Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΣΤΟ ΜΕΓΑ ΣΠΗΛΑΙΟ

Στον Μέγα Εσπερινό στην Ιερά Μονή Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων χοροστάτησε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, ο οποίος επισκέπτεται από σήμερα το ιστορικό μοναστήρι για να παραστεί στις λατρευτικές εκδηλώσεις με αφορμή την εορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου.  Ο Αρχιεπίσκοπος έφτασε νωρίς το απόγευμα στην Ιερά Μονή Μεγάλου Σπηλαίου συνοδευόμενος από τον Αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος Επίσκοπο Διαυλείας κ. Γαβριήλ, τον Πρωτοσύγκελλο της Αρχιεπισκοπής Αρχιμανδρίτη Μάξιμο Παπαγιάννη και τον Διευθυντή του ιδιαίτερου Γραφείου του Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομο Παπαθανασίου. Τον Αρχιεπίσκοπο και τη συνοδεία του υποδέχθηκαν ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιος, ο Μητροπολίτης Βρεσθένης κ. Θεόκλητος, ο Μητροπολίτης Κοζάνης κ. Παύλος, ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Μεγάλου Σπηλαίου Αρχιμανδρίτης Ιερώνυμος Κάρμας, ο Πρωτοσύγκελλος της Μητρόπολης, ο Δήμαρχος Καλαβρύτων, εκπρόσωποι τοπικών αρχών, συλλόγων και φορέων, κληρικοί και λαϊκοί.

Ο Αρχιεπίσκοπος εγκαινίασε το κειμηλιαρχείο της Μονής, ενώ αμέσως μετά χοροστάτησε στον Μέγα Εσπερινό.  Ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αρχιμανδρίτης Ιερώνυμος καλωσόρισε τον Αρχιεπίσκοπο και αναφέρθηκε στην ιστορική σημασία της Μονής, ενώ επισήμανε πως "αυτό το χώμα που πατούμε, είναι δικό σας και δικό μας και ολόκληρου του πληρώματος της Εκκλησίας του Θεού, αλλά πάνω απ' όλα είναι δώρο της Παναγίας μας στην πνευματική αλυσίδα των αγαπησάντων "τον Μονήρην βίον" και οι οποίοι επότισαν με τα δάκρυα της μετάνοιας και του ασκητικού ιδεώδους, "οικεία βούλησει", αυτόν τον απόμακρο τόπο, "τον έρημο και αγεώργητο", το Μεγάλο Σπήλαιο και με την εδώ παρουσία τους κατάφεραν να ανθίσει πνευματικά και να υλοχαρίσει. Και πράγματι αναδείχθηκε Μεγάλο το Μοναστήρι αυτό, όχι τόσο για την κτηριακή του συγκρότηση και των πάλαι ποτέ πολλών Μοναχών του, αλλά κυρίως γιατί οι εδώ εραστές, όπως και αλλού, οι εφιέμενοι την Μοναχική Πολιτεία ενσάρκωσαν αληθινή χριστομίμητη πολιτεία και αγγελόμορφη παρθενική βιωτή". Στη συνέχεια ο π. Ιερώνυμος αναφέρθηκε στην ιστορία του μοναστηριού και της ιεράς εικόνας της Παναγίας, που φυλάσσεται εδώ.

Ο Αρχιεπίσκοπος με αφορμή όσα ακούστηκαν για την ιστορία της Μονής τόνισε πως ιδιαίτερα κατά τα χρόνια της Τουρκοκρατίας κανένα μοναστήρι δε βοήθησε και δεν πρόσφερε στον τόπο όσο η Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου. "Τα μοναστήρια, άλλωστε, έχουν πάντοτε ως σκοπό να βοηθούν τον άνθρωπο". Αναφέρθηκε στη συνέχεια ο Αρχιεπίσκοπος στην ακολουθία της αρτοκλασίας και επισήμανε πως "πρόκειται για μια μεγάλη αλήθεια, που μας στηρίζει λειτουργικά και βιολογικά" και μίλησε για τα στάδια δημιουργίας και επεξεργασίας του άρτου προσθέτοντας πως "φέρνουμε τον άρτο στην Εκκλησία για να πολλαπλασιασθεί. Από το δικό μας κόπο δίνουμε και στον διπλανό μας, στον αδελφό μας. Εδώ δεν υπάρχει διάκριση, δεν υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί. Είμαστε όλοι αδέλφια και οικογένεια. Πρέπει ο ένας να στηρίζει τον άλλο. Η μονάδα, εξάλλου, δε δημιουργεί σχέσεις, αλλά μοναξιά". Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Αρχιεπίσκοπος κάλεσε τους πιστούς να ζουν εκκλησιαστικά "αυτός που ζει εκκλησιαστικά δε σημαίνει ότι δεν αμαρτάνει ή δεν φταίει, αλλά ζει διαφορετικά" τόνισε ο Αρχιεπίσκοπος, "ξέρει ότι ο διπλανός είναι αδελφός του. Δεν είμαστε όπως οι Ευρωπαίοι που θεωρούν ότι ο Θεός πέθανε, γιατί έτσι σκοτώνουμε και την ανθρωπιά".

