ΑΔΟΞΗ ΠΡΟΕΔΡΙΑ

 

Η έναρξη των εργασιών του νέου Ευρωκοινοβουλίου συνέπεσε με τη λήξη της ελληνικής προεδρίας. Η παρουσία του πρωθυπουργού της Ελλάδας στο Ευρωκοινοβούλιο, με την ευκαιρία αυτή, ήταν εξίσου άδοξη με την ίδια την προεδρία, η οποία αποδείχθηκε πειθήνια στις επιταγές των ευρωπαϊκών ελίτ και ανίκανη να προωθήσει ουσιαστικές αλλαγές σε όφελος της κοινωνίας.

Η άτονη ομιλία Σαμαρά αντιμετωπίσθηκε με γενική αδιαφορία, αφού παρόντες ήταν λιγότεροι από το ένα έκτο (!) των ευρωβουλευτών, ενώ εμφανώς προσχεδιασμένη «προστασία» του προσφέρθηκε μέσω επαίνων του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (του οποίου η σπονδυλική στήλη αποτελούν οι Γερμανοί Χριστιανοδημοκράτες). Ακόμη πιο εμφανής ήταν η διαφορά με τον πρωθυπουργό της Ιταλίας, που ακολούθησε στο βήμα, αφού η χώρα του αναλαμβάνει την εκ περιτροπής προεδρία της Ενωσης για το δεύτερο εξάμηνο.

Ο χαρισματικός Ματέο Ρέντσι όχι μόνο προσέλκυσε την παρουσία της μεγάλης πλειοψηφίας του Ευρωκοινοβουλίου, αλλά κατόρθωσε, μόνος αυτός, να προκαλέσει μια έστω και περιορισμένη ένταση μεταξύ των κατά τα άλλα εναρμονισμένων ομάδων του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος αφενός και των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών αφετέρου, εξαπολύοντας φραστικά πυροτεχνήματα περί της σημασίας της πολιτισμικής κληρονομιάς του μεσογειακού Νότου και περί ανάγκης για ανάπτυξη.

Επί της ουσίας ο Έλληνας πρωθυπουργός αναφέρθηκε στην υποτιθέμενη τραπεζική ενοποίηση ως το κυριότερο «επίτευγμα» της προεδρίας. Παρέλειψε βέβαια να πει ότι αυτή καθιερώνει την υπό προϋποθέσεις συνευθύνη των πελατών των τραπεζών για την τυχόν χρεοκοπία των τελευταίων και άρα υποβαθμίζει την αξιοπιστία των τραπεζικών συστημάτων στην περιφέρεια της Ευρωζώνης. Το μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα μπορεί να είναι ακόμη μεγαλύτερη αποστράγγιση της ρευστότητας από τις χώρες αυτές και ακόμη ασφυκτικότερος έλεγχος των οικονομιών τους από τις κυβερνήσεις και/ή τις τράπεζες του βορειοευρωπαϊκού πυρήνα.

Συμβολικά, αξιοσημείωτο είναι ότι, σε αντίθεση με τον Ιταλό, ο Έλληνας πρωθυπουργός προτίμησε, στο μεγαλύτερο μέρος της ομιλίας του, να χρησιμοποιήσει την αγγλική γλώσσα αντί της μητρικής του. Ανεξάρτητα από το τι επιδίωκε να «αποδείξει», το μόνο που κατόρθωσε ήταν να εκτεθεί, αφού μιλώντας για τη δικαστική αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής αντί του ακριβούς όρου prose-cution (άσκηση ποινικής δίωξης) έκανε λόγο για persecution (άδικη καταδίωξη)! Με όλα αυτά η προεδρία αποδείχθηκε μια χαμένη ευκαιρία για την Ελλάδα.