24 Φεβρουαρίου, 2014

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΒΟΛΟΚΟΛΑΜΣΚ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ κ. ΙΛΑΡΙΩΝ ΣΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ


Επίσκεψη «αστραπή» στην Αθήνα πραγματοποιεί ο ισχυρός άνδρας της ρωσικής εκκλησιαστικής διπλωματίας, μητροπολίτης Βολοκολάμσκ κ. Ιλαρίων, ο οποίος νωρίτερα σήμερα το πρωί πέρασε το κατώφλι της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Λίγες μόλις ημέρες πριν την σύναξη των Προκαθημένων στο Φανάρι, στην οποία όπως όλα δείχνουν θα συμμετάσχει και ο Ρώσος Πατριάρχης κ. Κύριλλος, ο κ. Ιλαρίων ήρθε στην Αθήνα προκειμένου να μεταφέρει τις θέσεις της Εκκλησίας της Ρωσίας. 

«Το ενδιαφέρον μας είναι στραμμένο στην Ουκρανία» ήταν οι πρώτες λέξεις που είπε ο μητροπολίτης Βολοκολάμσκ στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο ο οποίος τον υποδέχθηκε με θερμό εναγκαλισμό. Αν και ανεπίσημη, η συνάντηση έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον αφού η Εκκλησία της Ρωσίας έχει σειρά ανοικτών ζητημάτων τα οποία την ενδιαφέρουν όπως η κατάσταση στην Εκκλησία Τσεχίας και Σλοβακίας, η εκκλησιαστικές παράμετροι στην κρίση της Ουκρανίας, η παρουσία της Ρωσίας στο Άγιον Όρος και φυσικά η επερχόμενη Πανορθόδοξη Σύνοδος που φαίνεται πως γίνεται πλέον «ορατή».

Με δεδομένο πως ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος θα επισκεφθεί την Μόσχα αμέσως μετά την σύναξη της Κωνσταντινούπολης, οπότε και θα έχει ο ίδιος απευθείας επαφές με τον Πατριάρχη κ. Κύριλλο, θεωρείται βέβαιο πως η επίσκεψη του κ. Ιλαρίωνα στην Αθήνα αφορά την ατζέντα της σύναξης στην Κωνσταντινούπολη.

Αντίστοιχη επίσκεψη θα πραγματοποιήσει ο κ. Ιλαρίωνας και στον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου κ. Χρυσόστομο.


 
 




24/2/2014 - ΕΚΤΑΚΤΗ ΣΥΓΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΠΟ 25 - 27 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

 

Από αύριο Τρίτη 25 έως και την Παρασκευή  27 Φεβρουαρίου 2014 συνέρχεται εκτάκτως  η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Κατά την Συνεδρία θα γίνει η ανάγνωσις καί πικύρωσις τν Πρακτικν τς προηγουμένης Συνεδρίας.

Επίσης θα αναγνωσθούν οι κάτωθι Εισηγήσεις:

1/Εσήγησις το Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου δρας, Σπετσν καί Αγίνης κ. φραίμ, μέ θέμα: «Νέαι δυνατότητες ξιοποιήσεως τς κκλησιαστικς Περιουσίας ν σχέσει πρός τά τς δεινς οκονομικς καταστάσεως τν εαγν δρυμάτων τς κκλησίας μν».

2/Εἰσήγησις τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ κ. Δανιήλ, μέ θέμα: «Ἐνημέρωσις περί τοῦ νέου προτεινομένου μεταλυκειακοῦ προγράμματος ἐκπαιδεύσεως εἰς τά Ἐκκλησιαστικά Λύκεια».

Την τελευταία ημέρα των Συνεδριάσεων η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας θα πληρώσει τν χηρεύουσα ερ Μητρόπολη Κίτρους καί Κατερίνης, λόγω παραιτήσεως για λόγους υγείας του μέχρι πρότινος Μητροπολίτου κ. Αγαθονίκου




 


ΟΥΚΡΑΝΙΑ: ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗΣ ΕΛΙΤ

 

Στην Ουκρανία, η Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε) που διαχειρίζεται την Νέα Διεθνή Τάξη, η οποία θεμελιώνεται, στο οικονομικό επίπεδο, στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και, στο πολιτικό, στις κατά τόπους Κοινοβουλευτικές Χούντες, οι οποίες αποτελούν μια παρωδία αντιπροσωπευτικής «δημοκρατίας» (ενώ και η ίδια είναι παρωδία της πραγματικής άμεσης δημοκρατίας) επέτυχε, μέσα σε λίγους μήνες, το τέλειο πραξικόπημα. Δηλαδή, οπως φαίνεται τη στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές, την προσεχή αλλαγή καθεστώτος με τη μέθοδο της ψευδο-«επανάστασης» που τελειοποίησε στην Αραβική «Άνοιξη». 

Έτσι, μέσα στις πρώτες δυο δεκαετίες απο τότε που δημιουργήθηκε η άτυπη αυτή Υ/Ε, μια σειρά καθεστώτων που αντιστέκονταν την ενσωμάτωση τους στη ΝΔΤ έχουν ήδη ανατραπεί (Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Λιβύη) ή είναι υπο ανατροπή (Ουκρανία, Συρία), ενώ παρόμοιες διαδικασίες έχουν ξεκινήσει στη Βενεζουέλα και αλλα πραγματικά αντιστεκόμενα καθεστώτα όπως η Βολιβία σε αντίθεση με τα καθεστώτα της εκφυλισμένης Αριστεράς (Βραζιλία, Αργεντινή κλπ) που είναι ήδη ενσωματωμένα στη ΝΔΤ, με κυβερνήσεις τύπου ΣΥΡΙΖΑ.

Σήμερα έγινε φανερό ότι δεν απαιτούνται πια τα παλιά στρατιωτικά πραξικοπήματα που αποκάλυπταν την πραγματική φύση των δυτικών καθεστώτων και δικαίωναν τις παλιές ριζοσπαστικές θεωρίες ότι η αστική «δημοκρατία» δεν είναι παρά ένα επικάλυμμα που, όταν το αστικό καθεστώς κινδυνεύει, δεν έχει κανένα πρόβλημα να το παραμερίσει για ένα χρονικό διάστημα μέχρι να συντρίψει το λαϊκό κίνημα για πολλές δεκαετίες (τελευταίο παράδειγμα αυτό της Χιλής).

Για πρώτη φορά στην Ιστορία, οι ελίτ έχουν σφετεριστεί ακόμη και την ίδια την έννοια και την μέθοδο της επανάστασης για την επιτυχία των δικών τους σκοπών. Με δεδομένο τον καθολικό πια έλεγχο της πληροφόρησης από την Υ/Ε και τις ντόπιες ελίτ που παίζουν ρόλο νομάρχη της, αλλά και τον ρόλο της σημερινής «Αριστεράς», η οποία, ενώ στο παρελθόν έπαιζε ένα απομυθοποιητικό ρόλο των συστημικών ΜΜΕ, σήμερα κατά κανόνα είναι και αυτή ενσωματωμένη στην ΝΔΤ και απλώς παρουσιάζει ταυτόσημες αναλύσεις με αυτές των ελίτ, (χρωματισμένες με ροζ, κόκκινο, μαύρο κ.λπ., ανάλογα με την ιδεολογική κατεύθυνσή της), το αποτέλεσμα είναι μια γενικευμένη σύγχυση, όπως ακριβώς επιδιώκει και η Υ/Ε για να κάνει άνετα την «δουλειά» της.

