Τίτλους
τέλους στο δικομματισμό φαίνεται πως θα βάλουν οι σημερινές εκλογές στην
Ισπανία. Στις
κάλπες προσέρχονται από νωρίς το πρωί οι Ισπανοί. Είναι η τελευταία
εκλογική αναμέτρηση στην Ευρώπη για το 2015 και όπως όλα δείχνουν θα είναι
καθοριστικές τόσο για τους κατοίκους της Ιβηρικής χερσονήσου όσο και για
ολόκληρη την Ευρώπη.
Για περισσότερο από 40 χρόνια στην πολιτική σκηνή της Ισπανίας
κυριάρχησαν δύο κόμματα, το Λαϊκό και το Σοσιαλιστικό, τα οποία εναλλάσσονταν
μέχρι σήμερα στην εξουσία.
Για τον ισπανικό λαό, συντηρητικοί και σοσιαλιστές ευθύνονται εξίσου για την οικονομική κρίση και τα κάθε λογής οικονομικά σκάνδαλα που έχουν ξεσπάσει στη χώρα, ενώ πολιτικοί αναλυτές τονίζουν ότι η έκβαση των εκλογών παραμένει ανοιχτή.
Ο φιλελεύθερος Αλμπέρτ Ριβέρα ανακοίνωσε πάντως ότι θα αρνηθεί να στηρίξει μια κυβέρνηση μειοψηφίας, ενώ οι Podemos έχουν αποκλείσει εκ των προτέρων τη στήριξη μιας κυβέρνησης με πρωθυπουργό τον Μαριάνο Ραχόι.
Τα προφίλ των κομμάτων που συμμετέχουν στις εκλογές Λαϊκό Κόμμα:Το κυβερνών Λαϊκό Κόμμα ευαγγελίζεται την αργή επιστροφή στην ανάπτυξη, ωστόσο η ανεργία παραμένει σε επίπεδα άνω του 20% και πολλοί είναι εκείνοι που πλήττονται από τις επιπτώσεις των σκληρών μέτρων λιτότητας που εφαρμόζει εδώ και χρόνια η κυβέρνηση.
Λίγες μόνο μέρες πριν τις εκλογές ο πρωθυπουργός της Ισπανίας, Μαριάνο Ραχόι, δεσμεύτηκε για μειώσεις φόρων στους συνταξιούχους που συνεχίζουν να εργάζονται. Οι Ισπανοί ηλικίας άνω των 55 ετών πιθανότατα θα στηρίξουν το κυβερνών, κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα του Ραχόι, σε αντίθεση με τους νεότερους σε ηλικία ψηφοφόρους.
Αυτό άλλωστε αποκαλύπτουν και οι τελευταίες δημοσκοπήσεις. «Θα δούμε ποιος θα έχει τη μεγαλύτερη πολιτική υποστήριξη, και αυτό το κόμμα πρέπει να βρει μεγαλύτερη υποστήριξη ώστε να σχηματίσει μια σταθερή κυβέρνηση», είπε ο Ραχόι σε ραδιοφωνική συνέντευξή του. Ωστόσο και ο ίδιος έχει αντιληφθεί ότι δεν θα μπορέσει να κυβερνήσει χωρίς να συμπήξει συμμαχίες.
Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα.Ο αρχηγός του ισπανικού Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος, Πέδρο Σάντσες, ευελπιστεί να αλλάξει τα πάντα στην πολιτική σκηνή της Ισπανίας.Στην κορυφή της ατζέντας του βρίσκεται η καταπολέμηση της διαφθοράς, ενώ είναι υπέρ της κατάργησης της ασυλίας των πολιτικών.«Σύμμαχός μου είναι ο δρόμος και οι ακτιβιστές του κόμματος», δηλώνει ο Πέδρο Σάντσες.
Podemos (Μπορούμε).Το νεαρό κόμμα Podemos γεννήθηκε από το ισπανικό κίνημα των αγανακτισμένων κατά της λιτότητας και τοποθετείται αριστερά του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος (PSOE).
