ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΣΠΟΡΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

 

Το όργωμα παλιά γινόταν με άροτρο (αλέτρι), το αρχαιότατο γεωργικό εργαλείο, το οποίο έσερναν ζώα (συνήθως δύο βόδια ή ένα άλογο). Μέσα στο σπόρο ο γεωργός έριχνε σπόρους. Ίσως αυτή η βουκολική σκηνή να μας φαίνεται λίγο ξενική προς το θέμα των εκλογών, ωστόσο οι συνειρμοί δεν είναι λίγοι.

Και το λέμε τούτο διότι όπως ακριβώς πριν τη σπορά πρέπει να καλλιεργηθεί με όργωμα το έδαφος, έτσι και ο ψηφοφόρος, πριν οδηγηθεί στην κάλπη θα πρέπει να έχει καλλιεργήσει πολύ καλά τις ιδέες του. Ιδέες, οι οποίες πρέπει να είναι προς το καλό και όχι προς το κακό του ανθρώπου.

Δείτε σήμερα τα προεκλογικά προγράμματα των περισσότερων σημερινών πολιτικών κομμάτων. Αυτά δηλαδή που κάποτε ενστερνίζονταν ιδέες, που γιόμιζαν από ανθρωπιά και αλληλεγγύη και σήμερα βγαίνουν τα στελέχη τους και δηλώνουν με περισσή αυθάδεια και κομπασμό, ότι δεν έχουν καμία σχέση με το χθες!

Και το να λένε για παράδειγμα ότι δεν έχουν καμία σχέση με το σάπιο κατεστημένο και το διεφθαρμένο κράτος, που οι ίδιοι είχαν δημιουργήσει, πολύ καλά πράττουν. Όταν όμως διαχωρίζουν τη θέση τους από την κοινωνική πολιτική που είχαν εφαρμόσει και η οποία έδωσε αξία και υπόσταση σε πληγωμένους ή τραυματισμένους από την κοινωνία πολίτες, τότε τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά.

Και όλα αυτά γιατί; Για  να υλοποιήσουν το "Μνημόνιο 3", για το οποίο, μας προϊδεάζουν εδώ και πολύ καιρό για το τι έρχεται και τι θα υποστεί ο ανήμπορος να αντιδράσει πολίτης από τον Αρμαγεδδώνα των αβάσταχτων και πολύ σκληρών οικονομικών μέτρων που θα μας επιβάλλουν ή θα επιβληθούν!

Κι επειδή τα μεγαλύτερα κόμματα, αυτά δηλαδή που έχουν μάθει να λένε «ναι» σε όλα όσα διατάσσει η Τρόϊκα και το «Ιερατείο των Βρυξελλών», επιχειρούν «πάση θυσία» (σας θυμίζει τίποτα ο όρος;) να σχηματίσουν μετεκλογικά κυβέρνηση συμμαχιών ή μια κυβέρνηση εθνικού σκοπού, δεν το κάνουν για τίποτε άλλο, παρά μονάχα για να επιμερίσουν τις ευθύνες τους και στα άλλα κόμματα, που θα συμμετάσχουν στην νέα κυβέρνηση, ώστε η οργή του λαού να μην επιπέσει μονάχα επί των ιδικών τους κεφαλών!

Αυτός και ο λόγος που κάνουν τα πάντα να βάλουν στην Βουλή και άλλα μικρότερα κόμματα, τα «μαξιλαράκια» που λέει ο θυμόσοφος λαός, για να μπορούν να στηρίζουν την όποια συγκυβέρνηση από τυχόν απώλειες βουλευτών που θα επιχειρήσουν να αποδράσουν από το εν πολλοίς ανάλγητο, αν όχι απάνθρωπο και μισάνθρωπο, μετεκλογικό κυβερνητικό σχήμα!

Κι επειδή ο λόγος μας δεν θα θέλαμε να είναι συνεχώς καταγγελτικός, ας επανέλθουμε στο θέμα του οργώματος, αλλά και στην καλλιέργεια ωραίων και ανθρωπιστικών ιδεών, πολύ πριν έρθει η ώρα της (όποιας) κάλπης, δημιουργώντας πυρήνες αλληλεγγύης και φιλανθρωπικής δράσης, όπου η κοινωνία θα γαλουχείται με ωραία και υψηλά ιδεώδη. Με ουμανιστικά ή ανθρωπιστικά ιδανικά. 

Και τούτο, διότι όταν πέσει μέσα η ψήφος, η κάλπη αρχίζει και λειτουργεί με μια δική της δυναμική, δηλαδή με βάση τι ακριβώς έσπειρες για να βλαστήσει μέσα στην κοινωνία.

Από μας, λοιπόν, εξαρτάται τι θα «σπείρουμε» μέσα στην κάλπη. Διότι αν η ψήφος μας είναι θετική, η κοινωνία θα ευημερήσει. Εάν όμως είναι αρνητική, τότε τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για τον δύσμοιρο αυτό τόπο!..