ΣΠΕΡΝΟΥΝ ΑΝΕΜΟΥΣ ΘΑ ΘΕΡΙΣΟΥΝ ΘΥΕΛΛΕΣ

Δεν πρέπει να έχει και μεγάλη επαφή με την πραγματικότητα ο κ. Στουρνάρας. Ακόμη κι' όταν καταφέρνει να την δεί, βλέπει από αυτήν μόνο ένα μικρό της μέρος. Και συνήθως αυτό που τον βολεύει...Μίλησε τις προάλλες για "κόπωση των βουλευτών", που κατά τήν εκτίμησή του συνιστά πρόβλημα και δυνάμει κίνδυνο (κάποιο από τα κάθε λίγο και λιγάκι "νέα μέτρα" του να μην περάσει από την Βουλή, δηλαδή), αντιμετωπίζοντας την κοινωνική αγανάκτηση και αντίδραση λόγω της επιδεινούμενης οικονομικής αδυναμίας ως μια "λεπτομέρεια" ήσσονος σημασίας.

Αυτό, μ' άλλα λόγια, που τον ενδιαφέρει πρωτίστως είναι να μην γίνει ξαφνικά... καμιά "στραβή" σε κάποια ψηφοφορία στο κοινοβούλιο και πέσει η κυβέρνηση. Το ότι ο πολύς κόσμος έχει φθάσει στα όρια της αντοχής του, ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην σωρευτική καταιγίδα των φόρων και τών "έκτακτων (πλήν μονιμότατων!) εισφορών", το ότι το επίπεδο της καθημερινότητάς του έχει εξαθλιωθεί, το αντιμετωπίζει ως... δευτερεύον και παράπλευρο ζήτημα. Και σ' αυτό τό πλαίσιο, είπε-άθελά του- μια μεγάλη αλήθεια, την οποία όμως αυτός... αλλιώς την εννοεί: πως το πρόβλημα που βιώνει η Ελλάδα, δεν είναι οικονομικό αλλά πολιτικό.

Πράγματι, η οικονομική κρίση που περνάει η χώρα έχει (πέρα από τα παγκόσμια αίτιά της, ως αποτέλεσμα της "αναδιάταξης" του καπιταλισμού που το παρόν μοντέλο του δείχνει να ολοκλήρωσε τον κύκλο του...) και βαθύτατα πολιτικά αίτια "εθνικής σφραγίδας". Και ως πρός τα σωρευμένα λάθη, αστοχίες και εγκληματική ανεμελιά των πολιτικών ηγεσιών κάμποσων δεκαετιών, που δεν δίσταζαν να εκπαιδεύουν μια κοινωνία να ζεί πέραν των παραγωγικών δυνατοτήτων της με... δανεικά, αλλά και ως πρός την αδυναμία του σημερινού πολιτικού συστήματος να ξεπεράσει τον εαυτό του και την πελατειακή νοοτροπία του. 

Και να τολμήσει με θάρρος και αποφασιστικότητα ρεαλιστικές τομές και εκσυγχρονισμούς που θα προσφέρονταν ως λύση και προοπτική εξόδου από την κρίση. Όλα τα προβλήματα στις κοινωνίες, λύνονται με τρόπο πολιτικό, κ. Στουρνάρα. Και πολιτικός τρόπος, σημαίνει να σχεδιάζονται και να υλοποιούνται κατάλληλες, πρόσφορες και ρεαλιστικές πολιτικές αντιμετώπισης των προβλημάτων. Τα "κουκιά" στην Βουλή είναι βεβαίως μια σημαντική διαδικαστική παράμετρος, αλλά δεν συνιστούν ουσιαστική πολιτική με την κυριαρχική πρωτογενή έννοια του όρου. 

Αλήθεια είναι ότι οι βουλευτές της συγκυβέρνησης (γιατί της αντιπολίτευσης λένε αδιακρίτως "όχι σε όλα!") έχουν κουρασθεί να στηρίζουν νόμους και μέτρα που αποδεικνύονται το ένα μετά τό άλλο αναποτελεσματικά, μ' αποτέλεσμα κάθε λίγο και λιγάκι να έρχονται πρός έγκριση νέες προτάσεις της ίδιας λογικής, φιλοσοφίας καί.... "αποτελεσματικότητας"! Οι βουλευτές, αντίθετα από εσάς, έρχονται σε καθημερινή επαφή με την κοινωνία, τις αγωνίες, τους προβληματισμούς και την εξάντληση κάθε περιθωρίου ανοχής και αντοχής.