Ας δούμε όμως συνοπτικά, όσο επιτρέπει ο χώρος, πώς στήθηκε το τέλειο πραξικόπημα της Υ/Ε στην Ουκρανία. Τον περασμένο Νοέμβρη, όπως μάθαμε από τα ΜΜΕ της Υ/Ε, ξεκίνησε μια υποτίθεται αυθόρμητη ειρηνική «επανάσταση», όταν ο νόμιμα εκλεγμένος πρόεδρος της χώρας Γιανουκόβιτς, ένας διεφθαρμένος επαγγελματίας πολιτικός της μετά-σοβιετικής γενιάς που εξέφραζε όμως περισσότερο το Ρωσόφιλο ανατολικό τμήμα της χώρας, σε αντίθεση με τους Τιμοσένκο και Γιουσένκο που εξέφραζαν το παραδοσιακά δυτικόφιλο τμήμα της Ουκρανίας, αρνήθηκε να υπογράψει την συμφωνία σύνδεσης της χώρας με την ΕΕ. 

Και αυτό, όχι τόσο γιατί αγωνιούσε ότι σε παραμονές χρεοκοπίας της Ουκρανίας αυτό θα οδηγούσε τα λαϊκά στρώματα σε ανάλογη οικονομική καταστροφή με την Ελληνική, αλλά κυρίως γιατί ήξερε ότι αυτό θα ήταν ο πολιτικός του τάφος. Όμως, η Υ/Ε ήταν απόλυτα προετοιμασμένη γι’ αυτό το ενδεχόμενο, ξέροντας την αντίδραση της Ρωσικής ελίτ, η οποία δεν είναι μεν αντικαπιταλιστική, αλλά και δεν αντιδρά απλώς σαν εναλλακτικός ιμπεριαλισμός, όπως υποστηρίζουν απηρχαιωμένες Μαρξιστικές» αναλύσεις. 

Η Ρωσική ελίτ υπό τον Πούτιν, εκφράζει συγχρόνως ένα πελώριο εθνικιστικό κίνημα που ενώνει από εθνικιστές και ορθόδοξους μέχρι πραγματικούς κομουνιστές και ελευθεριακούς, σε ένα άτυπο παλλαϊκό μέτωπο κατά της παγκοσμιοποίησης.  Φυσικά η Ρωσική ελίτ δεν συμμερίζεται τους στόχους του μετώπου αυτού στον βαθμό που απαιτούν πλήρη ρήξη με τη ΝΔΤ, γιατί ο πραγματικός στόχος της είναι να κατακτήσει ισότιμη θέση μέσα στην Υ/Ε με τα άλλα μέλη της, ενώ βέβαια η Υ/Ε, από την εποχή του Γέλτσιν, είχε σχεδιάσει για τη Ρωσία το ρόλο ενός υποτελούς μέλους, σε σχέση εξάρτησης και όχι αλληλεξάρτησης. 

Έτσι, μια οργανωμένη, και χρηματοδοτούμενη από την Υ/Ε, «πρωτοπορία» μερικών εκατοντάδων αρχικά ανθρώπων, στους οποίους πρωτοστατούσαν πραγματικοί νεοναζιστές, με πραγματικά τάγματα εφόδου και όπλα, κατέβηκε στους δρόμους, στην αρχή ειρηνικά, όπως ακριβώς συνέβη στη αρχή και στη Συρία, πλαισιώνοντας όμως σταδιακά όλο και περισσότερους, αστούς κυρίως, δυτικόφιλους Ουκρανούς. 

Όπως είναι άλλωστε γνωστό η Ουκρανία έγινε ενιαίο κράτος, για πρώτη φορά στην Ιστορία της, μόλις το 1939, με το δυτικό γεωγραφικά τμήμα της να έχει παραδοσιακές και πολιτιστικές σχέσεις με τη δύση, ενώ το ανατολικό με τη Ρωσία. Όταν κατόπιν η ρωσική ελίτ πρόσφερε ένα γενναιόδωρο πρόγραμμα βοήθειας που θα απομάκρυνε τον κίνδυνο Ελληνικής καταστροφής, χωρίς απώλεια της κυριαρχίας της χώρας, ο Γιανουκόβιτς φυσικά το δέχθηκε αμέσως.

Μέχρι τη συνάντηση των ηγετών ΕΕ και Γιανουκόβιτς στο Βίλνιους στο τέλος Νοέμβρη, οπότε η Ευρω-ελίτ αποφάσισε γενική επίθεση βλέποντας ότι το καθεστώς Γιανουκόβιτς δεν συμμορφωνόταν, οι διαδηλώσεις ήταν ακόμη βασικά ειρηνικές. Τότε, όμως, η νεοναζιστική ένοπλη πρωτοπορία πλαισίωσε μεγάλο συλλαλητήριο, όπου η ίδια επιδόθηκε σε επιθέσεις με μπουλντόζες, μολότοφ και παρόμοια «ειρηνικά μέσα» κατά κυβερνητικών κτιρίων. 

Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της ΕΕ (και τις ΗΠΑ φυσικά) η κατάληξη θα ήταν βέβαια σωροί νεκρών διαδηλωτών και πιθανότατα επιβολή κατάστασης ανάγκης. Ο Γιαννουκόβιτς όμως, μη θέλοντας να κόψει τις γέφυρες με την Υ/Ε, δεν έκανε τίποτα από αυτά. Η μεγάλη «καταστολή» επομένως που ισχυρίζεται η εκφυλισμένη «αριστερά» (βλ. άρθρο Κ.Σ., «Ε», 19/2/2014) είναι άλλος ένας μύθος μιας «αριστεράς» που υποστήριξε κάθε στημένη «εξέγερση» της Υ/Ε από τη Λιβυκή , μέχρι την Ουκρανική.

Η πολιτική αυτή συνεχών υποχωρήσεων του Γιανουκόβιτς συνεχίστηκε μέχρι χθες, όταν η οργανωμένη πρωτοπορία, πιθανώς με την συμμετοχή και ξένων πρακτόρων «ελεύθερων σκοπευτών» (ακριβώς όπως στη Συρία) προέβη σε αιματοκύλισμα για να δοθεί η αφορμή για τη σημερινή διαγραφόμενη παράδοση του καθεστώτος στην ΕΕ, που θα συντελεστεί με τις εκλογές σε λίγους μήνες, στο σημερινό κλίμα τρομοκρατίας, και την ...πανηγυρική επανεκλογή της Τιμοσένκο...
 

ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΨΙΕΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΤΑΘΕΣΕΙΣ


 

Τις θέσεις τους για τους 20 στρατηγικούς στόχους του Υπουργείου Παιδείας παραθέτουν τα μέλη του Κεντρικού Υπηρεσιακού Συμβουλίου Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Κορδής Ν. και Αναγνώστη Β..Ιδιαίτερα σχολιάζουν την αναθεώρηση της νομοθεσίας για διορισμούς και μεταθέσεις τονίζοντας ότι ενώ βρισκόμαστε τέλη Φλεβάρη οι εκπαιδευτικοί δε γνωρίζουν απολύτως τίποτε για το «νέο» καθεστώς μεταθέσεων και αποσπάσεων.

Οι δύο αιρετοί αναφέρουν ότι «είναι προφανές ότι το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο που εξασφάλιζε, σε μεγάλο βαθμό, την αντικειμενικότητα στις μεταθέσεις αναστέλλεται. Το θέμα πλέον είναι μήπως επιδιώκεται η διενέργεια των μεταθέσεων κατά το πρότυπο των υποχρεωτικών μετατάξεων με αδιαφανείς διαδικασίες και χωρίς τη δημοσιοποίηση των μορίων; Το Υπουργείο οφείλει να δημοσιοποιήσει άμεσα τις προτάσεις του για να υπάρξει ουσιαστική διαβούλευση πάνω στο ζήτημα αυτό.

Όσον αφορά την ενίσχυση των θεσμών της ενισχυτικής διδασκαλίας και της πρόσθετης διδακτικής στήριξης επισημαίνουν ότι το ίδιο το Υπουργείο αυτοαναιρείται καθώς η πραγματικότητα ωστόσο είναι πολύ διαφορετική. «Βρισκόμαστε στα τέλη Φλεβάρη και η Ενισχυτική δεν έχει ξεκινήσει! Στο πρόγραμμα πρόκειται να απασχοληθούν μέσω προγραμμάτων ΕΣΠΑ, 1408 εκπαιδευτικοί μειωμένου ωραρίου, οι οποίοι θα εργαστούν μέχρι τη λήξη των μαθημάτων στα τέλη Μαΐου! Η ενίσχυση των θεσμών αντισταθμιστικής εκπαίδευσης δυστυχώς για άλλη μια χρονιά υποσκάπτεται»

Επίσης επισημαίνουν ότι ο «Εκσυγχρονισμός των δομών της ειδικής Αγωγής… με προσανατολισμό το μέλλον του μαθητή….». πραγματοποιείται με την πρόσληψη χιλιάδων αναπληρωτών εκπαιδευτικών μέσω του ΕΣΠΑ ενώ και στη γενική παιδεία οι αναπληρωτές φθάνουν του 2055 γεγονός που αποδεικνύει την αναγκαιότητα των άμεσων διορισμών.:

1.1157 αναπληρωτές πλήρους ωραρίου στις μονάδες ΕΑ και στα τμήματα ένταξης. Συνολικά έχουμε 2748 αναπληρωτές σε Α/θμια & Β/θμια εκπαίδευση.

2.359 αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου στην Παράλληλη στήριξη. Συνολικά έχουμε 2106 αναπληρωτές και στις δύο Βαθμίδες.

3.384 αναπληρωτές ως Ειδικό Εκπαιδευτικό Προσωπικό & Ειδικό Βοηθητικό Προσωπικό.

4.150 προσλήψεις αναπληρωτών ως Ειδικό Εκπαιδευτικό Προσωπικό για τα ΚΕΔΔΥ.

5.Τέλος αναμένονται άλλες 398 προσλήψεις ΕΕΠ για τη συγκρότηση των ΕΔΕΑΥ.

6.2050 προσλήψεις αναπληρωτών στη Γενική Παιδεία.

Ασχολίαστη δεν αφήνουν και την «Καθολική εφαρμογή του νέου σχολείου…». Οι αιρετοί τονίζουν ότι οι μαθητές της Α΄ Λυκείου θα κληθούν στα τέλη Μαΐου να εξεταστούν σε πανελλαδικού τύπου εξετάσεις, μέσα από τράπεζα Θεμάτων η οποία δεν προβλέπεται να λειτουργήσει πριν τις αρχές Μαΐου!

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η εμμονή στην ίδρυση μιας Τράπεζας Θεμάτων για να φανεί ότι τηρείται ο προβλεπόμενος προγραμματισμός, μόνο αρνητικές συνέπειες θα έχει στην εκπαιδευτική διαδικασία, ενώ ταυτόχρονα θα αυξήσει το άγχος και την αβεβαιότητα σε μαθητές και εκπαιδευτικούς, με δεδομένο μάλιστα ότι ο βαθμός προαγωγής των μαθητών της Α’ Λυκείου θα συνυπολογίζεται στην εισαγωγή τους στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Έτσι το Λύκειο αποστεώνεται από τον όποιο εκπαιδευτικό-μορφωτικό χαρακτήρα του έχει απομείνει!

Σε λογικές κατηγοριοποίησης των σχολείων και στο κλείσιμο όσων χαρακτηριστούν ως «αντιπαραγωγικά» θα οδηγήσει κατά τους αιρετούς ο στρατηγικός στόχος της «εφαρμογής εργαλείων μέτρησης αποτελεσματικότητας και αποδοτικότητας σε διοικητικές δομές ΥΠΑΙΘ… δείκτες αποτελεσματικότητας και αποδοτικότητας… καθορισμός στρατηγικών στόχων… αυτοαξιολόγηση δομών της εκπαίδευσης…».

Τέλος για την εφαρμογή της Μαθητείας στην οποία διατείνεται ότι θα προχωρήσει το Υπουργείο Παιδείας υποστηρίζουν ότι σε μια χώρα με 1,5 εκατομμύρια ανέργους η «δυνητική απασχολησιμότητα» φαντάζει μια εξωραϊσμένη εκδοχή της ανεργίας.