Το Podemos, του οποίου ηγείται ο πανεπιστημιακός Πάμπλο Ιγκλέσιας, υποστηρίζεται από Ισπανούς που είναι δυσαρεστημένοι από την κατάσταση της χώρας, όπου πάνω από το 23% του ενεργού πληθυσμού βρίσκεται ακόμη στην ανεργία εξαιτίας της βαθιάς κρίσης, καθώς και από τα σκάνδαλα διαφθοράς, που πλήττουν κυρίως το πολιτικό κατεστημένο.
Σχεδόν 42% των εν δυνάμει ψηφοφόρων του Podemos διευκρινίζουν πως κάνουν αυτή την επιλογή επειδή είναι «απογοητευμένοι» από τα άλλα κόμματα, ενώ μόνο 33% θα το ψήφιζαν λόγω ιδεολογικών πεποιθήσεων.
Το Podemos συνεργάζεται με το ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα και ανήκει στην ίδια ομάδα του Ευρωκοινοβουλίου, την ομάδα δηλαδή που υποστήριξε την υποψηφιότητα Τσίπρα.
Ciudadanos (Πολίτες).Ο Αλμπέρτ Ριβέρα,επικεφαλής των Ciudadanos, συνέκρινε την άνοδο του κεντροδεξιού κόμματός του στις δημοσκοπήσεις που διεξάγονται πριν από τις βουλευτικές εκλογές στην Ισπανία με τη νικηφόρα άνοδο του Φιλελεύθερου Κόμματος του Justin Trudeau, του νέου πρωθυπουργού του Καναδά.
Οι Ciudadanos ιδρύθηκαν το 2006 στην Καταλονία για να αντιτεθούν στην τάση για ανεξαρτησία σε αυτή την πλούσια περιοχή της βορειοανατολικής Ισπανίας. Η φιλοδοξία της Καταλονίας να αποκτήσει την ανεξαρτησία της συγκρίνεται συχνά με εκείνην του Κεμπέκ στον Καναδά.
Ανοιχτά όλα τα σενάρια σύμφωνα με τελευταίες δημοσκοπήσεις.Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, δείχνουν πως την εκλογική πρωτιά θα εξασφαλίσει το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα του απερχόμενου πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι. Οι συντηρητικοί του Μαριάνο Ραχόι είναι πρώτοι με 25,3%-29,9%, ενώ στη δεύτερη θέση έρχονται οι σοσιαλιστές με 21%-22%. Το κόμμα Ciudadanos που κατείχε μέχρι πρόσφατα τη δεύτερη θέση στις δημοσκοπήσεις καταλαμβάνει πλέον την τρίτη με ποσοστό 18%-19,6%.
Αμέσως μετά ακολουθεί το κίνημα Podemos με 17%-19,1%. Σύμφωνα με τις τελευταίες μετρήσεις, δεν πρόκειται να υπάρξει αυτοδυναμία και πιθανότατα η Ισπανία θα οδηγηθεί σε κυβέρνηση συνεργασίας.
Νέα σελίδα για την Ευρώπη ή παραμονή στο φόβο.Αυτές οι εκλογές είναι ένα πραγματικό σημείο καμπής στην πολιτική ιστορία της Ισπανίας. Από το 1978, όταν αποκαταστάθηκε η δημοκρατία μετά από 40 χρόνια δικτατορίας, ο δικομματισμός συνεχίζεται μέχρι και σήμερα αδιάκοπα.
Οι οικονομικοπολιτικές εξελίξεις, ωστόσο, στην Ευρώπη έδωσαν την ευκαιρία σε νέα κόμματα να αναπτυχθούν. Κόμματα με διαφορετικές πολιτικές, με εναλλακτική προσέγγιση των καταστάσεων και ριζοσπαστικές προτάσεις.