Και η "κόπωση", η δυσφορία που εκφράζουν έντονα (έστω κι' αν τελικά ψηφίζουν, εκόντες άκοντες...) αντανακλά την βαθύτατη κούραση, το αδιέξοδο του κόσμου από την συντριπτική επιβολή κάθε λίγο και λιγάκι..."τελευταίων μέτρων", είτε αφορούν άμεσες περικοπές εισοδήματος είτε έμμεσες, μέσω διαρκώς και περισσότερων φόρων. Και κάτι πιό σοβαρό: την αδυναμία της κοινωνίας να πληρώσει αυτά τα αλλεπάλληλα "τιμήματα" έναντι μιας... ανύπαρκτης λύσεως!

Κοροϊδεύετε τον κόσμο και υποτιμάτε την νοημοσύνη του κ. Στουρνάρα όταν λέτε "δεν θα επιβληθούν άλλα μέτρα , αν επιτευχθούν οι στόχοι και οι διαρθρωτικές αλλαγές...", όταν εκ προοιμίου ξέρετε (και η πραγματικότητα το επιβεβαιώνει κάθε φορά...) πως ούτε οι στόχοι είναι επιτεύξιμοι, ούτε γενναίες διαρθρωτικές αλλαγές τολμά να κάνει το εξαρτημένο από την πελατειακή νοοτροπία πολιτικό σύστημα. Διαβεβαιωνόταν πως δεν θα υπάρξουν άλλες οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων- η παράταση και για το 2016 (και βλέπουμε...) της "έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης", επί ήδη πετσοκομμένων μισθών και συντάξεων, τί είναι αλήθεια; 

Σας πρότεινε η τρόϊκα την επιβολή μιάς "εισφοράς" 0,2% επί του τζίρου των επιχειρήσεων Ασχετικά ασήμαντης επιβάρυνσης για να στηριχθούν τα κινδυνεύοντα (και από την ανεργία, και από την εισφοροδιαφυγή, και από την μαύρη εργασία-για ότι δεν κάνετε τίποτε!), και το αρνηθήκατε, επιλέγοντας αντ' αυτής την παράταση της "εισφοράς αλληλεγγύης" σε χαμηλόμισθους και συνταξιούχους. Μήπως επειδή οι επιχειρηματίες είναι "ο κύκλος" σας και σας ασκούν επιρροή; Σας πιέζουν κάθε μέρα που περνάει, τρόικα, Λανγκάρντ, Μέρκελ και Ευρωπαϊκή Επιτροπή νά κάνετε επιτέλους κάτι με την "υψηλή" φοροδιαφυγή, κάτι να πληρώσουν κάποια στιγμή και "οι έχοντες". 

Κι' όχι μόνο κωφεύετε και κωλυσιεργείτε, αλλά κι' αυτό τό έρμο νομοσχέδιο να πληρώσουν φόρο πολυτελείας οι "σκαφάτοι", τόχετε πάρει πίσω δυό φορές, την ώρα που "τσεκουρώνετε" με φόρους ακινήτων και χαράτσια φουκαράδες με ιδιοκτησίες 100 τ.μ (μισής αξίας από ένα "φουσκωτό" 9 μέτρων!) και κατόχους ΙΧ! Αν ο κόσμος (και οι βουλευτές που τον αφουγκράζονται, έστω για ψηφοθηρικούς λόγους...) έβλεπε κάποιο "φώς", αμυδρότατο έστω, στην άκρη του τούνελ, αν του είχατε παρουσιάσει και τον είχατε πείσει πως υπάρχει εν εξελίξει κάποιο ρεαλιστικό και υλοποιήσιμο σχέδιο διάσωσης και ανάκαμψης. 

Aν είχατε επιδείξει στοιχειώδη δικαιοσύνη στην κατανομή του κόστους αυτού του σχεδίου ανόρθωσης και εκσυγχρονισμού, αν δεν κάνατε απολύσεις στο δημόσιο "έτσι, χωρίς πρόγραμμα...", αλλά είχατε ολοκληρώσει ένα πλάνο για το ποιό πρέπει να είναι το νέο δημόσιο και πόσοι χρειάζονται για να το λειτουργήσουν (και μετά, ας απολύατε!), τότε κ. Στουρνάρα (και όλοι οι ....... "Στουρναραίοι" από το 2009 και μετά - για να μην πούμε και νωρίτερα!) ο κόσμος θα έκανε υπομονή και θα έβαζε πλάτη. Γιατί θα είχε ελπίδα.Θά είχε κάπου να ακουμπήσει το αίσθημά του για την Ελλάδα... Τώρα;