Η ΒΟΥΛΗ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΗΣ

Επί κυβερνήσεως Λουκά Παπαδήμου το υπουργείο Δικαιοσύνης είχε προετοιμάσει νομοσχέδιο, στο οποίο υπήρχε διάταξη που ποινικοποιούσε την άρνηση των γενοκτονιών και των εγκλημάτων πολέμου. Αυτό στην πράξη σήμαινε ότι, αν περνούσε αυτή η διάταξη, όποιος στην Ελλάδα αμφισβητούσε ή αρνιόταν τη διάπραξη των Γενοκτονιών που αναγνωρίστηκαν από τη Βουλή των Ελλήνων θα είχε να αντιμετωπίσει την ελληνική Δικαιοσύνη και τις ποινές που προέβλεπε ο συγκεκριμένος νόμος.

Τότε, με κάποιον άγνωστο σ’ εμάς τρόπο, η πληροφορία αυτή έφτασε στην τουρκική πρεσβεία και από κει στην τουρκική κυβέρνηση. Πάντως, υπάρχουν πληροφορίες -που χρήζουν διερεύνησης- ότι βουλευτές του ελληνικού Κοινοβουλίου, που δεν εκλέγονται στη Θράκη, συναντήθηκαν με τον Τούρκο πρέσβη στην Αθήνα και συζήτησαν το θέμα. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, ακολούθησε παρέμβαση της Τουρκίας προς την Ελλάδα σε ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο και η εν λόγω διάταξη μπήκε στο… συρτάρι. Τώρα, εν όψει της εκρηκτικής ανόδου των ποσοστών της Χρυσής Αυγής, το υπουργείο Δικαιοσύνης έχει έτοιμο νόμο προς ψήφιση από τη Βουλή των Ελλήνων, με τον οποίο ποινικοποιείται, εκτός των άλλων, η άρνηση των γενοκτονιών και των εγκλημάτων πολέμου.

Τη φορά αυτή, όπως πληροφορούμαστε, και πάλι εκπρόσωποι του ελληνικού λαού στο Κοινοβούλιο κινούνται συντονισμένα για να αποτρέψουν την ψήφιση της συγκεκριμένης διάταξης, με το σκεπτικό ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί από εθνικιστικούς κύκλους… Δηλαδή οι βουλευτές αυτοί επιδιώκουν η διάταξη να ποινικοποιεί μόνο την άρνηση των εγκλημάτων του ναζισμού, δηλαδή τη Γενοκτονία των Εβραίων, και να μην ποινικοποιείται η άρνηση της Γενοκτονίας των Αρμενίων και των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας, που, σημειωτέον, έχουν αναγνωριστεί από τη Βουλή των Ελλήνων.

Το 1925 ο Γεώργιος Βαλαβάνης, διακεκριμένος λόγιος, συγγραφέας και δημοσιογράφος της εφημερίδας «Αρητιάς», που εκδιδόταν στην Κερασούντα ως την ανταλλαγή των πληθυσμών, συνέγραψε ένα βιβλίο, το οποίο αποτελεί σημείο αναφοράς της μελέτης της Γενοκτονίας του ποντιακού Ελληνισμού. Φυσικά, υπάρχει και το πολύτομο έργο του καθηγητή Κώστα Φωτιάδη, η έκδοση του οποίου από τη Βουλή έχει «σκαλώσει» στα γρανάζια της γραφειοκρατίας. Επειδή όμως μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι το έργο του κ. Φωτιάδη, που γράφτηκε σχετικά πρόσφατα, είναι δυνατόν να εξυπηρετεί κάποιους… εθνικιστικούς σκοπούς, εμείς αναφερόμαστε στο βιβλίο του αείμνηστου Γεωργίου Βαλαβάνη «Σύγχρονος Γενική Ιστορία του Πόντου», το οποίο, όπως προαναφέραμε, γράφτηκε το 1925, δηλαδή μόλις λίγα χρόνια μετά τη σφαγή των Ελλήνων του Πόντου από τους Νεοτούρκους και τους κεμαλικούς, στις σελίδες του οποίου αναφέρεται ο αριθμός των 353.000 νεκρών Ελλήνων του Πόντου.

Στο βιβλίο, λοιπόν, αυτό,υπάρχουν ντοκουμέντα Αμερικανών και άλλων δυτικών διπλωματών, πολιτικών και διανοουμένων, που μιλούν για το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που τελέστηκε εναντίον του Ελληνισμού του Πόντου, και αποτελούν περίτρανη απόδειξη της Γενοκτονίας! Αν, λοιπόν, δεν έχουν πειστεί βουλευτές του ελληνικού Κοινοβουλίου για το έγκλημα της Γενοκτονίας, καλό είναι να προμηθευτούν το προαναφερθέν βιβλίο, που ανατυπώθηκε από τις εκδόσεις των Αδελφών Κυριακίδη, και μετά να επανεξετάσουν τη στάση τους.

Αν, πάλι, έχουν ήδη πειστεί και παρ’ όλα αυτά θεωρούν ότι η αναγνώριση, οι προσπάθειες για διεθνοποίηση αλλά και η ποινικοποίηση της άρνησης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας μπορούν δυνάμει να χρησιμοποιηθούν για εθνικιστικούς λόγους, βλάπτοντας τα συμφέροντα της Ελλάδας και τις σχέσεις με τη γείτονα Τουρκία, θα πρέπει με γενναιότητα να βγουν και να το πουν στον ελληνικό λαό και ιδιαίτερα στους απογόνους των σφαγιασθέντων Ελλήνων της Θράκης, του Πόντου και της Ανατολής, οι οποίοι είναι ιδιαίτερα…προοδευτικοί και πάντως καλύτεροι συνομιλητές από τον Τούρκο πρέσβη!

Εμείς απλά να αναφέρουμε ότι, σύμφωνα με ανθρώπους της νομικής επιστήμης και του εισαγγελικού χώρου, με τους οποίους συνομιλήσαμε για το θέμα, η εξαίρεση της Γενοκτονίας των Αρμενίων και των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας από τη διάταξη τη συνιστά μεροληψία υπέρ της Τουρκίας και είναι απαράδεκτη νομικά και πολιτικά, ενώ μας δήλωσαν ότι οι εν κρυπτώ συνεννοήσεις Ελλήνων βουλευτών με τον Τούρκο πρέσβη για τέτοια ζητήματα θα ενέπιπταν στις αρμοδιότητες του εισαγγελέα Εθνικής Ασφάλειας, σε περίπτωση που είχε υιοθετηθεί σχετική πρόταση που είχαμε κάνει από αυτήν εδώ τη στήλη, στις 11 Μαρτίου 2012.

Τέλος, να υπογραμμίσουμε ότι οι προσπάθειες συγκάλυψης και άρνησης μιας γενοκτονίας, για όποιον λόγο κι αν γίνονται, είναι επίσης έγκλημα κατά της ανθρωπότητας,αφού οι προσπάθειες αυτές αποτελούν εξ αντικειμένου -και ανεξαρτήτως προθέσεων- την τελευταία φάση της τελεσθείσης Γενοκτονίας, ενώ ανοίγουν διάπλατα τον δρόμο για την επόμενη - όρα εν εξελίξει γενοκτονία των χριστιανών της Συρίας!