Επτά χρόνια
συμπληρώνονται σήμερα από την ημέρα εκείνη της εκλογής, του από Θηβών και
Λεβαδείας Κ.κ. Ιερωνύμου στον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο των Αθηνών, όπου η Ιερά
Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος τον εξέλεξε Αρχιεπίσκοπο Αθηνών
και Πάσης Ελλάδος. Οι Άρχοντες, ο Κλήρος και ο Λαός τον υποδέχθηκαν αναφωνώντας
με το ΑΞΙΟΣ-ΑΞΙΟΣ την 7ην
Φεβρουαρίου 2008.
Μέσα από τον Ενθρονιστήριο λόγο του, «μίλησε» στις καρδιές του ποιμνίου του. Αμέσως μετά την ανάρρησή του στον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο άρχισε το έργο του κάνοντας πράξη τις εξαγγελίες του. Με μια σπάνια ευγένεια ψυχής και καρδιάς, με μια απλότητα και μια αμεσότητα, σαν στοργικός πατέρας από την πρώτη ημέρα αγκάλιασε τα παιδιά του και από τότε υπάρχει μέσα στις καρδιές όλου του ποιμνίου του.
Ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος δεν λειτουργεί με πρωτόκολλα, βρίσκεται παντού στον Άστεγο, στον Γέροντα, στον πεινασμένο, τολμάει ακόμα να πάει εκεί όπου συχνάζει η νεολαία, γιατί γνωρίζει ότι από αυτή την συναναστροφή, πάντα κάτι εποικοδομητικό θα προκύψει και έχει καταφέρει πολλά από αυτές τις άξαφνες συναντήσεις του με τους νέους. Ταπεινός όπως πάντα, προσιτός γνήσιος κήρυκας του Ευαγγελίου μα προπάντων ακούραστος.
Ως Πρόεδρος της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου και της Ιεραρχίας, πράττει το χρέος του χωρίς δημαγωγία και εντυπωσιακή προβολή, διότι πιστεύει ακράδαντα πως ότι ο Επίσκοπος ο εις τύπον Χριστού ιστάμενος οφείλει να είναι η εσταυρωμένη αλήθεια. Ο Μακαριώτατος φέρεται και ενεργεί ως αληθινός πνευματικός ηγέτης, αντιμετωπίζοντας κάθε άνθρωπο ως δημιούργημα του Θεού, ανεξάρτητα από φυλή, χρώμα, θρησκεία και Εθνικές καταβολές.
Ευαγγελίζεται την ειρήνη, την αγάπη και την συναδελφοσύνη των λαών, χωρίς διακρίσεις, χωρίς τείχη και αποκλεισμούς. Έχει με τον τρόπο του γκρεμίσει προλήψεις και προκαταλήψεις σχετικά με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Είναι ο Ιεράρχης που δεν θέλει να προβάλλει το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας, καθώς πιστεύει ακράδαντα ότι αυτό πρέπει να γίνεται αθόρυβα εξάλλου συχνά λέει στους συνεργάτες του:«Αφήστε να μιλήσουν τα έργα δεν χρειάζεται να μιλάμε εμείς».
Γι΄ αυτό δεν θα αναφερθούμε αναλυτικά στο μεγάλο έργο που έχει κάνει μέχρι σήμερα ο Μακαριώτατος από την ημέρα που εξελέγη στον Θρόνο των Αθηνών. Μπορείτε όμως να επισκεφθείτε τις Ιστοσελίδες της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών για να ενημερωθείτε πλήρως και εμπεριστατωμένα, για τα ήδη τελειωμένα έργα που είχε προγραμματίσει από την πρώτη μέρα.
1) http://iaath.gr/index.php/2010-02-05-11-33-20 και
2) http://www.mkoapostoli.gr/
Συμπάσχει στον πόνο του άλλου, όπως επίσης παρέχει και απλόχερα αν χρειαστεί την συγγνώμη. Πονάει όταν δεν τελειώνουν γρήγορα τα έργα της Εκκλησίας διότι βιάζεται για να στεγάσει ανθρώπους εμπερίστατους όπως, την αντιμετώπιση βαρέων νοσημάτων, άτομα για απεξάρτηση από ναρκωτικές ουσίες, παιδιά με ειδικές ανάγκες, γέροντες και άλλες κοινωνικές και πνευματικές δραστηριότητες της Εκκλησίας για τον άνθρωπο. Το ίδιο εξάλλου άγχος και αγωνία είχε ως Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας, εδώ όμως προχωρά πιο γοργά διότι οι ανάγκες είναι περισσότερες και τα χρόνια έχουν αλλάξει.