Μιλώντας για τις δυσκολίες της εποχής ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε πως δεν πρέπει να μας πιάνει πανικός, η χώρα μας έχει καταφέρει και έχει ξεπεράσει πολλές κρίσεις, αρκεί να κρατάμε όσα μας στερέωσαν, όπως την ενότητα, την αλληλεγγύη, τα μνημεία που είναι οι πυλώνες της πατρίδας μας, της πίστεώς μας, και της πορείας μας". Υπογράμμισε, επίσης ότι "αλλάζοντας μυαλό και συμπεριφορά, θα ξεπεράσουμε την κρίση. Η μέριμνα της Εκκλησίας σε αυτές τις δύσκολες ώρες είναι να κρατήσει την ενότητα και τη συναίσθηση της ανάγκης για αλληλεγγύη".  Η Μονή Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων είναι ιστορικό μοναστήρι. Ένα από τα σπουδαιότερα προσκυνήματα της Ορθοδοξίας στον Ελληνικό χώρο. Βρίσκεται δέκα χιλιόμετρα βορειοανατολικά των Καλαβρύτων και είναι κτισμένη στο άνοιγμα ενός μεγάλου φυσικού σπηλαίου της οροσειράς του Χελμού. Το καθολικό της Μονής είναι ναός σταυροειδής, εγγεγραμμένος με δύο νάρθηκες. Ο κύριος ναός έχει τοιχογραφίες του 1653, ενώ στο νάρθηκα οι τοιχογραφίες ανάγονται στις αρχές του 19ου αιώνα.

Κατά το Κτιτορικό της Μονής, η ιστορία της αρχίζει με το θαυμαστό τρόπο της ανεύρεσης της Ιεράς Εικόνας. Δύο αδελφοί από τη Θεσσαλονίκη, Συμεών και Θεόδωρος, ενώ βρίσκονταν στα Ιεροσόλυμα είδαν ο καθένας ξεχωριστά την ίδια οπτασία και έλαβαν την εντολή να μεταβούν στην Αχαϊα και να βρουν την ιστορηθείσα από τον Ευαγγελιστή Λουκά ανάγλυφη Ιερή Εικόνα της Παναγίας. Ύστερα από πολλές περιπλανήσεις και αποκαλυπτικά όνειρα το 362 μ.Χ. συνάντησαν στην περιοχή της Ζαχλωρούς τη βοσκοπούλα Ευφροσύνη, η οποία όταν την πλησίασαν τους προσκυνά με σεβασμό και αναφέρει τα ονόματά τους, ενώ αμέσως μετά τους οδηγεί στο σπήλαιο, όπου ήταν η Ιερή Εικόνα, την οποία είχε ανακαλύψει η ίδια πριν λίγο με την οδηγία ενός τράγου που πήγαινε στο σπήλαιο για να πιει νερό. Η Ιερά Εικόνα φυλασσόταν από ένα δράκο, ο οποίος σκοτώθηκε από κεραυνό όταν επιτέθηκε στους δύο μοναχούς που προσπαθούσαν να καθαρίσουν τον ιερό χώρο από την πυκνή βλάστηση. Στη συνέχεια οι μοναχοί μέσα στο σπήλαιο έκτισαν μικρό ναό και μερικά κελιά με τη βοήθεια των πιστών που πήγαιναν για να προσκυνήσουν την ιερά εικόνα. 

Η Μονή γνώρισε ακμή και αίγλη. Υπήρξε δια μέσου των αιώνων φάρος της Ορθοδοξίας, έπαλξη του Ελληνισμού, εστία αντίστασης κατά των Τούρκων κατακτητών και άπαρτο φρούριο. Η Μονή καταστράφηκε τέσσερις φορές από πυρκαγιές, αλλά πάντοτε η ιερά εικόνα σωζόταν με τρόπο θαυμαστό.