ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ κ. ΘΕΟΦΙΛΟ

 

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ

κ. ΘΕΟΦΙΛΟ - ΕΙΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ

 Μακαριώτατε,

επειδή συνεχίζετε να ψεύδεστε μέχρι και σήμερα μέσα από την λιτή Ανακοίνωση του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων 5/3/2015, αναγκάζομαι να σας ρωτήσω ευθέως διότι τα λουκέτα και οι σύρτες είναι έξω από την πόρτα του ευεργέτου σας και πνευματικού σας πατέρα κ. Ειρηναίου. 

Είναι αυτοέγκλειστος ή εσείς έχετε δώσει τέτοια εντολή; Σας διαψεύδει όμως η χθεσινή επίσκεψη του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Δωδώνης κ. Χρυσοστόμου προς τον κ. Ειρηναίο, όπου τη θύρα της κλειδωμένης πόρτας άνοιξε ο Διάκος σας και όχι ο κ. Ειρηναίος που ήτο μέσα.

Ντροπή Μακαριώτατε, ο Πατριάρχης κ. Ειρηναίος σας ανέδειξε Αρχιεπίσκοπο βγάζοντάς σας από την αφάνεια της Αγιοταφικής αδελφότητας και εσείς για αντάλλαγμα όχι μόνο τον αποκαθηλώσατε από τον θρόνο χωρίς λόγο, χωρίς δίκη και χωρίς καμμία ενέργεια του κ. Ειρηναίου κατά του Πατριαρχείου ή κάποιο παράπτωμα όπου οι Θείοι και Ιεροί Κανόνες διακελεύουν.

Φατριάσατε εσείς και η παρέα σας για ιδίον όφελος και όχι για το καλό του Πατριαρχείου όπως λέτε διότι το Πατριαρχείο επ’ ουδενί εζημιώθη επί ημερών κ. Ειρηναίου. Ευρίσκεσθε κ. Θεόφιλε εις τον τόπον όπου έχυσε το Αίμα του ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός για την Αγάπη, την Δικαιοσύνη και την Ειρήνη. Εσείς μάλλον κ. Θεόφιλε όμως αυτά δεν τα ενστερνίζεστε παρόλο που σήμερα είσαστε εσείς ο θυρωρός του Αμπελώνος στη Μήτηρ των Εκκλησιών της Σιωνίτιδος Εκκλησίας.

Γιατί κ. Θεόφιλε αυτή η εγκατάλειψη, η αδιαφορία και σκληρότητα στον πατέρα σας κ. Ειρηναίο; Δεν υπάρχει από υμάς Έλεος; Δεν υπάρχει αγάπη; Δεν υπάρχει καν ανθρωπιά; Γιατί αυτή η σκληροτράχηλη τιμωρία του πατέρα σας και προκατόχου σας κ. Ειρηναίου; Τον έχετε κ. Θεόφιλε δέσμιον, τι κακόν εποίησεν; Ποίον έβλαψε ο κ. Ειρηναίος; Ποίον εσκότωσε ή  ποίον αδίκησε; και αυτά αν συνέβαιναν πάλι θα έπρεπε να υπάρχει η επιείκεια, η αγάπη που εσείς ευαγγελίζεστε κ. Θεόφιλε.

Γιατί έχετε λησμονήσει τα λόγια του Κυρίου «έν φυλακή ήμην και  ήλθατε προς με»; Τόσο πολύ έχετε μεθύσει από την εξουσία; Γιατί κ. Θεόφιλε έστω και αργά δεν παραδειγματίζεστε από το ύφος, το ήθος και τον τρόπο ζωής άλλων αδελφών σας όπως: του Αλεξανδρείας κ. Θεοδώρου, του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Ιερωνύμου, του Αλβανίας κ. Αναστασίου και τόσων άλλων Ιεραρχών πράττοντας έτσι το σωστό έναντι του Γέροντά σας κ. Ειρηναίου μήπως και την δωδεκάτην σώσετε την ψυχή σας.