Το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ισπανία θα αποκαλύψει αν οι Ευρωπαίοι είναι διατεθειμένοι να αλλάξουν σελίδα και να γυρίσουν την πλάτη στις πολιτικές λιτότητας που υπαγορεύονται από το πρυτανείο των Βρυξελλών ή θα παραμείνουν και αυτοί φοβισμένοι απέναντι στους ισχυρούς της Ε.Ε.
Αν στις αρχές του 2015 το πολιτικό στοίχημα ήταν η αμφισβήτηση της πολιτικής λιτότητας, στο τέλος του χρόνου το στοίχημα είναι η αμφισβήτηση ή η διάσωση της Ευρώπης.
Προβλέψεις και σενάρια για τις ισπανικές εκλογές. Πρωταγωνιστές αυτών των εκλογών είναι οι Podemos και οι Πολίτες που εάν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις θα αποτελέσουν τους ρυθμιστές της επόμενης μέρας. Την ίδια ώρα δίνεται μια ακόμη μάχη για την επικράτηση του πιο ισχυρού στην Αριστερά μεταξύ των Podemos του Ιγκλέσιας και των Σοσιαλιστών.
Κλειδί είναι και οι αναποφάσιστοι καθώς ένας στους τρεις από τα 36,5 εκατομμύρια ψηφοφόρους δήλωνε αναποφάσιστος. Η προσέλευση στις κάλπες είναι μεγάλη, κλείνουν στις 19:00 [20:00 τοπική ώρα], ενώ λίγη ώρα αργότερα θα δημοσιοποιηθούν τα exit poll.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι είναι πιθανά τρία σενάρια: μια δεξιά κυβέρνηση συνεργασίας, μια αριστερή κυβέρνηση συνεργασίας, ή μια κυβέρνηση μειοψηφίας. Σύμφωνα λοιπόν με τις δημοσκοπήσεις, το Λαϊκό Κόμμα του απερχόμενου πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι, που είχε κερδίσει τις εκλογές του 2011 με ποσοστό 45% εξασφαλίζοντας την απόλυτη πλειοψηφία, προηγείται κατά μερικές ποσοστιαίες μονάδες αλλά χωρίς να υπερβαίνει το 30%.
Με ένα κατακερματισμένο κοινοβούλιο, ο νικητής θα δυσκολευθεί να σχηματίσει κυβέρνηση.Σε μεγάλη απόσταση από το PP, το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSOE) δεν είναι σίγουρο ότι θα διατηρήσει τη δεύτερη θέση, καθώς δυσκολεύεται να ξεπεράσει το 20%, με τους Podemos και τους Ciudadanos να ακολουθούν κατά πόδας.
Κόκκινο και μπλε: το PSOE και το PP εναλλάσσονταν μέχρι τώρα στην εξουσία. Το βασίλειο της Ισπανίας έπειτα από μια αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος το 1981, έχει ζήσει 21 χρόνια σοσιαλισμού, από το 1982 έως το 1996 με τον Φελίπε Γκονζάλες και στη συνέχεια με τον Χοσέ Λουίς Ροδρίγκες Θαπατέρο (από το 2004 έως το 2011) και δώδεκα χρόνια με τη δεξιά υπό την ηγεσία του Χοσέ Μαρία Αθνάρ (από το 1996 έως το 2004) και του Μαριάνο Ραχόι από το 2011.
Ο Ραχόι είπε την Τετάρτη ότι δεν θα απέκλειε μια πολυκομματική συμφωνία για να εξασφαλιστεί μια σταθερή κυβέρνηση με ορίζοντα τετραετίας, αλλά όλα τα υπόλοιπα κόμματα έχουν απορρίψει δημόσια τη συνεργασία με το PP για να σχηματιστεί κυβέρνηση.