Πολλές φορές υποστηρίζομε ότι πρέπει να δημιουργούμε πρότυπα, ιδιαίτερα στην σύγχρονη εποχή που τα γνήσια πρότυπα έχουν ξεθωριάσει. Δεν είναι κατακριτέο αυτό, είναι όμως ακόμη καλύτερο όταν τα πρότυπα δεν τα δημιουργούμε, αλλά τα αναγνωρίζουμε, τα αντιλαμβανόμαστε, τα παραδεχόμαστε, τα μαρτυρούμε, τα αναζητούμε και τελικά τα ανακαλύπτουμε και τα απολαμβάνουμε στην φυσική τους κατάσταση.
Ο Αρχιεπίσκοπος γνωρίζει πολύ καλά ότι ένας ηγέτης δεν είναι αυτός που μόνο χτίζει, ανακαινίζει, οικοδομεί, διοικεί ή που προσπαθεί να επιδείξει ένα κοινωνικό έργο για να αποσπάσει τα χειροκροτήματα των πολλών. Γι’ αυτό με την παρουσία του μπορεί και ομιλεί σε κάθε άνθρωπο χωριστά και κερδίζει καρδιές.
Με την ευφυΐα και την σοφία που τον διακρίνει καθώς και την κρυστάλλινη ευθυγνωμία του επιλύει τα παρουσιαζόμενα προβλήματα της Εκκλησίας είτε αυτά είναι πρακτικά, είτε κοινωνικά, είτε δογματικά, είτε διοικητικά. Προωρά τα πάντα. Μόνο η ζωή που την αφιερώνεις στους άλλους είναι ζωή που αξίζει.
Πολλές σελίδες θα χρειαστούν για να αναφερθεί κανείς στο πολυσχιδές έργο του Μακαριωτάτου το οποίο δεν διαλαλεί, διότι θεωρεί ότι για έναν Επίσκοπο κορυφαία στιγμή της Ποιμαντορίας του είναι η συνεχής πνευματική άνθηση μιας Τοπικής Εκκλησίας της οποίας την ευθύνη έχει, διότι τότε και μόνο πολιτογραφεί πολίτες του ουρανού.
Εμείς από το Ιστολόγιό μας σπεύδουμε να ευχηθούμε, στον Μακαριώτατο τα βέλτιστα και τα κρείττονα ο δε Παντοκράτωρ Κύριος να του ανταποδίδει εκατονταπλασίως τις θυσίες και τους κόπους της πολύχρονης και καλλίκαρπης διακονίας του στον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος.
Π.ΒΟΙΩΤΟΣ
Μέσα από τον Ενθρονιστήριο λόγο του, «μίλησε» στις καρδιές του ποιμνίου του. Αμέσως μετά την ανάρρησή του στον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο άρχισε το έργο του κάνοντας πράξη τις εξαγγελίες του. Με μια σπάνια ευγένεια ψυχής και καρδιάς, με μια απλότητα και μια αμεσότητα, σαν στοργικός πατέρας από την πρώτη ημέρα αγκάλιασε τα παιδιά του και από τότε υπάρχει μέσα στις καρδιές όλου του ποιμνίου του.
Ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος δεν λειτουργεί με πρωτόκολλα, βρίσκεται παντού στον Άστεγο, στον Γέροντα, στον πεινασμένο, τολμάει ακόμα να πάει εκεί όπου συχνάζει η νεολαία, γιατί γνωρίζει ότι από αυτή την συναναστροφή, πάντα κάτι εποικοδομητικό θα προκύψει και έχει καταφέρει πολλά από αυτές τις άξαφνες συναντήσεις του με τους νέους. Ταπεινός όπως πάντα, προσιτός γνήσιος κήρυκας του Ευαγγελίου μα προπάντων ακούραστος.
Ως Πρόεδρος της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου και της Ιεραρχίας, πράττει το χρέος του χωρίς δημαγωγία και εντυπωσιακή προβολή, διότι πιστεύει ακράδαντα πως ότι ο Επίσκοπος ο εις τύπον Χριστού ιστάμενος οφείλει να είναι η εσταυρωμένη αλήθεια. Ο Μακαριώτατος φέρεται και ενεργεί ως αληθινός πνευματικός ηγέτης, αντιμετωπίζοντας κάθε άνθρωπο ως δημιούργημα του Θεού, ανεξάρτητα από φυλή, χρώμα, θρησκεία και Εθνικές καταβολές.
Ευαγγελίζεται την ειρήνη, την αγάπη και την συναδελφοσύνη των λαών, χωρίς διακρίσεις, χωρίς τείχη και αποκλεισμούς. Έχει με τον τρόπο του γκρεμίσει προλήψεις και προκαταλήψεις σχετικά με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Είναι ο Ιεράρχης που δεν θέλει να προβάλλει το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας, καθώς πιστεύει ακράδαντα ότι αυτό πρέπει να γίνεται αθόρυβα εξάλλου συχνά λέει στους συνεργάτες του:«Αφήστε να μιλήσουν τα έργα δεν χρειάζεται να μιλάμε εμείς».
Γι΄ αυτό δεν θα αναφερθούμε αναλυτικά στο μεγάλο έργο που έχει κάνει μέχρι σήμερα ο Μακαριώτατος από την ημέρα που εξελέγη στον Θρόνο των Αθηνών. Μπορείτε όμως να επισκεφθείτε τις Ιστοσελίδες της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών για να ενημερωθείτε πλήρως και εμπεριστατωμένα, για τα ήδη τελειωμένα έργα που είχε προγραμματίσει από την πρώτη μέρα.
1) http://iaath.gr/index.php/2010-02-05-11-33-20 και
2) http://www.mkoapostoli.gr/
Συμπάσχει στον πόνο του άλλου, όπως επίσης παρέχει και απλόχερα αν χρειαστεί την συγγνώμη. Πονάει όταν δεν τελειώνουν γρήγορα τα έργα της Εκκλησίας διότι βιάζεται για να στεγάσει ανθρώπους εμπερίστατους όπως, την αντιμετώπιση βαρέων νοσημάτων, άτομα για απεξάρτηση από ναρκωτικές ουσίες, παιδιά με ειδικές ανάγκες, γέροντες και άλλες κοινωνικές και πνευματικές δραστηριότητες της Εκκλησίας για τον άνθρωπο. Το ίδιο εξάλλου άγχος και αγωνία είχε ως Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας, εδώ όμως προχωρά πιο γοργά διότι οι ανάγκες είναι περισσότερες και τα χρόνια έχουν αλλάξει.
Πολλές φορές υποστηρίζομε ότι πρέπει να δημιουργούμε πρότυπα, ιδιαίτερα στην σύγχρονη εποχή που τα γνήσια πρότυπα έχουν ξεθωριάσει. Δεν είναι κατακριτέο αυτό, είναι όμως ακόμη καλύτερο όταν τα πρότυπα δεν τα δημιουργούμε, αλλά τα αναγνωρίζουμε, τα αντιλαμβανόμαστε, τα παραδεχόμαστε, τα μαρτυρούμε, τα αναζητούμε και τελικά τα ανακαλύπτουμε και τα απολαμβάνουμε στην φυσική τους κατάσταση.
Ο Αρχιεπίσκοπος γνωρίζει πολύ καλά ότι ένας ηγέτης δεν είναι αυτός που μόνο χτίζει, ανακαινίζει, οικοδομεί, διοικεί ή που προσπαθεί να επιδείξει ένα κοινωνικό έργο για να αποσπάσει τα χειροκροτήματα των πολλών. Γι’ αυτό με την παρουσία του μπορεί και ομιλεί σε κάθε άνθρωπο χωριστά και κερδίζει καρδιές.
Με την ευφυΐα και την σοφία που τον διακρίνει καθώς και την κρυστάλλινη ευθυγνωμία του επιλύει τα παρουσιαζόμενα προβλήματα της Εκκλησίας είτε αυτά είναι πρακτικά, είτε κοινωνικά, είτε δογματικά, είτε διοικητικά. Προωρά τα πάντα. Μόνο η ζωή που την αφιερώνεις στους άλλους είναι ζωή που αξίζει.
Πολλές σελίδες θα χρειαστούν για να αναφερθεί κανείς στο πολυσχιδές έργο του Μακαριωτάτου το οποίο δεν διαλαλεί, διότι θεωρεί ότι για έναν Επίσκοπο κορυφαία στιγμή της Ποιμαντορίας του είναι η συνεχής πνευματική άνθηση μιας Τοπικής Εκκλησίας της οποίας την ευθύνη έχει, διότι τότε και μόνο πολιτογραφεί πολίτες του ουρανού.
Εμείς από το Ιστολόγιό μας σπεύδουμε να ευχηθούμε, στον Μακαριώτατο τα βέλτιστα και τα κρείττονα ο δε Παντοκράτωρ Κύριος να του ανταποδίδει εκατονταπλασίως τις θυσίες και τους κόπους της πολύχρονης και καλλίκαρπης διακονίας του στον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος.
Π.ΒΟΙΩΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου