ΟΥ ΣΙΩΠΗΣΩΜΕΝ ΠΟΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΤΑΣ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑΣ ΣΟΥ

 

Ου σιωπήσω του βοάν τρανώτατα, τα μεγαλεία τα σα, ειμή γαρ συ Κόρη,  πάντοτε προΐστασο, υπέρ εμού πρεσβεύουσα, τω Υίώ και Θεώ σου, τις εκ τοσούτου με κλύδωνος, και δεινών κινδύνων ερρύσατο.