Αυτό υποδεικνύει ένα πιθανό αδιέξοδο που οι αναλυτές συντείνουν στο ότι θα δημιουργούσε προσκόμματα για το πρόγραμμα οικονομικών μεταρρυθμίσεων στο οποίο πιστώνουν την έξοδο της Ισπανίας, της πέμπτης μεγαλύτερης οικονομίας στην ΕΕ, από την ύφεση και την ελαφριά μείωση της ακόμη ιδιαίτερα υψηλής ανεργίας.
Στελέχη των δύο νέων κομμάτων λένε ότι ο βασικός τους στόχος είναι να αποσπάσουν όσο περισσότερους ψηφοφόρους μπορούν από το PP και τους Σοσιαλιστές, και δεν έχουν καμιά πρόθεση να συναινέσουν σε μια μετεκλογική συμφωνία εάν δεν εξασφαλίσουν μεγάλες παραχωρήσεις.
Το Σύνταγμα της Ισπανίας δεν ορίζει προθεσμία για τον σχηματισμό κυβέρνησης μετά τη διεξαγωγή εκλογών. Οι αναλυτές προεξοφλούν ότι οι διαπραγματεύσεις για την εξασφάλιση επαρκούς κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας για τον επόμενο πρωθυπουργό θα διαρκέσουν πολλές εβδομάδες και σε περίπτωση που αποδειχθούν άκαρπες δεν αποκλείεται να προκηρυχθούν νέες εκλογές.
Ενώ η απερχόμενη κυβέρνηση έχει ήδη περάσει τον προϋπολογισμό του 2016 και τα χαμηλά επιτόκια και το φθηνό πετρέλαιο σημαίνουν ότι η ανάπτυξη της ισπανικής οικονομίας θα συνεχιστεί, στοιχεία που θα κατευνάσουν τη νευρικότητα στις αγορές εάν πράγματι υπάρξει πολιτική αστάθεια, το ενδεχόμενο να υπάρξει κενό εξουσίας θα μπορούσε να αξιοποιηθεί από αυτονομιστικά καταλανικά κόμματα για την προώθηση του σκοπού τους.
Το ζήτημα της Καταλονίας θα βρεθεί και πάλι πολύ γρήγορα στην εθνική πολιτική ημερήσια διάταξη, καθώς τα αυτονομιστικά κόμματα καλούνται να αποφασίσουν για τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης συμμαχίας στην επαρχία έως την 9η Ιανουαρίου. Εάν αποτύχουν, θα προκηρυχθούν νέες τοπικές εκλογές που θα πρέπει να διεξαχθούν μέσα σε δύο μήνες.
Για τον ισπανικό λαό, συντηρητικοί και σοσιαλιστές ευθύνονται εξίσου για την οικονομική κρίση και τα κάθε λογής οικονομικά σκάνδαλα που έχουν ξεσπάσει στη χώρα, ενώ πολιτικοί αναλυτές τονίζουν ότι η έκβαση των εκλογών παραμένει ανοιχτή.
Ο φιλελεύθερος Αλμπέρτ Ριβέρα ανακοίνωσε πάντως ότι θα αρνηθεί να στηρίξει μια κυβέρνηση μειοψηφίας, ενώ οι Podemos έχουν αποκλείσει εκ των προτέρων τη στήριξη μιας κυβέρνησης με πρωθυπουργό τον Μαριάνο Ραχόι.
Τα προφίλ των κομμάτων που συμμετέχουν στις εκλογές Λαϊκό Κόμμα:Το κυβερνών Λαϊκό Κόμμα ευαγγελίζεται την αργή επιστροφή στην ανάπτυξη, ωστόσο η ανεργία παραμένει σε επίπεδα άνω του 20% και πολλοί είναι εκείνοι που πλήττονται από τις επιπτώσεις των σκληρών μέτρων λιτότητας που εφαρμόζει εδώ και χρόνια η κυβέρνηση.
Λίγες μόνο μέρες πριν τις εκλογές ο πρωθυπουργός της Ισπανίας, Μαριάνο Ραχόι, δεσμεύτηκε για μειώσεις φόρων στους συνταξιούχους που συνεχίζουν να εργάζονται. Οι Ισπανοί ηλικίας άνω των 55 ετών πιθανότατα θα στηρίξουν το κυβερνών, κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα του Ραχόι, σε αντίθεση με τους νεότερους σε ηλικία ψηφοφόρους.
