ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΜΠΡΑΧΑΜΙΟΥ

 

Μια «χρυσή» εκκλησιαστι­κή σελίδα θα γραφτεί το Σαββατοκύ­ριακο στον Δήμο Αγίου Δημη­τρίου (Μπραχάμι), αφού έπει­τα από 30 χρόνια αδιάκοπων προσπαθειών θα τελεσθούν τα εγκαίνια του Ιερού Ναού του Αγίου Βασιλείου ανήμερα την επέτειο της Αλώσεως της Κωνσταντινούπολης, ημερο­μηνία που δεν επιλέχθηκε τυ­χαία, όπως τονίζουν οι εφημέρι­οι της εν λόγω εκκλησίας.

Η τοπική κοινωνία ζει και αναπνέει για το μεγάλο γεγονός, που θα λάβει χώ­ρα το Σάββα­το, στις 18.30, και την Κυρια­κή (07.00-11.00), ενώ οι ετοι­μασίες είναι πυρετώδεις, ώστε τα εγκαίνια να πραγματοποιη­θούν με την αρμόζουσα ιεροπρέπεια και επιτυχία. «Έπειτα από τεράστιες προσπάθειες και υπέρμετρο ζήλο των ιερέ­ων του ναού, του τεθνεώτος π. Πέτρου Κιοσέ και των ζώντων (σ.σ.: π.Ηλίας Αντωνόπουλος, π. Ιωάννης Γαροφαλλάκης και π. Αναστάσιος Πέτρου), των εκκλησιαστικών συμβουλίων, των δημοτικών Αρχών.

Της ερανικής επιτροπής, της αδελφότητας αποπερατώσεως, των επιτρόπων, συνδρομητών και ανακαινιστών του ναού, φτάσαμε εις την παρούσα ημέρα της λαμπρός τελετής των εγκαινίων, υπό τη χοροστασία του πανιερότατου Μητροπολίτη Θερμοπυλών κ. Ιωάννου και υπό την ευλογία του Μακαριότατου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου δηλώνει ο υπεύθυνος του ναού πρωτοπρεσβυτερος π. Αναστάσιος Πέτρου. 

«Τα συναισθήματα είναι απερίγραπτα, είναι κάτι πολύ ξεχωριστό. Τα εγκαίνια του ναού γίνονται μόνο μία φορά. Δεν μπορούν να αποδοθούν με λόγια όσα ζούμε αυτές τις ημέρες» τονίζει ο π Αναστάσιος. Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή όσον αφορά την ενορία και τον πρώτο μικρό ναό, που επλήγη ανεπανόρθωτα από τον σεισμό του 1981, ο π Αναστάσιος επισημαίνει: «Κατά τα έτη 1957-1958 προϋπήρχε ναΐσκος. 

Το έτος 1963 (σ.σ.: ο ναΐσκος) γίνεται ανεξάρτητη ενορία, βάσει σχετικού διατάγματος της Ιεράς Συνόδου, και επονομάζεται Ιερός Ναός Αγίου Βασιλείου Δήμου Αγίου Δημητρίου, με λειτουργό τον π. Χαράλαμπο Λιάρο. Το 1981, με τον μεγάλο σεισμό, ο ναός κρίθηκε ακατάλληλος να λειτουργεί, ενώ το 1985 έγινε περιμετρική θεμελίωση, υπό του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, με σκοπό την ανέγερση του ναού και του παρεκκλησίου του Αγίου Νεκταρίου. 

Στις 7 Ιουλίου 1988, ημέρα της Αγίας Κυριακής, τελεσθείσης της θείας λειτουργίας, άρχισαν οι εργασίες κα-τεδαφΐσεως του παλαιού ναού και κατ' αυτή την περίοδο οι λειτουργίες τελούνταν στον χώρο του καμπαναριού.  Το ίδιο έτος άρχισε η ανέγερση επί της περιμετρικής (σσ.: επί των ιερέων π Νικ. Μπαμπάνα, π Αν. Πέτρου και π Σωτ. Μπούρη), έπεσε η πρώτη πλάκα και άρχισε η ανακαίνιση του κάτω ναού, οπότε λειτουργούσε ως παρεκκλήσιο του Αγίου Νεκταρίου».  

Την περίοδο 1999-2008 συνεχίστηκε η προσπάθεια αξιοποίησης και αποπεράτωσης της εκκλησίας, με την καθοριστική συμβολή του μακαριστού Χριστόδουλου, ενώ στις 5 Απριλίου 2009, μετά την εν μέρει αποπεράτωση του, έγινε η τελετή των θυρανοιξίων. 

Έκτοτε λειτουργεί και διακοσμείται με καθίσματα, ψαλτήρια, εξαπτέρυγα κ.ά. Πρέπει να σημειωθεί ότι δωρητές του οικοπέδου ήταν ο αείμνηστος Αναστάσιος Κάκαρης - με την προϋπόθεση να ανεγερθεί ο ναός εις μνήμην του παππού του -, ενώ ένα μικρό τμήμα έδωσε και ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Γκίκας.