19 Φεβρουαρίου, 2014

ΕΛΕΓΧΟΣ 6.000 ΜΚΟ ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ

 

Περίπου 6.000 ΜΚΟ ελέγχονται από την Οικονομική Αστυνομία με εντολή εισαγγελέα για τη διαχείριση εκατ. ευρώ που πήραν από το ελληνικό Δημόσιο προκειμένου να αναπτύξουν ποικίλες δράσεις. Η έρευνα, που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, αφορά κυρίως τις ΜΚΟ που πήραν τα μεγαλύτερα χρηματικά ποσά, πάνω από 5 εκατ. ευρώ από το 2000 και μετά, ενώ για δύο η υπόθεση βρίσκεται ήδη στα χέρια της Δικαιοσύνης.

Οι έρευνες ξεκίνησαν πριν από ενάμιση χρόνο, όταν ο τότε υπουργός Εξωτερικών Δημ. Αβραμόπουλος ζήτησε από τους αρμόδιους εισαγγελείς να ερευνήσουν την κατάληξη εκατ. ευρώ που δόθηκαν, κυρίως, από το υπουργείο Εξωτερικών σε
ΜΚΟ για διάφορες δράσεις.

Συνολικά από το υπουργείο Εξωτερικών για τη δεκαετία 2000-2010 ελέγχονται περί τις 176 ΜΚΟ, που χρηματοδοτήθηκαν με 70 εκατ. ευρώ, ενώ χρηματοδοτήσεις υπήρξαν από διάφορους άλλους φορείς του Δημοσίου. Οι έρευνες έχουν ολοκληρωθεί για δύο από τις ελεγχόμενες.

1.Τη
ΜΚΟ «Κύκλος της Πάτμου», για την οποία έχουν αποδοθεί κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος σε 14 άτομα και η υπόθεση είναι στα χέρια των δικαστικών αρχών. Η Οργάνωση είχε ως αντικείμενο δράσεις για την ενίσχυση της σύνδεσης του θρησκευτικού συναισθήματος με θέματα περιβάλλοντος και διοργάνωνε συμπόσια και συνέδρια εν πλω σε Δούναβη, Κασπία και αλλού.

Το ποσό για το οποίο σχηματίστηκε δικογραφία αγγίζει τα 9,5 εκατ. ευρώ που δόθηκαν από διάφορες πηγές, ΟΠΑΠ, υπουργείο Εξωτερικών κ.ά., και τα οποία – τα περισσότερα – δεν δαπανήθηκαν για τους σκοπούς που διατέθηκαν.

2. Τη
ΜΚΟ για την προώθηση της απενεργοποίησης ναρκών σε γειτονικές χώρες, με επικεφαλής τον πρώην δημοσιογράφο Κων. Τζεβελέκο. Για τη συγκεκριμένη ΜΚΟ οι έρευνες της Δικαιοσύνης βρίσκονται ακόμη στην αρχή, καθώς σύμφωνα με πληροφορίες δεν έχουν συνταχθεί κατηγορητήρια για τους εμπλεκομένους από την αρμόδια ανακρίτρια, ενώ ο Κων. Τζεβελέκος συνελήφθη και μετά την απολογία του έχει κριθεί προφυλακιστέος.

Οι δικαστικές αρχές διερευνούν τα στοιχεία που έχουν στα χέρια τους προκειμένου να αποδώσουν ευθύνες σε όσους μετείχαν στην υπόθεση, μεταξύ των οποίων πρώην και νυν διπλωμάτες και άλλοι. Παράλληλα, έχουν κινηθεί διαδικασίες δέσμευσης λογαριασμών για τον βασικό εμπλεκόμενο, αλλά και δέσμευσης περιουσιακών του στοιχείων σε Αθήνα και Ρόδο.
 

(19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ) † ΑΓΙΑΣ ΦΙΛΟΘΕΗΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΙΑΣ


γία Φιλοθέη γεννήθηκε στν θήνα π γονιος ρχοντες, μοναχοπαίδι το γγέλου Μπενιζέλου κα τς Συρίγας. Φιλοθέη νομάσθηκε ταν γινε καλογρηά, λλ τ πρτο νομά της ταν Ρεβούλα. μητέρα της τανε στείρα κα παρακαλοσε τ Θε ν τς δώσει τέκνο, κα μία νύχτα εδε πς βγκε π τ εκόνισμα τς Παναγίας να φς δυνατ κα πς μπκε στν κοιλιά της. Κι᾿ ληθινά, τ φς κενο τανε γιασμένη ψυχ τς κόρης πο γέννησε σ᾿ ννι μνες. π μικρ φανέρωνε μ τ φερσίματα κα μ τ ασθήματά της ποι θ γινότανε στερώτερα, στολισμένη μ κάθε λογς ρετή. Στν εσέβεια εχε γι δηγό της τν δια τ μητέρα της πο τανε ελαβέστατη. Φτάνοντας σ λικία δώδεκα χρονν τ ζήτησε γι γυνακα κάποιος ρχοντας το τόπου, μ κόρη δν θελε ν παντρευθε.

