ΤΟ ΑΧΡΙ ΚΑΙΡΟΥ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΚΑΙ Η ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

 

Αγαπητοί Επισκέπται του Ιστολογίου,

Επειδή πάρα πολλοί μας ρωτούν αυτές τις ημέρες, τι έχει συμβεί σχετικά με την εκλογή του Μητροπολίτη Ιωαννίνων και έχουν αρχίσει τα σύννεφα μεταξύ Φαναρίου και Αθήνας, το μόνο που μπορούμε να τους διαβεβαιώσουμε προς το παρόν είναι ότι εκ μέρους της Εκκλησίας της Ελλάδος κανένα σύννεφο δεν υπάρχει προς το Φανάρι, θα πρέπει όμως να καταλάβει ο Οικουμενικός ότι όταν κάποιος φιλοξενείται σε ένα σπίτι δεν δικαιούται με κανέναν τρόπο να γίνει καταληψίας, όπως επίσης είναι αδύνατον οι ΑΡΑΣΩΤΟΙ του Φαναρίου να θέλουν υπογείως και ετσιθελικά να επεμβαίνουν και να επιβάλλουν στα εσωτερικά της αδελφής Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ελλάδος.

Αναγκαζόμεθα λοιπόν να συνεχίσουμε τις αναρτήσεις μας σχετικά για τις βλέψεις του Φαναρίου, διότι ο Οικουμενικός από το 2008 έχει προβεί σε παράλογες και αντικανονικές απαιτήσεις από την αδελφή Εκκλησία της Ελλάδος όπως π.χ.  

α)Το κλείσιμο του Γραφείου της Αντιπροσωπείας της Εκκλησίας της Ελλάδος στις Βρυξέλλες, 

β)Την αθώωση του πρ. Αττικής Παντελεήμονα Μπεζενίτη, και 

γ)Την ωμή σήμερα παρέμβασή του για να εκλεγεί πρόσωπο της αρεσκείας του στην Μητρόπολη Ιωαννίνων, καθώς και άλλα που δεν είναι της στιγμής.

Ας προσπαθήσει ο Οικουμενικός να πείσει τον Νομάρχη-προϊστάμενό του της Κωνσταντινουπόλεως να μην γίνει τζαμί το σύμβολο της Ορθοδοξίας η Αγιά-Σοφιά και ας αφήσει τα της Εκκλησίας της Ελλάδος θέματα να τα λύσει η ίδια, διότι ο Πρωθιεράρχης της μαζί με την Ιεραρχία, γνωρίζουν πολύ καλύτερα από τους ΓΕΓΥΜΝΩΜΕΝΟΥΣ του Φαναρίου, το τι θα πράξουν.

Π. ΒΟΙΩΤΟΣ

 ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ

ΤΟΥ ΦΑΝΑΡΙΟΥ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Πισώπλατα μαχαιρώματα σε βάρος της αδελφής Εκκλησίας της Ελλάδος, και κατ' επέκταση και της Ελληνικής Πολιτείας, ετοιμάζει «εν κρυφώ και παραβύστω» το Φανάρι, επιδιώκοντας την συρρίκνωση της Εκκλησίας και του Εκκλησιαστικού της Αυτοκεφάλου, με φόβους ακόμη και για «Εθνική ζημία». 

Ο οικουμενικός κ. Βαρθολομαίος, ενώ θα έπρεπε, προ πολλού, να έχει ενεργήσει τα δέοντα, ώστε να αρθεί αυτό το Τούρκικο Φιρμάνι το οποίον προβλέπει, ότι ο εκάστοτε εκλεγόμενος Πατριάρχης πρέπει να έχει Τούρκικη υπηκοότητα, και τούτο να το έχει κάνει, ώστε ο Οικουμενικός να εκλέγεται από μείζον εκλογικό σώμα και να έχει παγκόσμια εκκλησιαστική βαρύτητα και ΟΡΘΟΔΟΞΗ ακτινοβολία, αντίθετα και λόγω βολέματος, όχι μόνον παρέμεινε στα ίδια, αλλά ζήτησε από τους Μητροπολίτες που υπηρετούν στον Ελληνικό χώρο και ανήκουν στο Φανάρι, να δηλώσουν αν επιθυμούν να λάβουν Τούρκικη υπηκοότητα για την διαδοχή του.

Με αυτόν το ύπουλο, πανούργο και δαιμόνιο τρόπο, λέγεται, ότι ο κ. Βαρθολομαίος με τα «παπαγαλάκια του», μεθοδεύει, στην πλάτη της Ελληνικής Πολιτείας και της αδελφής Εκκλησίας, να επιτύχει την απόσχιση Μητροπόλεων από την Εκκλησία της Ελλάδος, ήτοι από το κεντρικό και Νότιο Αιγαίο (Κυκλάδες), και την προσάρτηση τούτων στα Δωδεκάνησα, τα οποία ήδη ανήκουν στο Φανάρι, και μαζί με την ονειρευόμενη, (τρομάρα του), επανυπαγωγή και των Μητροπόλεων Μακεδονίας και Θράκης στο Φανάρι, να συστήσει, σποραδικά, Αρχιεπισκοπές ημιαυτόνομες, τύπου Κρήτης, λες και η Εκκλησία του Χριστού είναι αμπέλι του, και έτσι με την «μέθοδο του Σαλαμιού» να συρρικνώσει έτι περαιτέρω την Ελληνική Εκκλησία και να αποδυναμώσει στο ελάχιστο την Αυτοκεφαλία της, ώστε να αρθεί τελικά και το Αυτοκέφαλο της, και έτσι να υπαχθεί η μισή Ελλάδα, εκκλησιαστικά, στην Νομαρχία της Κωνσταντινουπόλεως, με ό,τι αυτό συνεπάγεται....

Και όλα αυτά, λέγεται ότι τεκταίνονται από τον κ, Βαρθολομαίο και τα τσιράκια του, αλλά έχουν γνώση οι φύλακες. Μπορεί ο  κ. Βαρθολομαίος να «ονειρεύεται καρβέλια», όπως «ο κάθε πεινασμένος», αλλά τα όνειρα του είναι «θερινής νυκτός», γιατί άλλα «κελεύουν» οι Οικουμενικές Σύνοδοι και οι Θείοι και ιεροί Κανόνες, και είναι απαραβίαστα, ήτοι:

α)Το Εκκλησιαστικόν Αυτοκέφαλον δεν χορηγείται «άχρι καιρού, ούτε Επιτροπικώς», αλλά άπαξ, και επεκτείνεται σε όλο το ΕΥΡΟΣ του Κυρίαρχου Κράτους, και υπό την προστασία των Θείων και Ιερών Κανόνων, (17 Δ' & 38 ΣΤ' Οικ. Συνόδων, η Αυτοκέφαλη αυτή Εκκλησία, «κέκτηται εκκλησιαστικήν δικαιοδοσίαν, και ασκεί ολοκληρωτικήν διοίκησιν εντός των Κρατικών γεωγραφικών αυτού ορίων και, ουδεμία άλλη Ορθόδοξη Εκκλησία δύναται να επεμβαίνει εις τα εσωτερικά ζητήματα μιας άλλης Εκκλησίας». (ΘΗΕ. τόμ. 9 σελ. 951).Αυτό σημαίνει Εκκλησιαστικόν Αυτοκέφαλον.

β)Υπό το βάρος αυτό των Θείων και Ιερών Κανόνων και των Εθνικών δικαίων ο Οικουμενικός θρόνος με τον Συνοδικό Τόμο του 1850 εχορήγησε την Αυτοκεφαλίαν στην Εκκλησία της Ελλάδος χωρίς καμιάν απολύτως εκκλησιαστική δέσμευση.

