ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

ΜΗΝΥΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2013

Αριθμ.πρωτ. ΕΞ. 3545 /2013    

                                                         Έν Αθήναις τη 23η Δεκεμβρίου 2013

«Εύφραίνεσθε Δίκαιοι, ουρανοί άγαλλιάσθε,

σκιρτήσατε τα όρη, Χριστού γεννηθέντος».

Τέκνα και αδελφοί μου έν Χριστώ,

Ή Οικουμένη σήμερα πανηγυρίζει.

Τό απροσπέλαστο από τόν ανθρώπινο στοχασμό μυστήριο αποκαλύπτεται. Ακατανόητο και συνάμα ψηλαφητό. Ό «Θεός έφανερώθη έν σαρκί» (Α'Τιμ. 3,6). Έγινε άνθρωπος καί φανερώθηκε στή Γη. «Ό Λόγος σαρξ έγένετο καί έσκήνωσεν έν ήμίν» (Ίωάν. 1, 14). Ό Θεός ενδύεται τήν ανθρώπινη αδυναμία. Γίνεται τέλειος άνθρωπος παραμένοντας τέλειος Θεός. Κρύβοντας τήν παντοδυναμία Του, έρχεται ανάμεσά μας άπλά, διακριτικά. Ώς αδύναμο βρέφος. Ώς ξένος, ό όποίος δέν έχει «που τήν κεφαλήν κλίνη» (Ματθ. 8, 20). Ώς άστεγος, πού γεννιέται σέ έναν σταύλο.

Ό Θεός Λόγος, «ό ών εις τόν κόλπον του πατρός» (Ίωάν. 1, 18) λαμβάνει δούλου μορφή. Ντυμένος τήν σάρκα μας βαδίζει ανάμεσά μας. Μοιράζεται τή χαρά καί τή λύπη μας. Θεραπεύει τά τραύματά μας. Δίνει φως στους τυφλούς. Σηκώνει άπό τό κρεββάτι τούς παράλυτους. Ανασταίνει τούς νεκρούς. Αποδέχεται τήν έχθρα μας πρός Αυτόν. Καί φανερώνει την απεραντοσύνη της αγάπης Του φθάνοντας μέχρι τόν σταυρικό θάνατο. Ή χαρμόσυνη είδηση της γεννήσεως του Σωτήρος βρίσκει σήμερα τήν Οικουμένη υπό συνθήκας πολλής δοκιμασίας.

Ή οικονομική    κρίση    δηλητηριάζει    τήν    καθημερινότητα    και καταστρέφει τόν βίο των ανθρώπων. Τα αστικά κέντρα κατακλύζονται από άστεγους καί πάμπτωχους γηγενείς ή μετανάστες. Τό φάσμα της φτώχειας καί της ανεργίας διευρύνεται απειλητικά. Οι εκμεταλλευτές των συγκυριών ευδαιμονούν. Οί φωτιές του πολέμου φουντώνουν καί πολλαπλασιάζονται στη γεωγραφική μας γειτονιά. Διωγμοί καί σφαγές αθώων χριστιανών εμφανίζονται καί πάλιν.

Σήμερα, μπροστά στο φαινομενικά αδύναμο Θείο Βρέφος, πού είναι ή ζωή καί ή ελπίδα του σύμπαντος κόσμου, πρέπει επειγόντως νά αναλογισθούμε τις ευθύνες μας. Νά συνειδητοποιήσουμε πώς όταν καί όπου επικράτησε ή χριστιανική πίστη, ό άνθρωπος απέκτησε αξία. Ό πολιτισμός άνθισε. Ή δημοκρατία εδραιώθηκε καί νοηματοδοτήθηκε. Ή αγάπη έγινε τό μέτρο καί τό κριτήριο της ποιότητας του βίου.

Όμως, άπό τήν εποχή του Ηρώδη μέχρι σήμερα, ή διαμάχη του σκότους μέ τό φώς συνεχίζεται αδυσώπητα καί οι άνθρωποι επαναλαμβάνουμε τίς ίδιες αυτοκαταστροφικές επιλογές. Από τή γέννηση του Χριστού μέχρι σήμερα, ή διηνεκής προσπάθεια έξοντώσεως του σαρκωμένου Λόγου του Θεού αλλάζει απλώς προσωπεία καί μεθόδους. Στους πρώτους αιώνες παρουσιαζόταν απροκάλυπτα ώς διωγμός. Στους νεώτερους χρόνους παρουσιάζεται συγκαλυμμένα ώς μαχητική αθεΐα. Πίσω, όμως, άπό τή μεταμφίεση βρίσκονται τά πραγματικά κίνητρα.

Κρύβεται ό φόβος του Ηρώδη, του Νέρωνα ή άλλων νεότερων ηγετών, ότι ό Χριστός καί ή διδασκαλία Του είναι απειλή γιά τήν κατεστημένη εξουσία τους. Κρύβεται, επίσης, ό θυμός τών ένοχων συνειδήσεων κάθε φορά πού τό κήρυγμα τών αγίων καί τών μαρτύρων τής Εκκλησίας υποδεικνύει τήν απόκλιση άπό τόν σωστό δρόμο, φανερώνει τίς ευθύνες καί προσκαλεί σέ μετάνοια.

Τά φετεινά Χριστούγεννα φέρνουν αυτή τή δραματική διάσταση τής Ιστορίας ξανά στό προσκήνιο. Ή σημερινή παγκοσμίων διαστάσεων κρίση σχετίζεται εμφανώς μέ λανθασμένες επιλογές τών ισχυρών τής Γής. Όμως Χριστούγεννα σημαίνει, ότι ή ελπίδα δεν έχει χαθεί. Σημαίνει ότι ό Θεός είναι ανάμεσά μας. Ελάχιστο καθήκον καί ανταπόκριση στην αγάπη Του είναι ή έμπρακτη συμπαράσταση  τής Εκκλησίας  πρός όσους υποφέρουν. Όλοι, Κράτος καί Εκκλησία, κληρικοί καί λαϊκοί οφείλουμε νά ενώσουμε τίς δυνάμεις μας γιά τό καλό τών ανθρώπων.

Αδελφοί μου,

Σας προσκαλώ νά στρέψουμε ξανά τήν προσοχή καί τήν ελπίδα μας στόν Θεό. Στόν σαρκωμένο Λόγο του Θεού, πού δεν ζητά ηγεμονική θέση εξουσίας μέσα στόν κόσμο καί γεννιέται ώς αδύναμο καί κυνηγημένο βρέφος σέ μιά ταπεινή φάτνη. Στόν Χριστό πού αγαπά τούς φτωχούς καί στηρίζει τούς αδύνατους. Στον Χριστό πού αποκαλεί ελάχιστους αδελφούς Του τούς ασθενείς, τούς φτωχούς, τούς πεινασμένους, τούς φυλακισμένους καί όλους τούς κατατρεγμένους τής Γης.

«Χριστός γεννάται, δοξάσατε» λοιπόν.

Ή ελπίδα αναζωπυρώθηκε. Ή βεβαιότητα ότι τό σκοτάδι ποτέ δέν θά νικήσει τό φώς διατρανώθηκε πάλι.

Διότι «Σήμερον ό Χριστός, εν Βηθλεέμ γεννάται εκ Παρθένου».

«Ημείς δε ακαταπαύστως βοώμεν ... Δόξα εν ύψίστοις Θεώ, και επί γης ειρήνη, εν άνθρώποις ευδοκία».

Καλά καί ευλογημένα Χριστούγεννα.

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

  †Ο Αθηνών ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ Β΄