Η ΝΕΑ ΡΩΜΗ ΤΟ ΙΡΑΚ Ο ΑΡΑΒΙΚΟΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑΤΟ

 

Το Ιράκ, πήρε τη θέση της Ουκρανίας στα πρώτα θέματα των Μέσων του συρμού. Το CNN υποστηρίζει πως «η Ουάσιγκτον έχει υποσχεθεί να βοηθήσει την ιρακινή κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει την προώθηση των μαχητών του ISIL». Πόσο όμως θα βοηθήσουν τα αμερικανικά όπλα να σταθεροποιήσουν την κατάσταση;

Αμερικανική προβοκάτσια Νο1: Πάμε πίσω στα 1991: Το Κουβέιτ ζητάει πίσω τον Σαντάμ Χουσεΐν «δανεικά» που είχε έδωσε στο Ιράκ, για τον -κατ΄εντολήν των ΗΠΑ – πολύχρονο πόλεμο εναντίον του Ιράν. Η πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Βαγδάτη Έιπριλ Γκλάσπι διαβεβαιώνει τον Σαντάμ πως «οι ΗΠΑ δεν απασχολούνται με ενδο-αραβικές διαφορές. Ο Σαντάμ εισβάλει στο Κουβέιτ και αυτό «εξαγριώνει» τον πρόεδρο πατέρα Μπους. Αποτέλεσμα, αεροπορικός αποκλεισμός του Ιράκ, στην αρχή και κατόπιν ο πρώτος πόλεμος εναντίον του Σαντάμ.

Αμερικανική προβοκάτσια Νο2: Με τη συνεργασία του κολαούζου Τόνι Μπλέρ κυκλοφορούν το παραμύθι για τα δήθεν όπλα «μαζικής καταστροφής του Σαντάμ». Ξεσηκώθηκε σύμπασα η δυτική κοινή γνώμη με τα αλλεπάλληλα δημοσιεύματα των καθοδηγούμενων Μέσων Μαζικής Αποβλάκωσης. Αποτέλεσμα. Πόλεμος εναντίον του Κόλπου Νο2. Κατοχή του Ιράκ. Εκτέλεση του Σαντάμ. Απαρχή ενός άτυπου εμφυλίου με καθημερινές βομβιστικές επιθέσεις. Εδώ και δύο χρόνια τα αμερικανικά στρατεύματα κατοχής φεύγουν (μένοντας) για να εκπαιδεύσουν τον κυβερνητικό ιρακινό στρατό. Η κυβέρνηση των Σιιτών καταπιέζει τους Σουνίτες οι Κούρδοι του Ιράκ αυτονομούνται και όλα οδηγούν σε μια ανοικτή αντιπαράθεση…

Αμερικανική προβοκάτσια Νο3: Ο εμφύλιος στη Συρία. ΗΠΑ, Τουρκία Σαουδική Αραβία και Εμιράτα εξοπλίζουν τους αντικαθεστωτικούς αντάρτες εναντίον του καθεστώτος του προέδρου Άσαντ. Προς ενίσχυση των ανταρτών σπεύδουν κι ανεξέλεγκτες ισλαμικές δυνάμεις που είναι εναντίον του μετριοπαθούς Ισλάμ - βλέπε Ιράν - το οποίο όμως αποτελεί κόκκινο πανί για ΗΠΑ και Σ. Αραβία. Τα πράγματα στραβώνουν κι άλλο, καθώς η Ρωσία στηρίζει τον Άσαντ, οι κυβερνητικές δυνάμεις παίρνουν το πάνω χέρι, σε μια κατεστραμμένη χώρα.

Τι να κάνουν λοιπόν, οι εξοπλισμένοι από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους φανατικοί ισλαμιστές της αλ-Κάιντα που έχουν απορροφηθεί πια από το Ισλαμικό Χαλιφάτο; Πρόσφορο έδαφος το διαλυμένο ως κράτος Ιράκ. Έτσι οι αντάρτες του ISIL προελαύνουν καταλαμβάνοντας τη μία μετά την άλλη τις ιρακινές πόλεις, προσπαθώντας να ενοποιήσουν τις κατεχόμενες περιοχές της Συρίας στο Χαλιφάτο μαζί με το Ιράκ. Ηγέτης του ISIL ο Abu Bakr al-Baghdadi, επίσης γνωστός και ως Abu Dua -το πράγματικό του όνομα μάλλον είναι Awwad Ibrahim Ali al-Badri al-Samarrai – (γεννημένος στη σουνιτική Σαμάρα βορείως της Βαγδάτης το 1971). Απόφοιτος του Πανεπιστημίου της Βαγδάτης σε ισλαμικές σπουδές, έχει διατελέσει φυλακισμένος στο αμερικανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης Bocca Camp στο Νότιο Ιράκ από το 2005 ως το 2009.

