ΖΗΤΑ ΑΛΛΑΓΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΤΟ ΔΝΤ

 

Το ΔΝΤ, που ως τώρα κρατούσε χαμηλούς τόνους στην διαπραγμάτευση, φαίνεται πως αλλάζει στάση και η εκπρόσωπός του Ντέλια Βελκουλέσκου ετοιμάζεται να δείξει ένα άλλο πρόσωπο, το οποίο κάποια στελέχη της ελληνικής διαπραγματευτικής ομάδας έλεγαν πως έβλεπαν στις επαφές που είχαν τους προηγούμενους μήνες στην Αθήνα.

Αν το ΔΝΤ κάνει πράξη την απειλή του και απαιτήσει για να μετάσχει στο νέο πρόγραμμα για την Ελλάδα να τεθεί ξανά ο όρος ​για ​ομαδικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, τότε θα φέρει την κυβέρνηση αντιμέτωπη με το 2ο Μνημόνιο που το προέβλεπε, αλλά η ίδια το παρέκαμψε, φέρνοντας το δικό της Μνημόνιο.

Θα ανατρέπεται ουσιαστικά έτσι η συμφωνία του Αυγούστου, ότι οι αποφάσεις για τις αλλαγές στα εργασιακά θα στηριχτούν σε μελέτη και προτάσεις του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας (ILO) για τις βέλτιστες πρακτικές που εφαρμόζονται στην Ευρώπη.

Αντ’αυτού, το ΔΝΤ θα έχει θέσει ακόμα ένα επώδυνο πολιτικό δίλημμα στην κυβέρνηση, που μπορεί όμως να μην κάνει αυτή αποδεκτό, προκαλώντας καθυστερήσεις ή και νέα πολιτική αστάθεια στη χώρα. Κύκλοι των δανειστών έλεγαν πάντως πως το ΔΝΤ «τρίζει τα δόντια του» και για το νέο Μισθολόγιο που ψήφισε η κυβέρνηση.

Παρότι δεν έφερε ουσιαστικά καμία αντίσταση τον Δεκέμβριο -ενδεχομένως για να μην «κολλήσει» τότε η διαπραγμάτευση- το Ταμείο δεν μπόρεσε να χωνέψει πως το νέο Μισθολόγιο φέρνει αυξήσεις και όχι μειώσεις μισθών στο δημόσιο, ειδικά για κομματικά στελέχη που «φυτεύονται» στον κρατικό μηχανισμό.

Για το λόγο αυτό, σχεδιάζει να επαναφέρει το θέμα που, όμως, τυπικά είχε κλείσει και είναι ήδη νόμος του κράτους. Σε περίπτωση που το Ταμείο «απασφαλίσει», δεν φαίνεται πώς θα μπορούσε να κλείσει σύντομα η νέα διαπραγμάτευση, όπως επιζητά η κυβέρνηση.

Αν και παραμένει ασαφές πότε ακριβώς θα επιστρέψουν οι Ντέκλαν Κοστέλο (Ε.Ε.), Ράσμους Ρέφερ (ΕΚΤ), Ντέλια Βελκουλέσκου (ΔΝΤ) και Νίκολα Τζιαμαρόλι (ESΜ), πληροφορίες από το υπουργείο Οικονομικών αναφέρουν ότι οι εκπρόσωποι των θεσμών θα μείνουν μέχρι αρχές ή τα μέσα Μαρτίου στην Αθήνα και στόχο έχουν μέσα σε σαράντα μέρες να κλείσουν τον μεγαλύτερο αριθμό μνημονιακών δράσεων που έχουν συμφωνήσει ποτέ με την ελληνική πλευρά.

Εκτιμάται ότι ανέρχονται σε πολλές δεκάδες ή και εκατοντάδες οι υποχρεώσεις που θα πρέπει να καλύψει η κυβέρνηση με βάση το τρίτο πρόγραμμα προσαρμογής, η υλοποίηση των οποίων θα οδηγήσει στην εκταμίευση του συνόλου της δόσης των 5,7 δισ. ευρώ και φυσικά στις αποφάσεις για το θέμα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους.

Πηγές με άριστη γνώση πάνω σε αυτό το θέμα τονίζουν ότι η συζήτηση για αξιολόγηση και αναδιάρθρωση χρέους θα κρατήσει ως τα τέλη Μαΐου, με «άγνωστο Χ» όμως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Επιπλέον, σε αυτή τη διαπραγμάτευση θα οριστικοποιηθούν με τους πιστωτές και τα υπόλοιπα πρόσθετα μέτρα που θα τεθούν σε ισχύ από το 2017 και τα οποία ανέρχονται σε 1,305 δισ. ευρώ ή στο 0,75% του ΑΕΠ. Και ακολουθούν αυτά που θα έρθουν με τον προϋπολογισμό του 2018 και φτάνουν στα 435 εκατ. ευρώ.

Με αυτά θα διασφαλίζονται οι στόχοι για πρωτογενές πλεόνασμα 1,75% του ΑΕΠ το 2017 και 3,5% το 2018, οι οποίοι στην πάροδο των αξιολογήσεων από τους δανειστές είναι πολύ πιθανό να αλλάξουν.