«.....Επί ταύτη τη βάσει ανέκαθεν η του Χριστού Εκκλησία, ήτοι αι σεπταί Οικουμενικαί Σύνοδοι....... ωρίσαμεν τη δυνάμει του Παναγίου και Τελεταρχικού Πνεύματος, όπως η τε αγία ημών Πίστις διατηρηθή εσαεί αλώβητος και οι Κανόνες των θείων Πατέρων απαραβίαστοι και απαρασάλευτοι...... διά του παρόντος Συνοδικού Τόμου...... η εν τω Βασιλείω της Ελλάδος Ορθόδοξος Εκκλησία... υπάρχει του λοιπού Κανονικώς αυτοκέφαλος...... διοικούσα τα της Εκκλησίας κατά τους Θείους και Ιερούς Κανόνας». Στην ίδια ακριβώς θέση και στάση στηρίχτηκαν και οι μετέπειτα Πατριαρχικές Συνοδικές Αποφάσεις του 1866 και 1882 με τις παραχωρήσεις στην Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ελλάδος των Ιωνίων νήσων και της Θεσσαλίας και Ηπείρου.

γ)Η εκκλησιαστική διοίκηση σε μια Αυτοκέφαλη Εκκλησία κυρίαρχου Κράτους δεν χορηγείται ποτέ «προς καιρόν ή Επιτροπικώς», γιατί κάτι τέτοιο για την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ σημαίνει βαρβαρισμός επί των Οικουμενικών Συνόδων και των θείων και Ιερών Κανόνων τους. Το υπό «Επιτροπίαν» χορηγείται μόνον σε ένα πλήθος ανθρώπων που δεν έχουν Νόμους και Δικαιοσύνη. Επ' αυτού ο Πλάτων είναι λίαν σαφής και κατηγορηματικός: «ου γαρ οίον τε ανθρώπους άνευ νόμων και δίκης ζην. Όταν ουν ταύτα τα δύο εκ του πλήθους εκλίπη, ότε νόμος και η δίκη, τότε ήδη εις ένα αποχωρείν την επιτροπίαν τούτων και φυλακήν», (Πλάτων Νομικά).  

Για να του κοπούν όμως και τα όνειρα ακόμη και να πάψει να ονειρεύεται, ο κ. Βαρθολομαίος και «οι συν αυτώ», και όχι μόνον αυτό, αλλά και να επιστρέψουν και αυτά που παράνομα έχουν κατακτήσει σε βάρος της Εκκλησίας της Ελλάδος με Εθνικές συνέπειες, θα πρέπει, το συντομότερο δυνατόν, και για να τελειώνουμε με το απρόσεκτο  Φανάρι «άπαξ διαπαντός», η Ιερά Σύνοδος με Νομοκανονικά τεκμηριωμένη απόφασή της να αποτανθεί προς την Πολιτεία και με Προεδρικό πλέον Διάταγμα να διαταχθεί η επέκταση και εφαρμογή του Αυτοκέφαλου της Εκκλησίας σε όλο το ΕΥΡΟΣ των γεωγραφικών ορίων του Ελληνικού Κράτους, δικαίωμα που παρέχεται τόσον από τους Διεθνείς Νόμους, όσον και από τους Συνταγματικά κατοχυρωμένους θείους και Ιερούς Κανόνες.

Διαφορετικά δεν γίνεται, γιατί οι μέχρι σήμερα θυσίες, ο σεβασμός και την ανοχή της Εκκλησίας και της Ελληνικής Πολιτείας έναντι του Φαναρίου εκλαμβάνονται ως αδυναμίες από τον κ. Βαρθολομαίο και οποιαδήποτε βραδύτητα ή αμέλεια λήξεως αυτής της Εθνικοκανονικής εκκρεμότητας, ίσως μας στοιχίσει ακριβά και τελικά βρεθούμε, ως Πολιτεία και Εκκλησία, προ εκπλήξεων......

Εξάλλου, η Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως δεν είναι μικρή, όπως θέλει να την παρουσιάζει, και παραπονείται γι' αυτό, ο κ. Βαρθολομαίος, επεκτείνεται σε όλο το ΕΥΡΟΣ του Δυτικού κόσμου. Έχει λοιπόν χώρο να ασχοληθεί ποιμαντικά: Την Ευρώπη, την Αμερική, τον Καναδά, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, ολόκληρο τον Δυτικό κόσμο. Η Ελληνική Πολιτεία και η Αυτοκέφαλη Εκκλησία της έχουν Νόμους και Συνοδικούς Κανόνες με τους οποίους και διοικούνται.