Πολλοί είναι εκείνοι που φιλονικούν αν είναι δημιούργημα της CIA ή των ιρακινών μυστικών υπηρεσιών. Τώρα πάντως, προετοιμάζεται να στεφθεί Εμίρης του Ισλαμικού Χαλιφάτου, μόλις ο ISIL καταλάβει τη Βαγδάτη.Τώρα, καθώς προελαύνουν στο δυτικό Ιράκ με κατεύθυνση πια προς τη Βαγδάτη, οι σουνίτες τζιχαντιστές του ISIL βρίσκονται θεωρητικά πολύ κοντά στην επίτευξη του στόχου τους, τον οποίο υποδηλώνει άλλωστε το πλήρες όνομα της χαρακτηριζόμενης τόσο από τους συτικούς πια όσο και το Ιράν, «τρομοκρατικής οργάνωσής τους»: «Ισλαμικό Χαλιφάτο του Ιράκ και του Λεβάντε».

Γεγονός πάντως είναι πως ο εγκατεστημένος από τους αμερικανούς αλ Μαλίκι, στο Ιράκ, με τη χαριστική πολιτική του υπέρ των Σιιτών και εναντίον των Σουνιτών κατάφερε να διαλύσει το κράτος. Για να τρίβουν τα χέρια τους οι Ισραηλινοί. Το ΝΑΤΟ, μέσα σε λίγα χρόνια, κατάφερε να βάλει τέρμα στον αραβικό εθνικισμό. Αρκεί να σκεφτούμε τι απομένει από τη Λιβύη, ή ποιοι κυβερνούν πάλι σήμερα σε μια ασταθή Αίγυπτο: Οι στρατιωτικοί.

Η εποχή των αυτοκρατοριών. Φτάσαμε λοιπόν στην καρδιά του προβλήματος. Ξαναζούμε την εποχή των αυτοκρατοριών. Το ΝΑΤΟ αποτελεί τις λεγεώνες για την τήρηση της κυριαρχίας της νέας Ρώμης. Μια ματιά στο χάρτη της Ευρώπης, μας δείχνει την επέκταση της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας μέσα σε δύο δεκαετίες. Και τα πράγματα δεν σταματούν εδώ, επειδή έρχεται η σειρά των Σκοπίων («Μακεδονία» για το ΝΑΤΟ τις ΗΠΑ και τους πιο πολλούς συμμάχους μας) και να δούμε ποιος θα τολμήσει να έχει αντιρρήσεις…

Και της Ουκρανίας. Μετά την διάλυση της Σοβιετικής Αυτοκρατορίας,, το ΝΑΤΟ επιθετικά εξαπλώθηκε στις δύο δεκαετίες που ακολούθησαν, το 1999 στην Τσεχική δημοκρατίας την Ουγγαρία και την Πολωνία. Το 2004 ακολούθησε μια ευρύτερη επέκταση με εφτά ανατολικογερμανικές χώρες: Βουλγαρία, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Ρουμανία, Σλοβακία και Σλοβενία. Το 2009 η Αλβανία και η Κροατία συμπλήρωσαν τις νεορωμαϊκές κοόρτεις.

Αλλά καθώς το ΝΑΤΟ εξαπλωνόταν στην Βαλτική και τις άλλες χώρες του άλλοτε αντίπαλου δέους αλήστου μνήμης «Συμφώνου της Βαρσοβίας» αυξανόταν η ένταση και η έλλειψη εμπιστοσύνης για τους πραγματικούς γεωστρατηγικούς σκοπούς της συμμαχίας.«Η παρουσία ενός τόσο ισχυρού στρατιωτικού μπλοκ κοντά στα σύνορα της Ρωσίας αποτελεί μια απ΄ευθείας απειλή για τη χώρα», έχει δηλώσει ο Βλαντίμιρ Πούτιν. Τώρα, λόγω της ουκρανικής κρίσης, οι σχέσεις Μόσχας-ΝΑΤΟ έχουν παγώσει.

Αλλά ένα καινούργιο κεφάλαιο έχει προκύψει: Ολλανδοί ελεγκτές υποστηρίζουν ότι οι χώρες μέλη της συμμαχίας που συνεισφέρουν στον προϋπολογισμό του ΝΑΤΟ για να ξεπερνά σήμερα το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια, δεν γνωρίζουν πως τα κεφάλαια αυτά δαπανώνται. Καθώς οι δαπάνες της συμμαχίας παραμένουν άκρως απόρρητες…