ΠΡΟΣ ΦΑΝΑΡΙ

 

Πολύ θα ήθελα να ευχηθώ στον κ. Βαρθολομαίο για την προχθεσινή του επέτειο των 25 χρόνων της Πατριαρχίας του. Δυστυχώς όμως οι κατά καιρούς ύπουλες και υπόγειες ενέργειές του κατά της αδελφής Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ελλάδος δεν μου το επιτρέπουν.

Διότι εάν το πράξω θα είναι υποκρισία αφού συνεχώς δημιουργεί πάντα προβλήματα όπως π.χ. ότι θα επαναφέρει τις Μητροπόλεις της Βορείου Ελλάδος «Νέες Χώρες» στη δύναμη του Φαναρίου και τόσες άλλες κατά καιρούς έωλες και αντικανονικές απαιτήσεις του.

Έρχεται τώρα έμαθα να θέλει να αποκτήσει Πατριαρχικό Μετόχι ιδρύοντας μάλιστα και Ι. Ναό στα όρια της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Υπενθυμίζεται ότι υπάρχει γραφείο του Πατριαρχείου στην Αθήνα για να καλύπτει τις διάφορες υπηρεσιακές και άλλες ανάγκες του.

Αυτό το γραφείο όμως που υπάρχει και εγκαινιάσθη επί εποχής του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου έγινε για κάποιο σκοπό, γι’ αυτό τότε υπήρξαν σοβαρές αντιδράσεις για τους σκοπούς αυτούς, οι οποίοι σήμερα αποδεικνύονται περίτρανα ότι το Φανάρι  επιδιώκει με υπόγειες διαδρομές να ιδρύσει εντός των ορίων της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, Ναό που να υπάγεται απευθείας στο Πατριαρχείο, αγνοώντας το Αυτοκέφαλο της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Εδώ όμως δεν έχουμε το σύστημα του Βατικανού «Κράτος έν Κράτει», εδώ υπάρχει Εκκλησιαστική Τάξη που εφαρμόζεται έκπαλαι δηλαδή οι Ι. Ναοί που ευρίσκονται εντός Αυτοκέφαλης Εκκλησίας υπάγονται στην Διοίκησή της!!!

Τούτο αποδεικνύεται και από τον Συνοδικό και Πατριαρχικό Τόμο του 1850 καθώς και από τις δυο εν συνεχεία Πατριαρχικές Πράξεις.

α).του 1866 με τα Επτάνησα και

β).του 1882 με την υπαγωγή Ηπείρου και Θεσσαλίας.

Στην υπαγωγή αυτή των περιοχών αυτών που έγινε τότε περιελήφθησαν και οι Σταυροπηγιακές - Πατριαρχικές Μονές στις οποίες εμνημονεύετο η Ιερά Σύνοδος της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος και όχι ο Πατριάρχης, τούτο αναφέρεται ρητώς εις τας άνω Πράξεις.

Θα πρέπει επίσης να αναφερθεί επί τη ευκαιρία ότι σε οποιαδήποτε Κρατική επέκταση ακολουθεί και η Εκκλησιαστική Διοίκηση και δεν απαιτείται προς τούτο έγκριση - αποδοχή του Πατριαρχείου, αυτό είναι δεδομένο από τους Θείους και Ιερούς Κανόνες (17ος Δ΄ Οικ. Συνόδου και 38ος ΣΤ΄΄ Οικ. Συνόδου).

Η Πολιτεία όμως θα πρέπει για την ειρήνευσιν της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος όταν αναθεωρήσει το Σύνταγμα να αφαιρέσει από μέσα την Πράξη του 1928, διότι δεν είναι κατοχυρωμένη από τους Θείους και Ιερούς Κανόνες αλλά είναι μια εκδικητική Πράξη που την χρησιμοποιεί το Φανάρι όποτε αυτό θέλει για να εκδικείται κατά καιρούς την αδελφή Εκκλησία της Ελλάδος για τα συμφέροντά του.

Συνεπώς η ύπουλη αυτή προσπάθεια του κ. Βαρθολομαίου σκοπεύει στην κατάργηση του Αυτοκεφάλου της Εκκλησίας της Ελλάδος και των Εθνικών δικαίων του Κράτους.

Ο κ. Βαρθολομαίος ας αναλογιστεί τώρα στας δυσμάς του βίου του, μήπως με αυτές τις ενέργειές του αναγκάσει κάποιους από την Εκκλησία της Ελλάδος και πράξουν τα χειρότερα γι΄ αυτόν όπως έπραξαν το 1833 με την τότε διακοπή της μνημόνευσης του Πατριάρχου ή μήπως συμβεί όπως συμβαίνει σήμερα με την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Τσεχίας όπου έχει διακόψει την μνημόνευση του ονόματος του κ. Βαρθολομαίου.  

Τέλος έχουμε να πούμε στον κ. Βαρθολομαίο αντί κάθε λίγο και λιγάκι να κραδαίνει στην αδελφή Εκκλησία της Ελλάδος αυτή την ανυπόστατη  Πράξη  του 1928 ας κοιτάξει τα του οίκου του και αν θέλει να λέγεται μεγάλος ας ανοίξει τη Σχολή της Χάλκης και ας βάλει βέτο στον Προϊστάμενό του Τούρκο Νομάρχη για την επαναλειτουργία του Ναού της Αγιά - Σοφιάς και όταν λειτουργήσει μέσα ο ίδιος πρώτος τότε όντως θα είναι μεγάλος, διότι τώρα είναι απλά ένας Αρχιεπίσκοπος της Κωνσταντινουπόλεως δηλαδή ίσος μεταξύ ίσων.

Π.ΒΟΙΩΤΟΣ