14/10/2014 - ΔΕΝ ΠΕΙΘΕΙ O ΟIΚΟΥΜΕΝΙΚOΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑIΟΣ

 

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος ἠσθάνθη τὴν ἀνάγκην, κατὰ τὴν περιοδείαν του εἰς τὴν Θράκην, νὰ ἀπευθυνθῆ πρὸς τοὺς Ἁγιορείτας καὶ νὰ τοὺς διαβεβαιώση ὅτι κατὰ τοὺς θεολογικοὺς διαλόγους μετὰ τῶν Παπικῶν δὲν προδίδεται ἡὈρθόδοξος Πίστις καὶ οὔτε θὰ προδοθῆ.

Ποῖος ὅμως πιστεύει πλέον τὴν κεφαλὴν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ὅταν ὑπάρχη σειρὰ ἐνεργειῶν καὶ πράξεων, αἱ ὁποῖαι μαρτυροῦν ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετον. Τοιαῦται πράξεις εἶναι:

1ον) Αἱ συμπροσευχαὶ καὶ τὰ συλλείτουργα μετὰ τῶν Παπικῶν. Κατὰ τὴν ἐπίσκεψιν τοῦ προηγουμένου Πάπα κ. Βενεδίκτου εἰς τὸ Φανάριον, οἱ ψαλ μωδοὶ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου τὸν ὑπεδέχθησαν μὲ τὸν ὕμνον «Εὐλογημένος ὁ Ἐρχόμενος».Ἐνῶ κατὰ τὴν θείανΛειτουργίαν εἰς τὸν Πα τριαρχικὸν Ναὸν τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ἐπετράπη εἰς τὸν Πάπαν νὰ ἀπαγγείλη τὸ «Πάτερ ἡμῶν».

2ον) Πρὸ τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Πάπα εἰς τὸ Φανάριον εἶχε μεσολαβήσει ἡ συμφωνία τῆς Ραβέννης, τὴν ὁποίαν ὑπέγραψαν οἱ ἐκπρόσωποι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας προκαλοῦντες τὴν ἔκπληξιν διακεκριμένων κανονολόγων τῶν Παπικῶν. Εἰς τὴν Ραβένναν εἶχε γίνει συλλείτουργον Παπικῶν Ὀρθοδόξων καὶ συμφώνως πρὸς «κύκλους» τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκό που Ἀθηνῶν κυροῦ Χριστοδούλου, τὸν ὁποῖον ὁ «Ο.Τ.» ἤλεγχε διά τοὺς φιλοπαπικοὺς βηματισμούς του, εἶχεν ὑπάρξει καὶ «κοινὸν ποτήριον».

3ον) Εἰς τὴν ἀκολουθίαν τῆς Ἀγάπης συμμετεῖχον εἰς τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον Παπικοὶ - Μονοφυσίται κι ἄλλοι. Τὴν ἀκολουθίαν εἶχε μεταδώσει ἡ τότε Κρατικὴ Τηλεόρασις (ΕΤ3) καὶ εἶχε προκληθῆ ἀναστάτωσις μεταξὺ τῶν πιστῶν καὶ τῶν ἐντίμων κληρικῶν. Ὁ δὲ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ εἶχε καυτηριάσει τὸ γεγονὸς τονίζων ὅτι αἱ συμπροσευχαὶ μετὰ πλανεμένων Χριστιανῶν ἀπαγορεύονται ὑπὸ τῶν Ἱερῶν Κανόνων.

4ον) Αἱρετικοὶ (ὡς οἱ Παπικοὶ κλπ.) οἱ ὁποῖοι προσχωροῦν εἰς τὰς τάξεις τῆς Ὀρθοδοξίας ἐντάσσονται πλέον ἄνευ Ὀρθοδόξου Βαπτίσματος. Ἀναγνωρίζεται ὑπὸ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου τὸ Βάπτισμα τῶν αἱρετικῶν Παπικῶν ὡς κανονικόν, ἐνῶ ἕως πρὸ τινός δὲν ἀνεγνωρίζετο.

5ον) Τόσον ὁ Προηγούμενος Πάπας κ. Βενέδικτος ὅσον καὶ ὁ σημερινὸς κ. Φραγκίσκος ἀναγνωρίζονται ὑπὸ τῆς κεφαλῆς τοῦ Φαναρίου (Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου) ὡς Ἁγιώτατοι Ἐπίσκοποι τῆς «Πρεσβυτέρας Ρώμης» καὶ ἀντιμετωπίζονται ὡς κανονικὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας.

6ον) Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης εἰς ἐπιστολήν του πρὸς τὸν σημερινὸν Πάπαν ὁμιλεῖ περὶ «διηρημένης Ἐκκλησίας» καὶ ὄχι περὶ «Σχίσματος καὶ αἱρέσεως τῶν Παπικῶν». Ἐὰν ὑπῆρχεν ἓν ὄργανον εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, τὸ ὁποῖον θὰ ἤλεγχε (ὡς συμβαίνει μὲ τοὺς Μητροπολίτας τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν) τὰ παραπτώματα ἢ καὶ τὰς ἐκκλησιαστικάς - θεολογικάς ἐκτροπάς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, εἶναι βέβαιον ὅτι ἢ θὰ τὸν εἶχεν ἐπαναφέρει εἰς τὴν «τάξιν» ἢ θὰ τὸν εἶχε θέσει ἐκτὸς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Ἀλλὰ ἔχει τὸ «μαχαίρι καὶ τὸ πεπόνι», ὡς λέγει ὁ λαὸς καὶ θεωρεῖ ἑαυτὸν ὑπὲρ πάντων τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ τῶν Ἱερῶν Κανόνων. Εις τὴν πολιτικὴν ὅταν ἕνας πολιτικὸς θεωρεῖ ἑαυτὸν ὑπεράνω τῶν νόμων, προκαλεῖ ἀντιδράσεις.  Ὅταν κάποτε ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου ἐδήλωσεν ὅτι ὑπεράνω τῶν νόμων εἶναι ὁ λαὸς προεκάλεσε μὲ τὴν δήλωσίν του πολιτικὴν κρίσιν καὶ πολιτικὴν θύελλαν.

Εἰς τὴν Ἐκκλησίαν αἱ κεφαλαὶ της ἔχουν τὴν δυνατότητα νὰ παραβιάζουν Ἱεροὺς Κανόνας, Οἰκουμενικάς Συνόδους καὶ οὐδείς νὰ ἀντιδρᾶ ἐκ τῶν Ἐπισκόπων. Ὅποιοι δὲ ἐκ τῶν Ἐπισκόπων, τῶν καθηγουμένων Ἱερῶν Μονῶν, θεολόγων, κληρικῶν καὶ πιστῶν ἀντιμετωπίζονται ὡς γραφικοὶ, «σκληροπυρηνικοί» τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀντιδροῦν κλπ. Εἶναι τρόπος ἐξουδετερώσεως ὅλων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ὑπερασπίζονται τὴν πίστιν, τὴν παράδοσιν, τούς «νόμους καὶ τὰ Συντάγματα» τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

7ον) Εἰς τὴν Ραβένναν, ὡς ἀποδεικνύεται ἀπὸ θέσεις τῆς Ρωσικῆς Ἱεραρχίας καὶ ἀπαντήσεις Σεβ. Μητροπολιτῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἀπεφασίσθη ὅτι ὅπως ὁ Πάπας εἶναι ὁ Πρῶτος εἰς τὴν Δύσιν, ἔτσι καὶ ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης εἶναι - σχεδὸν - ὁ πρῶτος εἰς τὴν Ἀνατολήν.

Τὸ γεγονὸς ἔχει προκαλέσει ἀντιπαραθέσεις καὶ εις ἐπισκοπικοὺς «κύκλους» τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, οἱ ὁποῖοι ἀναγνωρίζουν ὅτι ὁ Οἰκουμενικὸς πρέπει νὰ ἔχη τὸ δικαίωμα εἰς τὴν ἀνάληψιν πρωτοβουλιῶν, ὑπὸ τὴν προϋπόθεσιν ὅτι αὐταὶ (αἱ πρωτοβουλίαι) δὲν καταλύουν τὸ Συνοδικὸν Πολίτευμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Εἰς τὸν ὁρίζοντα, ὅμως, διαφαίνεται (ἀπὸ ἄρθρα καὶ ἀναλύσεις Φαναριωτῶν Ἐπισκόπων) τάσις διά τὴν ἀνάδειξιν τοῦ ἑκάστοτε Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου εἰς «Πρῶτον τῆς Ἀνατολῆς».Ἄλλωστε ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος προσφωνῶν εἰς τὸ Φανάριον τὸν Πάπαν Βενέδικτον τὸ εἶπε δημοσίως:«Ἐσὺ εἶσαι ὁ πρῶτος εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου καὶ ἐγὼ πρῶτος εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου». Οὐδείς ὅμως ἔδωσε σημασίαν εἰς τὸ σημεῖον αὐτὸ τῆς προσφωνήσεως, τὴν ὁποίαν μετέδιδεν ἀπ᾽ εὐθείας ἡ κρατικὴ τηλεόρασις (ΕΤ-3).

8ον) Εἰς τὴν κοινὴν διακήρυξιν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου καὶ τοῦ Πάπα Φραγκίσκου εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα διεκηρύχθη ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Εκκλησία δὲν ἐκφράζει ὁλόκληρον τὴν Ἀλήθειαν τῆς Πίστεως ἀλλὰ μέρος της. Ἡ διακήρυξις αὐτὴ δὲν ἀναιρεῖ τὸ Σύμβολον τῆς Πίστως περὶ τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας;

Εἰς τὴν προκειμένην περίπτωσιν ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης δὲν προσχωρεῖ εἰς τὴν θεωρίαν τῶν Κλάδων, τὴν ὁποίαν γνωρίζει πολὺ καλὰ ἕνας ἐπίσκοπός του, ὁ ὁποῖος ἀναπτύσσει τὴν θεωρίαν τῶν δύο Πνευμόνων εἰς τὴν Ἐκκλησίαν (ὁ ἕνας Παπικός, ὁ ἄλλος Ὀρθόδοξος) ὡσὰν νὰ εἴμεθα μία Ἐκκλησία; Θὰ ἠδυνάμεθα νὰ παραθέσωμε καὶ πολλὰ ἄλλα παραδείγματα (δὲν ἐπεκτεινόμεθα εἰς τὴν ἀναγνώρισιν τῶν Μονοφυσιτῶν κλπ. ὡς κανονικῆς καὶ μὴ αἱρετικῆς πλέον Ἐκκλησίας), ἀλλὰ σταματῶμεν.

Ὅταν αἱ πράξεις βοοῦν διά τὴν προδοσίαν τῆς Πίστεως, δὲν ἔχεις τὸ δικαίωμα νὰ κάμνης δηλώσεις ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς, γνωρίζων ὅτι δὲν ἔχει τὸ κατάλληλον ἀκροατήριον, ὡς συνέβη εἰς τὴν Θράκην (Σουφλίον), διά νὰ ἀπαντήση εις τὴν δήλωσιν ὅτι εἰς τοὺς Θεολογικοὺς Διαλόγους δὲν προδίδεται ἡ Πίστις. Ὁ κόσμος τὸ ἔχει τούμπανον καὶ τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον «κρυφὸ καμάρι».

Γ. Ζ