Ακούστε κ. Θεόφιλε και τις άλλες φωνές όπως: Του Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβροσίου, του π. Σωφρονίου Γιαννόπουλου Αγιορείτη και τόσων άλλων που σας εκλιπαρούν διότι νοιάζονται όχι μόνον για τον κ. Ειρηναίο αλλά και για την δική σας ψυχή που βρίσκεται σήμερα εκτός αγάπης, δικαιοσύνης, μακροθυμίας και καταλλαγής.

Έχετε φανταστεί κ. Θεόφιλε αν πεθάνει ο κ. Ειρηναίος έτσι όπως βρίσκεται σήμερα τι μπορεί να συμβεί; Έχετε φανταστεί τι θύελλα θα ξεσπάσει εκείνη την ημέρα στα Ιεροσόλυμα και πόσο θα κρατήσει; Κύριος γνωρίζει! Και μη μας προλάβετε λέγοντάς μας ότι η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων την ημέρα εκείνη θα πάρει απόφαση και κατ’ οικονομίαν θα γίνει η Εξόδιος Ακολουθία με τιμές εν ενεργεία Πατριάρχου, διότι αυτό θα είναι το μεγαλύτερο θέατρο του αιώνα.

Τώρα πρέπει να λύσετε κ. Θεόφιλε την αδικία που πραγματοποιείται εκεί στα Ιεροσόλυμα κατά του Γέροντά σας κ. Ειρηναίου γιατί μετά θα είναι πολύ αργά. Καιρός τώρα μέσω Μεγάλης Τεσσαρακοστής να κηρύξετε την αγάπη όχι με λόγια όμως αλλά με έργα και αυτό σημαίνει την άμεση ελευθερία του Γέροντά σας και Πατριάρχου κ. Ειρηναίου.

Κάνετε την αρχή. Εσείς ως πρώτος των Ιεροσολύμων θα πρέπει να γνωρίζετε την αλληλοσυγχώρηση, δείξτε τη στην πράξη στο ποίμνιό σας και έτσι να είστε σίγουρος κ. Θεόφιλε ότι τούτο το Πάσχα θα είναι το υπερευλογημένον!!!

Π.ΒΟΙΩΤΟΣ

Αγαπητοί φίλοι του Ιστολογίου, σας παραθέτουμε κατωτέρω την Γνωμάτευση για το θέμα του Πατριάρχου κ. Ειρηναίου του π. Ευσταθίου Κολλά καθώς και την πρόσφατη Επιστολή του κ. Ειρηναίου στον κ. Αιμίλιο Πολυγένη.

 

ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ

ΤΟΥ ΕΠΙΤΙΜΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ π. ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΚΟΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΟΥ ΦΑΝΑΡΙΟΥ ΔΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ κ. ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ (2010)

«ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΟΛΚΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ

Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ “ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΥΝΟΔΟΥ” ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ»

Στα Ιεροσόλυμα πράγματι συνέβησαν και συμβαίνουν απαράδεκτα γεγονότα, που αμαύρωσαν και αμαυρώνουν την Ιερότητα της παγκόσμιας αποστολής της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Και τούτο γιατί δεν τηρήθηκαν πιστά ούτε και τηρούνται οι λίαν σαφείς και κατηγορηματικές διατάξεις των Θείων Αποστολικών, Οικουμενικών και Τοπικών Συνόδων, και των αγίων Πατέρων.  

Όσοι μίλησαν και έγραψαν και συνεχίζουν ακόμη να ομιλούν και να γράφουν για  τα γεγονότα αυτά είναι εντελώς έξω και πέρα από τις Θεόπνευστες διατάξεις του Εκκλησιαστικού Συντάγματος, δηλαδή του Κανονικού Δικαίου αυτής της Ουράνιας ΠΥΞΙΔΟΣ της Ορθοδοξίας που εξασφαλίζει την εσωτερική Διοίκηση και Τάξη των Ορθοδόξων Εκκλησιών, και των σχέσεων μεταξύ τους.

