ΣΚΟΠΙΑ ΚΑΙ ΒΕΡΟΛΙΝΟ ΚΟΙΝΟΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ

Η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας ήταν (εν πολλοίς) μια γερμανική υπόθεση. Η ύπαρξη του κρατιδίου των Σκοπίων και η διαφύλαξη του ψευδεπίγραφου «μακεδονισμού» του οφείλονται εν μέρει και στη Γερμανία. Η χώρα που αποτελεί την «ατμομηχανή» της Ευρώπης λειτουργεί συχνότατα σαν θάλαμος αερίων για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. Αυτή η διαπίστωση, φυσικά, δεν πρέπει να αιφνιδιάζει οποιονδήποτε, αλλά να τον βοηθά να διατηρεί την ευθυκρισία του και να διαμορφώνει σωστή άποψη για το πού πρέπει να κατευθυνθεί η χώρα μας. Οι προαναφερθείσες σκέψεις ήρθαν ως αναπόφευκτοι συνειρμοί με το άρθρο της «δημοκρατίας» για τη στήριξη που λαμβάνει το κράτος των Σκοπίων από την Ανγκελα Μέρκελ. Πέρα από την οικονομική ασφυξία που επιβάλλει στους Έλληνες η κυβέρνηση της Γερμανίας, υπάρχει και η γεωπολιτική περικύκλωση της πατρίδας μας από κράτη-δορυφόρους, τα οποία έχουν ως αποστολή να μας υποχρεώσουν να συναινέσουμε στην περαιτέρω εξαθλίωσή μας.

Σ' αυτό το πλαίσιο πραγματοποιήθηκε η αιφνιδιαστική συνάντηση του Μάθιου Νίμιτς, ειδικού εκπροσώπου του ΟΗΕ για την ονομασία του κρατιδίου, με την Α. Μέρκελ. Παρόλο που η εικόνα που είχε αποκομίσει η ελληνική κυβέρνηση ήταν σχετικά καθησυχαστική και οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι «η παρούσα συγκυρία δεν προσφέρεται για λύση», οι Γερμανοί δείχνουν να επισπεύδουν τις εξελίξεις με στόχο την ελληνική συνθηκολόγηση. Είναι πλέον προφανές ότι η Γερμανία θα βρίσκεται απέναντί μας και σε οικονομικό και σε διπλωματικό επίπεδο. Η συμμαχία και η συνεργασία, όπως νοούνται από το Βερολίνο, αποτελούν λέξεις συνώνυμες της άνευ όρων παράδοσης στις βουλές της Καγκελαρίας.

Η κυβέρνηση της κυρίας Μέρκελ πιθανότατα κρίνει ότι ένα κράτος με γονατισμένη οικονομία και έντονη εξάρτηση από τη ροή δανειακών «εξυπηρετήσεων» δύσκολα θα προβάλει αντίσταση ή έστω θα διατυπώσει ένσταση στα σχέδια των Επικυριάρχων. Ωστόσο, επειδή η Ιστορία πάντα εκδικείται, οι Γερμανοί θα καταλάβουν για μια εισέτι φορά ότι ο θρίαμβος από την καταστροφή απέχει ελάχιστα. Ο εικοστός αιώνας το απέδειξε περίτρανα...