ΕΠΙΤΙΜΟΣ ΔΗΜΟΤΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΕΡΜΟΥΠΟΛΕΩΣ ΑΝΑΓΟΡΕΥΘΗΚΕ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

Στην εκδήλωση για την επέτειο 180 χρόνων από την ίδρυση του ιστορικού γυμνασίου της Σύρου παραβρέθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε χθες στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου παρουσία του Μητροπολίτη Σύρου κ. Δωροθέου, του Επισκόπου Διαυλείας κ. Γαβριήλ, Αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, των τοπικών αρχών, της διευθύντριας και των καθηγητών του σχολείου, κληρικών και λαϊκών.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με ύμνους από χορωδίες του νησιού, ενώ ο Μητροπολίτης Σύρου στον χαιρετισμό του ευχαρίστησε τον Αρχιεπίσκοπο για την επίσκεψή του στο νησί και την συμμετοχή του στις εορταστικές εκδηλώσεις. Στη συνέχεια ο Δήμαρχος Ερμούπολης αναφέρθηκε στο πνευματικό, κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο του Αρχιεπισκόπου, ενώ εκπροσωπώντας το Διοικητικό Συμβούλιο της πόλης τον αναγόρευσε επίτιμο δημότη Σύρου και του απένειμε το χρυσό μετάλλιο της πόλης.

Ο Αρχιεπίσκοπος ευχαρίστησε τον Μητροπολίτη Σύρου για τη φιλοξενία και τον Δήμαρχο για την τιμητική διάκριση και δήλωσε συγκινημένος από την αγάπη και την συμμετοχή κλήρου και λαού στις εορταστικές εκδηλώσεις με αφορμή την εορτή του Αγίου Νικολάου, Πολιούχου του νησιού και την 180η επέτειο από την ίδρυση του γυμνασίου της Σύρου. Ένα ιστορικό σχολείο από το οποίο έχουν αποφοιτήσει επιφανείς Έλληνες.

Ο Αρχιεπίσκοπος στην ομιλία του με θέμα"Ο Νεόφυτος Βάμβας" ανέφερε πως ο Νεόφυτος Βάμβας "Ὑπῆρ­ξε μία ἀπό τίς πιό ση­μαν­τι­κές μορ­φές τοῦ Νε­ο­ελ­λη­νι­κοῦ Δι­α­φω­τι­σμοῦ: λό­γι­ος κλη­ρι­κός, ἄν­θρω­πος τῶν γραμ­μά­των, δι­δά­σκα­λος τοῦ Γέ­νους, πρω­το­πο­ρι­α­κός συγ­γρα­φέ­ας, με­τα­φρα­στής τῶν ἱε­ρῶν βι­βλί­ων, πα­νε­πι­στη­μι­α­κός κα­θη­γη­τής, θε­με­λι­ω­τής τῆς παι­δεί­ας".

Μίλησε για τους επιφανείς Έλληνες που συγκαταλέγονται στους απόφοιτους του γυμνασίου μεταξύ των οποίων ήταν ο Ανδρέας Συγγρός και ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ενώ αναφέρθηκε και στο ιστορικό κτήριο και τη συμβολή όλων των κατοίκων της Ερμούπολης για την ανέγερσή του σε μία εποχή με πολλές δυσκολίες.

"Βρι­σκό­μα­στε καί σή­με­ρα σέ μία δύ­σκο­λη πε­ρί­ο­δο, ὅπου κα­λού­μα­στε πρω­τί­στως νά εἴ­μα­στε ἑνω­μέ­νοι, νά κά­νου­με ὑπο­μο­νή, νά ἀν­τλή­σου­με δύ­να­μη καί νά ἀγω­νι­στοῦ­με ἀπό κοινοῦ" τόνισε ο Αρχιεπίσκοπος και πρόσθεσε πως "οἱ πα­τέ­ρες μας, οἱ πρό­γο­νοί μας, ἀγράμ­μα­τοι καί γραμ­μα­τι­σμέ­νοι, πέ­τυ­χαν νά ἐλευ­θε­ρώ­σουν τήν Ἑλ­λά­δα γι­α­τί κα­τά­λα­βαν μέ τή σοφία τους ὅτι ὁ ἀγώ­νας ἔχει δύο ὄψεις: τόν ἀγώ­να γιά τήν ἐλευ­θε­ρία ἀπό τούς ξέ­νους ζυ­γούς, τήν ἐλευ­θε­ρία δη­λα­δή μέ ὅρους σω­μα­τι­κούς, ἐθνι­κούς, πο­λι­τι­κούς, ἀλλά καί τήν ἐλευ­θε­ρία τοῦ πνεύ­μα­τος.

Πρό­κει­ται δη­λα­δή γιά ἕναν ἀγώ­να δι­πλό, κι ἐάν αὐτό δέν τό συ­νει­δη­το­ποι­ή­σει κα­νείς καί δέν ἀγω­νι­στεῖ καί πρός τίς δύο αὐ­τές κα­τευ­θύν­σεις, μα­ται­ο­πο­νεῖ".Μιλώντας για την εκπαίδευση και τα εφόδια που προσφέρει στον άνθρωπο, αλλά και για την απαραίτητη Σοφία του Θεού ώστε να δημιουργηθεί ο χαρισματικός άνθρωπος ο Αρχιεπίσκοπος υπογράμμισε: "Σή­με­ρα, ἀκρι­βῶς, βι­ώ­νου­με τό ἑξῆς πα­ρά­δο­ξο: ἐνῶ ἀν­θεῖ ἡ ἐκ­παί­δευ­ση ἐν ἀφθο­νίᾳ σέ ὅλη τήν οἰ­κου­μέ­νη, ὑπάρ­χει ἀπε­ρί­γρα­πτη ἠθι­κή καί πνευ­μα­τι­κή φτώ­χεια, πού μά­λι­στα ὁδη­γεῖ τούς ἀν­θρώ­πους σέ ἐξα­θλί­ω­ση, χω­ρίς νά ἀνα­κου­φί­ζει τήν ψυχή τους.

Σή­με­ρα, συμ­βαί­νει νά ἔχου­με ἀνάγ­κη ἀπό φω­τι­σμέ­νους δα­σκά­λους καί παι­δεία πε­ρισ­σό­τε­ρο ἀπό ποτέ". Στη συνέχεια ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε στη ζωή, στο έργο, στις πνευματικές αρετές και στα χαρίσματα του Νεόφυτου Βάμβα, που τα αξιοποίησε για το κοινό συμφέρον και καλό επισημαίνοντας πως "βλέ­πουμε ἀπό ὅλα αὐτά ὅτι ὁ Βάμ­βας δέν κρά­τησε γιά τόν ἑαυτό του τίς ἀρε­τές καί τά πλού­σια χα­ρί­σματα μέ τά ὁποῖα τόν προί­κισε ὁ Θεός. Τίς γνώ­σεις του, πού ἀπέ­κτησε καί καλ­λι­έρ­γησε μέ πολ­λούς κό­πους καί θυ­σίες, τίς μετέδωσε στούς ἀν­θρώ­πους καί στούς μα­θη­τές του, καί τίς ἀξι­ο­ποί­ησε γιά τό κοινό συμ­φέ­ρον.

Στήν παι­δεία, στήν πο­λι­τική, στήν Ἐκ­κλη­σία καί στήν ἐπι­στήμη, δέν ἐνερ­γοῦμε με­μο­νω­μένα καί ἀπο­σπα­σμα­τικά, ὁ κα­θέ­νας γιά τόν ἑαυτό του. Τό λει­τούρ­γημά μας συ­νί­στα­ται στό νά δί­νουμε συ­νει­δητά καί κα­τα­νο­ητά στούς ἄλ­λους τήν εὐ­και­ρία νά ὠφε­λη­θοῦν καί νά ἀν­τι­λη­φθοῦν τά θέ­ματα μέ τά ὁποῖα κα­τα­πι­α­νό­μα­στε. Δέν ἀρ­κεῖ νά τά γνω­ρί­ζουν καί νά τά ἐπε­ξερ­γά­ζον­ται μόνο ὁρι­σμέ­νοι εἰ­δι­κοί. Ὅταν οἱ γνώ­σεις πε­ρι­ο­ρί­ζον­ται σέ ἕνα μι­κρό ὅμιλο ἀν­θρώ­πων, νε­κρώ­νε­ται ἡ σο­φία τοῦ λαοῦ καί ὁδη­γού­μα­στε σέ πνευ­μα­τική φτώ­χεια.

Εἴ­παμε καί πρίν ὅτι τά φῶτα τῆς γνώ­σεως καί τά ἀγαθά τῆς παι­δείας ἀπό μόνα τους δέν ἀρ­κοῦν, ἄν δέν καλ­λι­ερ­γη­θοῦν σω­στά· χρει­ά­ζε­ται νά συ­ναν­τη­θοῦν καί μέ τή σο­φία τοῦ Θεοῦ. Μέσα ἀπό αὐτή τήν ἐμ­πει­ρία, ἐκεῖ ὅπου ἀμ­φό­τερα συ­ναν­τῶν­ται, ἐμ­φα­νί­ζε­ται τό χά­ρι­σμα καί δη­μι­ουρ­γεῖ­ται ὁ ἀλη­θινά χα­ρι­σμα­τι­κός ἄν­θρω­πος". Ο Αρχιεπίσκοπος υπογράμμισε πως το ίδιο ακριβώς διδασκόμαστε στη ζωή της Εκκλησίας "Ἡ θεία λα­τρεία καί ἡ ἱε­ρουρ­γία τῶν μυ­στη­ρίων δέν δι­α­χω­ρί­ζον­ται ἀπό τή ζωή μας μέσα στόν κό­σμο. Ἡ Λει­τουρ­γία δέν στα­ματᾶ μέσα στήν Ἐκ­κλη­σία· ἐπε­κτεί­νε­ται καί ἐκτός αὐ­τῆς.

Στήν Θεία Εὐ­χα­ρι­στία συμ­βαί­νει νά συμ­με­τέ­χουμε καί νά λαμ­βά­νουμε ὅλοι ἀπό κοι­νοῦ, ὅπως στήν πα­ρα­βολή τῶν τα­λάν­των, ὅπου ὁ Κύ­ριος μᾶς φα­νέ­ρωσε ὅτι τά χα­ρί­σματα πού ἔδωσε στόν κα­θένα, τά ἔδωσε γιά νά τά αὐ­ξή­σουμε, χω­ρίς ὅμως νά τά κρα­τή­σουμε γιά τόν ἑαυτό μας. Χρέος μας, συ­νε­πῶς, εἶ­ναι νά καλ­λι­ερ­γή­σουμε τά χα­ρί­σματά μας μέ τήν προ­ο­πτική νά κοι­νω­νη­θοῦν: αὐτό εἶ­ναι τό νό­ημα τῆς Ἐκ­κλη­σίας καί τῆς εὐ­χα­ρι­στι­α­κῆς συ­νά­ξεως. Ὁ κα­θέ­νας δι­α­θέ­τει τό δικό του ξε­χω­ρι­στό τά­λαντο, ἀλλά ἄν τό κρα­τή­σει γιά δικό του μόνο ὄφε­λος, πρός δική του ἱκα­νο­ποί­ηση, πέ­φτει σέ αἵ­ρεση.

Ὅποιος ἔχει τή δύ­ναμη νά ὑπη­ρε­τή­σει τούς ἀν­θρώ­πους, μέ ὁποι­ο­δή­ποτε μέσο, καί δέν τό πράτ­τει, εἶ­ναι σέ αἵ­ρεση. Αὐ­τός εἶ­ναι ὁ σκο­πός κι ἐκεῖ ἔγ­κει­ται ἡ ἀξία καί ἡ οὐ­σία τῆς δι­α­κο­νίας μας ὡς ἱε­ρέων, ἐπι­στη­μό­νων καί δι­δα­σκά­λων. Κι ἐδῶ, αὐτή τή στι­γμή ἔχουμε συ­ναν­τη­θεῖ καί σᾶς δι­α­τυ­πώνω τίς μακροσκελεῖς καί ἀτε­λεῖς σκέ­ψεις μου, ἀλλά τό ζή­τημα δέν εἶ­ναι νά μεί­νουμε ἐκεῖ, εἶ­ναι νά δι­δα­χθοῦμε, νά φω­τι­στοῦμε ὁ ἕνας ἀπό τόν ἄλ­λον, νά συμ­πλη­ρώ­σουμε ὁ ἕνας τόν ἄλ­λον καί νά προ­χω­ρή­σουμε σέ κάτι ἀπό κοι­νοῦ".

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Αρχιεπίσκοπος τονίζει: "Φαί­νε­ται σάν νά ζοῦμε σέ σκλα­βιά, ὅπως καί τότε, κι ἐκεῖνο πού κρα­τι­έ­ται ἀνέ­παφο εἶ­ναι ἡ ἀγάπη, ἡ πί­στη μας καί τό δέ­σιμο τοῦ ἑνός μέ τόν ἄλλον. Αὐ­τές οἱ ἀρ­χές καί οἱ ἀξίες, ὅμως, δέν εἶ­ναι στα­τι­κές οὔτε πω­λοῦν­ται καί ἀγο­ρά­ζον­ται. Δέν μπο­ρεῖ νά πάει κα­νείς κά­που καί νά πεῖ, θέλω δέκα κιλά ἀξίες καί γνώ­σεις καί πρό­τυπα. Αὐτά κα­τα­κτῶν­ται μέ θυ­σίες καί ἀγώνα προ­σω­πικό".

Ολοκληρώνοντας την ομιλία του ο Αρχιεπίσκοπος έκανε λόγο για τη θέση της Εκκλησίας λέγοντας: "ἡ Ἐκ­κλη­σία ἔχει τή δύ­ναμη νά ἀνα­γεννᾶ τήν ἱστο­ρία καί τούς ἀν­θρώ­πους, ἐάν ἐκ­φρά­ζε­ται μέσα ἀπό φω­τι­σμέ­νες μορ­φές. Κι ἄν εἶ­ναι δύ­σκολο νά στα­θοῦμε στό ὕψος τους, ἄς στρα­φοῦμε του­λά­χι­στον μέ πνεῦμα μα­θη­τείας πρός αὐ­τές".