Όλοι αυτοί που μιλάνε και γράφουν, διογκώνουν τα γεγονότα είτε για ίδιους λόγους και απώτερους κρύφιους σκοπούς είτε τα εξετάζουν από καθαρώς νομικίστικη πλευρά και πολιτική σκοπιμότητα, με αποτέλεσμα να τα περιπλέκουν έτι περισσότερον. Και ύστερα από αυτά, τα σοβαρά Κανονικά ατοπήματα, που συνέβησαν και συμβαίνουν στα Ιεροσόλυμα, θα περίμενε κανείς να τα επιλύσει η “Πανορθόδοξος Σύνοδος”, εκεί στο Φανάρι, εφαρμόζοντας βέβαια πιστά τους Θεόπνευστους Θείους και Ιερούς κανόνες. Όμως, συνέβη αυτό πράγματι, ή τα πράγματα περιεπλάκησαν ακόμη περισσότερον; Για να δούμε!

α).Η Πανορθόδοξος Σύνοδος συνεκλήθη για να διαβουλευθούν οι Προκαθήμενοι των Ορθοδόξων Εκκλησιών και να βρούν μια Κανονική λύση, προκειμένου να τακτοποιηθούν τα πράγματα στα Ιεροσόλυμα (= τη Μητέρα των Εκκλησιών).Όμως, τελικά κατέληξε σε μια αντικανονικότητα ολκής, για να μην πω εκμαυλισμό ή και βαρβαρισμό επί των Ιερών Κανόνων. Ζήτησαν από έναν προκαθήμενο (= Πατριάρχη) Ορθοδόξου Εκκλησίας, συσκεπτόμενο μέλος της “Πανορθοδόξου Συνόδου”,να παραιτηθεί, παρότι όφειλαν να γνωρίζουν, ότι παραίτηση Ιερωμένου, οι Ιεροί Κανόνες, ούτε προβλέπουν ούτε επιτρέπουν, κατά σαφή απόφαση της Γ’ Οικ. Συνόδου ότι:

 “παραιτήσεις ου χρη δέχεσθαι… ει γαρ εισίν άξιοι του λειτουργείν, έστωσαν εν τούτω, ει δε ανάξιοι, μη από παραιτήσεως εξίστωσαν, κατεγνωσμένοι δε μάλλον επί πράγμασι…”,(σχόλια των μεγάλων Κανονολόγων Ζωναρά, Βλάσταρη και Αριστηνού, στην Επιστολή της Γ΄Οικ. Συνόδου, προς Σύνοδον Παμφυλίας, “ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΘΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΕΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ” Γ. ΡΑΛΛΗ – Μ. ΠΟΤΛΗ, τόμος Β΄ σελίδα 206-215, πρβλ. ΠΗΔΑΛΙΟΝ Αγ. Νικοδήμου, εκδόσεις ΑΣΤΕΡΟΣ, σελ. 178-182).

Οι Προκαθήμενοι των Ορθοδόξων Εκκλησιών (ουσιαστικά 8 προς 7), εζήτησαν όλως αντι/Κανονικώς και ίσως “ελαφρά τη συνειδήσει”, το σαφώς απαράδεκτο από τους Θείους και Ιερούς Κανόνες, την “αυτο/Καθαίρεση” του Πατριάρχη προκαθημένου της Μητέρας των Εκκλησιών, των Ιεροσολύμων αν είναι δυνατόν! Νομίζω, ότι η απόφαση αυτή του Φανουρίου, αγγίζει τα όρια γνωστής, αλήστου μνήμης δίκη, “Ληστρικής Συνόδου”.