λλ πειδ ο γονιοί της τν παρακαλούσανε, τρυφερ ψυχή της δν βάσταξε ν τος λυπήσει κα ν τος παρακούσει κα στ τέλος παραδέχθηκε ν πανδρευθε μ κενον τν πλούσιο νθρωπο, πο τανε μως πολ φτωχς στν ψυχή, διεστραμμένος κα κακός. Τρία χρόνια ζησε μαζί του Ρεβούλα κάνοντας πομον στ πότομα φερσίματά του, ς πο νδρας της πέθανε κι᾿ πόμεινε χήρα. Ο γονιοί της θελήσανε ν τν ξαναπανδρέψουνε, μ ατ τος επε καθαρ πς ταξε ν γίνει καλόγρηα. Σν πεθάνανε ο γονιοί της, δέκα χρόνια π τν καιρ πο χήρεψε, δόθηκε λεύθερα στν σκηση, μ νηστεες, προσευχές, γρύπνιες κα λεημοσύνες. Κατήχησε τς πηρέτριές της κα τς κανε δοχεα το Πνεύματος. Κατ θέλημα το γίου νδρέα πο εδε στν πνο της, χτισε να μοναστήρι μ κκλησία στνομά του.

Εναι κκλησι πο σζεται κόμα πλάγι στ μέγαρο τς ρχιεπισκοπς στν δ γίας Φιλοθέης. φο τελείωσε τ μοναστήρι, Ρεβούλα χειροθετήθηκε μοναχ μ τνομα Φιλοθέη. Ο πρτες δελφς πο ζήσανε μαζί της τανε ο δουλεύτρες πο εχε στ πατρικ σπίτι της. Μ τν καιρ δραμαν πλθος λλες παρθένες κι᾿ π ρχοντικς οκογένειες κα ντυθήκανε τ μοναχικ σχμα. Ζήσανε γωνιζόμενες τν καλν γώνα μ ποταγ στν ξια γουμένισσα πο τς διοικοσε στν πνευματικ δρόμο σν κάποια γία Συγκλητική. Τ γιασμένα λόγια της μπαιναν στν καρδιά τους σν δροσι κα νθιζαν μέσα τος τ εοσμα νθη τν ρετν. Κα τ ργα της βεβαιώνανε τ λόγια της κατ τ λόγια του Χριστο πο λέγει: «ς δ᾿ ν ποιήσ κα διδάξ, οτος μέγας κληθήσεται ν τ βασιλεί τν ορανν» (Ματθ. ε´, 19).

που μάθαινε πς βρίσκεται φτωχός, δυστυχισμένος, ρρωστος, χαροκαμένος, τρεχε σ βοήθειά του μ περισσότερη προθυμία παρ ν παιρνε δια τ βοήθεια π᾿ λλον. χτισε νοσοκομεα κα γηροκομεα κοντ στ μοναστήρι της κι᾿ γία Φιλοθέη δν φρόντιζε μοναχ γι τ γιατρειά τους κα γι τ σωματικ τροφ τος λλ κα γι τν πνευματική. Μ τν καιρό, πληθύνανε τόσο πολ ο δελφς πο μπήκανε στ μοναστήρι της, πο δυστυχούσανε π κάθε πργμα πειδ δν μποροσε γουμένη ν παντήσει τ μεγάλα ξοδα, κ᾿ ο καλογρης γογγύζανε. Μ γία τς καταπράϋνε μ λόγια πομονετικά, κι᾿ Θες στελνε τ βοήθειά του πότε μ᾿ ναν τρόπο κα πότε μ λλον ς πο περνοσε στενοχώρια. ξν π τ ντόπια κορίτσια πο συμμάζευε στ μοναστήρι της, δινε προστασία κα σ ξένες γυνακες πο ρχόντανε στν θήνα π διάφορα μέρη σκλαβωμένες π τος Τούρκους.

Μ τί κινδύνους κα μ τί βάσανα τς προστάτευε δν εναι μπορετ ν γράψουμε καταλεπτς σ τοτο τ σύντομο σημείωμα. Τέσσερες π᾿ ατς τς σκλάβες εχανε κουστ τν γία Φιλοθέη κι᾿ πειδ τς βασανίζανε ο φεντάδες τους ν ρνηθον τν πίστη τους, φύγανε κρυφ κα καταφύγανε στ μοναστήρι. γία τς πρε μέσα κα τς στερέωσε στν πίστη τους κα περίμενε εκαιρη περίσταση γι ν μπορέσει ν τς στείλει στν τόπο τους. Μ ο Τορκοι, πο εχανε τς σκλάβες, μάθανε πς τς εχε περιμαζέψει Φιλοθέη κα μπήκανε σν θηρία στ κελλί της πο κειτότανε ρρωστη κα τν τραβήξανε κα τν πήγανε στν πασά. Κα κενος πρόσταξε ν τ ρίξουνε στ φυλακή. γία δν φοβήθηκε, λλ τοιμάσθηκε ν χύσει τ αμα της γι τν πίστη το Χριστο.


Τν λλη μέρα μαζευθήκανε πολλο Τορκοι κα φωνάζανε ν σκοτώσουνε τν γία. Κι᾿  πασς πρόσταξε ν τ βγάλουνε π τ φυλακ κα ν τν παρουσιάσουνε μπροστά του, κα τς επε ν διαλέξει νάμεσα στ δυό,  ν᾿ ρνηθε τν πίστη της  ν κοπε τ κεφάλι της. Μ  γία πάντησε μ φοβία πς εναι τοιμη ν μαρτυρήσει γι τν Χριστό.  πασς θβγαζε τν πόφαση ν κόψουνε τ κεφάλι της, λλ προφθάσανε κάποιοι πίσημοι χριστιανο κα μ τ παρακάλια τους λλάξανε τ γνώμη το πασ κα πρόσταξε ν τ βγάλουνε π τ φυλακή.Γυρίζοντας στ μοναστήρι της  σία, δν παψε ν πορεύεται πως κα πρν στ δρόμο το Χριστο. K᾿ πειδ πληθαίνανε λοένα ο μαθήτριές της, χτισε κι᾿ λλο μοναστήρι στν τοποθεσία Πατήσια, κι᾿ ατ στνομα το γίου νδρέα.

λλ χτισε μετόχια κα στ Τζια κα στν Αγινα, κι᾿ κε στελνε τς δελφς πο πρεπε ν μακρύνουνε π τν θήνα γι κάποια ατία. Σ᾿ λα ατ τ σκητήρια ο καλογρης δουλεύανε στος ργαλειος κα σ λλα ργόχειρα, σν τς προκομμένες μέλισσες μέσα στ κουβέλι. Φτωχ κι᾿ ρφαν κορίτσια βρήκανε προστασία κ᾿ ργασία μέσα σ᾿ κενα τ καταφύγια. Σ ,τι κτήματα εχε γία π τος γονιούς της, χτισε μοναστήρια κα φτωχοκομεα. K᾿ εχε πολλ περιουσία. νας προπάππος τς εχε πάρει τ «δεχατέρα το φέντη τς θήνας κα πρε προίκα λη τν Κηβισι κα τν χλαδόκαμπο πο εναι πρν π τ Χαλιάντρι». Στ κτμα πο εχε στν Περισ χτισε λλο μοναστήρι στ μέρος πο τ λένε τώρα Καλογρέζα.

λη φτωχολογι τν εχε σν πονετικι μάνα. Μ κάθε τρόπο πάσχιζε ν νακουφίσει τος δυστυχισμένους, τος τάιζε, τος νοιγε πηγάδια γι νάχουνε νερό, τος γιάτρευε, τος βρισκε δουλειά. κόσμος τν λεγε «κυρ δασκάλα».Τν παραμον το γίου Διονυσίου στ 1589 γία Φιλοθέη βρισκότανε στ μοναστηράκι ποχε χτισμένο στ Πατήσια. Τ βράδυ συναχθήκανε ο δελφς γι ν κάνουνε γρυπνία. Κάποιοι γαρηνοί, πο τν χθρευόντανε π καιρό, πηδήσανε π τ μάντρα κα πιάνοντας τν γία ρχίσανε ν τ χτυπνε ς πο τν φήσανε μισοπεθαμένη. Τν λλη μέρα τ σηκώσανε ο δελφς κα τν πήγανε στ μετόχι ποχε στν Περισό. Σν συνέφερε λίγο, πιασε τν προσευχή, εχαριστώντας τ Θε γιατ ξιώθηκε ν πληρωθε μ κακία γι τ καλ πο κανε στος νθρώπους κα ν μοιάσει σ᾿ ατ μ τν Χριστό, κατ τ λόγια του ποστόλου Πέτρου πο λέγει: «καθ κοινωνετε τος το Χριστο παθήμασι, χαίρετε» (Α´ Πέτρ. δ´ 13). 