Αυτό άλλωστε αποκαλύπτουν και οι τελευταίες δημοσκοπήσεις. «Θα δούμε ποιος θα έχει τη μεγαλύτερη πολιτική υποστήριξη, και αυτό το κόμμα πρέπει να βρει μεγαλύτερη υποστήριξη ώστε να σχηματίσει μια σταθερή κυβέρνηση», είπε ο Ραχόι σε ραδιοφωνική συνέντευξή του. Ωστόσο και ο ίδιος έχει αντιληφθεί ότι δεν θα μπορέσει να κυβερνήσει χωρίς να συμπήξει συμμαχίες.
Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα.Ο αρχηγός του ισπανικού Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος, Πέδρο Σάντσες, ευελπιστεί να αλλάξει τα πάντα στην πολιτική σκηνή της Ισπανίας.Στην κορυφή της ατζέντας του βρίσκεται η καταπολέμηση της διαφθοράς, ενώ είναι υπέρ της κατάργησης της ασυλίας των πολιτικών.«Σύμμαχός μου είναι ο δρόμος και οι ακτιβιστές του κόμματος», δηλώνει ο Πέδρο Σάντσες.
Podemos (Μπορούμε).Το νεαρό κόμμα Podemos γεννήθηκε από το ισπανικό κίνημα των αγανακτισμένων κατά της λιτότητας και τοποθετείται αριστερά του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος (PSOE).
Το Podemos, του οποίου ηγείται ο πανεπιστημιακός Πάμπλο Ιγκλέσιας, υποστηρίζεται από Ισπανούς που είναι δυσαρεστημένοι από την κατάσταση της χώρας, όπου πάνω από το 23% του ενεργού πληθυσμού βρίσκεται ακόμη στην ανεργία εξαιτίας της βαθιάς κρίσης, καθώς και από τα σκάνδαλα διαφθοράς, που πλήττουν κυρίως το πολιτικό κατεστημένο.
Σχεδόν 42% των εν δυνάμει ψηφοφόρων του Podemos διευκρινίζουν πως κάνουν αυτή την επιλογή επειδή είναι «απογοητευμένοι» από τα άλλα κόμματα, ενώ μόνο 33% θα το ψήφιζαν λόγω ιδεολογικών πεποιθήσεων.
Το Podemos συνεργάζεται με το ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα και ανήκει στην ίδια ομάδα του Ευρωκοινοβουλίου, την ομάδα δηλαδή που υποστήριξε την υποψηφιότητα Τσίπρα.
Ciudadanos (Πολίτες).Ο Αλμπέρτ Ριβέρα,επικεφαλής των Ciudadanos, συνέκρινε την άνοδο του κεντροδεξιού κόμματός του στις δημοσκοπήσεις που διεξάγονται πριν από τις βουλευτικές εκλογές στην Ισπανία με τη νικηφόρα άνοδο του Φιλελεύθερου Κόμματος του Justin Trudeau, του νέου πρωθυπουργού του Καναδά.
Οι Ciudadanos ιδρύθηκαν το 2006 στην Καταλονία για να αντιτεθούν στην τάση για ανεξαρτησία σε αυτή την πλούσια περιοχή της βορειοανατολικής Ισπανίας. Η φιλοδοξία της Καταλονίας να αποκτήσει την ανεξαρτησία της συγκρίνεται συχνά με εκείνην του Κεμπέκ στον Καναδά.
Ανοιχτά όλα τα σενάρια σύμφωνα με τελευταίες δημοσκοπήσεις.Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, δείχνουν πως την εκλογική πρωτιά θα εξασφαλίσει το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα του απερχόμενου πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι. Οι συντηρητικοί του Μαριάνο Ραχόι είναι πρώτοι με 25,3%-29,9%, ενώ στη δεύτερη θέση έρχονται οι σοσιαλιστές με 21%-22%. Το κόμμα Ciudadanos που κατείχε μέχρι πρόσφατα τη δεύτερη θέση στις δημοσκοπήσεις καταλαμβάνει πλέον την τρίτη με ποσοστό 18%-19,6%.
Αμέσως μετά ακολουθεί το κίνημα Podemos με 17%-19,1%. Σύμφωνα με τις τελευταίες μετρήσεις, δεν πρόκειται να υπάρξει αυτοδυναμία και πιθανότατα η Ισπανία θα οδηγηθεί σε κυβέρνηση συνεργασίας.
Νέα σελίδα για την Ευρώπη ή παραμονή στο φόβο.Αυτές οι εκλογές είναι ένα πραγματικό σημείο καμπής στην πολιτική ιστορία της Ισπανίας. Από το 1978, όταν αποκαταστάθηκε η δημοκρατία μετά από 40 χρόνια δικτατορίας, ο δικομματισμός συνεχίζεται μέχρι και σήμερα αδιάκοπα.
Οι οικονομικοπολιτικές εξελίξεις, ωστόσο, στην Ευρώπη έδωσαν την ευκαιρία σε νέα κόμματα να αναπτυχθούν. Κόμματα με διαφορετικές πολιτικές, με εναλλακτική προσέγγιση των καταστάσεων και ριζοσπαστικές προτάσεις.
Το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ισπανία θα αποκαλύψει αν οι Ευρωπαίοι είναι διατεθειμένοι να αλλάξουν σελίδα και να γυρίσουν την πλάτη στις πολιτικές λιτότητας που υπαγορεύονται από το πρυτανείο των Βρυξελλών ή θα παραμείνουν και αυτοί φοβισμένοι απέναντι στους ισχυρούς της Ε.Ε.
Αν στις αρχές του 2015 το πολιτικό στοίχημα ήταν η αμφισβήτηση της πολιτικής λιτότητας, στο τέλος του χρόνου το στοίχημα είναι η αμφισβήτηση ή η διάσωση της Ευρώπης.
Προβλέψεις και σενάρια για τις ισπανικές εκλογές. Πρωταγωνιστές αυτών των εκλογών είναι οι Podemos και οι Πολίτες που εάν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις θα αποτελέσουν τους ρυθμιστές της επόμενης μέρας. Την ίδια ώρα δίνεται μια ακόμη μάχη για την επικράτηση του πιο ισχυρού στην Αριστερά μεταξύ των Podemos του Ιγκλέσιας και των Σοσιαλιστών.
Κλειδί είναι και οι αναποφάσιστοι καθώς ένας στους τρεις από τα 36,5 εκατομμύρια ψηφοφόρους δήλωνε αναποφάσιστος. Η προσέλευση στις κάλπες είναι μεγάλη, κλείνουν στις 19:00 [20:00 τοπική ώρα], ενώ λίγη ώρα αργότερα θα δημοσιοποιηθούν τα exit poll.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι είναι πιθανά τρία σενάρια: μια δεξιά κυβέρνηση συνεργασίας, μια αριστερή κυβέρνηση συνεργασίας, ή μια κυβέρνηση μειοψηφίας. Σύμφωνα λοιπόν με τις δημοσκοπήσεις, το Λαϊκό Κόμμα του απερχόμενου πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι, που είχε κερδίσει τις εκλογές του 2011 με ποσοστό 45% εξασφαλίζοντας την απόλυτη πλειοψηφία, προηγείται κατά μερικές ποσοστιαίες μονάδες αλλά χωρίς να υπερβαίνει το 30%.
Με ένα κατακερματισμένο κοινοβούλιο, ο νικητής θα δυσκολευθεί να σχηματίσει κυβέρνηση.Σε μεγάλη απόσταση από το PP, το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSOE) δεν είναι σίγουρο ότι θα διατηρήσει τη δεύτερη θέση, καθώς δυσκολεύεται να ξεπεράσει το 20%, με τους Podemos και τους Ciudadanos να ακολουθούν κατά πόδας.
