαία θέση; Είναι ικανοποιημένη από την κατάληξη της συνάντησης με τον κ. Τσίπρα; Ακούγονται πολλά για μητροπολίτες ακραίους, για κάποιους πιο μετριοπαθείς και μερικούς που θέλουν να συμπλεύσουν με την κυβέρνηση…

Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος που να θέλει να συμπλεύσει με την κυβέρνηση. Όταν μια κυβέρνηση, πόσω μάλλον ο Υπουργός Παιδείας, βγαίνει και λέει ότι η Εκκλησία έχει συμβάλλει στην ηθική έκπτωση της κοινωνίας, δεν μπορώ να φανταστώ έναν, όχι δεσπότη, αλλά κληρικό, χριστιανό ή λογικό άνθρωπο που να θέλει μετά να συμπλεύσει. Όλοι είναι πικραμένοι, είναι αδικημένοι. 

Εγώ άφησα τη ζωή μου, τα πάντα, για να δοθώ σε αυτό που λέγεται Εκκλησία. Το πίστεψα. Έχω μόνο καλές εμπειρίες από αυτό το πράγμα στη ζωή μου. Και βγαίνει ο υπουργός και λέει ότι αυτό στο οποίο εγώ αφιερώθηκα έχει συμβάλει στην ηθική έκπτωση της κοινωνίας;

Δεν λέει ότι (η Εκκλησία) έχει κάνει λάθη ή συμπορεύθηκε με πολιτικά κόμματα. Ηθική έκπτωση; Είναι δυνατόν; Για αυτό κι εμείς ζητήσαμε να το επανορθώσει, να πει με σαφήνεια ότι κάτι εννοούσε ή να κάνει μια δήλωση ότι η Εκκλησία ιστορικά, και σήμερα, συμβάλλει ουσιαστικά στην ηθική ανύψωση του λαού.

Υπό αυτή την έννοια, εγώ αυτό θα το ονόμαζα υγιή σύγκρουση. Το διεκδικούμε γιατί αποτελεί την αλήθεια και είναι λογικό. Τώρα, σίγουρα μέσα σε ένα σώμα 80 μητροπολιτών θα υπάρξουν ορισμένοι -είναι ήδη γνωστοί, δεν χρειάζεται να τους πω εγώ- που θα μιλήσουν με περισσότερο έντονο λόγο.

Η Σύνοδος σέβεται όλες τις φωνές, αλλά έχει φωνή δική της. Βάζει, λοιπόν, τώρα μια Επιτροπή -μέσα στην οποία έχω οριστεί κι εγώ- που θα προσπαθήσει να διαχειριστεί το θέμα, ώστε να προκύψει μια συγκεκριμένη πρόταση. Και η πρόκληση είναι ότι η πρόταση της Εκκλησίας πρέπει να είναι πάρα πολύ ποιοτική.

Δεν μπορεί να είναι μισόλογα. Πρέπει, λοιπόν, να βγει η Εκκλησία με μια πρόταση για την οποία δεν θα μπορεί να πει κανείς τίποτα. Όλο αυτό θα πρέπει να περάσει μετά από το σώμα της Συνόδου, το οποίο είναι δυσκίνητο και έχει τις δυσκολίες του, αλλά την αλήθεια και το ωραίο μπορεί να το αναγνωρίσει. Και αυτή είναι η εγγύηση ότι πορεύεται υγιώς η Εκκλησία.

Αν της προσφέρεις κάτι ποιοτικό, θα το αναγνωρίσει ως τέτοιο. Έχω μια αισιοδοξία ότι θα είναι πολύ δυνατός ο λόγος της Εκκλησίας. Δεν χρειάζεται βιασύνη. Βιάζονται οι πολιτικοί, βιάστηκαν να φέρουν τα μέτρα, συνεχίζουν να βιάζονται και προσπαθούν να αποδείξουν ότι σε αυτήν τη συνάντηση νίκησε ο υπουργός Παιδείας. Και αυτό είναι λάθος.

Η Εκκλησία ξέρει να περιμένει. Αυτή είναι η παράδοσή της, αυτή είναι η διδασκαλία της και η ζωή της. Και είμαι σίγουρος ότι αν εμείς δουλέψουμε με συνέπεια και με σεβασμό στον λαό, στην ιστορία μας, και στους υπουργούς μας, θα προτείνουμε κάτι πάρα πολύ καλό. Από εκεί και πέρα, αν η πρόταση είναι καλή, θα δυσκολευθεί η κυβέρνηση.

Πώς αποτράπηκε η ρήξη.

//Στη δίωρη συνάντηση με τον κ. Τσίπρα υπήρξαν στιγμές έντασης σε σημείο τέτοιο που να απειληθεί η συμφωνία;

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης όχι. Προηγουμένως, όμως, είχε δημιουργηθεί κάποια ένταση. Στην επικοινωνία του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου με τον κ. Τσίπρα. Ο Αρχιεπίσκοπος απείλησε ότι δεν θα πάμε και από ότι γνωρίζω πήρε τηλέφωνο ο ίδιος ο πρωθυπουργός και ανέλαβε κάποιες δεσμεύσεις.

Καταλαβαίνουμε ότι πολιτικά είναι δύσκολο για αυτόν, μιας και έχει το Συνέδριο και όλα αυτά, αλλά τι να κάνουμε; Το θέμα δεν είναι να επιμείνει κανείς σε κάτι. Αν έχει κάνει λάθος, να το διορθώσει, αν πράγματι έχουμε κάνει εμείς λάθος, να μας το υποδείξουν και να δούμε πώς θα προχωρήσουμε. Το θέμα είναι αυτή η καλή σχέση Εκκλησίας και Πολιτείας.

Οι αργίες μας είναι όλες θρησκευτικές, τα ονόματά μας γενικά είναι τέτοια, τα νοσοκομεία μας έχουν ονόματα αγίων, τα τοπωνύμια, τα έθιμά μας, η λαογραφία μας, ο πολιτισμός μας, η εικόνα μας. Κάνουμε εκθέσεις βυζαντινού πολιτισμού και εικόνων και είναι αριστουργήματα, για τα οποία μιλάει όλος ο κόσμος. Είναι θρησκευτικά.

Τι θα τα κάνουμε όλα αυτά; Τι θα κάνουμε με τις εικόνες μας, ποιος θα μιλήσει για αυτές; Η Πολιτεία, που αμφισβητεί την Εκκλησία, θα μιλήσει για τις εικόνες; Δεν έχει λόγο η Εκκλησία να μιλήσει για τις εικόνες της; Τι είναι η εικόνα;

Είναι βίωμα, είναι ταυτότητά της. Είναι μεγάλο λάθος να κλείσουν το στόμα της Εκκλησίας και δεν πρέπει να το κάνουν. Και αν το έκαναν, να το διορθώσουν. Είναι ευκαιρία, δεν χάθηκε ο κόσμος.

//Η γνώμη σας για τον κ. Τσίπρα, μετά το τετ α τετ που είχατε μαζί του, ποια είναι; Είναι όντως οι προθέσεις του τέτοιες ώστε να υπάρχουν αγαθές σχέσεις με την Εκκλησία;

Φάνηκε πως θέλει κάτι τέτοιο. Οφείλω να πω πως σε προσωπικό επίπεδο ήταν ευγενικός απέναντί μας. Τι πιστεύει μέσα του δεν το γνωρίζω και δεν θα ήθελα με κανένα τρόπο να ερμηνεύσω το περιεχόμενο της ψυχής του.

//Θεωρείτε ότι λειτουργεί αυτοβούλως ο κ. Φίλης;

Προτιμώ να είμαι αφελής παρά καχύποπτος. Δεν μπορώ να αποδείξω αν κρύβεται μια ολόκληρη πολιτική πίσω από τα λόγια του. Μου αρκεί το τι λέει και τι κάνει. Όταν, δηλαδή, έκανε αυτή τη δήλωση για την Εκκλησία την πίστευε ή του ξέφυγε; Δεν ξέρω, αλλά για να του ξεφύγει κάτι πίστευε. Και αυτό κάτι σημαίνει…

Πιστεύω, πάντως, ότι υπάρχει περιθώριο, δεν είναι κακό να κάνεις λάθη. Είναι κακό να εμμένεις από εγωισμό. Στο βάθος υπάρχει μια ιδεολογική σύγκρουση και εκφράζεται και ως σύγκρουση δικαιωμάτων, εγωισμών. Πρέπει να δούμε για ποιον λόγο δημιουργήθηκε αυτή η κατάσταση, γιατί θα ακολουθήσουν και άλλα.

Τομέας Ενημέρωσης: Voiotosp.blogspot.gr