ΠΟΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ;

 

Η προεκλογική εκστρατεία των προεδρικών εκλογών στις Ηνωμένες Πολιτείες, ανέδειξε ένα θέμα που όπως φαίνεται, τα επόμενα χρόνια θα είναι κυρίαρχο και θα φέρει τα πάνω κάτω στον κόσμο και την πολιτική.

Στο παρελθόν, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου στις ΗΠΑ, το θέμα των σχέσεων της Wall Street και των μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων με τις πολιτικές ηγεσίες, τους υποψηφίους, και το σύστημα διακυβέρνησης γενικότερα, αποτελούσε θέμα συζήτησης, ποτέ δεν είχε καταστεί κυρίαρχο. 

Στο τέλος χάνονταν ανάμεσα στις κλασικές πολιτικές αντιπαραθέσεις και θέματα. Τη συγκεκριμένη φορά, το θέμα αυτό κυριαρχεί στην πολιτική αντιπαράθεση όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά σε παγκόσμια κλίμακα, όσον αφορά τη συγκυρία των δύο υποψηφίων, της Χίλαρι Κλίντον και του Ντόναλντ Τράμπ.
 

Ξεκινά λοιπόν, μία σειρά πολιτικών σχηματισμών στην Ευρώπη και σταδιακά σε όλο τον πλανήτη, από τους ακραίους συντηρητικούς χώρους, στα πιο εθνικιστικά, ξενοφοβικά, ρατσιστικά, κινήματα και φθάνουν μέχρι τον ακραίο λαϊκισμό, έχουν καταστήσει την παρασκηνιακή, στην ουσία, διακυβέρνηση του πλανήτη, από την Goldman Sacks και τις πολυεθνικές κολοσσούς, βασικό διακύβευμα στις εκλογικές διαδικασίες.
 

Μέσω της αντιπαράθεσης είναι κτήμα των πλειοψηφιών των κοινωνιών η άποψη ότι κινητήριος μοχλός της διακυβέρνησης σε παγκόσμια κλίμακα δεν είναι πλέον οι ιδεολογίες και η διαμάχη μεταξύ των κοινωνικών τάξεων. Το συμφέρον των χρηματοπιστωτικών κολοσσών και των παγκόσμιας εμβέλειας πολυεθνικών αποφασίζει κατευθύνει τις αποφάσεις. 

Η σύγκρουση δεν είναι πλέον ανάμεσα στην δεξιά και την αριστερά ή ανάμεσα στους συντηρητικούς και σοσιαλδημοκράτες. Η σύγκρουση είναι ανάμεσα στο Globalists (θιασώτες της παγκοσμιοποίησης) και τις Local Societies (τις τοπικές κοινωνίες, τους λαούς των κρατών). Globalists vs The People.
 

Πολλές είναι οι γενιές που εκπαιδεύτηκαν προσδεμένες στην παγκοσμιοποίηση. Στα προγράμματα των πανεπιστημίων, στην αγορά εργασίας, στις επιχειρήσεις, στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, το ευαγγέλιο ήταν  η Παγκοσμιοποίηση. Όσοι πολιτικοί ήθελαν να επιβιώσουν για να κυβερνήσουν, θα έπρεπε να δεχτούν την παγκοσμιοποίηση και να υποταχθούν σε αυτή.
 

Μετά το σκάσιμο της Lehman Brothers και την παγκόσμια οικονομική κρίση που προκάλεσε το 2008, άρχισε να γίνεται γνωστός και να συζητιέται σε ευρεία κλίμακα ο ρόλος αυτού του τύπου εταιριών και συμφερόντων στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Αιτία για την οικονομική καταστροφή είναι οι πολιτικές που ακολουθούσαν. 

Το όνομα Goldman Sachs, άρχισε να γίνεται συνώνυμο με τη Μαφία. Ανακαλύφθηκε ακόμη ότι η σημασία και η αξία των μετοχών και των ομολόγων, ήταν πολύ μεγαλύτερη από αυτή των κοινωνιών και του απλού πολίτη. Από το συμφέρον της Κοινωνίας του Δήμου είχε ο κόσμος, μέσω συμφωνιών πίσω από κλειστές πόρτες, στο συμφέρον των χαρτιών και των τραπεζών ,χρηματοπιστωτικών οργανισμών.
 

Το Brexit, αποτέλεσε ένα γεγονός που συντάραξε τον πλανήτη. Μόλις πριν από λίγες ημέρες μάθαμε ότι η νέα Πρωθυπουργός της Βρετανίας, Τερέζα Μέϊ, την ώρα που συγκλονίζονταν ολόκληρη η Μεγάλη Βρετανία, η Ευρώπη και ο Πλανήτης, με την σκληρή προεκλογική εκστρατεία ενόψει του Δημοψηφίσματος, ήταν πολύ πιο ειλικρινής στα λεγόμενα και τις απόψεις της έναντι των στελεχών της Goldman Sachs και των τραπεζών, από ότι ήταν όταν απευθύνονταν στο λαό του Ηνωμένου Βασιλείου.
 

Ερωτήματα έχουν γεννηθεί, καθώς ο δήθεν έγκυρος Economist, υποστήριξε σε άρθρο του ότι οι Globalists  θα πρέπει να κλείσουν τη μύτη τους σε όλη τη μπόχα που περικυκλώνει την κα Κλίντον και να την ψηφίσουν έναντι του επικίνδυνου για τα συμφέροντα της παγκοσμιοποίησης Ντόναλντ Τράμπ.
 

Για αυτούς που αποκαλούνται Globalists και τη Goldman Sachs, ο επικίνδυνος αντίπαλος δεν είναι ό Ντόναλντ Τράμπ. Ο κ. Τράμπ τυχαία είναι ο φορέας μιας αγανάκτησης των απλών πολιτών η οποία ξεπερνά τα όρια των ΗΠΑ, και ίσως να μην είναι και ο ιδανικός εκπρόσωπος αυτού του κινήματος αγανάκτησης.
 

Η κα Κλίντον, θα κερδίσει τον κ. Τράμπ, Και σίγουρα την επόμενη ημέρα της νίκης όλοι θα πανηγυρίσουν για τη νίκη του σοβαρού συστήματος, από αυτό του επικίνδυνου επιχειρηματία. Ο σοβαροί θα έχουν κερδίσει το λαϊκισμό, το ρατσισμό, την ξενοφοβία.