β).Αποφάσισαν  την διαγραφή από τα Ορθόδοξα “Δίπτυχα”,ενός συσκεπτόμενου μέλους της “Πανορθοδόξου Συνόδου!”. Ω της παρανομίας, αντι/Κανονικότητας, και αποκοτιάς! Ένας Ιερωμένος, τότε και μόνον, διαγράφεται από τα Ορθόδοξα “Δίπτυχα”, όταν υποπέσει σε αίρεση ή όταν καθαιρεθεί δικαίως, “δι΄ αποδεδειγμένα κεφαλικά Κανονικά παραπτώματα”.

γ).Επικαλέστηκαν τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, ενώ τον είχαν ήδη προλάβει, και είχαν προαποφασίσει πριν και από την διαβούλευση για την εξεύρεση λύσης, τον σφαγιασμόν ενός μέλους της ελλιπούς Πανορθοδόξου Συνόδου, τον κυρίαρχο Πατριάρχη Ιεροσολύμων.

δ).Η Σύνοδος, όλως αντι/Κανονικώς συνετάχθη και συνεφώνησε, πλήρως, με τους συνωμότες, και αναπόδεικτα στραφέντες κατά του “ΠΡΩΤΟΥ”,αδιαφόρησε πλήρως έναντι των Θείων και Ιερών Κανόνων, και των Κανονικών Αποφάσεων που όφειλε να λάβει υπόψη της η Σύνοδος, ειδικώς, για το εν λόγω θέμα, με αποτέλεσμα, το πρόβλημα των Ιεροσολύμων, να οδηγείται σε περαιτέρω εκτράχυνση με ανεξέλεγκτες και τραγικές ίσως θρησκευτικές εξελίξεις.

ε).Η αναφορά της Συνόδου, στον άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο, είναι μάλλον ατυχής, γιατί στην περίπτωση του αγίου Γρηγορίου προέκυψε σοβαρό θέμα Κανονικότητος, την οποίαν προσεπάθησε ο άγιος, να την προσπεράσει, ισχυριζόμενος ότι, “ναι μεν εξελέγη Επίσκοπος Σασίμων, όμως δεν πήγε ποτέ εκεί”, με αποτέλεσμα να υποπέσει σε δεύτερο βαρύτερο Κανονικό παράπτωμα, διό και αποχώρησε για άσκηση, (ΘΗΕ τόμος  4ος σελ. 712-716).Συνεπώς, η Απόφαση της Πανορθοδόξου Συνόδου πάσχει ΑΘΕΡΑΠΕΥΤΗ ΑΚΥΡΟΤΗΤΑ! 

Και ο κ. Ειρηναίος θα μπορούσε, κατά την ταπεινή μου γνώμη, (ως Έλλην πολίτης ;), να προσφύγει στην Ελληνική  Δικαιοσύνη, (ΣτΕ), κατά της Διοικητικής Απόφασης – Πράξη της Πανορθόδοξου Συνόδου, αφού η ισχύς και η πιστή εφαρμογή των Θείων και Ιερών Κανόνων, για την  Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ελλάδος και το ΦΑΝΑΡΙ, είναι κατοχυρωμένη από το ισχύον Σύνταγμα της Ελληνικής Πολιτείας (;), (άρθρο 3).

Το ερώτημα που γεννάται, εν προκειμένω, σε όλον αυτόν τον ορυμαγδό των αποκαλύψεων είναι, αν έχουν εφαρμοστεί επακριβώς οι Θεόπνευστες Διατάξεις των Θείων και Ιερών Κανόνων!!!

Τα όσα λέγουν ότι έγιναν, και όπως έγιναν, είναι εκτός του ισχύοντος Κανονικού Δικαίου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, γι΄ αυτό και έφτασαν τα πράγματα σ΄ αυτές τις απαράδεκτες ακρότητες και η αιτία βαραίνει τόσο τη Σύνοδο του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, αλλά και την όλω αντι/Κανονική ενέργεια όλων των άλλων υπό τον Οικουμενικόν  εκεί στο ΦΑΝΑΡΙ περισσότερον.

ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ:

ΑΠΟ ΕΠΟΨΗ ΚΑΝΟΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

Α΄ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ

α).Κατά τους Θείους και Ιερούς Κανόνες οι εκλεγέντες Χειροτονιθέντες, και τοποθετηθέντες Ιερωμένοι, όπως ο κ. Ειρηναίος, είναι ισόβιοι, και δεν επιτρέπεται  παραίτηση, εκτός της σωματικής και πνευματικής αποδεδειγμένης, αναπηρίας, γιατί “ή είναι άξιος ο Ιερωμένος, παραμένει στη θέση του ή είναι αποδεδειγμένως  ανάξιος και καθαιρείται” (Επιστολή Γ΄ Οικ. Συν. Ένθ.  αν.).

β).Όποιος ψηφίσει υπέρ της εκλογής κάποιου Ιερωμένου και στην συνέχεια, “εναντιωθή τη ιδία ομολογία, ή τη υπογραφή, αυτός εαυτόν αποστερήσει της τιμής ( =Καθαιρείται)” (Καν. 13ος Συν. Καρθαγένης).

γ).Η Συνωμοσία ή Φατρία κατά  Ιερωμένου της Εκκλησίας και μάλιστα κατά του Επισκόπου – Πατριάρχη, η οποία εκκλησιαστικώς χαρακτηρίζεται “ΤΥΡΕΙΑ”, τιμωρείται με καθαίρεση, (Καν. 18ος Δ΄ Οικ. Συν. και  34ος ΣΤ΄ Οικ. Συν.).

δ).Η μη μνημόνευση του Πατριάρχου, του Πρώτου και του Επισκόπου ισοδυναμεί με την “πήξει ετέρου θυσιαστηρίου” και τιμωρούνται, οι τολμητίες, με καθαίρεση, (Καν. 31ος Αγ. Αποστόλων, και 14ος Α’/Β’ Συν.). Από τα όσα λοιπόν, ακροθιγώς πως, έχουν αναφερθεί και αφορούν την περίπτωση του κ. Ειρηναίου, Πατριάρχου Ιεροσολύμων, οι Θείοι και Ιεροί Κανόνες  τα χαρακτηρίζουν, ευθέως,“Αηδίες οξύχολων Επισκόπων” (Καν. 5ος Α’ Οικ. Συν. & 14ος Συν. Σαρδικής).

Β’ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΦΑΝΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ

Εκ μέρους του Φαναρίου και των συν αυτώ, σχετικά με την περίπτωση του Πατριάρχη κ. Ειρηναίου:

1.Υπέπεσαν στην Κανονική κατηγορία της “εισπήδησης”  σε άλλη Αυτοκέφαλη Εκκλησία, και δη του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων της Μητέρας των Εκκλησιών

2.Ταυτίστηκαν με τους συνωμότες του κ. Ειρηναίου και καταδίκασαν “ελαφρά τη συνειδήσει (;) τον Κυριάρχη Πατριάρχη”.

3.Προαποφασισμένοι, τον εκάλεσαν, ωσάν να ήταν υπάλληλος τους, και το εξωφρενικόν, του ζήτησαν, σε πλήρη αντίθεση με τους Θείους και Ιερούς Κανόνες να παραιτηθεί (= Δηλαδή να αυτό/Καθαιρεθεί!!!).

4.Και ύστερα από όλα αυτά τα τραγελαφικά ποία η αξία της σύγκλησης της…Υπερτελούς Συνόδου, και μάλιστα όλως ελλιπούς εφ΄ όσον ήδη υπήρχε εκπεφρασμένη Απόφαση σε βάρος του κ. Ειρηναίου, με καταφανή καταπάτηση των Θείων και Ιερών Κανόνων;

ΠΡΟΤΑΣΗ: Κατά την ταπεινή μου γνώμη, η πλέον σωστή και Κανονική απόφαση που θα μπορούσε να λάβει η ελλιπής, έστω, αυτή Σύνοδος, θα ήταν να εκλέξει, και να αποστείλει,, αποδεκτόν “ΕΞΑΡΧΟΝ” στο Πατριαρχείον Ιεροσολύμων για τις περαιτέρω Κανονικές διαδικασίες και διευθετήσεις, και το όλον θέμα θα είχε Κανονική τελική λύση και αποδεκτή από όλους τους αντιμαχομένους.

