Τελικά, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης επέβαλε στον Αλέξη Τσίπρα τα μισά από όσα επιδίωκε, περνώντας και το μήνυμα
στην κυβέρνηση αλλά και την κοινωνία, του οιονεί συγκυβερνήτη.
Ήταν ο μόνος που είδε ξεχωριστά στο
Μέγαρο Μαξίμου ο πρωθυπουργός και ο μόνος που του είπε ότι έχει συνειδησιακό
πρόβλημα να ψηφίσει τον «δεξιό» και«μνημονιακό» Δημήτρη Αβραμόπουλο για πρόεδρο της
Δημοκρατίας. Εννοώντας, φυσικά, ότι θα… δυσκολευόταν ο ίδιος και η ομάδα των
βουλευτών που ελέγχει να δώσουν θετική ψήφο.
Υπενθύμισε ότι ήταν υπουργός ακόμη και
στην κυβέρνηση Παπαδήμου και
αντιπρότεινε να υποδειχθεί υποψήφιος από την Αριστερά. Φρόντισε, πάντως, να πει
«ναι» σε τυχόν υποψηφιότητα του Προκόπη
Παυλόπουλου, ο οποίος ναι μεν είχε ψηφίσει τα μνημόνια, αλλά - όπως
υποστήριξε - δεν είχε χρηματίσει υπουργός τα τελευταία χρόνια, είχε καταγγείλει
ως αντισυνταγματικό τον ΕΝΦΙΑ και δεν
είχε πολιτευθεί με τη ΝΔ στις
εκλογές.
Ο Αλέξης Τσίπρας ζύγισε τα πράγματα, άκουσε
και τη γνώμη λίγων στενών συνεργατών (Φλαμπουράρη,
Δραγασάκη, Παππά) και κατέληξε στον Προκόπη Παυλόπουλο - παρότι τα
αισθήματά του για τον Αβραμόπουλο είναι πολύ θερμότερα.
Υπέρ του βάρυνε και η εξαιρετική σχέση
του με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή
- ήταν διευθυντής του νομικού του γραφείου στη δεύτερη θητεία του ως προέδρου
της Δημοκρατίας - η ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας που διατηρεί με τον Κώστα
Καραμανλή, καθώς και το γεγονός ότι υπήρξε ο εισηγητής του «βασικού μετόχου»
-άρα, και απηνής «διώκτης» των «ολιγαρχών», όπως έλεγε ο τότε
πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου