28 Ιουνίου, 2014

ΠΡΟΕΞΑΡΧΟΝΤΟΣ ΤΗΣ Α.Μ. ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΟ

 

Να αντιμετωπίζουμε τον διπλανό μας ως εικόνα Θεού και όχι με εξευτελιστικό τρόπο" τόνισε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος από τον Ι. Καθεδρικό Ναό Αποστόλου Παύλου στην Κόρινθο.

Ο Αρχιεπίσκοπος χοροστάτησε στον καθιερωμένο πλέον Μέγα Συνοδικό Εσπερινό και συγχοροστάτησαν οι Συνοδικοί Μητροπολιτες, Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεώργιος, Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρας, Ζακύνθου κ. Διονύσιος, Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού κ. Κύριλλος, καθώς και οι Μητροπολίτες Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιγνάτιος, Ξάνθης και Περιθεωρίου κ. Παντελεήμων, Σιδηροκάστρου κ. Μακάριος, Ζιχνών και Νευροκοπίου κ. Ιερόθεος, Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Ευγένιος, Νειλουπόλεως κ. Γεννάδιος, Αργολίδος κ. Νεκτάριος, Ιωαννίνων κ. Μάξιμος και οι Επίσκοποι Επιδαύρου κ. Καλλίνικος και Διαυλείας κ. Γαβριήλ, Αρχιγραμματέας της Ι. Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Στην προσφώνηση του ο Μητροπολίτης Κορίνθου, ευχαρίστησε τον Αρχιεπίσκοπο και τους Αρχιερείς που ήρθαν στην Κόρινθο, για να τιμήσουν τις Εορταστικές Εκδηλώσεις προς τιμήν του Αποστόλου Παύλου, υπό τον τίτλο «Η΄ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΠΑΥΛΕΙΑ 2014». Κάλεσε τους πιστούς για τις επόμενες δύο ημέρες να στρέψουν το ενδιαφέρον τους από το «MUNDIAL» της Βραζιλίας όπου διενεργούνται οι ποδοσφαιρικοί αγώνες των Εθνικών Ομάδων (συμπεριλαμβανομένης και της Εθνικής Ελλάδος) για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου και να συγκεντρωθούν στον «Εθνών κήρυκα» Απόστολο Παύλο, ο οποίος χρησιμοποίησε αξιομνημόνευτη «αθλητική ορολογία», κυρίως στην Α’ προς Κορινθίους Επιστολή του, παραλληλίζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τον αγώνα των αθλητών για την νίκη με τον πνευματικό αγώνα των πιστών για την σωτηρία.

Ο Αρχιεπίσκοπος στην αντιφώνησή του ευχαρίστησε τον Μητροπολίτη Κορίνθου για την πρόσκληση και τον συνεχάρη για τον επί σειρά ετών επιτυχή εορτασμό της μνήμης του Αποστόλου Παύλου στην πόλη της Κορίνθου. Μίλησε για τον Σαούλ της Ταρσού, τον επιστήμονα, τον εθνικό, εν αντιθέσει με τον Παύλο, τον Απόστολο των Εθνών, τον περιηγητή, τον στοχαστή, τον επαναστάτη, ο οποίος βιώνοντας την χριστιανική διδασκαλία στη ζωή του, έκανε χιλιάδες χιλιόμετρα για την σωτηρία των ψυχών των ανθρώπων του τότε γνωστού κόσμου. Μίλησε, επίσης, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε ο Απόστολος Παύλος και για την στήριξη που είχε από του Κορίνθιους."Ο Απόστολος Παύλος σεβόταν τον συνάνθρωπό του" τόνισε ο Αρχιεπίσκοπος και προσέθεσε πως "τον διπλανό μας πολλές φορές τον αντιμετωπίζουμε με εξευτελιστικό τρόπο και όχι ως εικόνα Θεού.

Είναι πολύ σημαντικό να έχουμε ενότητα και αλληλεγγύη, για να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες και τα προβλήματα της εποχής". Κάλεσε, ωστόσο, τους Ιερείς να αντιγράφουν την πορεία του Αποστόλου Παύλου και να θυσιάζουν τη ζωή τους για τον Θεό και τον άνθρωπο. Και παρότρυνε κλήρο και λαό να καλλιεργήσουμε την αγάπη, γιατί όλα περνούν και φεύγουν, αλλά αυτή η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει. Αμέσως μετά με τη συνοδεία κληρικών και λαϊκών πραγματοποιήθηκε ανά τις οδούς της πόλεως η Λιτάνευση της Ιεράς Εικόνος του Αποστόλου Παύλου, φερομένης επί στρατιωτικού οχήματος, καθώς και η επί των χειρών των μοναστικών αδελφοτήτων Λιτάνευσις των Ιερών Λειψάνων των Κορινθίων Αγίων: Τιμίου Προδρόμου, Αποστόλου Παύλου, Αποστόλου Ιάσονος, Ιερομαρτύρων Διονυσίου Αρεοπαγίτου και Βλασίου, των εν Αγίοις Πατέρων Σωφρονίου Ιεροσολύμων και Μακαρίου Κορίνθου, Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, Οσίων Παταπίου, Νίκωνος του νέου και Υπομονής, καθώς και η Ι. Εικόνα πάντων των Αγίων των εχόντων σχέση με την Εκκλησία της Κορίνθου.

Ο Απόστολος Παύλος στη δεύτερη περιοδεία του (49-52 μ.Χ.) κατέληξε στην Κόρινθο όπου και έγινε φωτιστής της, αφήνοντας παρακαταθήκη στην τοπική Εκκλησία και δύο επιστολές. Δεν υπάρχουν πληροφορίες αν είτε στη ρωμαϊκή είτε στη μεσαιωνική Κόρινθο υπήρξε ναός αφιερωμένος στον απόστολο Παύλο. Ο πρώτος τέτοιος ναός είναι συνδεδεμένος με τη νέα πόλη της Κορίνθου, η οποία δημιουργήθηκε όταν τα απομεινάρια της αρχαίας πόλης - ένα μικρό χωριό εκείνη την εποχή - καταστράφηκαν, από τον σεισμό το 1858. Η πόλη μεταφέρθηκε στην τοποθεσία, όπου βρίσκεται σήμερα η σύγχρονη πόλη της Κορίνθου, με βασιλικό διάταγμα του βασιλιά Όθωνα.

Ο τότε Μητροπολίτης Κορίνθου Αμφιλόχιος Γαρδέλλης (1854 - 1875) έκτισε Καθεδρικό ναό στη νέα πόλη και τον αφιέρωσε στον απόστολο Παύλο. Με τον τρόπο αυτό ξεκινά η ιστορία του Καθεδρικού ναού του αποστόλου Παύλου. Ο ναός εκείνος, βασιλική με τρούλο και δύο πύργους για τις καμπάνες στη δυτική πρόσοψή του, υπέστη σοβαρές ζημιές, από τον σεισμό του 1928.Με πρωτοβουλία του τότε Μητροπολίτου Κορίνθου Δαμασκηνού (1922 - 1938) μετέπειτα Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος και αντιβασιλέα - κτίστηκε σημερινός Καθεδρικός Ναός, ο οποίος εγκαινιάστηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1936 από τον Κορίνθου Δαμασκηνό, ενώ το δεξιό κλίτος  του Αγίου Τιμοθέου καθιέρωσε ο τότε Μητροπολίτης Καρυστίας Παντελεήμων και το αριστερό κλίτος  του Αγίου Τίτου  καθιέρωσε ο επίσκοπος Χριστουπόλεως Ιάκωβος, μετέπειτα Αρχιεπισκόπος Αθηνών, συνιερουργούντων των Μητροπολιτών Φλωρίνης Βασιλείου και Ναυπακτίας Γερμανού.

Ο Μητροπολίτης Δαμασκηνός θέλησε τη δημιουργία ενός μνημειώδους και εντυπωσιακού Καθεδρικού ναού, ισχυρού και αντισεισμικού και ανέθεσε το έργο στον αρχιτέκτονα Αριστοτέλη Ζάχο. Ο Ζάχος προσπάθησε να συζεύξει την Ελληνορθόδοξη παράδοση με το μοντερνισμό του Μεσοπολέμου, και το έκανε το 1930 αφού βοηθήθηκε ιδιαίτερα από τον Κορίνθιο αρχιτέκτονα Νίκο Κοτσερώνη, ο οποίος συνέβαλλε στη διαμόρφωση των σχεδίων και στην προώθηση των εργασιών ιδιαίτερα από το 1935 και έπειτα. Ο ναός είναι βασισμένος στον παραδοσιακό βυζαντινό ρυθμό με σύγχρονα στοιχεία, και παχείς τοίχους, ικανούς να αντισταθούν στους σεισμούς που είχαν καταστρέψει τους προ αυτού ναούς.  

Οι εσωτερικές επιφάνειες του Μητροπολιτικού ναού καλύφθηκαν από βυζαντινής τεχνοτροπίας τοιχογραφίες από τον αγιογράφο Δημήτριο Σουκαρά, με πρωτοβουλία του Μητροπολίτου Παντελεήμονος και ολοκληρώνονται από τον γιο του Παναγιώτη, με πρωτοβουλία του νυν Μητροπολίτου Διονυσίου και του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ναού. Το τέμπλο του Ναού είναι μαρμάρινο και η Ωραία Πύλη με τον αρχιερατικό Θρόνο είναι ξυλόγλυπτα έργα Τέχνης. Στο σύμπλεγμα του Ναού εντάχθηκαν Βαπτιστήριο, Εξομολογητήριο, Διακονικό, γραφεία για τους ιερείς και την επιτροπή του Ναού, όπως και ένα ψηλό καμπαναριό, το ψηλότερο κτήριο της πόλης ακόμη και σήμερα.

Αργότερα προστέθηκαν δύο εξωτερικά παρεκκλήσια που συγκροτούν μαζί με τους υπόγειους χώρους ένα τόπο λατρείας ποιμαντικής και φιλανθρωπικής διακονίας για τους απογόνους εκείνων που άκουσαν το κήρυγμα του Αποστόλου Παύλου στην Αρχαία Κόρινθο.
 

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ π. ΓΕΡΒΑΣΙΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ

 

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Πατρών κ. Χρυσοστόμου

Πέρασαν πενήντα χρόνια ἀπό τότε πού ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, ὁ ἀοίδιμος π. Γερβάσιος Παρασκευόπουλος, ἔγειρε τό ἁγιασμένο καί λευκασμένο ἀπό τούς ἱερούς ἀγῶνες ὑπέρ τῆς εὐσεβείας κεφάλι του καί ἄφησε τήν ψυχή του νά φτερουγίσῃ στήν ἀγκαλιά τοῦ Οὐρανίου Πατρός.

Πλῆθος λαοῦ τότε τόν προέπεμψε στήν αἰωνιότητα μέ δάκρυα στά μάτια, γιατί ἔφευγε ὁ πνευματικός τους πατέρας, ὁ ὁποῖος τούς ἐδίδαξε τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, τούς ἐστήριξε στόν πόνο τους, χάρηκε στήν χαρά τους καί ἐφώτισε ὡς ἀστήρ φαεινός τήν πορεία τῆς ζωῆς τους.

Γεννημένος τό 1877 στήν Γρανίτσα, σημερινή Νυμφασία τῆς Γορτυνίας, στά ἅγια χώματα τῆς ἡρωοτόκου καί ἁγιοτόκου Ἀρκαδίας, καί ἔχοντας φάει τοῦ πόνου καί τῆς ὀρφάνιας τό ψωμί, ἔφτασε μέ κόπους καί ὀδύνες πολλές στήν πόλη τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου, τήν ὁποία τότε ἐποίμαινε ὁ πολύς Ἱερόθεος (Μητρόπουλος), ἄλλος ἀστήρ φωτεινός, ἐξ Ἀρκαδίας ἐπίσης ἕλκων τήν καταγωγή καί ἐκ πλησιοχώρου κώμης μέ ἐκείνη πού εἶδε τό φῶς τῆς ζωῆς ὁ μακάριος π. Γερβάσιος.


Στήν Πάτρα γεύθηκε τήν ἀγάπη καί τήν πατρική στοργή, ἔζησε τήν φλόγα καί τόν θερμουργο ζῆλο τοῦ θαυμαστοῦ καί διαπρύσιου Ἱεράρχου Ἱεροθέου, ὁ ὁποῖος ἠγωνίσθη μέ πάθος ἐναντίον τῶν αἱρέσεων καί τῆς μασσωνίας, καί ἔφυγε ἀπό τήν ζωή πικραμένος μέν, ἀσυμβίβαστος δέ ὡς πρός τά ἱερά πιστεύματα καί τήν Ἑλληνορθόδοξη παράδοση, πού διεφύλαξε ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ.

Έτσι λοιπόν, ὁ π. Γερβάσιος, εἰσῆλθε μέ ζῆλον Ἠλιού στόν ἱερόν Ἀμπελῶνα τοῦ Κυρίου, ὡς μοναχός καί σέ λίγο ὡς Διάκονος καί Πρεσβύτερος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Ἐσφαγμένου Ἀρνίου. Ἔλαμψε ὁ ἀοίδιμος καί ἀκτινοβόλησε ἀληθῶς, ὡς «λύχνος ἐπί τήν λυχνίαν τῆς τοῦ Κυρίου φωτοφόρου καθέδρας, ἐξαστράπτων φωτισμόν καί δογμάτων καί πράξεων», κατά τόν Ἅγιο Ἰσίδωρο τόν Πηλουσιώτη.

Μορφή προφητική, μετέφερε τό μήνυμα περί τοῦ ἑνός καί μόνου ἀληθινοῦ Θεοῦ, περί τῆς μιᾶς, ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, ὡς τοῦ μόνου σωτηρίου σώματος, ἐντός τοῦ ὁποίου σώζεται ὁ ἄνθρωπος. Ἤλεγξε μέ πάθος ψυχῆς τήν ἁμαρτία καί τήν ἀποστασία ἀπό τόν Θεό, ὡς ἄλλος προφήτης Κυρίου, καί ἐπεβλήθη ὡς ἀπλανής ὁδηγός τῶν ἀνθρώπων μέ τήν βιβλική, ἁγιοπατερική, αὐστηρή μέν, ἀποπνέουσα ἀγάπη δέ πρός κάθε ἄνθρωπο, προσωπικότητά του. 

Ὁ λόγος του καθαρός, σάν τό ξάστερο νερό πού ἤπιε γιά πρώτη φορά στά κακοτράχαλα βουνά τῆς Γορτυνίας ἡ ζωή του σάν τόν ἥλιο λαμπρή, ἀκτινοβολοῦσα καί ἀστράπτουσα τῶν ἀρετῶν τάς λαμπηδόνας.Βράχος ἀμετακίνητος στήν ἀποκεκαλυμμένη ἀπό τόν Θεό ἀλήθεια καί στήν διδασκαλία τῆς πίστεως, δέν διενοήθη ποτέ νά νοθεύσῃ τό ἀλάβαστρον τοῦ πολυτίμου πνευματικοῦ μύρου, τῆς ἱερᾶς δηλαδή Ὀρθοδόξου παραδόσεως, ἔχων πάντοτε στά ὦτα του, ἤ τί λέγω, στήν καρδιά του τούς λόγους τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου:«Καί ἐάν ἡμεῖς ἤ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ’ ὅ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω» (Γαλ. α’. 8).

Ὡς Λειτουργός τοῦ Ὑψίστου, εὑρίσκετο μετάρσιος μεταξύ οὐρανοῦ καί γῆς καί ζοῦσε τίς συγκλονιστικές ἐμπειρίες τῶν Ἁγίων τοῦ Θεοῦ. Ἡ Θεία Λειτουργία ἦτο ὄντως γιά αὐτόν θεία μυσταγωγία. Προσηλωμένος ἀπόλυτα στό Ἱερό Μυστήριο, πλήρης δέους καί ἱεροπρεπείας, σεμνός, μέ λιτή περιβολή, ἔδινε τήν ἐντύπωση οὐρανίου ὄντος καί ὡδηγοῦσε τίς ψυχές σέ πνευματικούς ἀναβαθμούς, σέ ἀληθῆ μεταρσίωση, κατά τίς μαρτυρίες πολλῶν Κληρικῶν καί Λαϊκῶν πού ἔζησαν αὐτές τίς θαυμαστές ἐμπειρίες κοντά του.

Ὡς πνευματικός ἦτο ἀκούραστος. Ὁ ζῆλος του ἀμείωτος. Ἡ ἀγάπη του παραδειγματική. Ἡ ὑπομονή του ἀξιοθαύμαστη. Οὔτε ἡ ἡλικία, οὔτε ἡ πολυετής διακονία ἔκαμψαν τόν ἱερό ἐνθουσιασμό του γιά τό σωτήριο μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως, μέσα ἀπό τό ὁποῖο χιλιάδες ἀνθρώπων ἀναγεννήθηκαν πνευματικά καί βρῆκαν τήν ὁδόν τῆς σωτηρίας διά τῆς συντριβῆς τῆς καρδίας καί τῆς εἰλικρινοῦς μετανοίας.

Ἀγάπησε ἰδιαιτέρως τά παιδιά καί εἶναι ὁ ἱδρυτής τῶν Κατηχητικῶν Σχολείων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.«Νά προσέχετε τά ἀρνία τοῦ Θεοῦ», ἔλεγε γιά τά παιδιά, τά ὁποῖα ἔτρεχαν κοντά του αἰσθανόμενα τήν ἁγνότητα τῆς καρδιᾶς του καί τήν ἁγιότητα τοῦ βίου του. Διεκρίθη γιά τόν μαχητικό του ἐνθουσιασμό, ὅμοιο μέ ἐκεῖνον τοῦ Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ, ὁ ὁποῖος σταμάτησε ἀκόμη καί τόν ἥλιο προκειμένου νά κερδηθῇ ἡ μάχη (Ἰησ. Ναυ. 10. 12-14).

Ἦτο ἀσυμβίβαστος μπροστά στήν ἐπιτέλεση τοῦ καθήκοντος, σέ ὅποια θέση καί ἄν ὑπηρέτησε. Ἰδιαιτέρως αὐτό ἐφάνη ὅταν ὑπηρετοῦσε ὡς Πρωτοσύγκελλος τοῦ ἀοιδίμου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Χρυσάνθου. Ἀλλά καί σημειοφόρος ἀνεδείχθη, ἀφοῦ ὁ Κύριος θαυμαστῶς ἀπεκάλυψε τόν τύπον τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἐντός πεύκου, τό ὁποῖο ὁ Γέροντας εἶχε φυτεύσει στόν τόπο τῶν Κατασκηνώσεων.

Ἐνθυμοῦμαι χαρακτηριστικῶς τήν συζήτηση, τήν ὁποία εἶχα μετά τοῦ Γέροντός μου, ἀειμνήστου Μητροπολίτου Μαντινείας καί Κυνουρίας Θεοκλήτου, ὁ ὁποῖος μέ συμμαρτυρία τοῦ π. Γερβασίου εἰσῆλθε στόν Ἱερό Κλῆρο. Ἐπάνω στό γραφεῖο τοῦ μακαριστοῦ Θεοκλήτου εὑρίσκετο μονίμως ἡ φωτογραφία τοῦ Γέροντος, καθώς καί φωτογραφία εἰκονίζουσα τό ἐντός τοῦ δένδρου τύπωμα τοῦ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ. 

«Ἦτο ἡγιασμένος ἄνθρωπος», ἔλεγε γιά τόν π. Γερβάσιο ὁ χειροτονήσας με Ἀρχιερεύς, «εἶχε ἰσάγγελον πολιτείαν καί σέ προτρέπω πατρικῶς καί σέ παρακαλῶ νά τοῦ μοιάσῃς, βαδίζοντας στά ἴχνη του». Πέρασαν τά χρόνια, ὁ Μητροπολίτης ἔφυγε γιά τόν οὐρανό, καί ὁ Κύριος μέ ἀπέστειλε στήν Πάτρα ὡς Ἀρχιερέα. Ἐκ τῶν πρώτων μελημάτων μου ἦτο νά τελέσω τρισάγιο ἐπί τοῦ τάφου τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος Γερβασίου καί νά ἀσπασθῶ τήν πλάκα, κάτω ἀπό τήν ὁποία φυλάσσονται τά σεβάσμια καί ἡγιασμένα Λείψανα τοῦ θερμουργοῦ ἐργάτου τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου καί φωτοφόρου Λειτουργοῦ τοῦ Ὑψίστου.

Ἡ ἐπίσκεψη μέ πλῆθος εὐλαβῶν Πατρέων στήν γενέτειρά του Νυμφασία Γορτυνίας, ἡ τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας στόν Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἡ ἐπιμνημόσυνη δέηση στόν τόπο πού γεννήθηκε, ἦταν ἐμπειρίες πνευματικά συγκλονιστικές. Πενήντα χρόνια πέρασαν ἀπό τότε πού ἔφυγε γιά τόν οὐρανό ὁ π. Γερβάσιος, στίς 30 Ἰουνίου τοῦ 1964, ἀνήμερα τῆς Συνάξεως τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Ὅμως ἡ πνευματική του παρουσία στήν Πάτρα εἶναι συνεχής. 

Οὐδέποτε μᾶς ἐγκατέλειψε. Αἰσθανόμεθα τήν ἀνάσα του, τήν ἀγάπη του, τήν εὐλογία του, τίς πρεσβεῖες του. Χρέος ἱερό καί καθῆκον ἅγιο πρός τόν πνευματικό πατέρα καί διδάσκαλο τῶν Πατρῶν, στόν ὁποῖο σύμπας ὁ ἱερός Κλῆρος καί ὁ εὐσεβής Λαός μας ὑποκλίνονται εὐλαβικά, μᾶς ὡδήγησε νά λάβωμε τήν ἀπόφαση γιά τήν ἀνακομιδή τῶν ἱερῶν του Λειψάνων, δοξάζοντες τόν Θεό γιατί μᾶς χάρισε τόν π. Γερβάσιο καί τιμῶντες τήν μνήμη εὐγνωμόνως τοῦ μακαριστοῦ καί λαμπροῦ Ἱερωμένου. 

Ὅμως καί ἡ ὑπόσχεση, κατόπιν μακρᾶς συζητήσεως, μέ τόν ἄλλο ἀδάμαντα τῶν Πατρῶν, μαθητή καί πνευματικό τέκνο τοῦ ἀοιδίμου π. Γερβασίου, τόν μακαριστό Μητροπολίτη Ὕδρας, Σπετσῶν καί Αἰγίνης Ἱερόθεο (Τσαντίλη), ὡδήγησε τήν καρδιά μας στήν ὡς ἄνω ἀπόφαση, ὥστε καί τήν ἁγία ψυχή ἐκείνου, κατά τήν ὑπόσχεσή μας καί τήν πνευματική μας δέσμευση, νά ἀναπαύσωμε.


Τήν Κυριακή 29 Ἰουνίου τό ἀπόγευμα, μετά τόν Ἑσπερινό πού θά τελεσθῇ στίς 5:30 στόν Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς στίς Κατασκηνώσεις στά Συχαινά, πού ὁ ἴδιος ὁ π. Γερβάσιος ἵδρυσε, θά προβοῦμε στήν ἀνακομιδῆ τῶν Λειψάνων του, ὥστε νά ἀσπασθοῦμε τήν ἡγιασμένη κάρα του καί μέ αὐτή νά εὐλογήσωμε τήν πόλη τῶν Πατρῶν, πού τόσο ἀγάπησε ὁ Γέροντας, ἀλλά καί τόν Λαό αύτῆς, ὑπέρ τοῦ ὁποίου μέχρι τελευταίας του πνοῆς ἠγωνίσθη, προκειμένου νά τόν προσαγάγῃ ὡς ποιμήν ἄριστος στόν θρόνο τοῦ Θεοῦ.

 





ΜΕ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΛΑΜΠΡΟΤΗΤΑ ΕΟΡΤΑΖΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΤΗΝ ΙΕΡΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΠΑΥΛΟΥ ΙΔΡΥΤΟΥ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

 

Σήμερα Σάββατο, 28 Ιουνίου 2014, και ώρα 19.00, στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αποστόλου Παύλου Κορίνθου θα τελεσθεί Πανηγυρικός Εσπερινός, στον οποίο θα χοροστατήσει ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, με την συμμετοχή Μελών της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου και άλλων Μητροπολιτών. 

Επίσης, την ίδια ημέρα και ώρα, στον Ιερό Ναό Αγίου Παύλου επί της οδού Ψαρών των Αθηνών, θα τελεσθεί Πανηγυρικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Συνοδικού Μητροπολίτου Μηθύμνης κ. Χρυσοστόμου. Στον Εσπερινό θα ομιλήσει ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης κ. Χρυσόστομος Συμεωνίδης, Γραμματεύς της Συνοδικής Επιτροπής επί των Οικονομικών.

Το πρωί της εορτής, Κυριακή 29 Ιουνίου 2014, στον αυτό Ιερό Ναό Αγίου Παύλου επί της οδού Ψαρών των Αθηνών, θα τελεσθεί ο Όρθρος και η καθιερωμένη Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου, με την συμμετοχή των Σεβασμιωτάτων Συνοδικών Μητροπολιτών της Εκκλησίας της Ελλάδος. Κατά την Θεία Λειτουργία θα ομιλήσει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ζακύνθου κ. Διονύσιος. 

Το απόγευμα της ιδίας ημέρας και ώρα 19.00, στον Ιερό Βράχο του Αρείου Πάγου των Αρχαίων Αθηνών, εις Ανάμνησιν του Κηρύγματος του Αποστόλου Παύλου προς τους Αθηναίους, θα τελεσθεί Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, Προεξάρχοντος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου, με την συμμετοχή των Σεβασμιωτάτων Συνοδικών Μητροπολιτών της Εκκλησίας της Ελλάδος, ετέρων Ιεραρχών και λοιπών Κληρικών και Μοναχών και του Πιστού Λαού.
 
Στον Εσπερινό θα ομιλήσει ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Χρυσόστομος Παπαθανασίου Ιεροκήρυξ και Διευθυντής του Ιδιαιτέρου Γραφείου του Μακαριωτάτου.