Η ΕΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΥΚΟΥΤΣΙ ΤΗΣ

 

«Η Ελιά απέτυχε! Πήρε μόλις 8%, λιγότερο δηλαδή απ' ό,τι το ΠΑΣΟΚ πριν από δύο χρόνια. Το εγχείρημα, συνεπώς, να συγκροτηθεί μια ευρεία παράταξη της Κεντροαριστεράς δεν έχει νόημα!». Αυτό, λίγο-πολύ, έσπευσαν να δηλώσουν, αμέσως μετά τις εκλογές, κάποια στελέχη του ΠΑΣΟΚ, θέλοντας να απαξιώσουν το σχετικό εγχείρημα. Η θέση αυτή φαίνεται σωστή, αλλά δεν είναι: μοιάζει να επαληθεύεται από τους κανόνες της αριθμητικής, αλλά πολιτικά είναι και άστοχη και υποκριτική!

Το ότι είναι άστοχη φαίνεται κατ' αρχάς από τα επίμονα ευρήματα όλων των σχετικών δημοσκοπήσεων, που πιστοποιούν ότι η συγκρότηση ενός ευρέος κεντροαριστερού πόλου αποτελεί αίτημα μιας ιδιαίτερα σημαντικής μερίδας του εκλογικού σώματος· πολύ μεγαλύτερης από αυτή που στεγάζεται διαχρονικά στο... μετά τα Μνημόνια ΠΑΣΟΚ. Και ο κόσμος δεν κάνει λάθος. Απαντά, έχοντας υπόψη του ότι οι διαφορές που υφίστανται ανάμεσα στους διάφορους φορείς ή παράγοντες της Κεντροαριστεράς είναι τόσο μικρές, που επ' ουδενί δικαιολογούν τον κατακερματισμό του χώρου.

Κατακερματισμό, που όσο διαρκεί, εμποδίζει και τον σχηματισμό μιας κρίσιμης πολιτικής μάζας ικανής να αντισταθεί σε καταστάσεις πολιτικής πόλωσης, αλλά και την ανανέωση της εικόνας της Κεντροαριστεράς. Παρόμοιες απαισιόδοξες εκτιμήσεις αναφορικά με τον δικαιολογητικό λόγο δημιουργίας και το μέλλον μιας όσο το δυνατόν πιο ευρείας προοδευτικής Ελιάς (ή όπως αλλιώς ήθελε ονομαστεί) είναι όμως και υποκριτικές: δεν εδράζονται σε μια ειλικρινή προσπάθεια για ανάλυση των εκλογικών αποτελεσμάτων. Προδίδουν, απεναντίας, περισσότερο την αγωνία ορισμένων κομματικών στελεχών για το δικό τους προσωπικό πολιτικό μέλλον.

Στελεχών που ξέρουν ότι η απήχησή τους στην εκτός των κομματικών τειχών κοινωνία είναι πολύ μικρότερη απ' ό,τι στους παγιωμένους εδώ και χρόνια εσωκομματικούς πασοκικούς συσχετισμούς. Στελεχών, εν ολίγοις, που προτιμούν -αν και δεν τολμούν να το ομολογήσουν- να κρατηθεί η παράταξη όσο το δυνατόν πιο μικρή, μόνο και μόνο, για να παραμείνει ανέγγιχτη, ει δυνατόν, η δική τους εσωκομματική δυναμική θέση! Γιατί, όσο πιο μικρός ο φορέας, τόσο μεγαλύτερη η δική τους σχετική ισχύς και επιρροή!

Είναι υποκριτικές παρόμοιες δηλώσεις, όμως, και για έναν ακόμη λόγο: γιατί σκοπίμως συγχέουν την Ελιά όπως κατέβηκε τελικώς στις εκλογές με την εν δυνάμει διαμορφώσιμη ευρύτερη Ελιά, που ήταν άλλωστε και ο αρχικός στόχος (πριν καν ιδρυθεί το Ποτάμι) και πρέπει να ξαναμπεί στο επίκεντρο όλων των σχετικών πρωτοβουλιών. Το εκλογικό ποσοστό του 8% που επιτεύχθηκε στις ευρωεκλογές, συνεπώς, δεν αποτυπώνει ούτε κατά προσέγγιση τη δυναμική της υπό διαμόρφωση Ελιάς. Μιλώντας μεταφορικά, δεν περιλαμβάνει τον δυνητικό καρπό, αλλά μόνο το μικρό ανθεκτικό κουκούτσι της.