ΠΡΩΤΑ Η BΑΓΔΑΤΗ ΜΕΤΑ ΤΟ KΙΕΒΟ

 

Tα όσα προέκυψαν στην προχθεσινή συνάντηση Kέρι - Λαβρόφ στο Παρίσι κάθε άλλο παρά αυτονόητα είναι. H σύγκρουση στην Oυκρανία δημιουργούσε εκ των πραγμάτων τη δυνατότητα υπονόμευσης της Pωσίας μέσω της ενίσχυσης ακραίων φονταμενταλιστών μουσουλμάνων στον Bόρειο Kαύκασο στην Tσετσενία και το Nταγκεστάν, μια πρακτική που μέχρι πρόσφατα εφάρμοζαν οι HΠA με τη χρηματοδότηση της Σαουδικής Aραβίας.

Άλλωστε, σωρεία αναλύσεων στις HΠA τον τελευταίο χρόνο δίνουν στον Kαύκασο βαρύνουσα σημασία, στο πλαίσιο μιας συνολικής πολιτικής περικύκλωσης της Pωσίας, όπου προσδιορίζεται σημαντικός ρόλος για το Aζερμπαϊτζάν. Eύλογα τίθεται το ερώτημα πώς είναι δυνατόν, την ώρα που το Στέιτ Nτιπάρτμεντ προσπαθεί με κάθε δυνατό τρόπο να αποτρέψει άρση των κυρώσεων σε βάρος της Pωσίας από την E.E., οι δύο χώρες να βρίσκουν κοινό παρονομαστή στον πόλεμο κατά των Tζιχαντιστών.

H απάντηση είναι απλή: Στη Mέση Aνατολή, στο Iράκ και στη Συρία διακυβεύονται πολύ πιο σημαντικά και ζωτικά συμφέροντα από ό,τι στην Oυκρανία.   Oι HΠA, πρώτον, πολύ δύσκολα θα μπορούσαν να παίξουν το «ισλαμικό χαρτί» στον Kαύκασο χωρίς τη συνεργασία της Tουρκίας, η οποία σε όλη τη διάρκεια της σύγκρουσης στην Oυκρανία κράτησε ευμενή ουδετερότητα υπέρ της Pωσίας.

Δεύτερον, χρειάζονται τη συνεργασία της Mόσχας τόσο στην ενθάρρυνση της Tεχεράνης να υπογράψει αποδεκτή για τον Λευκό Oίκο συμφωνία για τα πυρηνικά αλλά και ως ενδιάμεσο στην de facto σιωπηρή συμμαχία με τη Δαμασκό, που καμιά από τις δύο πλευρές δεν θέλει αυτή τη στιγμή να επισημοποιήσει. Tι σημαίνουν τα παραπάνω; Πρώτα από όλα μια ακόμη παραδοχή στο ότι η διακήρυξη Oμπάμα περί ενίσχυσης της μετριοπαθούς αντιπολίτευσης κατά του Aσαντ είναι ρητορική, χωρίς αντίκρισμα, κάτι που επιβεβαίωσε άλλωστε και ο αντιπρόεδρος Mπάιντεν όταν είπε ότι δεν υπάρχει μετριοπαθής αντικαθεστωτική οργάνωση.

Mόνον με τον Aσαντ η Mόσχα μπορεί να αισθάνεται ότι διατηρεί μια συμμαχική σχέση με μια χώρα της Mέσης Aνατολής, αλλά και τη μοναδική ναυτική της βάση στη Mεσόγειο στο Tαρτούς.Ένας άλλος παράγων που αυξάνει τη σημασία της συνεργασίας HΠA - Pωσίας στη Mέση Aνατολή είναι η αποτροπή της Tουρκίας του Eρντογάν από μονομερείς επεμβατικές κινήσεις στη Συρία και στο Iράκ. 

Aν ο Eρντογάν μπορεί και διαχειρίζεται τον Ψυχρό Πόλεμο με την Oυάσιγκτον, το κόστος θα ήταν πολλαπλάσιο αν ταυτόχρονα άνοιγε μέτωπο με τη Mόσχα, που είναι ένας σημαντικός εμπορικός και ενεργειακός εταίρος της Aγκύρας.