Στς 19 Φεβρουαρίου το 1589 παρέδωσε τν καθαρ ψυχή της στν Κύριο, πο πόμεινε τόσα βάσανα γι τν γάπη του. Τ γιο σκήνωμά της θάφτηκε στ μοναστηράκι τς Καλογρέζας κι᾿ π κε γινε νακομιδ τν λειψάνων στν κκλησι το γίου νδρέα πο βρίσκεται στ σημεριν ρχιεπισκοπή.Μετ πολλ χρόνια, πειδ ατ κκλησι κόντευε ν γκρεμνισθε, τ πήγανε στν γιο λευθέριο κι᾿ π κε στ σημεριν μητρόπολη, μέσα στ᾿ γιο βμα. Στ μνμα της πάνω βρεθήκανε γραμμένα τοτα τ λόγια: «Φιλοθέης π σμα τόδ᾿ γνς κεύθει σμα, ψυχν δ᾿ ν μακάρων θήκετο ψιμέδων». Φιλοθέη νακηρύχθηκε γία π Οκουμενικο Πατριάρχου Ματθαίου B´ (1595-1600). 

Νεόφυτος μητροπολίτης θηνν, φο ξήτασε κα ρεύνησε τ κατ τν βίον κα τ μαρτύριον τς σίας, σύνταξε ναφορ στ Πατριαρχεο μαζ μ τος πισκόπους Κορίνθου κα Θηβν κα μ τος προκρίτους τς θήνας γι ν τάξει τν σία Φιλοθέη στος χορος τν γίων. Σ᾿ ατ τ συνοδικ γγραφο εναι γραμμένα κα τοτα: «πειδ δηλώθη σφαλς τι τ θειότατον σμα τς σιωτάτης Φιλοθέης εωδίας πεπληρωμένον στι κα μύρον διηνεκς κχεται, λλ κα τος προσιοσί τε σθενέσι τε κα θεραπείας δεομένοις τν ασιν δίδωσι… τούτου χάριν δοξε μν τε κα πάσ τ ερ Συνόδ τν καθευρεθέντων νταθα ρχιερέων συγγραφναι κα ταύτην ν τ χορ τν σίων κα γίων γυναικν, στε κατ᾿ τος τιμσθαι κα πανηγυρίζεσθαι». Ατς εναι μ λιγολογία βίος τς θηναίας γίας Φιλοθέης, πο εναι να π τ μυρίπνοα νθη το γένους μας στν τυραννισμένον καιρ τς σκλαβις. 

Δν στάθηκε αστηρ μονάχα στ ν κάνει τς ντολς το Χριστο, μ γωνίσθηκε κα πνευματικ γι ν στερεωθε γιασμένη παράδοση τς ρθοδοξίας σν κάστρο πο θ ποσκέπαζε τν λληνισμ π τν πνευματικ κφυλισμ κα τν ποβαρβάρωση. λα τ θυσίασε, πλούτη, νάπαυση, ζωή, γι τν πίστη τν πατέρων της. «Θλίψις συνέχει τν ψυχήν της» βλέποντας ο χριστιανο ν μν χουνε στ «πάτρια» τν γάπη πο πρεπε, λλ ν ζονε μουδιασμένοι, διάφοροι, μ ψυχ γεμάτη δειλία, μικροψυχία, πονηριά. Τν κολουθία της τν γραψε κάποιος σοφς κα ελαβς νθρωπος έραξ λεγόμενος. νάμεσα στ ραα γκώμια εναι κα τοτο: «Δαυδ γρ τ προν σχες κα Σολομντος, σεμνή, τν σοφίαν, Σαμψν τν νδρείαν, κα βραμ τ φιλόξενον, πομονήν τε ώβ, το Προδρόμου δ θείαν σκησιν…».

Τν κκλησία το γίου νδρέα πο βρισκότανε στ σημεριν δρόμο τς γίας Φιλοθέης τν γκρέμνισε μητροπολίτης θηνν Γερμανς Καλλιγς, παρ᾿ τι εχε μεγάλο σέβας στν γία, πειδ τανε ραγισμένοι ο τοχοι, κ᾿ χτισε στ δια θεμέλια τ παρεκκλήσι πο πάρχει τώρα, ν μποροσε ν στερεώσει τν παλι κκλησία πο εχε ραες τοιχογραφίες. κενον τν καιρ ( Γερμανς στάθηκε μητροπολίτης π τ 1889 ως τ 1896) δν γνωρίζανε ο νθρωποι τν ξία τς βυζαντινς τέχνης. καινούρια κκλησι πο χτίσθηκε εναι ψυχρή, κακότεχνη, γυμνή. ποιος μπαίνει μέσα, δν ασθάνεται κατάνυξη. λλ᾿ κκλησι το μετοχιο πο εχε χτίσει σία στ Πατήσια γκρεμνίσθηκε κα κείνη π τν πολυκαιρία κα γιατ δν μπορούσανε ο χριστιανο ν τν περιποιηθονε π τ φόβο τν Τούρκων πρν ν σηκωθε πανάσταση το 1821. 

ς πρ λίγα χρόνια κειτόντανε ο κολόνες μέσα στ γριάγκαθα, στεκότανε ρθια μοναχ χυβάδα (κόγχη) το ερο κ᾿ πόρτα μ τ δυτικ τοχο. Κάποιοι ελαβες χριστιανο τν ναστηλώσανε μ τν δηγία το κ. ρλάνδου κα τώρα βρίσκεται πάλι παράλλαχτη πως τανε στ χρόνια της γίας Φιλοθέης, να ταπειν μ τίμητο στόλισμα νάμεσα στ καλαίσθητα κα ξενόμορφα σπίτια πο χτισθήκανε γύρω στ γηραλέο ατ κκλησάκι. Θες μ ξίωσε κα τ στόλισα μ γιογραφίες, πως τανε πόθος μου. νάμεσα σ λλα ζωγράφισα κα τ μοναστήρι, πως τανε τότε, μ τν γουμένη γία Φιλοθέη κα τς δελφς πο πηγαίνουνε στν κκλησία.Φαίνεται πς λη οκογένεια τν Μπενιζέλων τανε νθρωποι φιλόθρησκοι. 

Στ νάρθηκα τς Καισαριανς εναι γραμμένη π τ ζωγράφο πο τν γιογράφησε τούτη πιγραφή: «στόρηται πρόναος οτος τοι νάρθηξ δι δαπάνης τν προσδραμόντων τ μον φόβ λοιμο τ κραται χειρ τς πανυμνήτου Τριάδος κα σκέπ τς μακαρίας Παρθένου, οτινες εσν εγενς κα λογιώτατος Μπενιζέλος υἱὸς ωάννου, μα τας εγενέσιν δελφας κα τ τεκούσ κα τ λοιπ ατο συνοδεί. π γουμένου εροθέου το σοφωτάτου ερομονάχου.  Δι χειρς δ ωάννου πάτου του κ Πελοποννήσου. τει αϠχβ´ (1682) μην Αγούστω κ´ (20)». νας Μπενιζέλος, Νικόλας, γίνηκε κι᾿ γιογράφος, μαθητς το Γεωργίου Μάρκου το ργείου πο ζωγράφισε πολλς κκλησις στ μέρη τς ττικς, π τ 1727 ς τ 1740 πάνω-κάτω. 


Στν παλι κκλησι τς Παναγίας στ Κορωπ εναι γραμμένο: «στορήθη δ κατ τ αψλβ´ (1732) δι χειρς Γεωργίου Μάρκου κα το μαθητο ατο Νικολάου Μπενιζέλου». Μαζ μ τ μάστορά του δούλεψε  Μπενιζέλος κα στ τελευταο ργο του, τν γιογράφηση τς Μονς τς Φανερωμένης στ Σαλαμίνα, πως φανερώνει  πιγραφ πο σζεται κα πο λέγει: «ΑΨΛE (1635).στορήθη  θεος κα πάνσεπτος Νας οτος τς Μεταμορφώσεως το Κυρίου, Θεο κα Σωτρος μν δι συνδρομς κόπου τ κα δαπάνης… στορήθη δ δι χειρς Γεωργίου Μάρκου κ πόλεως ργους κα το μαθητο ατο Νικολάου Μπενιζέλου, Γεωργάκης κα ντώνιος».