Γιατί λύση του προβλήματος των Ιεροσολύμων δεν μπορεί να υπάρξει έξω και πέρα από τις λίαν σαφείς και κατηγορηματικές Θεόπνευστες διατάξεις των διαχρονικών Θείων και Ιερών Κανόνων, αυτής της αλάνθαστης Ουράνιας ΠΥΞΙΔΟΣ της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας.

Οι Συμβουλές και συνάμα κεφαλικές απειλές, των Αγ. Αποστόλων, προς τους Επισκόπους είναι λίαν σαφείς και κατηγορηματικές: “Ταύτα και περί Κανόνων υμίν διατετάχθω παρ΄ ημών, ω επίσκοποι, υμείς δε εμμένοντες μεν αυτοίς σωθήσεσθε και ειρήνην έξετε, απειθούντες δε κολασθήσεσθε και πόλεμον μετ΄ αλλήλων αΐδιον έξετε, δίκην της ανηκοΐας την προσήκουσαν τιν(ν)ύντες” (ΒΛΕΠΕ, τομ. 2ος σελ. 180).

Αυτά λεγόντουσαν τότε, από τη μεριά του ΙΣΚΕ,  μέσω του Γενικού του Γραμματέα και εκπροσώπου του επί Νομο/Κανονικών Θεμάτων, και ζητούσε καλόπιστο διάλογο, αλλά κανένας, από αυτούς που εμφανίζονται σήμερα, λίαν ΟΨΙΜΩΣ δεν τόλμησε να αντιταχθεί, τότε, και να υποστηρίξει τον αδικηθέντα κ. ΕΙΡΗΝΑΙΟ.

Ώστε να αποφευχθεί ή να ακυρωθεί η αντι/Κανονική αυτή Απόφαση της ελλιπούς Συνόδου του ΦΑΝΑΡΙΟΥ και των συν αυτώ, και να απαιτηθεί η εφαρμογή της Κανονικής ΤΑΞΗΣ και ΠΡΑΞΗΣ, που φανερώνουν το βαθύτερο νόημα της Ορθοδόξου Εκκλησιαστικής ζωής.

----------------

Τω Ευλαβεστάτω κυρίω Αιμιλίω Πολυγένη, Τέκνω εν Κυρίω αγαπητώ της Ημετέρας Μετριότητος.

«.......Ο αποκλεισμός μου αυτός προς τον εξωτερικό χώρο και κόσμο και ο περιορισμός μου εντός του κελλίου μου και του προαυλείου αυτού χώρου, έγινε δύο μήνες μετά την αναγνώριση από το κράτος του Ισραήλ του Θαβωρίου κ. Θεοφίλου, ως Πατριάρχου, η οποία του δόθηκε μετά από πολιτικές πιέσεις Ελληνοαμερικανικών παραγόντων και της τότε Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδος κ. Μπακογιάννη προς το Ισραήλ. 

