Αγαπητοί Επισκέπται του Ιστολογίου,
Επειδή
τώρα τελευταία με αφορμή, την επίσκεψη του Πάπα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο για
τους εορτασμούς του Αγίου Αποστόλου Ανδρέα
κάποιοι θέλουν να «αγιοποιήσουν» τον κ. Βαρθολομαίο και τον κ. Φραγκίσκο όπου
φτάνουν μέχρι και στις ημέρες του Πατριάρχη Αθηναγόρα και την συνάντησή του με
τον τότε Πάπα.
Για να καταλάβετε λοιπόν περί τίνος πρόκειται σας παραθέτω κατωτέρω ένα μικρό απόσπασμα από το κείμενο του Μητροπολίτη Ιταλίας Γενναδίου, στην συνέχεια θα διαβάσετε με προσοχή όμως, κείμενο εμπεριστατωμένο υπό τον τίτλο:Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΝΑΡΙΟΝ.
Για να καταλάβετε λοιπόν περί τίνος πρόκειται σας παραθέτω κατωτέρω ένα μικρό απόσπασμα από το κείμενο του Μητροπολίτη Ιταλίας Γενναδίου, στην συνέχεια θα διαβάσετε με προσοχή όμως, κείμενο εμπεριστατωμένο υπό τον τίτλο:Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΝΑΡΙΟΝ.
*Δημιουργήθηκε από Π. ΒΟΙΩΤΟ
Μητροπολίτης Ιταλίας Γεννάδιος: “Οἱ δύο
Θεοπρόβλητοι καί Θεοτίμητοι Ἐπίσκοποι Ρώμης καί Κωνσταντινουπόλεως….” 6 Νοεμβρίου
2014
......Ὁ
Ἐπίσκοπος
Ρώμης καί ὁ Ἐπίσκοπος
Κωνσταντινουπόλεως, οἱ δύο Πατριάρχαι Ἀνατολῆς
καί Δύσεως, Κορυφαί
τιμῆς καί ἀγάπης,
ἀλλά καί πρῶτοι
Διάκονοι τῆς Ἐκκλησίας
τοῦ Χριστοῦ,
ἐλευθερώνονται ἀπό
τό ἐπικίνδυνον συναίσθημα τοῦ
Συναγωνισμοῦ,
τό
ὁποῖον
δημιουργεῖ πολεμικήν καί ἐχθρότητα,
διαφοράς καί ἀνισότητας, ὄχι
μόνον εἰς
τήν πνευματικήν, ἀλλά καί εἰς
τήν κοινωνικήν ζωήν τῶν ἀνθρώπων.
.....Ἡ
μεγαλοπρεπής, ἀλλά καί ἀδελφική,
Συνάντησις τῶν δύο πρώτων
πνευματικῶν Ἡγετῶν
της Χριστιανικῆς Ἐκκλησίας
εἰς
τό ἐνδοξότατον
Φανάριον, τήν Καθέδραν τοῦ Οἰκουμενικοῦ
Πατριάρχου, ὁπωσδήποτε θά μείνῃ
ἱστορική
καί λαμπροτάτη μέσα εἰς τούς αἰῶνας
τοῦ
παρελθόντος καί τοῦ παρόντος, ἀλλά,
βεβαίως, καί τοῦ μέλλοντος, ὅμως,
νομίζω ταπεινά ὅτι ἡ
Συνάντησις αὐτή θά μείνῃ
εἰς
τήν ζωήν τοῦ πιστοῦ
λαοῦ
τοῦ
Θεοῦ
ὡς
μία σταθερή καί ἀσυναγώνιστη ἐμπειρία
καί πραγματικότης καταλλαγῆς καί ἀδελφοσύνης,
σημαντικοτέρα καί ἀξιολογωτέρα, βεβαίως, τῶν
προηγουμένων Συναντήσεων,«Γέφυρα ἀγάπης, εἰρήνης,
ἐλπίδος
καί ἑνότητος»,
διά τήν συνέχισιν τῆς θεϊκῆς
αὐτῶν
πορείας πρός τό Εὐαγγελικόν Μήνυμα: «ἵνα ἕν
ὦσι»,
διότι
κατά πρῶτον.
.....Εἶναι
ὑπέροχον
καί φωτεινότατον παράδειγμα ἡ πορεία αὐτή
ἀγάπης,
ταπεινώσεως, προσευχῆς καί πιστότητος τοῦ
πιστοῦ
τῷ
θελήματι τοῦ Θεοῦ. Ἡ
ἐπιστροφή, λοιπόν, εἰς
τούς χρόνους μας, τῆς πρώτης -ἀρχικῆς-
θεϊκῆς ἀγάπης,
ἡ ὁποία
χαριτώνει τήν ἀνθρωπίνην καί ἐκκλησιαστικήν
πορείαν τῆς ζωῆς
καί τῆς διακονίας
τῶν Ἁγιωτάτων
Μορφῶν τοῦ
Πάπα καί τοῦ Πατριάρχου,
ἡ
πορεία αὐτή
τῶν
δύο σεπτῶν
ἀνθρώπων,
τούς ὁποίους
βλέπομεν καί ἀκούομεν, εἶναι
ἡ
μοναδική πορεία, ἡ ὁποία
ὁδηγεῖ
εἰς
τήν συμπόρευσιν πρός ἐκπλήρωσιν τῆς
Διαθήκης τοῦ Σωτῆρος μας Χριστοῦ:
«ἵνα
ἕν
ὦσιν»,
καί δή ἔχει
θησαυρόν ἀνεκτίμητον τάς ἀξίας
της, αἱ
ὁποῖαι
σκορπίζουν τήν εἰρήνην, τήν ἐλπίδα,
τήν ἀγαλλίασιν,
τήν εὐλογίαν
τοῦ
Θεοῦ.
.....Ἡ
Συνάντησις εἰς τήν Καθέδραν τοῦ
Οἰκουμενικοῦ
Πατριάρχου, ἡ ὁποία θά εἶναι
ἱστορική
καί περίλαμπρος ἀπό πλευρᾶς
Ἱστορίας
καί Πολιτισμοῦ, θά χαρακτηρισθῇ,
κατά τήν γνώμην μου, πρωτίστως ὡς «Ἀδελφική»,
μεγίστης σημασίας, διότι εἰς τό Φανάριον θά λάμψῃ,
μέ Πατριαρχικήν σεμνότητα καί ἀναστάσιμον ἀγαλλίασιν,
τό μεγαλεῖον, ἡ δόξα καί ἡ
δύναμις τῆς πρώτης - ἀρχικῆς
- θεϊκῆς
ἀγάπης,
τῆς
ὁποίας
εἰς
τούς χρόνους, εἰς οὕς
ζῶμεν
καί κινούμεθα, ἀληθινοί αὐτῆς
φορεῖς
εἶναι
ὁ
Πάπας Ρώμης καί ὁ Οἰκουμενικός
Πατριάρχης, διάκονοι πιστοί τῆς Διαθήκης τοῦ
Κυρίου: «ἵνα ἕν ὦσι»,
καί ταπεινοί ἐργάται εἰς
τό βοηθῆσαι
τόν λαόν τοῦ Θεοῦ εἰς
τήν συμπόρευσίν του εἰς τό θεϊκόν αὐτό
μήνυμα, σημεῖον ἐξαίσιον διά νά πιστεύσῃ
ὁ
κόσμος.
.....Θά
γίνουν Ἰνδάλματα,
ὑψίστης
περιωπῆς
καί κύρους παγκοσμίου, θά ἀποτελέσουν τρανότατον
παράδειγμα ἀδελφικῆς
συνεργασίας διά τήν ἐπιστροφήν τῆς
πρώτης - ἀρχικῆς - θεϊκῆς
ἀγάπης
καί θά εἶναι
διά τούς παρευρισκομένους, καί δι’ ὁλόκληρον τόν κόσμον, δῶρον
καί εὐλογία
τοῦ
Θεοῦ.
Οἱ δύο Θεοπρόβλητοι καί Θεοτίμητοι Ἐπίσκοποι Ρώμης καί Κων/πόλεως,
πατερικόν παράδειγμα ἀγάπης,
εἰρήνης,
ἐλπίδος και ἑνότητος,
εἰς Φανάριον,
μέ τούς λόγους καί τήν ἐκκλησιαστικήν αὐτῶν συμπεριφοράν,
θά καταδείξουν εἰς ὅλους τήν πορείαν τήν ὁποίαν ὀφείλει νά διατρέξῃ κάθε πιστός ἄνθρωπος καί κάθε ἄνθρωπος καλῆς θελήσεως,
ἐάν θέλῃ νά ἐξέλθῃ ἀπό τήν κρίσιν:
Θά πράξῃ σύμφωνα μέ τό Θέλημα τοῦ Θεοῦ, διά νά εἶναι σῶος,
ἐλεύθερος,
εἰρηνικός,
ἐάν θέλῃ νά ἔχῃ βοηθόν καί συναντιλήπτορά του τόν Θεόν.
.....Ἡ
ἀγάπη
εἶναι
Αὐτός
ὁ
Θεός, ὁ
Ὁποῖος
ἐδώρησεν
εἰς
τόν ἄνθρωπον
τήν σωτηρίαν καί τήν αἰώνιον ζωήν. Μέ αὐτήν
τήν χαράν καί τήν δύναμιν θά χαριτώσουν οἱ δύο Σεπτοί
Προκαθήμενοι τῆς Χριστιανικῆς
Ἐκκλησίας
τόν λαόν τοῦ Θεοῦ, καί ἀκόμη
θά ἐνθυμηθῇ
τούς λόγους τοῦ Πάπα: «Εἴμεθα
ἀδελφοί,
μᾶς
ἑνώνει
ἡ
ἀγάπη».
Ὁ
Πατριάρχης ἀπήντησε: «Ἁγιώτατε,
περιμένω ἐδῶ 11 αἰῶνας».
.....Ἡ
Συνάντησις εἰς τήν Καθέδραν τοῦ
Οἰκουμενικοῦ
Πατριαρχείου, τό Φανάριον, θά εἶναι «Πάσχα», θά εἶναι
Ἀνάστασις, θά εἶναι
χαρᾶς Εὐαγγέλια,
μέ ἀναστάσιμον ἀγαλλίασιν,
μέ ἄγκυρα ἐλπίδος,
θά εἶναι μία Πασχαλινή ἀδελφική
πορεία καί συμπόρευσις, μέ προορισμόν τήν ἐκπλήρωσιν
καί τελείωσιν τῆς «Διαθήκης τοῦ
Θεοῦ»,
ἡ
ὁποία
θά εἶναι
διά τήν Στρατευομένην Ἐκκλησίαν ἀνεπανάληπτη
καί λίαν εὐπρόσδεκτη ἑορτή
μετά τήν περίοδον τοῦ μεγάλου Σχίσματος, ἡ
ἑορτή
τῆς
Ἐνότητος
τῶν
Χριστιανῶν.
----------------------
Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ
ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΝΑΡΙΟΝ.
«Πεπράκαμεν τήν πίστιν ημών άντηλλάξαμεν
τήν εύσέβειαν δια της Παπικής ασεβείας»(Μάρκος Ευγενικός).
Ή προδοσία της
Ορθοδοξίας είναι γεγονός άναμφισβήτητον, ότι συνετελέσθη δια της σκέψεως και
λόγου εκ μέρους του Ταγού της Όρθοδοξίας Αθηναγόρα Α' και τών μετ' αύτού ασυνειδήτων Επισκόπων
και Κληρικών και προσωπικώς του εργαζομένου, ως κατηγγέλθη παρά τών Ελλήνων
Αμερικής, δια τον άφελληνισμόν τών Όρθοδόξων Ελλήνων Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ιακώβου.
Τάς λεπτομέρειας αρυόμεθα «εκ του
Σχεδίου της Εκκλησίας», της πλήρους τ. ε. υποταγής "Ορθοδοξίας υπό τον
Πάπαν έξυφανθέντος», τω 1961, ότε ό Άθηναγόρας Α'-κρίμασιν οις ό Κύριος οίδε-Οικουμενικός
Πατριάρχης αποκατέστησε κανονικόν σύνδεσμον και έπαφήν προς τον προ τίνος
εκλιπόντα Πάπαν Ίωάννην ΚΔ' και έκ πηγών
προσκειμένων προς το Βατικανόν.
Έκτοτε εξυφαίνεται ή συνωμοσία κατά της
Όρθοδοξίας, πνεύμα δε ελευθεριότητος και απεμπολήσεως τών Όρθοδόξων δογμάτων
και Παραδόσεων εισάγεται παρά τών όλιγογενείων
και έξυρισμένων μισθοφοραρίων - τιτουλαρίων Επισκόπων Φαναρίου διά τών
λογοτεχνικών - θεατρικού τύπου - δημοσιευμάτων εις τό φιλολογικόν και
έκκλησιαστικόν όργανον του Πατριαρχείου «Απόστολος
Ανδρέας».
Μετά την διάσκεψιν της Ρόδου τω 1964,
καθ' ην ή δαιδαλώδης Πολιτική του Βατικανού, διά: του φερέφωνου της
Άθηναγόρα του Α΄ έπέτυχεν τήν διάσπασιν δυστυχώς της ένότητος της Όρθοδοξίας,
παρά τήν σθεναράν άντίστασιν τών Σλαυϊκών Εκκλησιών, διά μέσων ανομολόγητων,
καθορισθείσης συμφωνίας νά δύναται εκάστη επί μέρους Εκκλησία νά συναπτή
Διάλογον μετά του Βατικανού, άρχεται ή διάβρωσις τών έν διασπορά Ελλήνων του
εξωτερικού. Έπισκεφθέντες προσφάτως τήν Μέσην Άνατολήν, Δαμασκόν.
Παλαιστίνην επί μήνα, πολλά ήκούσαμεν
και έδιδάχθημεν περί τής ιστορικής συναντήσεως και του εναγκαλισμού του Πάπα
Παύλου του ΣΤ' εις τό Άνάκτορον
('Αντιπροσωπείον) του Βατικανού επί του Όρους τών Έλαιών μετά τού 'Αθηναγόρα συμπαραστατουμένου
υπό ακατάρτιστων Θεολογικώς Επισκόπων και του αξιοδακρύτου Αμερικής Ιακώβου,
καθ' ήν συνάντησιν συνετελέσθη ή
ειδεχθεστέρα (από 1280 Συνόδου Λυώνος και υποταγής Εκκλησίας παρά Μιχαήλ
Παλαιολόγου και του Πατριάρχου Ιωάννου Βέκκου προδοσία τής Όρθοδοξίας) και
άπεμπολήθη ή Ελληνική και Όρθόδοξος συνείδησις.
Δεν δυνάμεθα να μή έξάρωμεν τήν
υψηλόφρονα γνώμην και άνταξίαν άξιοπρέπειαν Έλληνος Πρωθιεράρχου του Πατριάρχου
Ιεροσολύμων Βενεδίκτου έπιδείξαντος άπάθειαν εις τήν συνάντησιν 'Αθηναγόρα και
Πάπα και μη έπιτρέψαντος τω Μονάρχη τής Καθολικής Εκκλησίας Πάπα τω ΣΤ' νά διέλθη υπό τήν έπίσημον ιδιότητα
του Αρχηγού τής Καθολικής διά του ιστορικού Ναού Αγίας Ελένης έν Βηθλεέμ και κατέλθη εις
προσκύνησιν Άγιου Σπηλαίου.
Και ύπεχρεώθη ό αγέρωχος Πάπας διά τής
πλαγίας Πύλης, τού Ναού της Βηθλεέμ νά
εισέλθη εις τον παρακείμενον Καθολικόν Ναόν και εκείθεν διά τής υπογείου
διαβάσεως νά κατέλθη εις προσκύνησιν του Αγίου Σπηλαίου. Ή φαεινή διάνοια του
υποψηφίου Παπα Ανατολής Άθηναγόρα ουδέν έδιδάχθη εκ τής σθεναράς Όρθοδόξου
γραμμής τών Πατριαρχών Αντιοχείας - Ιεροσολύμων.
ΕΡΓΑ
ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ ΤΟΥ ΕΞΑΡΧΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΒΙΕΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΝΕΟΥ
ΒΗΣΣΑΡΙΩΝΟΣ. Αί
Έκκλησίαι τής Ευρώπης - Αμερικής και διασποράς, έκτελούσαι έντολάς του
φερέφωνου Βατικανού Άθηναγόρου,
διασαλπίζουσιν λόγω και έργω ώς τετελεσμένον γεγονός τήν Ένωσιν Εκκλησιών τ.ε.
τήν ύποταγήν τής Ορθοδόξου Εκκλησίας τω Ποντίφηκι Ρώμης.
Πλείστα εγράφησαν διά τον Άρχιεπίσκοπον
Αμερικής Ίάκωβον και τήν συμπροσευχήν δια Λιτανειών και Λειτουργιών μετά τών
Λατίνων και άλλων Έτεροδόξων και 'Αλλοδόξων Έκκλησιών, όν Ίάκωβον ή
Έβραιομάσσωνική όργάνωσις Μπινάϊ Μπιρήθ εργαζομένη διά τήν παγκόσμιον
επικράτησιν Σιωνισμού άνηγόρευεν τον Μασώνον Ίάκωβον τω 1963 «άνθρωπον
του έτους».
ΦΡΙΞΟΝ ΗΛΙΕ ΚΑΙ ΣΤΕΝΑΞΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. Έκ τών ζηλωσάντων δόξαν τών Λατινοφρόνων Ιωάννου Βέκκου καί Βησσαρίωνος Ιεραρχών του Φαναρίου.
Πληροφορίαι έγκυροι έμφανίζουσι τήν θρησκευτικήν κατάστασιν τών έν Βιέννη σπουδαστών Ελλήνων ώς θλιβεράν καί άπαισιόδοξον. Καί τούτο, διότι ό Δορυφόρος Βατικανού έν Κεντρική
Ευρώπη καί Έξαρχος Άθηναγόρα Μητροπολίτης Βιέννης Χρυσόστομος, έπιλήσμων
γενόμενος του ενδόξου Μαρτυρίου του 'Εθνομάρτυρος Μητροπολίτου Σμύρνης
Χρυσοστόμου, θείου του έκ μητρός, απεμπόλησε τήν Όρθόδοξον συνείδησιν καί εις
τάς μεγάλας καθημερινάς Εφημερίδας Βιέννης γράφει:
Άκουσον, Άκουσον,«Οτι δεν υπάρχει καμμία διαφορά καί
διαχωρισμός μεταξύ Όρθοδοξίας καί Καθολικισμού. Όλοι, τονίζει, έχουσι βαπτισθή
εις τον Χριστόν καί πιστεύουσι εις ένα καί εις τον αυτόν Θεόν. Οί Όρθόδοξοι
δύνανται χωρίς τύψεις συνειδήσεως νά έπισκέπτωνται τάς Καθολικάς Εκκλησίας,
ίνα έκτελώσι όμού εκεί τήν Θείαν Λειτουργίαν». Ή διάβρωσις τής Όρθοδοξίας υπό του νέου
Βησσαρίωνος Μητροπολίτου Βιέννης Χρυσοστόμου, έσχε θλιβερωτάτας συνεπείας καί
εις τήν θρησκευτικήν συνείδησιν τών Όρθοδόξων Σπουδαστών προεκάλεσε σύνχυσιν
καί αβεβαιότητα. Δεν γνωρίζουσι πλέον τί όφείλουσι νά πιστεύωσι.
Τινές έκ
τούτων διέκοψαν τήν έπαψήν προς τήν Όρθόδοξον Έκκλησίαν θεωρούντες αυτήν «ώς Διδασκαλείον ασεβείας» έτεροι δέ
επηρεασμένοι έκ τής γενικής γνώμης τής λεγομένης Ενώσεως τών Εκκλησιών τήν
οποίαν καλλιεργεί ό ημερήσιος καί περιοδικός Τύπος καί τό άφθονον χρυσίον προς
έξαγοράν συνειδήσεων παρά τής Πολιτικής, επισκέπτονται τάς Ρωμαιοκαθολικάς
Εκκλησίας καί μετέχουσι τών προσευχών καί ιεροτελεστιών. Άλλοι, τέλος,
Σπουδασταί, έκλαβόντες τήν Όρθοδοξίαν ώς θεσμόν άσυγχρόνιστον καί
πεπαλαιωμένον, προσηλυτίσθησαν υπό τών αιρέσεων Προτεσταντών και τών
Χιλιαστών.
Ό ανερχόμενος
και κατερχόμενος τάς κλίμακας του ανακτόρου Καρδιναλίου Βιέννης Konig Μητροπολίτης Όρθόδοξος Χρυσόστομος, ίνα εκδήλωση τήν
πλήρη άφοσίωσίν του προς τήν Φιλενωτικήν Πολιτικήν του άξιοδακρύτου πάτρωνός
του 'Αθηναγόρα έτέλεσεν τον π. Ίανουάριον 1966 εις τον Όρθόδοξον Μητροπολιτικόν
Ναόν τής Βιέννης Οικουμενικήν Λειτουργίαν. Κατ' αυτήν παρέστησαν Καθολικοί,
Ουνίται - τό προγεφύρωμα τών Καθολικών διά τήν κατάκτησιν τής Όρθοδοξίας -Προτεστάνται,
Μεθοδισταί καί Χιλιασταί, Σαββατισταί καί Πεντηκοστηανοί.
"Ακουσον! Άκουσον! Κατ' αυτήν έγινε παράκλησις προ του Εικονοστασίου, τό
όποίον κατηυγάζετο διά πολλών φώτων,
υπέρ του Πάπα καί άπηυθύνθη ή ευχή υπέρ τής πραγματοποιήσεως τών αποφάσεων
τής προσφάτου Συνόδου του Βατικανού ανά τήν Οίκου-μένην!!! Μία τών
αποφάσεων τής Συνόδου Βατικανού είναι καί ή καύσις τών νεκρών παρά τήν σαφή
μαρτυρίαν Άγιας Γραφής «Γη εί καί εις γήν άπελεύσει» ώς καταδίκης τών
Πρωτοπλάστων.Ευτυχώς υπάρχει έν Βιέννη κατάλειμμα
ευσεβείας, Σύλλογος ζηλωτών Ελλήνων σπουδαστών ύπό τήν;
έπωνυμίαν του τελευταίου προμάχου τής Όρθοδοξίας έν Βυζαντίω «Αγίου Μάρκου Ευγενικού».
Οι θεοσεβείς Ορθόδοξοι σπουδασταί διεμαρτυρήθησαν
εντόνως εις τό φερέφωνον Βατικανού-Έπίσκοπον Βιέννης Όρθόδοξον Χρυσόστομον αλλά
εις μάτην Ουδεμία προσοχή εδόθη,
Ούδεμίαν πρόνοιαν διά τήν θρησκευτικήν τόνωσιν τών Ελλήνων σπουδαστών, οίτινες
έν μέσω τών παφλαζόντων κυμάτων τών Έτεροδόξων Εκκλησιών απειλούνται νά
παρασυρθώσι και άπολέσωσι τήν Έθνικήν και Όρθόδοξον συνείδησή των.
Τούνο
αποτελεί άπώλειαν χρόνου διά τον νέον Βησσαρίωνα Μητροπολίτην Χρυσόστομον. Μέριμνα μόνον
διά τήν εύνοιαν του Καρδινάλιου Konig Βιέννης και είναι μέλος μεγάλης - Έπιτροπής
αποτελούμενης έξ ανωτάτων Κρατικών και Πολιτικών αξιωματούχων Βιέννης, ού μην
και Βιομηχάνων καί ανωτέρων Κληρικών. Ή Επιτροπή ιδρύθη προ έτους διά τήν
έπανασύνδεσιν τών Εκκλησιών υπό τον τίτλον Pro Oriente.
Κατά τήν
τελετήν ιδρύσεως της παρέστη ό Κομισάριος Άθηναγόρα καί προεδρεύσας Διασκέψεως
Ρόδου Νοέμβριον 1964 διαβόητος Επίσκοπος Ηλιουπόλεως (τιτουλάριος) Μελίτων, αποσταλείς αμέσως μετά τήν
παγίδευσιν Όρθοδόξων Αντιπροσωπειών «όπως
εκάστη επί μέρους Εκκλησία συναπτή Διάλογον μετά Βατικανού» προς τον
Ποντίφηκα Ρώμης, όστις Μελίτων μετέφερε τους χαιρετισμούς και τάς εύχάς του
'Αθηναγόρου, προσενεγκών ώς προσωπικόν δώρον προς τον Καρδινάλιον Βιέννης
πολύτιμον εικόνα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Τά σχόλια
περιττεύουσιν. Άπευθυνόμεθα προς τινας Καθηγουμένους καί Λογίους Προεστώτας - Μοναχούς
τών μεγάλων Ί. Μονών Άγίου Όρους Θιασώτας τής Πολιτικής του μεγαλοπράγμονος
Αθηναγόρα, έξ αγνοίας προφανώς τών γεγονότων, άπευθυνόμεθα προς τον Έλληνικόν
Λαόν και προς τούς Πολιτικούς ήγέτας Ελλάδος μεμυημένους έν πολλοίς εις τον
Θρησκευτικόν συγκρητισμόν των Μασσωνικών
Στοών, όπως άφυπνισθώσιν εκ του λήθαργου και δή την Διοικούσαν
Έκκλησίαν τής Ελλάδος τυρβάζουσαν περιπαθώς «περί τό έπαίσχυντον μεταθετόν, όπερ προεκάλέσε ή έφεσις κενής δόξης
(Μωροδοξία) και ή μανία πλεονεξίας των Επισκόπων επί σκανδαλισμώ των
συνειδήσεων πιστών, πως θέσωσι τέρμα εις την θλιβερωτάτην κατάστασιν,
ήν προκαλεί ή αλλοφροσύνη του νεωτέρου
Βέκκου Άθηναγόρα και ήτις εγκυμονεί θανάσιμους κίνδυνους δια την Πίστιν
των Πατερών μας και την έπιβίωσιν τής Ελληνικής Φυλής.
Κατώδυνοι την
ψυχήν άναφωνούμεν τό του Μακαρίου Μάρκου τω όντι Ευγενικού άποσκορακίσαντος
την ψευδοσύνοδον Φλωρεντίας 1439 δια τής περιλαλήτου εκφράσεως«Πεπράκαμεν τήν Πίστιν ημών άντηλλάξαμεν τήν
πατρώαν εύσέβειαν δια τής Παπικής ασεβείας και ημείς προσθέτομεν δια τής
Αθηναγορείου τερθρείας». Απίστευτος βλασφημία του Πατριάρχου Άθηναγόρα.
Ο
ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΘΗ ΤΟΝ ΠΑΠΑΝ.
Θεολογικαί
συνομιλίαι μεταξύ Ρώμης και Κων)λεως.
Άποκλειστικότης τής «die Presse» (Τύπος)
Επισήμου οργάνου του Βατικανού έν
Αυστρία.
Ρώμη.
«Φλέγομαι νά μεταβώ εις Ρώμην αλλά...»διηυκρίνησεν ό Οικουμενικός Πατριάρχης
Κωνσταντινουπόλεως Αθηναγόρας εις μίαν συνέντευξίν του με τήν «CORRIERE della SERA» του Μιλάνου. Ό Πατριάρχης φοβείται ότι ή έντασις
των σχέσεων μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδος ένεκα τής Κύπρου θα ήδύνατο νά οδήγηση
τήν Άγκυραν μέχρι σημείου, ώστε νά απαγορευθή ή επάνοδός του, εάν ήμέραν τινά
ώφειλε νά μεταβή είς Ρώμην.
Έξέφρασεν όμως την έπιθυμίαν του νά συναντηθή
ακόμα μίαν φοράν με τον Πάπαν, άλλα τώρα εις τήν Ρώμην. Περί τής πρώτης του
συναντήσεως με τον Πάπαν Παύλον VI στην Ιερουσαλήμ είπεν ό Αθηναγόρας, ότι κατ’
ούδένα τρόπον ύπήρξεν προπαρασκευασμένη. Καθώς έδήλωσεν περαιτέρω ό Άθηναγόρας
διεξάγονται θεολογικαί συνομιλίαι μεταξύ Ρώμης και Κωνσταντινουπόλεως:
«Ευρισκόμεθα
ήδη εις την ενότητα μέ την έκκλησίαν της Ρώμης και έν ονόματι του Χριστού
προσπαθούμεν να άποκαταστήσωμεν τάς κοινάς σχέσεις, αί όποιαι οφείλουν ν' απαλείψουν
κάθε σκιάν των παρελθόντων αιώνων και τον ακόμη μωρότερον χωρισμόν. Οι Θεολόγοι εργάζονται ήδη προς αυτόν τον
σκοπόν».Ό Πατριάρχης συνέχισε:«Πόσον μεγάλη αφροσύνη υπήρξε το νά χωρισθώμεν! Και τούτο ένεκα μιας έριδος
μεταξύ ενός Πατριάρχου και ενός Καρδιναλίου. Εις την πράξιν τό σχίσμα ουδέποτε έθεσπίσθη και καθηγιάσθη». Οι Θεολόγοι έζήτησαν νά
παραμερίσουν τάς διαφοράς Δογματικής Λειτουργικής και Κανονικής φύσεως, διότι
θά ύπερεδοκιμάζετο ή εργασία των.
Τά
σχόλια περιττεύουσι. Τοις γάρ έχέφροσι εις λόγος έξαρκεί διά την διαπίστωσιν
των Όρθοδόξων φρονημάτων Πατριάρχου
Άθηναγόρα και επιλέκτων Θεολόγων συνεργατών του.
ΣΧΟΛΙΑ εις τήν βλάσφημον συνέντευξιν Πατριάρχου Άθηναγόρα
προς τόν ανταποκριτήν της Corriere della Sera Τεύχος «Κήρυκος» (Φύλλον Νοεμβρίου 1966) την
οποίαν κατεχώρησε αποκλειστικώς τό
έπίσημον όργανον του Βατικανού εν Αυστρία (Βιέννη) die Presse (ο τύπος).Έν τη
συνεντεύξει κηρύσσεται γυμνή τη κεφαλή, ή άπεμπόλησις της ορθοδόξου
συνειδήσεως παρά του φερέφωνου Αμερικανικής Πολιτικής κρίμασιν οις ό Κύριος οίδε - Οικουμενικού Πατριάρχου
Αθηναγόρα Α'!
Συμπίπτει δε
αυτή προς τον έορτασμόν εκ μέρους τής Ελληνικής και έκ των Σλαυϊκών Εκκλησιών
Ορθοδόξων ενός κοσμοϊστορικού γεγονότος επί τή συμπληρώσει 11 εκατονταετηρίδων
του εκχριστιανισμού των Σλαύων παρά των δυο Αγίων Αδελφών έκ Θεσσαλονίκης Κυρίλλου
και Μεθοδίου.Τό μεγαλειώδες τούτο έργον των δύο Αγίων Αδελφών συνετελέσθη δια
τής Χάριτος του Παναγίου Πνεύματος και τής ακλονήτου πίστεώς των εις την
Όρθοδοξίαν, ήτις περικλείει δύναμιν έκπολιτιστικήν.
Ούτοι ουδόλως
έθυσίασαν τά Ελληνορθόδοξα ιδανικά εις την σοφιστικήν Πολιτικήν της Οικουμενικότητας την έπινοηθείσαν
προς παραπλάνησιν της κοινής γνώμης παρά του φιλοδοξούντος νά προχειρισθή Β'
Πάπας έν τή Ανατολή Πατριάρχου Άθηναγόρα, άπεμπολήσαντος την Όρθόδοξον
συνείδησιν έναντι ελεεινής Παπικής ευλογίας και υποταγής Ανατολικής Έκκλησίας
τω Ποντίφηκι Ρώμης,
Ενεκάρτέρησαν
εις απηνείς διωγμούς και τάς μηχανορραφίας κινηθέντας παρά των λατρευτών φίλων
Άθηναγόρα Λατίνων Κληρικών, προς ματαίωσιν του ιεραποστολικού των έργου και ό
μεν Κύριλλος προώρως έξεδήμησε προς Κύριον έν Ρώμη τω 866, ο δε
Μεθόδιος περιεβλήθη τόν Φωτοστέφανον Μάρτυρος τω 855 μ.Χ. Φευ!
Και όμως ή
φαεινή διάνοια 'Αθηναγόρα έχαρακτήρισε τό σχίσμα των Εκκλησιών ώς μωρίαν και ώς
άφρονα τον έπιφανέστατον άνδρα του Βυζαντίου τον ιερόν και μέγαν Φώτιον
Καθηγητήν του Άγίου Κυρίλλου έν τω Πανεπιστημίω Μαγγναύρας (Κων/πόλεως) όστις
ενέπνευσε τους δυο Αγίους Αδελφούς Κύριλλον - Μεθόδιον εις τό ευγενές και μέγα
έργον του Ευαγγελισμού των Σλαύων, εις την συνέντευξίν του προς τον
άνταποκριτήν της Corriere della Sera.
Ο Tem-pora ο mores! Προς τον θαλαμηπόλον του Βατικανού Πατριάρχην Άθηναγόραν Α' και τους
παρ' αύτω έξυρισμένους μισθοφοραρίους Επισκόπους και κληρικούς, προσήκει ώς
άπάντησις εις τους χαλεπούς καιρούς, ου διανύομεν, ή δοθείσα τω 1629 προς
τούς Καλβινιστάς τοιαύτη του μεγαλόφρονος Πατριάρχου Αλεξανδρείας Γερασίμου Α' ανδρός διακριθέντος δια
την υψηλήν Θεολογικήν και Φιλοσοφικήν Παιδείαν.
Ιδού αύτη ώ
Λατινόφρονες Φαναριώται: «Ημείς ώς μηδόλως άποστατήσαντες των παραδοθέντων
εγγράφως και άγράφως τη Εκκλησία, όρων υπό των έγγύτερον του Χριστού Πατέρων
και της πρώτης Πίστεως, ουδέ καν άνεχόμεθα τό όνομα της αποκαταστάσεως (μετά
των κακοδόξων Λατίνων) να ήχήση τα ώτα μας».
Τά σχόλια
περιττεύουσι. Τοις γαρ έχέφροσι και εις λόγος έξαρκεί προς διαπίστωσιν των κακοδόξων
φρονημάτων των εξωμοτών Φαναρίου έκλαμβανόντων ώς Κάφρους τον Όρθόδοξον
Ελληνικόν Λαόν.
Δια τους ζηλώσαντας
την δόξαν του Λατινόφρονος Πατριάρχου Ιωάννου Βέκκου ύποτάξαντος την Άνατολικήν
Έκκλησίαν εις τον Πάπαν Ούρβανόν Δ' προστάξει του Μιχαήλ Η' Παλαιολόγου έν
Λυώνι της Γαλλίας 1280 Άθηναγόραν Α' και
τον θαλαμηπόλον Βατικανού Ίάκωβον Αμερικής παραθέτω κατωτέρω στίχους εκ βιβλίου
εκδοθέντος 1806 «Εκκλησιαστικής
Ιστορίας Σύμμικτα» ως απεικονίζοντας τάς σκέψεις των εξωμοτών
Όρθοδοξίας - και κρίμασιν οις ό Κύριος οίδε Ταγών αυτής.
Ταύτα δε
στοχαζόμενος και ό Παλαιολόγος (γράφε Άθηναγόρας) Την "Ενωσιν προέβαλε,
μάλιστα δε ευλόγως. Έγραφεν ουν τω Ούρβανώ (Παύλω ΣΤ')πέμπων τε
και λεγάτους. Αρχιερείς (Μελίτωνα Ηλιουπόλεως) και Άρχοντας αυτούς και
δεσποτάτους. Δέχεται δε την Ένωσιν μετά
καινοτομίας άπάσης ουν τής Δυτικής εκείνης Εκκλησίας Ήρχισε δε και αυστηρώς
πάσι νά έπιτάττη Και τοις λογάσι μάλιστα, τοις τότε Άθωνίταις Τότε αυτοί οί
Μοναχοί του Άθω οί Άββάδες.
Εκείνοι οί
Σεβάσμιοι του Όρους οί λογάδες, Έγραφαν τοις Χριστιανοίς τοις τότε Όρθοδόξοις
«ο Βασιλεύς (γράφε Πατριάρχης) χριστιανοί γέγονε Λατινόφρων. Τά των Λατίνων
δόγματα ζητεί ό ματαιόφρων Τάς ασεβείς του προσταγάς ποτέ νά μή
δεχθήτε Τανυν δέ έκ των Παπικών δογμάτων φυλαχθήτε. ώ Άθηναγόρα φιλόχριστε, πώς
θέλεις νά βιάσης πράγματα ασυμβίβαστα θέλεις νά συμβιβάσης; Εκείνοι οί
προστάται δέ της αληθούς θρησκείας Και της του Χριστού Καθολικής αγίας
Έκκλησίας. Πάντες κοινώς άντέλεγον, αύτώ ήναντιουντο Και κατά της Ενώσεως αυτής
άπελογούντο.
Τότε πολλούς έξώρισε Μιχαήλ ό Λατινόφρων Τον πατριάρχην Ιωσήφ τον
και ήγιασμένον. Έπειτα δέ προσέταξε
Βέκκω τω Ιωάννη Τήν Έκκλησίαν του Χρίστου ευθέως νά ποιμάνη. Επιστρέφων έκ
τής επιδρομής κατά του Αγίου Όρους και των διαπραχθέντων άνο σιουργημάτων
βεβηλώσεως Ί Μονών, πνιγμών και θανάτων ευλαβών πατέρων. Απέθανε εις τήν όδόν ό
Μιχαήλ άπό πανώλην Και ούτως ουν αποθανών όδυνηρώς βιαίως έμεινε μετά θάνατον
αυτός τυμπανιαίος.
Έργα
και Ήμέραι του Μεγαλοπράγμονος
υποψηφίου
Πάπα Ανατολής 'Αθηναγόρου του Α΄
Σταχυολογούμεν
εκ Περιοδικών ολίγα τινά των κατορθωμάτων του. Ώς εκπρόσωπος της Εκκλησίας
Ελλάδος τω 1928 εις το
θρησκευτικόν Συνέδριον Χάγης μετά των Καθολικών, Διαμαρτυρομένων, Ιουδαίων,
Μωαμεθανών, Είδολωλατρών συμττροσηυχήθη (Σταυρός
7-5-29). Ή ασεβής αύτη ενέργεια ή μάλλον διακωμώδησις Όρθοδοξίας
προσκρούει ρητώς εις Ιερούς Κανόνας 'Αποστολικούς 45 και 64. Ό ME' επιβάλει
κυρώσεις «Συνευξάμενος μόνον
αίρετικοίς άφοριζέσθω...» ό δέ 64 'Αγίων Αποστόλων «Έάν τις είσέλθη είς συναγωγήν Ιουδαίων ή
αιρετικών προσεύξασθαι ό Κληρικός καθαιρείται..».
Αναγράφει «ο Χρόνος Κων/πόλεως 22-7-51) ότι ό
πολύς ορθοδοξίας. Πατριάρχης Άθηναγόρας διεκήρυξε: «Ή ορθόδοξος Εκκλησία από Δογματικής απόψεως είναι γυμνή». Ή
Δογματική του επισημότατου έν τη Ανατολική Εκκλησία σοφού Δογματολόγου
αειμνήστου Καθηγητού εν τώ Πανεπιστημίω Αθηνών και Διδασκάλου ημών Χρίστου Ανδρούτσου δεν είναι
Εκκλησία!!! Και τούτο, διότι ο σοφός Ανδρούτσος εν τη Συμβολική του σελίς 307
βροντοφωνεί: «όπου δεν υπάρχει ενότης
εν τη διδασκαλία, δεν δύναται να υπάρξη Εκκλησιαστική κοινωνία εν προσευχαίς και
Μεταλήψει εκδηλουμένη».
Ως αναγράφει «Η Φωνή Εκκλησίας 30-9-48 τη
συμπράξει των Μασσωνικών Στοών δια του χρήματος και της ενεργείας του τότε
Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Τρούμαν
Τέκτονος και τη εγκρίσει του τότε Προέδρου της Τουρκίας Ινονού ο
Αθηναγόρας εξεπόρθησε τον Οικουμενικόν Θρόνον. Ο συνετός Πατριάρχης Μάξιμος θεωρηθείς ως ασθενής
απεμακρύνθη. Πληροφορηθείς την ενθρόνισιν Αθηναγόρα ο σεμνός Μάξιμος ανέκραξε «Παιδία η πόλις εάλω (εκυριεύθη)».
Έξαλλος εξ’
ενθουσιασμού ο Αθηναγόρας ανέκραξεν, «Ο
Ινονού κατέκτησε κυριολεκτικώς την καρδίαν μου». Δημοσία εδήλωσεν, ως
αναγράφει «ο Ελληνικός Βορράς-Θ)νίκης
13-2-49 ο μεγαλόνους Αθηναγόρας «Ότι
τά κοινά εις αμφοτέρας τας Θρησκείας (Ορθοδοξίας Μωαμεθανισμού) είναι η πίστις εις τον Θεόν και
η ειρηνική διαβίωσις των ανθρώπων.
Σχολιάζων τάς
δηλώσεις του - Αθηναγόρου προς Τούρκους δημοσιογράφους (ό Χρόνος Κων)πόλεως
20-3-40 γράφει «ό Άθηναγόρας είπε. Ή
κατάληψις Κων)πόλεως υπό των Τούρκων 1453 ήτο δώρημα Θεου. Και οτι άπατώμεθα
και άμαρτάνομεν, εάν νομί-ζωμεν, ότι ή ορθόδοξος πίστις κατήλθεν εξ ουρανού και
ότι τά άλλα θρησκεύματα Μουσουλμάνων, Διαμαρτυρομένων, Καθολικών, Βουδδιστών,
είναι ανάξια καί προσέθηκεν ό
μεγαλόνους Πατριάρχης Φαναρίου, «οτι
όταν μετέβη εις τό Έγιούπ προσηυχήθη μετά του Τούρκου μεγάλου Χαλίφη Ίμάμη»
οί Τούρκοι δημοσιογράφοι έκπληκτοι έγραφον, ότι δια πρώτην φοράν εκ του
Φαναρίου ακούονται τοιούτοι λόγοι!!!
Ο Άθηναγόρας
θεωρών τους Ί Κανόνας ώς πεπαλαιωμένους έκηρύχθη υπέρ του γάμου όλων τών
βαθμών της Ίερωσύνης καί επέτρεψε να λειτουργήσωσι δίγαμοι καί τρίγαμοι.
Ύπομιμνήσκομεν την χειροτονίαν, έγκρίσει
του διαπρεπούς Κανονολόγου Άθηναγόρα, διγάμου Γραμματέως "Ι Μητροπόλεως
Ιωαννίνων εις Πρεσβύτερον προ ολίγων ετών και όστις προκειμένου να
δικασθή παρά του Συνοδικού Δικαστηρίου μετά του χειροτονήσαντος αυτόν
Μητροπολίτου Ιωαννίνων Σεραφείμ, διέφυγεν εις Κων)πολιν και ίερατεύει προς
διακωμώδησιν Όρθοδοξίας, ήδη εύκλεώς εις Ρόδον.
«Ό
ασεβής έλθών εις βάθος κακών καταφρονεί τά πάντα». (Σολομών).
Και ό υποψήφιος Πάπας Ανατολής Παγκόσμιος Άθηναγόρας τείνει νά άπαλείφη
και αυτήν την έννοιαν της Ορθοδοξίας
ως Θείου καθιδρύματος δια τον καταρτισμόν τών Αγίων και ήθικήν άπολύτρωσιν τών
ανθρώπων εκ τής αμαρτίας. Ιδού τί
γράφει («ό Χρόνος» δια τον έπηρμένον Άθηναγόραν.
Προσεκάλεσεν εις τό Πατριαρχείον τό ιερόν Κογκλάβιον τον Κλήρον και σύν
τοις άλλοις είπε ότι: «τό σώμα τών
Θεολόγων Κληρικών πρέπει νά ειδικευθή εις εξωτερικά, τής Δύσεως
Πανεπιστήμια και προ παντός εις τό εις Παρισίους Ρωσσικόν Ίνστι-τούτον Αγίου Σεργίου». Διατί ή προτίμησις αύτη;
Διότι τούτο ιθύνεται παρά του Ρώσσου
Επισκόπου Κατάνης Κασσιανού
(εγνωσμένου Μάσσόνου)
και ύπό τήν Προεδρίαν του οποίου τό Συνέδριον των Εκκλησιών κατά Οκτώβριον
1947 ίδρυσε την «Παγκόσμιον
Πνευματικήν Βουλήν».
Eν τη όποία αντιπροσωπεύονται πάσαι αί θρησκείαι του
Κόσμου, εργαζόμενοι προς θεμελίωσιν μιας Παγκοσμίου
Πίστεως, εν τη οποία ό Ιησούς
Χριστός θά έχη μίαν έορτάσιμον ήμεραν μίαν ο Μωϋσής μίαν
ό Μωάμεθ μίαν ό Βούδας και ου τω καθ' έξης. Πρόκειται περί άναβιώσεως του Θρησκευτικού Συγκρητισμού Β' αιώνος
μ. Χ. του γιγαντείου τούτου συστήματος πλάνης, προς έξανθρώπησιν του Χριστιανισμού
έκ της θείας προελεύσεώς του. Συνεχώς καταγγέλλει,«Ό Χρόνος» Κων)λεως, ότι ό Άθηναγόρας διεκήρυξε δημοσία ότι ό Προτενσταντισμός είναι ή καλλιτέρα θρησκεία
του κόσμου και θά έπιβληθή μίαν ήμέραν κλπ.
Πληρούνται αναντιρρήτως εν τω προσώπω των εξωμοτών Φαναρίου, όσα έγραφε
δια τήν έποχήν του ΙΔ'
αιώνα ό μεγαλόνους Μοναχός - επιφανής Θεολόγος Ιωσήφ Βρυέννιος κατά τών
Λατινοφρόνων,«Θείοι Νόμοι περιφρονούνται,
Πατέρων όρια αιώνια υπερβαίνονται, πωλούνται τα θεία, βασιλεύσαι πάλιν ή
αμαρτία βιάζεται και πρέπει εντελώς να ύποκύψωμεν; Ει πρέπει έν τούτοις
νά σιγήσω μεν; Και ποιος Άδης έρεύξεται τούτο; Τόμος Β' σελίς
259.
Κατώδυνος την ψυχήν δια την Δογματικήν και Κανόνικήν άποχαλινωσιν του
ποτέ κλεινού Φαναρίου κατακλείω τό πένθιμον τούτο Συναξάριον δια της εκφράσεως
της περιλαλήτου καί Σοφής Άννης
θυγατρός του μεγάλου Βασιλέως Αλεξίου
Α' Κομνηνού έν τη «Άλεξιάδι»
ούτω λεγούσης: Αισχύνομαι νά περιγράφω
τάς παρεκτροπάς Ανωτάτων Κληρικών, ίνα μη μολυνθή ή γραφίς μου. Ό δυνάμενος
νοείν, νοείτω!!!
Υ.Γ. Έν έκτάσει ό έλλόγιμος Μοναχός αγιορείτης Αρσένιος Κοττέας πρόμαχος των Πατερικών
παραδόσεων καί δογμάτων καί ένθερμος της Όρθοδοξίας μαχητής αποκαλύπτει δια
σοφών συγγραμμάτων τήν καταχθόνιον δράσιν Μυστικών Εταιρειών έν τη Όρθοδοξία.
Ειδικώτερον δια τον Ήρόστρατον Φαναρίου Άθηναγόραν
καταπληκτικά φέρει εις τό φώς διά αξιολόγου συγγραφής «Προβολεύς κατά τών Ήροστράτων της Ανατολικής Όρθοδόξου Εκκλησίας τω
1952».