ΕΚΟΙΜΗΘΗ Ο ΠΡΩΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΩΚΙΔΟΣ ΚΥΡΟΣ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ

 

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΩΗΝ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ 

ΦΩΚΙΔΟΣ ΚΥΡΟΣ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ

Εκοιμήθη εχθές το απόγευμα σε ηλικία 83 ετών, ο πρώην Μητροπολίτης Φωκίδος κυρός Αθηναγόρας ο οποίος το τελευταίο διάστημα αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας. O Σεβ. Μητροπολίτης κυρός Αθηναγόρας (κατά κόσμον Νικόλαος) Ζακόπουλος, γεννήθηκε στον Αμάραντο Κονίτσης - Ιωαννίνων το 1931. 

Έλαβε το πτυχίο της Θεολογικής Σχολής το 1956. Διάκονος και Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε το 1959. Υπηρέτησε ως εφημέριος και Πρωτοσύγκελλος στην Ι. Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μ. Βρετανίας και ως εφημέριος στην Ι. Αρχιεπισκοπή Αμερικής και στην Ι. Αρχιεπισκοπή Αθηνών.

Μητροπολίτης Φωκίδος εξελέγη το 1986 όπου υπηρέτησε μέχρι 18 Μαρτίου 2014 όπου και έθεσε την παραίτησή του στην Ιερά Σύνοδο για λόγους γήρατος. Είναι γεγονός ότι αγαπήθηκε από όλη την Επαρχία της Φωκίδος για το ταπεινό του χαρακτήρος του και την Θεολογική του κατάρτιση.

To έτος 1967 ανεκηρύχθη Διδάκτωρ της Φιλοσοφίας από το Πανεπιστήμιον της Γλασκώβης. Έκανε περαιτέρω σπουδάς εις την Ψυχολογίαν, Παιδαγωγικήν και σύγχρονην Φιλοσοφίαν εις τα Πανεπιστήμια Οξφόρδης (1967-1968), Τορόντο Καναδά (1968-1969), Σικάγου (1971-1972) και Γαίηλ Η.Π.Α. (1977-1978).

Έδίδαξεν ως Καθηγητής Ηθικήν και Κοινωνικήν Φιλοσοφίαν, Φιλοσοφίαν του Ανθρώπου και Φιλοσοφίαν της Θρησκείας εις τό πανεπιστήμιον Ντέ Πώλ του Σικάγου (1971-1974), Φιλοσοφίαν του Ανθρώπου εις τό Πανεπιστήμιον Σαίντ Τζώνς Νέας Υόρκης (1978-1979) και εις ΣΕΛΜΕ Πατρών το 1982.

Το σκήνωμα του Μακαριστού Ιεράρχη θα τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα αύριο Τετάρτη καθ’ όλη τη διάρκεια της μέρας, ενώ την Πέμπτη το πρωί μετά τη θεία λειτουργία θα τελεστεί η Εξόδιος Ακολουθία του Μακαριστού Μητροπολίτη Φωκίδας Αθηναγόρα. Θα ακολουθήσει ο ενταφιασμός στην Ιερά Μονή Προφήτη Ηλία, όπου και επιθυμούσε να «ξεκουραστεί», όπως ο ίδιος συνήθιζε να λέει.

Ας είναι η μνήμη Του ΑΙΩΝΙΑ

Π. ΒΟΙΩΤΟΣ

Ας θυμηθούμε σήμερα τον Ενθρονιστήριο Λόγο του που είχε εκφωνήσει στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Άμφισσας τον Σεπτέμβριο του 1986.

Αδελφοί μου,

κατά τή διάρκεια τής Αρχιερατικής μου Διακονίας γνώμονας, αρχή, κίνητρο και ελατήριο πρός όλους ανεξαιρέτως, προς όλες τις κατευθύνσεις και τούς τομείς θά είναι πάντοτε ή Χριστιανική αγάπη. Μνημονεύω εδώ μερικούς τομείς:

Ή Διακονία μου γενικώτερα: Αδελφοί μου έρχομαι μέ πολλή αγάπη, απλότητα και μεγάλο ενθουσιασμό νά μοιραστώ τον πόνο σας, τή λύπη σας, τίς δυσκολίες σας, νά συμμεριστώ τα προβλήματα σας. Έρχομαι νά θαυμάσω, νά εκφράσω τή χαρά μου, νά επιδοκιμάσω και νά επικροτήσω τήν πρόοδο σας καί τά επιτεύγματα σας σέ όλους τούς τομείς. Έρχομαι νά κλάψω μαζί σας καί νά χαρώ μαζί σας κατά τό λόγιο του Αποστόλου Παύλου (χαίρειν μετά χαιρόντων καί κλαίειν μετά κλαιόντων).

Ήλθα νά σάς συναντήσω κι' ευλογήσω όπου καί άν είστε στό βουνό, στή θάλασσα, στο Νοσοκομείο, στή φυλακή, στό λιμάνι, στό χωράφι, στό εργοστάσιο, στό σχολείο, στό επιστημονικό εργαστήρι καί άλλου. Έρχομαι νά αγκαλιάσω, νά αγαπήσω, νά υπηρετήσω καί διακονήσω όλους σας, χωρίς καμμιά διάκριση καί μεροληψία. Στην Εκκλησία του Χριστού δέν υπάρχουν διακρίσεις. Ό Χριστός καί ή Εκκλησία του ανήκει σέ όλους.

Κατά συνέπεια κι' έγώ ώς Επίσκοπος σας καί Ποιμενάρχης ανήκω στόν καθένα σας χωριστά καί σέ όλους σας. Έτσι παρακαλώ νά μέ θεωρείτε, νά μέ βλέπετε καί νά μέ δεχθείτε. Το ωραιότερο κι' ευγενέστερο πράγμα στή ζωή είναι ή υπηρεσία, ή διακονία στόν συνάνθρωπό μας, ή θυσία, ή αυταπάρνηση, ή δημιουργία καί ή προσφορά στή ζωή.

Νά πώς χαρακτηριστικά ο Κύριος εκφράζει αυτό «αλλ' ός εάν θέλη έν ύμίν μέγας γενέσθαι, έσται υμών διάκονος καί ός έάν θέλη έν ύμίν είναι πρώτος, έσται ύμίν δούλος, ώσπερ ό υιός του άνθρωπου ουκ ήλθε διακονηθήναι, άλλά διακονήσαι καί δούναι τήν ψυχήν αυτού λύτρον άντί πολλών» (Ματθ. 20,26-28).

Αδελφοί μου,

οραματίζομαι μιά Μητρόπολη, όπου θά βασιλεύει καί θα επικρατεί ό Χριστός, μιά Μητρόπολη δυναμική, δραστήρια δημιουργική σέ όλους τούς τομείς. Γιά νά γίνει τούτο πραγματικότητα χρειάζεται νά εργαστούμε όλοι μαζί με τή Χάρη καί τή βοήθεια του Κυρίου μας, μέ ομόνοια, και αγάπη.   

Υπολογίζω πολύ στήν αγάπη σας, στήν κατανόησή σας, στή συνεργασία σας, στήν υποστήριξή σας καί στή βοήθειά σας, καί δέν αμφιβάλλω καθόλου, ότι θά ανταποκριθείτε θετικά. Ελάτε νά δώσουμε τά χέρια καί νά προχωρήσουμε μπροστά μαζί.

Σάς δίδω ό,τι πολυτιμότερο έχω. τόν εαυτόν μου, τό είναι μου, σάς δίδω τήν καρδιά μου δώστε μου καί σεις τή δική σας. «Ή Χάρις τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού καί ή αγάπη τού Θεού καί Πατρός καί ή Κοινωνία του Αγίου Πνεύματος μετά πάντων υμών».