Και αφού απαγορεύθηκε η είσοδος στο Πατριαρχείο δύο βοηθών μου Αρχιμανδριτών μελών της Αγιοταφιτικής Αδελφότητος, του Ελληνοαμερικανού π. Χρυσοστόμου Μέζιλσον και του π. Ειρηναίου, που είχαν υπηρετήσει το Πατριαρχείο, υπεύθυνος στο Αγγλικό Τμήμα της Αρχιγραμματείας ο πρώτος, και Πρόεδρος των Οικονομικών Υπηρεσιών του Πατριαρχείου ο δεύτερος, επειδή δεν δέχθησαν να υπογράψουν έτοιμο κείμενο που το μοίραζε ο Αρχιγραμματέας του Πατριαρχείου Κωνσταντίνης κ. Αρίσταρχος, προς όλα τα μέλη του Πατριαρχείου, το οποίο και σας συναποστέλλω, που τους εξανάγκαζε να σταματήσουν κάθε επικοινωνία μαζί μου και να με ανανγωρίζουν έκτοτε ως μοναχό. 

Από τότε δύο πρόσωπα, ο Κωνστανίνης κ. Αρίσταρχος και ο Θαβωρίου κ. Θεόφιλος κλείδωσαν τις δύο εξωτερικές σιδερένιες πόρτες, που οδηγούν στον προαύλιο χώρο του κελλιού μου.  Το αποτέλεσμα είναι, ότι μπορώ να βγώ από το κελλί μου στον προαύλειο χώρο, όπου εκεί ευρίσκεται το Παρεκκλήσιο της Αγίας Θέκλας, αλλά δεν έχω την δυνατότητα να εξέλθω του χώρου αυτού και να πάω σε άλλους χώρους του Πατριαρχείου ή έξω από Αυτό. 

Επίσης δεν μπορώ να εισέλθω στο Παρεκκλήσιο της Αγίας Θέκλας, ενώ είχα κλειδιά από την θύρα του Παρεκκλησίου αυτού, διότι έχουν τοποθετήσει στην πόρτα του λουκέτο του οποίου τα κλειδιά κατέχουν τα ίδια πρόσωπα, όπως και των δύο εξωτερικών θυρών. Με την Χάρι του Θεού, μου φέρνουν τα προς το ζειν ευγενείς άνθρωποι της Παλαιάς Πόλης που με γνωρίζουν χρόνια, καθώς και κατά καιρούς Κύπριοι και Έλληνες Προσκυνητές, τα οποία και ανεβάζω στο κελλί με το καλάθι από την ταράτσα του κελλίου μου προς τον δρόμο του Πατριαρχείου.

Μετά την κρίση, από τον Μάϊο του 2005 και εξής, δεν μου δόθηκε το λεγόμενο τάσι, το δοχείο δηλαδή με το καθημερινό μεσημεριανό φαγητό, το οποίο ο κάθε Αγιοταφίτης που ζει εντός του Πατριαρχείου παίρνει από το κεντρικό μαγειρείο.  Εξάλλου, δεν μπορώ, και να έδιναν ακόμη φαγητό, να το πάρω από την κουζίνα, αφού οι εξωτερικές πόρτες, όπως σας ανέφερα είναι κλειστές, και δεν δύναμαι να φθάσω ως τον χώρο του Μαγειρείου. 

Το Πατριαρχείο ανέκαθεν πληρώνει από το κεντρικό ταμείο την ύδρευση και τον ηλεκτρισμό κάθε χώρου εντός του Πατριαρχείου.  Απλώς έχει χαλάσει ο θερμοσίφωνας, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα να μπορεί να μπει τεχνικός μέσα στο κελλί να τον επισκευάσει, και έτσι όλους τους χειμώνες ζεσταίνω νερό στην κουζίνα και το χρησιμοποιώ για κάθε χρήση σωματική και οικιακή. 

Αφ’ ενός δεν επιτρέπουν την είσοδο σε οποιονδήποτε ακόμα και γιατρό να με επισκεφθεί ή οδοντίατρο, ήδη δεν μου έχει απομείνει ούτε ένα δόντι, λέγοντας ότι πέθανα, ότι δεν υπάρχω, ότι έχω φύγει, ή παραπέμπουν όσους θέλουν να με επισκεφθούν στον Κωνσταντίνης Αρίσταρχο, ο οποίος αφού ρωτήσει τον κ. Θεόφιλο, δεν απαντά καθόλου στους προσκυνητές ή αρνείται, ότι δήθεν υπάρχουν κανόνες που δεν το επιτρέπουν, αφ’ ετέρου κι αν ανοίξουν τις εξωτερικές θύρες για να εξέλθω του Πατριαρχείου, κανείς δεν διασφαλίζει την ελεύθερή μου επάνοδο στο κελλί.

Ως προς το τελευταίο αυτό, επειδή τόσα ειπώθηκαν, ότι δεν ισχύει, και ότι αποτελεί φόβο μου, έχω να καταθέσω ότι, σε σχετική ερώτηση της Προέδρου του Εφετείου Λαρίσης στον κατηγορούμενο Κωνσταντίνης κ. Αρίσταρχο σε δίκη λόγω συκοφαντικής δυσφημίσεως του Αγαπητού και Φιλτάτου από πολλών ετών όντως Αγιοταφίτου Αρχιμανδρίτου κ. Διονυσίου, Ηγουμένου διατελέσαντος της Μονής Τιμίου Σταυρού και Σχολάρχου Ιεροσολύμων, ότι δηλαδή αν ο Πατριάρχης κ. Ειρηναίος εξέλθει του Πατριαρχείου, θα δύναται να επιστρέψει, ο κ. Αρίσταρχος απάντησε ότι εκεί υπάρχει ένα θέμα, και ότι αυτό δεν είναι βέβαιο. 

Σύμφωνα με τα όσα σας ανέφερα ήδη, αβίαστα μπορεί να καταλάβει ο κάθε λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος, ότι οι συνθήκες διαβιώσεώς μου συνιστούν ένα είδος κρατήσεώς μου και ταπεινωτικής έως απάνθρωπης μεταχειρίσεώς μου, αφού η πρόσβασίς μου με τον εσωτερικό και εξωτερικό χώρο του Πατριαρχείου είναι αποκλεισμένη. Μία φορά, ομάδα εντοπίων αραβοφώνων, κατέφυγε στα δικαστήρια για να πάρει άδεια εισόδου να με επισκεφθεί, επειδή ο κ. Θεόφιλος αρνείτο να τους το επιτρέψει, επικαλούμενος το άσυλο και την αυτοδιοίκηση του Πατριαρχείου, και το δικαστήριο έδωσε άδεια, παρά την θέληση του κ. Θεοφίλου, και έτσι η ομάδα των προσκυνητών με επισκέφθηκε.

Η ομάδα αυτή είχε ζητήσει την επέμβαση της Ισραηλινής Αστυνομίας προηγουμένως, πριν απευθυνθεί στο δικαστήριο, η οποία επικαλέσθηκε, ότι είναι εσωτερικό θέμα του Πατριαρχείου. Τώρα, ο κ. Θεόφιλος και ο Κωνσταντίνης Αρίσταρχος ισχυρίζονται ότι την ευθύνη των επισκέψεων έχει η Ισραηλινή Αστυνομία! Λέγει ο Κύριος «εκ του στόματός σου κρινώ σε, πονηρέ δούλε» (Λουκ. 19, 22).  

 Μόνο αν κάποιος είναι φυλακισμένος ή είναι υπό κράτηση ή υπό ειδικές συνθήκες περιορισμού της ελευθερίας του, έχει η αστυνομία την ευθύνη για την μετακίνηση αυτού του ατόμου η την σε αυτό επισκεψιμότητα, εκτός αν ως Πατριάρχης χρήζω της συμπαραστάσεως της κρατικής αστυνομίας για την διασφάλιση της μετακινήσεώς μου ή της σωματικής ακεραιότητός μου. Ας μας πουν, τί εκ των δύο συμβαίνει εδώ; τρίτο δεν χωρεί.

Εν τη Αγία Πόλει Ιερουσαλήμ ´βιε´ Μαρτίου ι΄

            ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ Α΄

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