Κόκκινο και μπλε: το PSOE και το PP εναλλάσσονταν μέχρι τώρα στην εξουσία. Το βασίλειο της Ισπανίας έπειτα από μια αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος το 1981, έχει ζήσει 21 χρόνια σοσιαλισμού, από το 1982 έως το 1996 με τον Φελίπε Γκονζάλες και στη συνέχεια με τον Χοσέ Λουίς Ροδρίγκες Θαπατέρο (από το 2004 έως το 2011) και δώδεκα χρόνια με τη δεξιά υπό την ηγεσία του Χοσέ Μαρία Αθνάρ (από το 1996 έως το 2004) και του Μαριάνο Ραχόι από το 2011.
Ο Ραχόι είπε την Τετάρτη ότι δεν θα απέκλειε μια πολυκομματική συμφωνία για να εξασφαλιστεί μια σταθερή κυβέρνηση με ορίζοντα τετραετίας, αλλά όλα τα υπόλοιπα κόμματα έχουν απορρίψει δημόσια τη συνεργασία με το PP για να σχηματιστεί κυβέρνηση.
Αυτό υποδεικνύει ένα πιθανό αδιέξοδο που οι αναλυτές συντείνουν στο ότι θα δημιουργούσε προσκόμματα για το πρόγραμμα οικονομικών μεταρρυθμίσεων στο οποίο πιστώνουν την έξοδο της Ισπανίας, της πέμπτης μεγαλύτερης οικονομίας στην ΕΕ, από την ύφεση και την ελαφριά μείωση της ακόμη ιδιαίτερα υψηλής ανεργίας.
Στελέχη των δύο νέων κομμάτων λένε ότι ο βασικός τους στόχος είναι να αποσπάσουν όσο περισσότερους ψηφοφόρους μπορούν από το PP και τους Σοσιαλιστές, και δεν έχουν καμιά πρόθεση να συναινέσουν σε μια μετεκλογική συμφωνία εάν δεν εξασφαλίσουν μεγάλες παραχωρήσεις.
Το Σύνταγμα της Ισπανίας δεν ορίζει προθεσμία για τον σχηματισμό κυβέρνησης μετά τη διεξαγωγή εκλογών. Οι αναλυτές προεξοφλούν ότι οι διαπραγματεύσεις για την εξασφάλιση επαρκούς κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας για τον επόμενο πρωθυπουργό θα διαρκέσουν πολλές εβδομάδες και σε περίπτωση που αποδειχθούν άκαρπες δεν αποκλείεται να προκηρυχθούν νέες εκλογές.
Ενώ η απερχόμενη κυβέρνηση έχει ήδη περάσει τον προϋπολογισμό του 2016 και τα χαμηλά επιτόκια και το φθηνό πετρέλαιο σημαίνουν ότι η ανάπτυξη της ισπανικής οικονομίας θα συνεχιστεί, στοιχεία που θα κατευνάσουν τη νευρικότητα στις αγορές εάν πράγματι υπάρξει πολιτική αστάθεια, το ενδεχόμενο να υπάρξει κενό εξουσίας θα μπορούσε να αξιοποιηθεί από αυτονομιστικά καταλανικά κόμματα για την προώθηση του σκοπού τους.
Το ζήτημα της Καταλονίας θα βρεθεί και πάλι πολύ γρήγορα στην εθνική πολιτική ημερήσια διάταξη, καθώς τα αυτονομιστικά κόμματα καλούνται να αποφασίσουν για τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης συμμαχίας στην επαρχία έως την 9η Ιανουαρίου. Εάν αποτύχουν, θα προκηρυχθούν νέες τοπικές εκλογές που θα πρέπει να διεξαχθούν μέσα σε δύο μήνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου