23 Δεκεμβρίου, 2014

168 «ΣΤ.ΔΗΜΑΣ» ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΠΤΔ

 

Με 8 περισσότερες ψήφους για τον Σταύρο Δήμα ολοκληρώθηκε η δεύτερη ψηφοφορία για την εκλογή ΠτΔ, η οποία διεξήχθη στον απόηχο της υπόθεσης Χαϊκάλη αλλά και της πρότασης του Πρωθυπουργού για συναίνεση και εκλογές στο τέλος του 2015.

Το αποτέλεσμα επιβεβαίωσε το καλύτερο δυνατό σενάριο για την κυβερνητική πλειοψηφία, βάσει των δεδομένων που είχαν διαμορφωθεί. Ποιοι βουλευτές άλλαξαν το άθροισμα της πρώτης ψηφοφορίας.

Ποιοι έδωσαν τις οκτώ επιπλέον ψήφους

Η υποψηφιότητα του Σταύρου Δήμα συγκέντρωσε οκτώ επιπλέον ψήφους σε σχέση με την πρώτη ψηφοφορία. Συγκεκριμένα, Σταύρο Δήμα ψήφισαν τέσσερις ανεξάρτητοι βουλευτές που απουσίαζαν την περασμένη Πέμπτη και ακόμη τέσσερις - επίσης ανεξάρτητοι βουλευτές - που άλλαξαν στάση σήμερα.

Οι βουλευτές που απουσίαζαν στην πρώτη ψηφοφορία και ψήφισαν σήμερα Σταύρο Δήμα είναι οι: Στάθης Μπούκουρας, Χρυσοβαλάντης Αλεξόπουλος, Γιώργος Κασαπίδης και Κώστας Γιοβανόπουλος. Οι βουλευτές που άλλαξαν στάση σε σχέση με την πρώτη ψηφοφορία είναι οι: Παναγιώτης Μελάς, Βασίλης Οικονόμου, Μίκα Ιατρίδη και Γιάννης Κουράκος. 

Παρών: 131
Απουσία: 1
 


ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟΥ ΤΗΣ Ι.Μ.Ν.Ι.& Φ.ΕΤΕΛΕΣΕ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ


Τα εγκαίνια του Κοινωνικού Παντοπωλείου "Αποστολή Αγάπης" της Ιεράς Μητροπόλεως Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας, πραγματοποιήθηκαν χθες το απόγευμα παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου. Το νέο Κοινωνικό Παντοπωλείο της Ιεράς Μητροπόλεως και της ΜΚΟ "Αποστολή" βρίσκεται στην υπόγεια διάβαση του ΗΣΑΠ Ηρακλείου Αττικής. Στη συνέχεια τον αγιασμό των εγκαινίων τέλεσε ο Σεβ. Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας κ. Γαβριήλ, παρουσία του Δημάρχου και των Τοπικών Αρχών καθώς και πλήθους κόσμου. 

Μετά το πέρας του αγιασμού ο Μητροπολίτης Γαβριήλ αφού καλωσόρισε όλους τους παρισταμένους, μεταξύ άλλων ανέφερε ότι "από την πρώτη στιγμή της εκλογής το πρώτο που κάναμε είναι αυτό που μας έμαθε ο Μακαριώτατος, να είμαστε κοντά στους ανθρώπους." "Ευχαριστούμε τον Δήμαρχο ο οποίος ανταποκρίθηκε στο αίτημά μας, και μας παραχώρησε τον χώρο αυτό που είναι σε ένα πάρα πολύ καλό σημείο", πρόσθεσε ο κ. Γαβριήλ. Αμέσως μετά ο Δήμαρχος Νέου Ηρακλείου ευχαρίστησε τον Μακαριώτατο για την παρουσία του, καθώς και τον Σεβασμιώτατο για την άριστη συνεργασία που έχουν από την πρώτη ημέρα.


"Εκκλησία και Τοπική Αυτοδιοίκηση σφραγίζουμε απόψε μια συνεργασία" δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Νίκος Μπάμπαλος. Από την πλευρά του ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος παρέλειψε να αναφερθεί στο σημερινό γεγονός, τονίζοντας ότι τον κάλυψαν ο Σεβασμιώτατος και ο Δήμαρχος. Ένας μεγάλος λογοτέχνης, Έλληνας, ο Γιώργος Θεοτοκάς, γράφει ένα κομμάτι στους στοχασμούς του, ρωτούν πολλοί νέοι, τί μας χρειάζεται η Εκκλησία, τί προσφέρει η Εκκλησία σήμερα; 

Εγώ, λέει, που πέρασα από διάφορα στάδια και περιπλανήθηκα και διάβασα και μελέτησα, θα ήθελα να πω το εξής: Η Εκκλησία ήταν, είναι και θα είναι για δύο σκοπούς. Πρώτα από όλα, να ημερώσει τον άνθρωπο, να τον μάθει από πού έρχεται, πού πηγαίνει, να τον καλλιεργήσει, να μη γίνει εμπόδιο για την ελευθερία, να τον αφήσει να δημιουργήσει και, ύστερα, τον όποιο άνθρωπο υποφέρει, είναι πλάι του, έχει δυσκολίες, είναι χτυπημένος, να τον συνδράμει, να τον βοηθήσει.


Δεν είπε όμως τίποτε άλλο, παρά μόνο επανέλαβε αυτό που είχε ρωτήσει κάποιος το Χριστό μας, για πες μου, του είπε, Κύριε, εγώ θέλω να ζήσω ευτυχισμένος, θέλω φεύγοντας από αυτή τη ζωή να είμαι ήρεμος, πες μου ποιο είναι το νόημα της ζωής. Και ο Χριστός του είπε: Αγάπα με όλη τη δύναμη της ψυχής σου, τη διάνοια, το Θεό, και ύστερα τον άνθρωπο, το συνάνθρωπο, όποιος είναι πλάι μας. 

Αν αυτά τα δύο πράγματα τα τηρήσεις, αυτό είναι το νόημα της ζωής", ανέφερε ο Μακαριώτατος. Κλείνοντας ο Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας τα είπε έξω από τα δόντια τονίζοντας: "Εγώ είμαι πατέρας και μπορώ να λέω και πράγματα παραπάνω. Τι βάζουμε μπροστά; Το κόμμα η την πατρίδα;"

Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 
 Η ΘΕΣΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗΝ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Είναι γεγονός ότι η κρατούσα θεολογική άποψις περί καταγωγής του Ιησού Χριστού έχει υιοθετηθεί από τον λατρευτικόν μας χώρον που θέλει να λέει ότι:

α)Ο Ιησούς Χριστός είναι «ο υιός του Δαυίδ» κι «ο υιός του Αβραάμ» όπως μας λέει το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, ο οποίος εκπληρώνει «τας γενομένας υποσχέσεις προς τους πατέρας» αναζωπυρώνει δε την φθίνουσαν δόξαν του έθνους εις το πρόσωπο του κληρονόμου εκ της βασιλικής οικογένειας του Δαβίδ, και του υπεσχημένου σπέρματος του Αβραάμ. Ευρίσκομεν, όμως, ότι η πραγματοποίησις των υποσχέσεων, η απόδειξις ότι ο Ιησούς Χριστός είναι εκείνος περί του οποίου «έγραψεν Μωϋσής εν τω νόμω και οι προφήται» είναι ο ιδιαίτερος σκοπός εις την σκέψιν του.

«Ούτω ούτος ομιλεί, συνεχώς, περί της ανάγκης τούτου ότι μία ιδιαιτέρα προφητεία ηδύνατο να εκπληρωθή, «ίνα πληρωθή το ρηθέν υπό του Κυρίου (ή Θεού) δια του προφήτου» (Ματθ. 1,22) ενώ ολόκληρον το Ευαγγέλιόν του είναι πλήρες υπαινιγμών εις τα χωρία εκείνα και τα λεγόμενα της Παλαιάς Διαθήκης εν τοις οποίοις ο Χριστός επροφητεύθη και προεδηλώθη» γράφει εις ένα σχετικό βιβλίο ο Επίσκοπος Κατάνης, Ιάκωβος Πηλίλης.

Κατά τον Ματθαίον, λοιπόν, ο Ιησούς προέρχεται εκ της εκλεγμένης σειράς του Δαβίδ, θα εγεννάτο εκ Παρθένου εις τον τόπον του Δαβίδ, όπως είναι η Βηθλεέμ  θα διέφευγε εις την Αίγυπτον θα επανήρχετο, θα ηργάζετο εις την Γαλιλαίαν, η οποία ευρίσκετο εις το σκότος, θα εθεράπευε τους ασθενείς ως ένα υπεσχημένο σημείο του αξιώματός Του και κατ’ αυτόν τον τρόπον, θα εσυνέχιζε την πορείαν Του διδάσκοντας τους πάντες δια των παραβολών.

Να μη λησμονήσωμεν εδώ να πούμε, ότι άλλο ένα στοιχείο που παρατίθεται εις το Ευαγγέλιον, ως στοιχείο εβραϊκής καταγωγής του Κυρίου, είναι το θέμα της περιτομής – ένα θέμα που αναφέρει ο Λουκάς  και η οποία περιτομή ήταν μία συνήθεια των Εβραίων. Αλλά «ποιος γνωρίζει» ότι ο Χριστός είχε πη την περίφημον φράσιν: «Μωϋσής δέδωκεν υμίν την περιτομήν»; (Αλλά περί αυτής, λίγο παρακάτω…)

ΤΟ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝΔΡΟ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ: Τι αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος: Ως γνωστόν, συγγραφεύς τους πρώτου Ευαγγελίου είναι ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Ματθαίος, ο οποίος προτού τον καλέσει ο Κύριος εις το αποστολικό αξίωμα, ωνομάζετο Λευΐς. Όταν δε ηκολούθησε τον Χριστόν, τότε έλαβε το επώνυμο Ματθαίος. Αυτός, λοιπόν, ο Ματθαίος, αναφερόμενος εις την γενεαλογίαν του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού γράφει: «Κατάλογος γενεαλογικός, εις τον οποίον καταφαίνεται πόθεν κατάγεται ο Ιησούς Χριστός, ο απόγονος του Δαβίδ, ο οποίος πάλιν ήτο απόγονος του Αβραάμ.

 Ο Αβραάμ εγέννησε τον Ισαάκ, ο Ισαάκ δε εγέννησε τον Ιακώβ, ο Ιακώβ δε εγέννησεν τον Ιούδαν και τους αδελφούς του, ο Ιούδας δε εγέννησε διδύμους τον Φαρές και τον Ζαρά από την νύμφην του Θάμαρ, ο Φαρές δε εγέννησε τον Αμιναδάβ, ο Αμιναδάβ δε εγέννησε τον Ναασσών, ο Ναασσών δε εγέννησε τον Σαλμών, ο Σαλμών δε εγέννησε τον Βοόζ από την Ραχάβ την πόρνην  η οποία εδέχθη εις Ιεριχώ και εφυγάδευσε σώους τους κατασκόπους του Ιησού του Ναυή˙ ο Βοόζ δε εγέννησε τον Ωβήδ εκ της Ρουθ, η οποία ως προσήλυτος Μωαβίτις κατήγετο εξ έθνους πολύ μισητού εις τους Εβραίους, ο Ωβήδ δε εγέννησε τον Ιεσσαί, ο Ιεσσαί δε εγέννησε τον Δαβίδ τον βασιλέα, Δαβίδ δε ο βασιλεύς εγέννησε τον Σολομώντα από την γυναίκα που υπήρξε σύζυγος του Ουρίου, δια να καταφαίνεται όχι μόνον από τας περιπτώσεις της Θάμαρ και της Ραχάβ, αλλά και από το ολίσθημα αυτό του Δαβίδ, ότι η αμαρτία είχεν εισχωρήσει και εις αυτούς τους προγόνους του Μεσσίου.

Ο Σολομών δε εγέννησε τον Ροβοάμ, ο Ροβοάμ δε εγέννησε τον Αβιά, ο Αβιά δε εγέννησε τον Ασά, ο Ασά δε απέκτησε τρισέγγονον τον Ιωσαφάτ, ο Ιωσαφάτ δε εγέννησε τον Ιωράμ, ο Ιωράμ δε απέκτησε τρισέγγονον τον Οζίαν, ο Οζίας δε εγέννησε τον Ιωάθαμ, ο Ιωάθαμ δε εγέννησε τον Άχαζ, ο Άχαζ δε εγέννησε τον Εζεκίαν, ο Εζεκίας δε εγέννησε τον Μανασσή, ο Μανασσής δε εγέννησε τον Αμών, ο Αμών δε εγέννησε τον Ιωσίαν, ο Ιωσίας δε εγέννησε τον Ιωαχίμ ή Ιεχονίαν και τους αδελφούς του κατά τους χρόνους, κατά τους οποίους συνέπεσεν η αιχμαλωσία των Ιουδαίων εις την Βαβυλώνα.

Όταν δε οι Ιουδαίοι μετεφέρθησαν ως αιχμάλωτοι εις την Βαβυλώνα, ο Ιεχονίας εγέννησε εκεί τον Σαλαθιήλ, ο Σαλαθιήλ δε εγέννησε τον Ζοροβάβελ, του Ζοροβάβελ δε απόγονος υπήρξεν ο Αβιούδ, ο Αβιούδ δε εγέννησε τον Ελιακείμ, ο Ελιακείμ δε εγέννησε τον Αζώρ, ο Αζώρ δε εγέννησε τον Σαδώκ, ο Σαδώκ δε εγέννησε τον Αχείμ, ο Αχείμ δε εγέννησε τον Ελιούδ, ο Ελιούδ δε εγέννησε τον Ελεάζαρ, ο Ελεάζαρ δε εγέννησε τον Ματθάν, ο Ματθάν δε εγέννησε τον Ιακώβ, ο Ιακώβ δε εγέννησε τον Ιωσήφ, τον αρραβωνιαστικόν της Μαρίας. Κατήγετο δε και η Μαρία από το αυτό γένος από το οποίον και ο Ιωσήφ. Εκ της Μαρίας δε αυτής, η οποία ήτο απόγονος του Δαβίδ και του Αβραάμ, εγεννήθη ο Ιησούς, που επονομάζεται Χριστός.»

Θα πρέπει, ευθύς εξ’ αρχής, να πούμε ότι η ερμηνευτική απόδοσις του ως άνω κειμένου του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου είναι του αείμνηστου Πανεπιστημιακού διδασκάλου της Θεολογίας Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα και πως η λέξις «απόγονος» ή η φράσις: «Κατήγετο δε και η Μαρία από το γένος από το οποίον (κατήγετο) και ο Ιωσήφ» όπως και η φράσις ότι η Μαρία «ήτο απόγονος του Δαβίδ και του Αβραάμ» δεν περιλαμβάνονται εις το Ευαγγέλιο του Ματθαίου, μιας και όπως είπαμε, αποτελούν ερμηνευτικήν απόδοσιν του εν λόγω Πανεπιστημιακού δασκάλου.

Τι αναφέρει ο Ευαγγελιστής Λουκάς: Ο Ευαγγελιστής Λουκάς, που, ως γνωστόν, ήταν ελληνικής και όχι ιουδαϊκής καταγωγής, μιας και η ιδιαιτέρα του πατρίδα ήταν η ελληνιστική Αντιόχεια της Συρίας, αναφερόμενος εις την γενεαλογίαν του Ιησού Χριστού γράφει: «Και αυτός ο Ιησούς, εις τον οποίον αναφέρονται τα θαυμαστά ταύτα σημεία, ήτο περίπου τριάκοντα ετών, όταν ήρχιζε το έργον του.

Και ήτο, καθώς ενομίζετο από τους Ιουδαίους, υϊός του Ιωσήφ, ο οποίος ήτο υϊός του Ηλί, που ήτο υϊός του Ματθάν, ο οποίος ήτο υϊός του Λευί, υϊού του Μελχί, που είχε πατέρα τον Ιωαννά, υϊού του Ιωσήφ, υϊού του Ματταθίου, υϊού του Αμώς, υϊού του Ναούμ, υϊού του Εσλίμ, υϊού του Ναγγαί, ο οποίος ήτο υϊός του Μαάθ, υϊού του Ματταθίου, υϊού του Σεμεϋ, υϊού του Ιωσήχ, υϊού του Ιωδά, που είχε πατέρα τον Ιωαννάν, ο οποίος ήτο υϊός του Ρησά, υϊού του Ζοροβάβελ, που ήτο υϊός του Σαλαθιήλ, υϊού του Νηρί, υϊού του Μελχί, υϊού του Αδδί, υϊού του Κωσάμ, υϊού του Ελμωδάμ, υϊού του Ηρ, υϊού του Ιωσή, υϊού του Ελιέζερ , υϊού του Ιωρείμ, υϊού του Ματθάτ, υϊού του Λευί, υϊού του Συμεών, υϊού του Ιούδα, υϊού του Ιωσήφ, υϊού του Ιωνά, υϊού του Ελιακείμ, υϊού του Μελεά, υϊού του Μαϊνάν, υιού του Ματταθά, υιού του Νάθαν, υιού του Δαβίδ, υιού του Ιεσσαί, υϊού του Ωβήδ, υϊού του Βοόζ, υϊού του Σαλμών, υϊού του Ναασσών, υϊού του Αμιναδάβ, υϊού του Αράμ, υϊού του Ιωράμ, υϊού του Εσρώμ, υϊού του Φαρές, υϊού του Ιούδα, υϊού του Ιακώβ, υϊού του Ισαάκ, υϊού του Αβραάμ, υϊού του Θάρα, υϊού του Ναχώρ, υϊού του Σερούχ, υϊού του Ραγαύ, υϊού του Φάλεκ, υϊού του Έβερ, υϊού του Σαλά, υϊού του Καϊνάν, υϊού του Αρφαξάδ, υϊού του Σήμ, υϊού του Νώε, υϊού του Λάμεχ, υϊού του Μαθουσάλα, υϊού του Ενώχ, υϊού του Ιάρεδ, υϊού του Μαλελεήλ, υϊού του Καϊνάν, υιού του Ενώς, υϊού του Σήθ, υϊού του Αδάμ, ο οποίος δεν εγεννήθη από πατέρα άνθρωπον, αλλ’ έπλασεν αυτόν κατ’ ευθείαν ο Θεός». Το βέβαιον είναι ότι οι δύο γενεαλογίες του Κυρίου ημών Ιησού προβληματίζουν και διχάζουν.

Η επαλήθευσις των προφητειών: Οι Προφήτες ελάλησαν και οι προφητείες επαληθεύθησαν εις το πρόσωπο του Κυρίου μας, του Ιησού Χριστού, για τον λόγον και μόνον ότι όντως προήλθεν εκ της Ιουδαίας επειδή εγεννήθη εις την Βηθλεέμ, την πόλιν της Ιουδαίας, δικαιώνοντας όλους τους μετέπειτα θεολόγους και κληρικούς, που μετά πάθους ιερού εβεβαίωναν τα λεχθέντα των προφητών. Υπάρχει, όμως, μια διαφορά, που γίνεται κατ’ επανάληψιν σαφής μέσα εις την Καινήν Διαθήκην:

 Άλλο προέλευσις και άλλο καταγωγή! Ναι μεν ο Ιησούς Χριστός εγεννήθη εις την Βηθλεέμ της Ιουδαίας, αλλά ουδείς τονίζει το γεγονός ότι η ιδιαιτέρα Του πατρίδα ήταν η Ναζαρέτ της εξελληνισθείσης περιοχής της Γαλιλαίας! Προς απόδειξιν των ως άνω ισχυρισμών μου θα καταχωρίσω τα εδάφια της Καινής Διαθήκης που αποδεικνύουν ότι ο Ιησούς Χριστός και Ναζωραίος ελέγετο και Γαλιλαίος.

Ιησούς ο Ναζαρηνός:
1.Ο Μάρκος καθώς ωμίλει για την θεραπείαν του δαιμονιζομένου εις την Καπερναούμ της πενθεράς του Πέτρου και άλλων, αναφέρει έναν άνθρωπον της συναγωγής με ακάθαρτον: πνεύμα, ο οποίος αντικρίζοντας τον Ιησούν ανεφώνησε: «΄Εα τι ημίν και σοι Ιησού Ναζαρηνέ; Ήλθες απολέσαι ημάς; Οίδά σε τις ει, ο άγιος του Θεού» (Μάρκ. 1,24).

2.Ο Μάρκος κάνοντας αναφορά εις την άρνησιν του Πέτρου, αναφέρει τον λόγον της υπηρετρίας του αρχιερέως, η οποία όταν είδε τον Πέτρο να ζεσταίνεται αφού τον εκοίταξε προσεκτικά είπε: «Και συ μετά του Ιησού του Ναζαρηνού ήσθα» (Μάρκ. 14,67).

3.Ο ίδιος Ευαγγελιστής, αναφερόμενος εις τις Μυροφόρες γυναίκες εις τον τάφον, όπου υπήρξε και το αγγελικό μήνυμα περί της Αναστάσεως του Κυρίου, περιγράφει τον νέον, που εκάθητο, εις το δεξιό μέρος του μνημείου ενδεδυμένος με στολή λευκήν και τους είπε: «Μη εκθαμβείσθε˙ Ιησούν ζητείτε τον Ναζαρηνόν τον εσταυρωμένον˙ ηγέρθη ουκ εστίν ώδε, ο τόπος όπου έθηκαν αυτόν» (Μάρκ. 16,6).

4.Ο Ευαγγελιστής Λουκάς, αναφερόμενος εις την επίσκεψιν του Ιησού εις την Ναζαρέτ μας θυμίζει τον δαιμονιζόμενον που έλεγε εις τον Ιησού: «΄Εα τι ημίν και σοι Ιησού Ναζαρηνέ; Ήλθες απολέσαι ημάς; Οίδά σε τις ει, ο άγιος του Θεού» (Λουκ. 4,34).

Ιησούς ο Ναζωραίος: Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, εις το 2ο Κεφάλαιό του, καθώς αναφέρεται εις την εγκατάστασιν της Αγίας Οικογενείας εις την Ναζαρέτ, θυμίζει την επαλήθευσιν των προφητειών:«ότι Ναζωραίος κληθήσεται»! (Ματθ. 2,23)

1.Ο ίδιος ο Ευαγγελιστής, εις το 26ο Κεφάλαιο, αναφερόμενος εις την άρνησιν και μετάνοιαν του Πέτρου, μας θυμίζει την γυναίκα του προαυλίου που είδε τον Πέτρο και είπε εις τους εκεί συγκεντρωθέντας: «Εκεί και ούτος ην μετά Ιησού του Ναζαραίου» (Ματθ. 26,71).

2.Ο Μάρκος, αναφερόμενος εις την θεραπείαν του τυφλού της Τιμαίου, λέει: «…ακούσας ότι Ιησούς ο Ναζωραίος έστιν, ήρξατο κράζειν και λέγειν˙ υιέ Δαυίδ Ιησού, ελέησόν με» (Μάρκ. 10,47).

3.Ο Λουκάς, εις το 18ο Κεφάλαιό του, αναφερόμενος και αυτός εις την θεραπείαν του τυφλού της Ιεριχούς, λέει για τον θόρυβον του λαού και την αναγγελίαν προς αυτόν «ότι Ιησούς ο Ναζωραίος παρέρχεται» (Λουκ. 18,37).

4.Ο ως άνω Ευαγγελιστής, καθώς αναφέρεται εις την εμφάνισιν του Κυρίου εις τους δύο μαθητάς εις Εμμαούς, καταγράφει τον διάλογον του Κυρίου μ’ αυτούς όπου υπάρχει το σχετικό χωρίο: «Και είπεν αυτοις˙ ποία; Οι δε είπον αυτώ τα περί Ιησού του Ναζωραίου, ος εγένετο ανήρ προφήτης δυνατός εν έργω και λόγω εναντίον του Θεού και παντός του λαού…» (Λουκ. 24,19).

5.Ο αγαπημένος μαθητής του Ιησού και Ευαγγελιστής Ιωάννης εις το 18ο Κεφάλαιό του, περιγράφοντας την σύλληψιν του Κυρίου εις την Γεθσημανήν καταγράφει την απάντησιν που έδωσαν εις τον Ιησούν καθώς ο ίδιος ερωτούσε: «τίνα ζητείτε; Απεκρίθηκαν αυτώ˙ Ιησούν τον Ναζωραίον, λέγει αυτοίς ο Ιησούς εγώ ειμί…» (Ιω. 18.4-5)Όταν λοιπόν ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός παραδέχεται ότι είναι ο Ιησούς ο Ναζωραίος, απορώ και εξίσταμαι πως κάποιοι τον θέλουν… Ιουδαίον !!!

6.Και να σκεφθή κανείς ότι ο Ιησούς Χριστός παραδέχεται δύο φορές ότι είναι ο Ιησούς ο Ναζωραίος διαβάζοντας την συνέχειαν του Ευαγγελίου: «Ως ουν είπεν αυτοίς ότι εγώ εγώ ειμί, απήλθον εις το οπίσω και έπεσεν χαμαί. Πάλιν ουν αυτούς επηρώτησε˙ τίνα ζητείτε; Οι δε είπον Ιησούν τον Ναζωραίον. Απεκρίθη Ιησούς είπον υμίν ότι εγώ ειμί, ει ουν εμέ ζητείτε άφετε τούτους υπάγειν (Ιω. 18, 6-8).

7.Ο Ιωάννης, γράφοντος για την Σταύρωσιν και τον θάνατον του Κυρίου, αναφέρει την υπό του Πιλάτου τεθείσαν επιγραφήν επί του σταυρού: «Ην δε γεγραμμένον Ιησούς ο Ναζωραίος ο βασιλεύς των Ιουδαίων» (Ιω. 19,19).

8.Εις τις Πράξεις των Αποστόλων, καθώς διαβάζομεν για την πρώτην ομιλίαν του Πέτρου προς τα πλήθη, κάποιαν στιγμήν λέει: «΄Ανδρες Ισραηλίται, ακούσατε τους λόγους τούτους. Ιησούν τον Ναζωραίον, άνδρα από του Θεού αποδεδειγμένον εις υμάς δυνάμεσι και τέρασι και σημείοις οις εποίησε δι’ αυτού ο Θεός εν μέσω υμών, καθώς και αυτοί οίδατε…» (Πραξ. 2,22).

9.Εις τις Πράξεις των Αποστόλων, καθώς βλέπομεν τον Πέτρο να θεραπεύη, διαβάζομεν: «Είπε δε Πέτρος, αργύριον και χρυσίον ουχ υπάρχει μοι˙ ο δε έχω τούτο σοι δίδωμι εν τω ονόματι Ιησού Χριστού του Ναζωραίου έγειρε και περιπάτει» (Πραξ. 3,6).

10.Εις τις Πράξεις των Αποστόλων, όπου διαβάζομεν για τους Αποστόλους Πέτρο και Ιωάννη ενώπιον του συνεδρίου, θα βρούμε ένα χωρίο που φέρει τον Απόστολο Πέτρο να λέη εις τους άρχοντες του λαού και τους προεστώτες του Ισραήλ τα εξής: «…γνωστόν έστω πάσιν υμών και παντί τω λαώ Ισραήλ ότι εν τω ονόματι Ιησού Χριστού του Ναζωραίου, ον υμείς εσταυρώσατε, ον ο Θεός ήγειρεν εκ νεκρών, εν τούτω ούτος παρέστηκεν ενώπιον υμών υγιής». (Πράξ. 4,10).

11.Εις τις Πράξεις των Αποστόλων, καθώς διαβάζομεν για τον Στέφανο που κηρύττει τον Χριστό και οδηγείται εις το συνέδριο, ακούμε τους ψευδομάρτυρες να λέγουν: «Ακηκόαμεν γαρ αυτού λέγοντος ότι Ιησούς ο Ναζωραίος ούτος καταλύσει τον τόπον τούτον και αλλάξει τα έθη α παρέδωκεν ημίν ο Μωϋσής» (Πραξ. 6,14).

12.Εις τις Πράξεις των Αποστόλων, διαβάζομεν ότι την ώραν που ο Παύλος πίπτει κατά γης, μετά την εκτυφλωτικήν λάμψιν, ακούγεται η φωνή του Κυρίου να του λέει: «Σαούλ, Σαούλ, τι με διώκεις;» Ο Παύλος τον ρωτάει: «Ποιος είσαι κύριε;» Λαμβάνει δε την απάντησιν: «Εγώ ειμί Ιησούς (ο Ναζωραίος) ον συ διώκεις» (Πραξ. 9.4-5). Εις τις εκδόσεις «Ωφελίμου Βιβλίου» και συγκεκριμένα εις το Ταμείον της Αγίας Γραφής, υπάρχει εντός παρενθέσεως ο όρος «Ναζωραίος» ως απάντησις του ιδίου του Ιησού προς τον Παύλο.

13.Εις τις Πράξεις των Αποστόλων, διαβάζοντας για τον λόγον του Παύλου προς τους Ιουδαίους των Ιεροσολύμων, ακούμε τον Παύλο να μνημονεύη το επεισόδιο της Δαμασκού και της φωνής του Κυρίου να του λέη: «Εγώ ειμί Ιησούς ο Ναζωραίος ον συ διώκεις»! (Πραξ. 22,8). Για μίαν ακόμη φοράν δηλαδή, ακούμε τον ίδιον τον Ιησούν Χριστόν να αποκαλή τον εαυτό Του Ναζωραίον!!

14.Δεν θα αναφερθώ εις το 24ο Κεφάλαιο των Πράξεων που ομιλεί για «της των Ναζωραίων αιρέσεως» (Πραξ. 24,5) αλλά θα κλείσω το κεφάλαιον περί Ιησού του Ναζωραίου με το 26ο Κεφάλαιο των Πράξεων, όπου βλέπομεν τον Παύλο να απολογείται προς τον Αγρίππαν, όστις τον θεωρεί αθώον, λέγοντας μεταξύ άλλων και τα εξής: «Εγώ μεν ουν έδοξα εμαυτώ προς το όνομα Ιησού του Ναζωραίου δεν πολλά εναντία πράξαι» (Πραξ. 26,9).

Ιησούς ο Γαλιλαίος: Συνεχίζοντας την απάντησίν μας εις αυτούς που χαρακτηρίζουν τον Ιησούν Ιουδαίον και ουχί Γαλιλαίον δεν θα καταγράψωμεν εδώ τα 63 εδάφια της Καινής Διαθήκης που ομιλούν γενικώς περί της Γαλιλαίας, αλλά τα σημεία εκείνα εις τα οποία ο Ιησούς Χριστός χαρακτηρίζεται ως Γαλιλαίος:

1.Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος εις το 26ο Κεφάλαιο του, γράφοντας για τον Ιησούν που βρίσκεται ενώπιον του Καϊάφα, καθώς και την άρνησιν και μετάνοιαν του Πέτρου, αναφέρει την ερώτησιν που υποβάλλει προς τον Πέτρον μία μικρή υπηρέτρια: «Και συ ήσθα μετά Ιησού του Γαλιλαίου»; (Ματθ. 26,29).

2.Ο Ευαγγελιστής Μάρκος, γράφοντας για την άρνησιν του Πέτρου, καταχωρίζει και το ακόλουθο συγκλονιστικό στοιχείο δείγμα και της ντοπιολαλιάς των Γαλιλαίων: «Και η παιδίσκη ιδούσα αυτόν πάλιν ήρξατο λέγειν τοις παρεστηκόσιν, ότι ούτος εξ’ αυτών εστίν. Ο δε πάλιν ηρνείτο. Και μετά μικρόν πάλιν οι παρεστώσες έλεγον τω Πέτρω αληθώς εξ αυτών ει και γαρ Γαλιλαίος ει και η λαλιά σου ομοιάζει»!! (Μάρκ. 14, 69-70)

3.Ο Λουκάς εις το 13ο Κεφάλαιό του, περί προτροπών του Κυρίου εις μετάνοιαν των Γαλιλαίων, γράφει: «Και αποκριθείς ο Ιησούς είπεν αυτοίς δοκείτε ότι οι Γαλιλαίοι ούτοι αμαρτωλοί παρά πάντας τους Γαλιλαίους εγένεντο, ότι τοιαύτα πεπόνθασιν;» (Λουκ. 13,2). Να θυμίσωμεν εδώ το γεγονός, ότι την ώραν που ομιλούσε ο Κύριος περί των σημείων των καιρών, παρουσιάσθηκαν μερικοί, οι οποίοι Του ανέφεραν για τους συμπατριώτες Του Γαλιλαίους, που εσφάγησαν εις τον ιερό και ανέμιξε ο Πιλάτος το αίμα των με τις θυσίες τις οποίες κατά την ώραν της σφαγής των προσέφεραν για να τους δώση ο Ιησούς την ως άνω απάντησιν, που μνημονεύσαμε.

4.Ο ίδιος Ευαγγελιστής εις το 22ο Κεφάλαιο, αναφερόμενος εις την άρνησιν του Πέτρου, μας θυμίζει τον άνθρωπον που μόλις είδε τον Πέτρο εβεβαίωσε μετ’ επιμονής ότι: «Επ’ αληθείας και ούτος μετ’ αυτού ην και γαρ Γαλιλαίος έστιν» (Λουκ. 22,59).

5.Ο Ιωάννης, εις το 4ο Κεφάλαιό του, γράφοντας για την αναχώρησιν του Ιησού από την πόλιν Συχάρ, όπου μετέβη εις την Γαλιλαίαν, αποφεύγοντας την ιδιαιτέραν Του πατρίδα, την Ναζαρέτ, γράφει: «Μετά δε τας δύο ημέρας εξήλθεν εκείθεν και απήλθεν εις την Γαλιλαίαν.

Αυτός γαρ ο Ιησούς εμαρτύρησεν ότι προφήτης εν τη ιδία πατρίδι τιμήν ουκ έχει»!! (Ιω. 4,43-44).«ΟΥΤΟΣ ΕΣΤΙΝ Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ Ο ΑΠΟ ΝΑΖΑΡΕΤ ΤΗΣ ΓΑΛΙΛΑΙΑΣ»!! Πάντως  όσοι πιστεύουν ότι ο Ιησούς ήτο Ιουδαίος και ουχί Γαλιλαίος τους θυμίζω τρία χαρακτηριστικά παραδείγματα, που αποτελούν πλέον αδιαμφισβήτητα στοιχεία του γεγονότος ότι ο Ιησούς κατήγετο από την εξελληλισθείσαν περιοχήν της Γαλιλαίας και ουχί της Ιουδαίας:

1.Κατά την θριαμβευτικήν είσοδον του Κυρίου εις τα Ιεροσόλυμα οι όχλοι εφώναζαν: «Ούτος εστίν Ιησούς ο προφήτης ο από Ναζαρέτ της Γαλιλαίας»!!! (Ματθ. 21,11).

2.Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, εις το 7ο κεφάλαιο του, που μιλάει για τις αμφιβολίες περί του Ιησού (στίχ. 1-13), παρουσιάζει τον Κύριον να διδάσκη με θείαν εξουσίαν (στίχ.. 14-30), την υπόσχεσιν ότι θα στείλει το Άγιο Πνεύμα (στιχ. 31-39) και τα διαφορετικά αποτελέσματα από την διδασκαλίαν Του (στιχ. 40-53), καταγράφει δε τις διχογνωμίες του λαού για το εάν είναι ή όχι ο Χριστός και για άλλους που έλεγαν: «μη γαρ εκ της Γαλιλαίας ο Χριστός έρχεται;

Ουχί η γραφή είπεν ότι εκ του σπέρματος Δαυίδ και από Βηθλεέμ της κώμης, όπου ην Δαυίδ, ο Χριστός έρχεται;» (Ιω. 7,41-42) πράγμα που δείχνει τον προβληματισμόν τους αφού: «σχίσμα ουν εν τω όχλω εγένετο δι’ αυτόν (Ιω. 7,43).

Πιο κάτω ο Ιωάννης, καταγράφοντας ένα διάλογον μεταξύ Νικόδημου και Φαρισαίων, θα γράψη: «Απεκρίθησαν και είπον αυτώ˙ μη και συ εκ της Γαλιλαίας ει; Ερεύνησον και ίδε ότι προφήτης εκ της Γαλιλαίας ουκ εγήγερται!» (Ιω. 7,52).

3.Ο Λουκάς, εις το 4ο κεφάλαιο του, γράφοντας για την επίσκεψιν του Ιησού εις την Ναζαρέτ, αναφέρει την είσοδον του Χριστού εις την συναγωγήν, όπου εδιάβασε ένα χωρίο του Προφήτου Ησαϊου, άφησε σαφώς να εννοηθή ότι η Ναζαρέτ ήτο η ιδιαιτέρα πατρίς Του: «Αμήν λέγω υμίν ότι ουδείς προφήτης δεκτός έστιν εν τη πατρίδι αυτού»(Λουκ. 4,24).

Δεν θα ήθελα να σας κουράσω άλλο με άλλες παραπομπές και αναφορές της Καινής Διαθήκης για τον Ιησούν από την Ναζαρέτ της Γαλιλαίας (Μάρκ.1,9, Ιω. 1,46 κ.λ.π. κ.λ.π. κ.λ.π.).Θα κλείσω μόνο με το εξής ερώτημα: Αφού όμως ο ίδιος ο Κύριός μας ο Ιησούς Χριστός παραδέχεται ότι είναι ο Ιησούς ο Ναζωραίος, τι χρείαν άλλην έχομεν μαρτύρων;
 
 ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ!