14 Δεκεμβρίου, 2015

TI ΕΣΤΙ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΟΥ ΣΕΝΓΚΕΝ

  

Συμφωνία του Σένγκεν, γνωστή και ως Συνθήκη του Σένγκεν, καλείται η συμφωνία που υπεγράφη στις 14 Ιουνίου 1985 στην κωμόπολη Σένγκεν του Λουξεμβούργου ανάμεσα σε πέντε κράτη μέλη των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΚ) (Βέλγιο, Γερμανία, Γαλλία, Λουξεμβούργο και Ολλανδία) και είχε ως στόχο την προοδευτική κατάργηση των ελέγχων στα κοινά σύνορα.

Την καθιέρωση της ελεύθερης κυκλοφορίας για όλα τα πρόσωπα, υπηκόους των κρατών που υπέγραψαν τη Συμφωνία, καθώς και την αστυνομική και δικαστική συνεργασία. Περαιτέρω, στις 19 Ιουνίου 1990 υπεγράφη εκ νέου στο Σένγκεν η Σύμβαση Εφαρμογής της Συμφωνίας του Σένγκεν, που συμπλήρωνε και εξειδίκευε την αρχική Συμφωνία. Η εν λόγω συνεργασία κινούνταν σε καθαρά διακυβερνητικό επίπεδο και εκτός του θεσμικού πλαισίου των ΕΚ, μέχρι τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης του Άμστερνταμ.

Άλλα κράτη μέλη των ΕΚ και της ΕΕ που μεταγενέστερα υπέγραψαν Πρωτόκολλα και Συμφωνίες προσχώρησης στα δύο ανωτέρω διεθνή κείμενα ήταν η Ιταλία το 1990, η Ισπανία και η Πορτογαλία το 1991, η Ελλάδα το 1992, η Αυστρία το 1995 και η Δανία, η Φινλανδία και η Σουηδία το 1996. 

Ταυτόχρονα με τις τελευταίες, η Ισλανδία και η Νορβηγία —δύο κράτη τα οποία, αν και δεν ήταν μέλη των ΕΚ, εντούτοις συμμετείχαν προ πολλού (1957) στη Βόρεια Ένωση Διαβατηρίων (γνωστή και ως Σκανδιναβική Ένωση Διαβατηρίων) με τους λοιπούς σκανδιναβούς γείτονές τους— υπέγραψαν ειδική Συμφωνία με τα υπόλοιπα δεκατρία κράτη μέλη της ΕΕ που συμμετείχαν στο κεκτημένο του Σένγκεν προκειμένου να συνδεθούν και αυτά με τη Ζώνη Σένγκεν.

Στην Ελλάδα η Συνθήκη του Σένγκεν, η Σύμβαση Εφαρμογής της Συνθήκης του Σένγκεν και τα Πρωτόκολλα και οι Συμφωνίες προσχώρησης των νέων κρατών (μεταξύ 1990 και 1996) κυρώθηκαν από τη Βουλή των Ελλήνων με το Νόμο 2514/1997.

Η Συμφωνία του Σένγκεν τέθηκε σε ισχύ στις 26 Μαρτίου 1995, δημιουργώντας έτσι τη Ζώνη Σένγκεν, που ενσωματώθηκε στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την έναρξη ισχύος της Συνθήκης του Άμστερνταμ την 1η Μαΐου 1999, με εξαίρεση την Ιρλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Έκτοτε το κεκτημένο του Σένγκεν (Schengen acquis) εφαρμόζεται και αναπτύσσεται περαιτέρω εντός του θεσμικού και νομικού πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Η Ισλανδία και η Νορβηγία υπέγραψαν το 1999 ειδική Συμφωνία με το Συμβούλιο της ΕΕ για τη σύνδεσή τους με το κεκτημένο του Σένγκεν. Κατά την υπογραφή της Συνθήκης Προσχώρησής τους στην ΕΕ το 2003, η Τσεχία, η Εσθονία, η Κύπρος, η Λετονία, η Λιθουανία, η Ουγγαρία, η Μάλτα, η Πολωνία, η Σλοβενία και η Σλοβακία προσχώρησαν παράλληλα και στο κεκτημένο του Σένγκεν. 

Το ίδιο συνέβη και κατά την υπογραφή της Συνθήκης Προσχώρησης της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας το 2005. Το 2004 υπεγράφη Συμφωνία με την Ελβετία και το 2008 Πρωτόκολλο με το Λιχτενστάιν για τη σύνδεση και αυτών των κρατών με το κεκτημένο του Σένγκεν, χωρίς τα ίδια να αποτελούν μέλη της ΕΕ. Τέλος, με τη Συνθήκη Προσχώρησής της στην ΕΕ το 2011 η Κροατία ανέλαβε την υποχρέωση να εφαρμόσει και αυτή πλήρως το κεκτημένο του Σένγκεν.

Κράτη μέλη της Ζώνης Σένγκεν.
Μέλη της Ζώνης Σένγκεν είναι οι περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και ορισμένες άλλες ευρωπαϊκές χώρες:

Ζώνη Σένγκεν.
α.Για τα χερσαία σύνορα και τα λιμάνια· από 30 Μαρτίου 2008 εφαρμόστηκε και για τα αεροδρόμια. Η Βουλγαρία και η Ρουμανία πρόκειται να γίνουν μέλη της Ζώνης σταδιακά από το Σεπτέμβριο του 2012, χωρίς αυτό να είναι ακόμα απολύτως βέβαιο.

Η Κύπρος, λόγω της ιδιαίτερης εσωτερικής κατάστασης που επικρατεί εξαιτίας του κατεχόμενου βόρειου τμήματός της από την Τουρκία, δε συμμετέχει ακόμα στη Ζώνη Σένγκεν. 

Η Κροατία, μέλος της ΕΕ από την 1η Ιουλίου 2013, είναι άγνωστο ακόμη πότε θα αρχίσει να ισχύει για εκείνη το κεκτημένο του Σένγκεν.

Τα κράτη μέλη της ΕΕ τα οποία δεν υποχρεούνται να συμμετέχουν στη Ζώνη Σένγκεν είναι η Ιρλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο, που επέλεξαν να διατηρήσουν κατά τη σύναψη της Συνθήκης του Άμστερνταμ τους συνοριακούς ελέγχους με τα άλλα κράτη μέλη της ΕΕ, έχοντας ωστόσο τη δυνατότητα να εφαρμόζουν μερικές από τις διατάξεις του κεκτημένου του Σένγκεν.

Στις 21 Δεκεμβρίου 2007, μετά την ένταξη των εννέα χωρών της ανατολικής Ευρώπης στη Ζώνη Σένγκεν, ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο δήλωσε:

Οι πολίτες θα μπορούν να ταξιδεύουν ανεμπόδιστα στις 24 χώρες του χώρου Σένγκεν από την Πορτογαλία μέχρι την Πολωνία και από την Ελλάδα μέχρι τη Φινλανδία  χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά χερσαία και θαλάσσια σύνορα. Επιθυμώ να συγχαρώ τα εννέα νέα μέλη του Σένγκεν, την πορτογαλική προεδρία και όλα τα κράτη μέλη της Ένωσης για τις προσπάθειες που κατέβαλαν. 

Μαζί καταργήσαμε τους ελέγχους στα σύνορα αυτά τα εμπόδια για την ειρήνη, την ελευθερία και την ενότητα στην Ευρώπη δημιουργώντας παράλληλα τις προϋποθέσεις για μεγαλύτερη ασφάλεια.

Λειτουργία της Ζώνης Σένγκεν. 
Το κύριο χαρακτηριστικό είναι η κατάργηση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα και η ενίσχυση των ελέγχων στα κοινά εξωτερικά σύνορα. 

Άλλα χαρακτηριστικά της Συμφωνίας Σένγκεν είναι:

-Κοινοί κανόνες περί ασύλου

-Το δικαίωμα της αστυνομίας να καταδιώξει άτομα και έξω από τα σύνορα της χώρας

-Διαχωρισμός στα αεροδρόμια σε «πτήσεις εντός Σένγκεν» και «πτήσεις εκτός Σένγκεν»

-Κοινή λίστα χωρών των οποίων οι πολίτες χρειάζονται βίζα

-Δημιουργία του συστήματος πληροφοριών Σένγκεν, το οποίο επιτρέπει σε αστυνομικά τμήματα να μοιράζονται κοινό τμήμα αρχείων καταζητούμενων και ανεπιθύμητων ανθρώπων καθώς και κλεμμένων αντικειμένων

-Κοινές προσπάθειες καταπολέμησης της διακίνησης ναρκωτικών

Πολίτες χωρών Ζώνης Σένγκεν. 
Οι πολίτες χωρών της Ζώνης Σένγκεν έχουν το δικαίωμα να ταξιδεύουν σε οποιαδήποτε χώρα της Ζώνης χωρίς την επίδειξη ταυτότητας ή διαβατηρίου, αν και συμβουλεύται να έχουν ένα από τα δύο μαζί τους, αφού μπορεί να τους ζητηθεί να αποδείξουν την ταυτότητά τους, πχ. κατά την επιβίβαση σε αεροσκάφος ή σε έλεγχο της αστυνομίας. Ωστόσο θα χρειαστεί να επιδείξουν την ταυτότητά τους κατά την είσοδό τους στις χώρες της ΕΕ που δεν ανήκουν στη Ζώνη Σένγκεν.

Πολίτες τρίτων χωρών.
Ένας πολίτης μιας χώρας εκτός Ζώνης Σένγκεν μπορεί να ταξιδέψει σε ένα κράτος μέλος για μια διάρκεια τριών μηνών (90 ημερών), με την προϋπόθεση ότι πληροί τους όρους Σένγκεν, δηλαδή να έχει στην κατοχή του έγκυρο διαβατήριο, θεώρηση εισόδου σύντομης διαμονής, να μπορεί να αποδείξει το σκοπό του ταξιδιού του, να έχει επαρκείς πόρους συντήρησης για την περίοδο παραμονής και για την επιστροφή και να μην είναι καταχωρημένος στο σύστημα πληροφοριών Σένγκεν για την άρνηση εισόδου (δεν πρέπει να θεωρείται επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη ή εθνική ασφάλεια όλων των κρατών Σένγκεν).

Δημόσια ασφάλεια και κεκτημένο του Σένγκεν
Το κεκτημένο του Σένγκεν περιλαμβάνει μέτρα με τα οποία καταργείται ο έλεγχος στα εσωτερικά σύνορα των χωρών και ενισχύεται η ασφάλεια των εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.  

Το σημαντικότερο από τα μέτρα αυτά είναι η απαίτηση τα κράτη μέλη που έχουν εξωτερικά σύνορα της ΕΕ να είναι υπεύθυνα για να εξασφαλίζουν την πραγματοποίηση σωστών ελέγχων και την αποτελεσματική επιτήρηση των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ. 

Συνεπώς, οι επιθεωρήσεις και οι έλεγχοι στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ πρέπει είναι αρκετά αυστηροί για την παρεμπόδιση της λαθρομετανάστευσης, του λαθρεμπορίου ναρκωτικών και άλλων παράνομων δραστηριοτήτων. Σε περίπτωση σοβαρού κινδύνου για τη δημόσια πολιτική ή τη δημόσια ασφάλεια εξουσιοδοτείται κάθε κράτος μέλος να αποκαταστήσει προσωρινά τους ελέγχους στα σύνορά του εντός της Ζώνης Σένγκεν.

Τι είναι η συνθήκη και η ζώνη Σένγκεν
H συνθήκη του Σένγκεν είναι ίσως ο θεμελιώδης λίθος της ενωμένης Ευρώπης, καθώς στην ουσία καταργεί τα εσωτερικά σύνορα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εγγυάται την ελεύθερη κίνηση πολιτών και αγαθών.

Είναι η συνθήκη που το πρόπλασμά της υπογράφηκε το 1985 στην κωμόπολη Σένγκεν του Λουξεμβούργου, από πέντε μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη Γερμανία, τη Γαλλία, το Βέλγιο, την Ολλανδία και το Λουξεμβούργο, με στόχο την προοδευτική κατάργηση των ελέγχων στα κοινά σύνορα, την καθιέρωση της ελεύθερης κυκλοφορίας για όλα τα πρόσωπα, υπηκόους των κρατών που υπέγραψαν τη Συμφωνία, καθώς και την αστυνομική και δικαστική συνεργασία.

Πέντε χρόνια αργότερα, στις 19 Ιουνίου του 1990, υπεγράφη και πάλι στο Σένγκεν η Σύμβαση Εφαρμογής της ζώνης του Σένγκεν, που συμπλήρωνε και εξειδίκευε την αρχική συνθήκη καθορίζοντας τον τρόπο με τον οποίο θα εφαρμοζόταν στην πράξη η κατάργηση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα.

Τότε θεσπίστηκε σειρά μέτρων για την ενίσχυση των ελέγχων στα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε., τον καθορισμό διαδικασιών για την έκδοση ομοιόμορφων θεωρήσεων, την ανάληψη δράσης για την καταπολέμηση του εμπορίου ναρκωτικών και τη δημιουργία κοινού συστήματος ανταλλαγής πληροφοριών, του γνωστού Συστήματος Πληροφοριών Σένγκεν (SIS).

Η τελική συμφωνία τέθηκε σε πλήρη ισχύ στις 26 Μαρτίου του 1995 όταν οι πέντε χώρες που την υπέγραψαν μαζί με την Πορτογαλία και την Ισπανία, κατάργησαν τους ελέγχους στα εσωτερικά σύνορά τους. Η Ελλάδα υπέγραψε τη Συνθήκη το 1992, την κύρωσε το 1997 με το Νόμο 2514/1997 και την έθεσε σε εφαρμογή το 2000.

Σήμερα, στη ζώνη Σένγκεν μετέχουν το Βέλγιο, η Τσεχία, η  Δανία, η Γερμανία, η Εσθονία, η Ελλάδα, η Ισπανία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Λετονία, η Λιθουανία, το Λουξεμβούργο, η Ουγγαρία, η Μάλτα, η Ολλανδία, η Αυστρία, η Πολωνία, η Πορτογαλία, η Σλοβενία, η Σλοβακία, η Φινλανδία, η Σουηδία και τέσσερις χώρες που δεν είναι μέλη της ΕΕ:  Η Ισλανδία, η Νορβηγία, η Ελβετία και το Λιχτενστάιν. 

Εξαίρεση (opt out) από τη συνθήκη Σένγκεν έχουν πάρει η Βρετανία και η Ιρλανδία που επέλεξαν να διατηρήσουν τους συνοριακούς ελέγχους. 
 
Οι βασικοί άξονες της συνθήκης Σένγκεν.
Οι βασικοί κανόνες που διέπουν, με βάση τη συνθήκη, τη ζώνη Σένγκεν είναι οι εξής:

-Άρση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα.

-Κοινή σειρά κανόνων που εφαρμόζονται σε άτομα που διασχίζουν τα εξωτερικά σύνορα των κρατών μελών της ΕΕ.

-Εναρμόνιση των κανόνων σχετικά με τους όρους εισόδου και θεώρησης διαβατηρίου για σύντομες διαμονές.

-Ενισχυμένη αστυνομική συνεργασία (συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων διασυνοριακής παρακολούθησης και συνεχούς καταδίωξης).

-Ενισχυμένη δικαστική συνεργασία μέσω ενός ταχύτερου συστήματος έκδοσης και καλύτερης μεταβίβασης της εκτέλεσης των κατασταλτικών δικαστικών αποφάσεων.

-Θέσπιση και ανάπτυξη του συστήματος πληροφόρησης Σένγκεν (SIS).

Πολίτες χωρών ζώνης Σένγκεν
Οι πολίτες χωρών της ζώνης Σένγκεν έχουν το δικαίωμα να ταξιδεύουν σε οποιαδήποτε χώρα της ζώνης χωρίς την επίδειξη ταυτότητας ή διαβατηρίου, αν και συνιστάται να έχουν ένα από τα δύο μαζί τους, αφού μπορεί να τους ζητηθεί να αποδείξουν την ταυτότητά τους, π.χ. κατά την επιβίβαση σε αεροσκάφος ή σε έλεγχο της αστυνομίας. Ωστόσο θα χρειαστεί να επιδείξουν την ταυτότητά τους κατά την είσοδό τους στις χώρες της ΕΕ που δεν ανήκουν στη Ζώνη Σένγκεν.

Πολίτες τρίτων χωρών
Ένας πολίτης μιας χώρας εκτός ζώνης Σένγκεν μπορεί να ταξιδέψει σε ένα κράτος μέλος για μια διάρκεια τριών μηνών (90 ημερών), με την προϋπόθεση ότι πληροί τους όρους Σένγκεν, δηλαδή  έχει στην κατοχή του έγκυρο διαβατήριο, θεώρηση εισόδου σύντομης διαμονής, μπορεί να αποδείξει το σκοπό του ταξιδιού του,  έχει επαρκείς πόρους συντήρησης για την περίοδο παραμονής και για την επιστροφή και δεν είναι καταχωρημένος στο σύστημα πληροφοριών Σένγκεν για την άρνηση εισόδου (δεν πρέπει να θεωρείται επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη ή εθνική ασφάλεια όλων των κρατών Σένγκεν).
Το άρθρο 26 και η (μη) «έξωση» από τη Σένγκεν
Όπως η συνθήκη της Λισσαβόνας δεν έχει καμία πρόβλεψη εξόδου χώρας από την ευρωζώνη, έτσι και η Σένγκεν δεν περιλαμβάνει πρόβλεψη «έξωσης» του οποιουδήποτε μέλους της. Εκείνο που προβλέπει, και με βάση το οποίο γίνεται όλη η συζήτηση των τελευταίων ημερών περί «απειλής έξωσης» της Ελλάδας, είναι η προσωρινή επαναφορά του ελέγχου στα εσωτερικά σύνορα σε ειδικές περιπτώσεις.

Συγκεκριμένα, με βάση τα άρθρα 23 και 25 της Σένγκεν, ένα κράτος-μέλος μπορεί να επαναφέρει προσωρινά τον έλεγχο στα εσωτερικά του σύνορα αλλά για χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει συνολικά τους έξι μήνες. Πρόκειται ακριβώς για τα άρθρα που επικαλέστηκε και ενεργοποίησε η Γαλλία μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι. 

Για να παραταθεί όμως αυτή η εξάμηνη επαναφορά του ελέγχου των συνόρων απαιτείται ενεργοποίηση του άρθρου 26: Είναι το άρθρο που προβλέπει ότι κατόπιν πρότασης της Κομισιόν και έγκρισης από το ευρωπαϊκό Συμβούλιο η επαναφορά του εσωτερικού ελέγχου των συνόρων μπορεί να παραταθεί για συνολική περίοδο το πολύ έως δύο ετών.

Η ενεργοποίηση του άρθρου 26 μπορεί να γίνει σε εξαιρετικές περιστάσεις για να αντιμετωπιστεί μια κατάσταση όπου εντοπίζονται συνεχείς σοβαρές ελλείψεις σχετικά με τον έλεγχο των εξωτερικών συνόρων. Όταν σε τέτοιες περιπτώσεις, η συνολική λειτουργία του χώρου τίθεται σε κίνδυνο, και στο βαθμό που οι έκτακτες περιστάσεις συνιστούν σοβαρή απειλή για τη δημόσια τάξη ή την εσωτερική ασφάλεια στον χώρο χωρίς εσωτερικά σύνορα ή μέσα σε μέρη αυτών, η προθεσμία για την επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα μπορεί να παραταθεί μέχρι μια συνολική περίοδο δύο ετών.

Αυτή η πρόβλεψη, δε, είναι που συμπεριλήφθηκε και στο περίφημο εσωτερικό έγγραφο της Ε.Ε. στο οποίο εξετάζεται η διετής αναστολή της Σένγκεν για την Ελλάδα.

Σενάριο εξόδου της Ελλάδας από τη Ζώνη Σένγκεν
Με το μεταναστευτικό να αποτελεί ένα ζωτικό πρόβλημα για την Ευρώπη, το μέλλον της Ζώνης Σένγκεν τίθεται εν αμφιβόλω, με την Ελλάδα, την Ιταλία και την Ισπανία να είναι οι πρώτες χώρες που θα βρεθούν εκτός της ζώνης ελεύθερης διακίνησης

Με το μεταναστευτικό να αποτελεί ένα ζωτικό πρόβλημα για την Ευρώπη, το μέλλον της Ζώνης Σένγκεν τίθεται εν αμφιβόλω, με την Ελλάδα, την Ιταλία και την Ισπανία να είναι οι πρώτες χώρες που θα βρεθούν εκτός της ζώνης ελεύθερης διακίνησης

Το δημοσίευμα της αγγλικής εφημερίδας Daily Mail, αν και δεν αναφέρεται σε κάποια συγκεκριμένη πηγή, είναι ξεκάθαρο: Η ζώνη Σένγκεν όπως την γνωρίζαμε πλησιάζει στο τέλος της.

Η προσφυγική κρίση και το μεταναστευτικό έχουν οδηγήσει μία από τις βασικές κατακτήσεις της ΕΕ στα όριά της, ενώ -όπως υποστηρίζει το δημοσίευμα- χώρες όπως η Ελλάδα, η Ισπανία, η Ιταλία αλλά και κάποια κράτη της πρώην Ανατολικής Ευρώπης, θα υποχρεωθούν να αφήσουν την συνθήκη και να βγουν εκτός της.

Στην θέση της υπάρχουσας συνθήκης Σένγκεν θα δημιουργηθεί μία πιο μικρή, η οποία θα περιλαμβάνει λιγότερες χώρες για να μπορούν να ελέγχουν με μεγαλύτερη ευχέρεια τις ροές μεταναστών στο εσωτερικό τους.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, η συνάντηση των υπουργών Δικαιοσύνης την Παρασκευή θα συζητήσει το συγκεκριμένο θέμα, ενώ ο ίδιος ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ δηλώνει ότι «ο χρόνος τελειώνει».

Η μίνι Σένγκεν θα περιλαμβάνει το Βέλγιο, την Γαλλία, την Γερμανία, το Λουξεμβούργο και την Ολλανδία, οι οποίες θα επανασχεδιάσουν τα σύνορα της συνθήκης, με ελεύθερη μετακίνηση των πολιτών μόνο εντός των δικών τους συνόρων.

Οι πέντε αυτές χώρες είχαν καταργήσει τους συνοριακούς ελέγχους πριν 20 χρόνια, αλλά από τότε στην ελεύθερη διακίνηση των ανθρώπων έχουν προστεθεί πολλά ακόμα κράτη, 26 τον αριθμό, τα οποία δεν διαθέτουν εσωτερικά σύνορα, αλλά μόνο ένα εξωτερικό που αποτελεί και την πύλη εισόδου στην Σένγκεν.

Η προσφυγική κρίση είναι αυτή που έφερε την συνθήκη Σένγκεν στα όριά της, ενώ πολλοί πολιτικοί στην Ευρώπη κατηγορούν αυτή την συμφωνία ότι επέτρεψε την ανεξέλεγκτη διασπορά των μεταναστών σε όλες τις χώρες.

Ως πρώτη αντίδραση, και παρά την ισχύ της συνθήκης, πολλές χώρες επανέφεραν του ελέγχους στα σύνορά τους, κάτι που όπως όλα δείχνουν αποτελεί το πρώτο βήμα για την μονιμοποίησή τους και την κατάργηση στην πράξη της Συνθήκης.

Όπως υποστηρίζει το δημοσίευμα της Daily Mail, στην συνάντηση των υπουργών Εσωτερικών και Δικαιοσύνης των χωρών της ΕΕ, και υπό το πρίσμα που δημιούργησαν οι επιθέσεις στο Παρίσι, είναι σίγουρο ότι θα συζητηθεί ο επανασχεδιασμός των συνόρων της συνθήκης.

Αρκετοί ηγέτες συζητούν στο παρασκήνιο πριν την συγκεκριμένη συνάντηση για την ανάγκη δημιουργίας μιας πολύ μικρότερης ζώνης ελεύθερης μετακίνησης, η οποία θα βοηθούσε κατά την άποψή τους στον περιορισμό της προσφυγικής κρίσης.

Αν αυτό γίνει τελικά, οι χώρες του κλειστού πυρήνα θα είναι πολύ πιο εύκολο να ελέγξουν τα σύνορά τους, απ' ότι είναι αυτό εφικτό σήμερα, με τις διόδους να είναι πολύ περισσότερες.

Επικαλούμενο έναν ευρωπαίο διπλωμάτη, η αγγλική εφημερίδα λέει ότι όλοι αναγνωρίζουν ότι οι Σένγκεν βρίσκεται σε πρόβλημα. «Δεν έχουμε συμφωνήσει ακόμα σε κάποια λύση, αλλά υπάρχουν παρασκηνιακές συζητήσεις και πολλές αντικρουόμενες απόψεις.

Όμως ο αρμόδιος επίτροπος Δημήτρης Αβραμόπουλος, επισημαίνει ότι δεν υπάρχει ανάγκη αυτή την στιγμή να συζητηθεί για το αν θα πρέπει να περιοριστεί η συνθήκη Σένγκεν. Ο Έλληνας επίτροπος επισήμανε ότι «Δεν έχουμε σκοπό να ανοίξουμε μία συζήτηση για την Σένγκεν αυτή την στιγμή.

Η Σένγκεν είναι ίσως το μεγαλύτερο επίτευγμα της ευρωπαϊκής ενοποίησης». Όμως τα μαντάτα που έρχονται από διάφορες χώρες που είτε κλείνουν είτε βάζουν περιορισμούς στα σύνορά τους, οδηγεί σε άλλες σκέψεις.

Αλλά και ο Ντόναλντ Τουσκ ρίχνει και αυτός λάδι στη φωτιά, καθώς δηλώνει ότι η ζώνη ελεύθερης διακίνησης είναι καταδικασμένη να αποτύχει αν δεν παρθούν δραστικά μέτρα για να ασφαλιστούν τα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης.

Όπως μάλιστα δήλωσε χαρακτηριστικά: «Ας μην έχουμε αμφιβολία, το μέλλον της Σένγκεν είναι αμφίβολο αυτή την στιγμή, και ο χρόνος τελειώνει πολύ γρήγορα. Χρειάζεται να δράσουμε άμεσα».

Το μέλλον θα δείξει (και μάλιστα το πολύ άμεσο μέλλον) αν αυτό που όλοι ανεξαιρέτως θεωρούμε ένα από τα μεγαλύτερα κεκτημένα στην Ευρώπη θα αποτελέσει και αυτό μία υπόθεση που χάθηκε μέσα στην αδυναμία των ηγετών αυτή την εποχή να αντιληφθούν το βάρος και τις απαιτήσεις της Ιστορίας.



Δεν υπάρχουν σχόλια: