2.297 ΒΙΑΙΟΙ ΘΑΝΑΤΟΙ ΣΕ ΜΕΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ

 

Μέσα σε δυόμισι δεκαετίες έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον 2.297 δημοσιογράφοι και εργαζόμενοι στα ΜΜΕ. Και οι περισσότεροι, όχι σε πολέμους, ένοπλες συγκρούσεις, εμφύλιες συρράξεις. Αλλά σε περιοχές όπου υπάρχει ειρήνη…

Τα στοιχεία περιλαμβάνονται στην 25η έκθεση της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων (ΔΟΔ) στην οποία καταγράφονται οι θάνατοι (από το 1990) 2.297 εργαζομένων στα ΜΜΕ, που οφείλονται στη βία την οποία βιώνει η δημοσιογραφία. Μόνο το 2015 καταγράφονται 112 θάνατοι. Στις αρχικές εκθέσεις της ΔΟΔ ο αριθμός των θανάτων ήταν διψήφιος, αλλά μέσα σε έντεκα χρόνια έχει τριπλασιαστεί, με χειρότερη χρονιά το 2006 που σημειώθηκαν 155 θάνατοι εργαζομένων σε ΜΜΕ.

Μια άλλη αποκαλυπτική διαπίστωση της έκθεσης αφορά το σχεδόν ανύπαρκτο ενδιαφέρον για τη βία που πλήττει τους δημοσιογράφους σε όλο τον κόσμο, καθώς ερευνάται μόνο το ένα στα δέκα περιστατικά θανάτων. Η ΔΟΔ θεωρεί ότι η έλλειψη δράσεων για τον τερματισμό της ατιμωρησίας όσων ευθύνονται για τους θανάτους και τις επιθέσεις εναντίον των επαγγελματιών των ΜΜΕ αποτελεί τον κύριο λόγο για τη βία που συνεχίζει να τροφοδοτείται εναντίον τους.

Τα συμπεράσματα της έκθεσης αποκαλύπτουν τα δέκα σημεία του πλανήτη όπου βρίσκονται οι πλέον επικίνδυνες χώρες. Είναι χώρες στις οποίες επικρατούν το έγκλημα και η διαφθορά ή πλήττονται από πολέμους και απόλυτη κατάλυση του νόμου και της τάξης: Ιράκ (309), Φιλιππίνες (146), Μεξικό (120), Πακιστάν (115), Ομοσπονδία της Ρωσίας (109), Αλγερία (106), Ινδία (95), Σομαλία (75), Συρία (67), Βραζιλία (62).

Τον περασμένο χρόνο όμως μετά τη σφαγή, από τρομοκράτες, εργαζομένων στο «Charlie Hebdo», η Γαλλία (10), το Ιράκ (10) και η Υεμένη (10) κατέλαβαν την πρώτη θέση μεταξύ των χωρών όπου σημειώθηκαν οι περισσότεροι θάνατοι δημοσιογράφων. Ο μεγαλύτερος αριθμός θυμάτων, 571 θάνατοι, καταγράφονται στη γεωγραφική περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού. 

Ακολουθούν οι χώρες του αραβικού κόσμου και της Μέσης Ανατολής με 473 θανάτους, δηλαδή ένα θύμα περισσότερο από την αμερικανική ήπειρο που σημειώθηκαν 472 θάνατοι. Η Αφρική έρχεται τέταρτη με 424 θύματα και ακολουθεί η Ευρώπη με 357. Το 2015 στην αμερικανική ήπειρο σημειώθηκαν οι περισσότεροι θάνατοι (27), ενώ στη Μέση Ανατολή σημειώθηκαν 25.

«Σε αυτή την έκδοση-ορόσημο αποτυπώνεται η κρίση την οποία αντιμετωπίζουν οι δημοσιογράφοι και αφορά την προσωπική τους ασφάλεια, ενώ παράλληλα καταγράφεται η μακροχρόνια προσπάθεια που καταβάλλει η ΔΟΔ, για να δοθεί τέλος στην ατιμωρησία όσων ασκούν βία στους δημοσιογράφους», δήλωσε ο Τζιμ Μπουμέλα, πρόεδρος της ΔΟΔ, και συνέχισε:

Ολες οι ετήσιες εκθέσεις καταγράφουν τους θανάτους των συναδέλφων. Ομως, είναι ένας ακόμη τρόπος για να τιμήσουμε το κουράγιο και την υπέρτατη θυσία χιλιάδων δημοσιογράφων, που έχασαν τη ζωή τους εκτελώντας το καθήκον να ενημερώσουν και να μεταφέρουν τη φωνή της κοινωνίας

Στην έκθεση καταγράφονται θάνατοι δημοσιογράφων απ’ όλη την υφήλιο, όπου ξεσπούν πόλεμοι και ένοπλες συγκρούσεις, αλλά και πάρα πολλές περιπτώσεις που έχασαν τη ζωή τους σε στοχευμένες δολοφονίες, βομβιστικές επιθέσεις, είτε κατά την ανταλλαγή πυροβολισμών ή έπεσαν θύματα βίαιων απαγωγών, που τελευταία πληθαίνουν. Ωστόσο όλες αυτές οι περιπτώσεις δεν δικαιολογούν έναν τόσο μεγάλο αριθμό θανάτων.

«Υπάρχουν κι άλλοι λόγοι, που δεν συνδέονται αποκλειστικά με τους πολέμους, αλλά αφορούν τη στοχοποίηση των δημοσιογράφων, που πέφτουν θύματα των βαρόνων του οργανωμένου εγκλήματος και των διεφθαρμένων πολιτικών. Αυτή η διαπίστωση επαναλαμβάνεται στις ετήσιες εκθέσεις μας, καθώς ο αριθμός όσων σκοτώνονται σε τόπους όπου υπάρχει ειρήνη είναι μεγαλύτερος από εκείνους που σκοτώνονται σε χώρες που πλήττονται από πολέμους», δήλωσε ο Αντονί Μπελανζέ, γενικός γραμματέας της ΔΟΔ.

Στην έκθεση αναφέρονται οι λεπτομέρειες για τις εκστρατείες τις οποίες η ΔΟΔ και οι Ενώσεις-μέλη της έχουν αναλάβει, προκειμένου η δημοσιογραφία να γίνει πιο ασφαλής. Πρωτοβουλίες όπως η δημιουργία του Διεθνούς Ταμείου Αλληλοβοήθειας, η δημιουργία των κέντρων συναδελφικής αλληλεγγύης σε Αλγερία, Κολομβία, Φιλιππίνες και Σρι Λάνκα. Η Ομοσπονδία θεμελίωσε συνεργασίες και με άλλες οργανώσεις που έχουν μέλημα την ελευθερία του Τύπου, αλλά και με την ευρύτερη βιομηχανία των ΜΜΕ, προκειμένου να προστατευθούν οι δημοσιογράφοι με τη δημιουργία οργανώσεων, όπως είναι οι IFEX και ΙNSI.

Αναπτύχθηκαν επίσης συνεργασίες με κυβερνητικές οργανώσεις όπως η UNESCO και το Σχέδιο Δράσης ΟΗΕ για την Προσωπική Ασφάλεια των Δημοσιογράφων και το Ζήτημα της Ατιμωρησίας, το Συμβούλιο της Ευρώπης με τη Διαδικτυακή Πλατφόρμα για την προώθηση της δημοσιογραφίας και την προσωπική ασφάλεια των δημοσιογράφων. Καθώς και συνεργασία με τη Διεθνή Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού, που εξυπηρετεί την πρόσβαση των δημοσιογράφων στην απευθείας τηλεφωνική γραμμή (Hotline), όταν αντιμετωπίζουν συνθήκες εκτάκτου ανάγκης.

Ο Αντονί Μπελανζέ πάντως επισημαίνει ότι «όλοι όσοι εμπλέκονται με τους δημοσιογράφους πρέπει να αντιληφθούν ότι οφείλουν να σέβονται την ανεξαρτησία τους και αυτό αφορά τους εκπροσώπους των κυβερνήσεων και τους αξιωματούχους των σωμάτων ασφαλείας και του στρατού. Προκειμένου οι κυβερνήσεις να αποτρέψουν τη βία στο μέλλον, οφείλουν να σεβαστούν τις διεθνείς δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει, για τη διερεύνηση των θανάτων δημοσιογράφων και την προσαγωγή των υπευθύνων στη Δικαιοσύνη».